Αυτή είναι η πρόσφατη ανάλυση του Paul Mason που υποστηρίζει ότι το Ευρώ είναι αναποτελεσματικό και χωρίς μέλλον. Για κάποιο εντελώς περίεργο λόγο κανένα ΜΜΕ δεν την έπαιξε όπως όλες τις προηγούμενες του...
του Paul Mason
Είναι εύκολο να χαθείς στις λεπτομέρειες. Πέρασα χθες μερικές ώρες στους διαδρόμους της ελληνικής Βουλής και όπου διάφορες τάσεις και ομάδες του ΣΥΡΙΖΑ συζητούσαν σε πηγαδάκια σχετικά με τη σημερινή ψηφοφορία.
Η αριστερή πτέρυγα λέει όχι στη συμφωνία. Παρών λένε ότι θα ψηφίσουν άλλοι. Ψηφίστε Ναι και δηλώστε ότι αυτή η ψήφος γίνεται υπό την απειλή όπλου πρότεινε ο Αλέξης Τσίπρας σε μια τηλεοπτική του συνέντευξη. Αλλά αν κάνεις ένα βήμα πίσω η πικρή πραγματικότητα, πικρή σαν τον καφέ που σερβίρεται στο κυλικείο του κοινοβουλίου, είναι ότι η Συμφωνία θα περάσει. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα την ψηφίσει.
Ας κάνουμε όμως ένα βήμα ακόμα παραπέρα και ας λάβουμε υπόψη μας την μυστική έκθεση του ΔΝΤ που διέρρευσε χθες, σχετικά με τη δυναμική του ελληνικού χρέους. Το ΔΝΤ αναφέρει -μετά από τις εβδομάδες της αναταραχής που προκλήθηκε από τον αμείλικτο τραπεζικό πανικό και τους ελέγχους στη ροή κεφαλαίων- ότι η συμφωνία με λιτότητα είναι άσκοπη. Η Ελλάδα χρειάζεται άμεσο κούρεμα χρέους ή μεγάλες μεταφορές χρημάτων από τους ευρωπαίους φορολογούμενους. Σύμφωνα με την έκθεση απαιτούνται 30 χρόνια περίοδος χάριτος της εξυπηρέτησης του ελληνικού χρέους.
Ωστόσο η συμφωνία που έγινε το βράδυ της Κυριακής δεν περιλάμβανε κούρεμα ούτε ενός σεντ για την ελάφρυνση του χρέους. Υπήρξαν μόνο ασαφείς αναφορές για αναδιανομή του σε βάθος χρόνου και μείωση επιτοκίων. Μόνο γι' αυτά πείστηκε η Μέρκελ.
Τι σημαίνει αυτό πιο απλά: Καταρχάς το τρίτο πακέτο διάσωσης που συμφωνήθηκε την Κυριακή το βράδυ είναι καταδικασμένο να αποτύχει. Πρώτο διότι το ΔΝΤ δεν μπορεί να συμμετέχει σε αυτό χωρίς την ελάφρυνση του χρέους και δεύτερον γιατί χωρίς την ελάφρυνση του χρέους θα καταρρεύσει η ελληνική οικονομία. Αυτό μάλιστα μπορείς να το υπολογίσεις χωρίς να συμπεριλάβεις τους άλλους παράγοντες όπως τη μαζική αντίσταση σε λεπτομέρειες του σχεδίου και την παντελή έλλειψη ενθουσιασμού για την εκτέλεση της συμφωνίας από τους παράγοντες του ΣΥΡΙΖΑ.
Η έκθεση του ΔΝΤ
Κι όμως και στις δύο πλευρές της πολιτικής σκηνής δεν υπάρχει διαφωνία και αυτό είναι που προκαλεί την τύφλωση σε σχέση με το σε τι έχει μετατραπεί το Ευρώ.
Σήμερα το κέντρο και η κεντροδεξιά θα κρατήσουν τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία με την αιτιολογία ότι είναι καλοί Ευρωπαίοι. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα ψηφίσει μια συμφωνία που αντιτίθεται στις αρχές του και όποιος έχει διαβάσει έστω και μια περίληψη της έκθεσης του ΔΝΤ καταλαβαίνει τώρα ότι η συμφωνία είναι καταδικασμένη. Θα την ψηφίσει όμως με την αιτιολογία ότι αποδεικνύει τη δέσμευση της χώρας με την Ευρώπη και ότι, όπως υποστηρίζει ο Τσίπρας «αποκλείει το GREXIT».
Το συμπέρασμα της έκθεσης του ΔΝΤ είναι ότι έξοδος της Ελλάδας από τη ζώνη του Ευρώ είναι αναπόφευκτη. Χωρίς την ελάφρυνση του χρέους το ελληνικό χρέος ως προς το ΑΕΠ θα ανέλθει στο 200%. Θα χρειαστεί το 15% του ΑΕΠ κάθε χρόνο απλά για να πληρώνονται οι τόκοι και σε βάθος χρόνου θα καταστεί ληξιπρόθεσμο.
Έτσι πάμε πίσω στο παλιό πρόβλημα που η Ελλάδα αποφεύγει από το 2010. Ναι, έχει ένα αναποτελεσματικό κράτος και μια οικονομία που πρέπει να μεταρρυθμιστεί. Ναι έχει ένα απαρχαιωμένο σύστημα καταπολέμησης της διαφθοράς και κλειστά επαγγέλματα. Αλλά η Ελλάδα δεν μπορεί να εκσυγχρονιστεί μέσω μιας αμείλικτης πίεσης προς τα κάτω, αυτό δηλαδή που προκαλούν τα μέτρα λιτότητας.
Έχοντας πει αυτό -έστω και σε μια μυστική έκθεση που οι ευρωπαίοι ήθελαν να κρύψουν- το ΔΝΤ αποδεικνύει ότι μαθαίνει. Έχει πλέον εγκαταλείψει το δόγμα που προέβλεπε ότι η λιτότητα θα επιφέρει πτώση 4% του ΑΕΠ και έχει βγάλει τα συμπεράσματά του μετά την πραγματική πτώση κατά 25% του ΑΕΠ.
Ένα από τα επαναλαμβανόμενα χαρακτηριστικά αυτής της κρίσης είναι η αναντιστοιχία μεταξύ της ταχύτητας που οι πολιτικοί μαθαίνουν σε σχέση με τους απλούς ανθρώπους.
Έχω πλέον διαπιστώσει ότι οι απλοί άνθρωποι που ήταν ένθερμοι υποστηρικτές του ΟΧΙ στο πρόσφατο δημοψήφισμα έχουν αποδεχτεί ότι για να πάει μπροστά η μεταρρύθμιση της κοινωνίας και να επικρατήσει η κοινωνική δικαιοσύνη και να βρεθούν εναλλακτικές στη λιτότητα η Ελλάδα θα πρέπει να φύγει από το Ευρώ. Οι περισσότεροι άνθρωποι που μου μίλησαν θέλουν αυτό να γίνει με ελεγχόμενο τρόπο, συναινετικά και με κάποιο είδος εντολής από τον λαό.
Έχουν συνειδητοποιήσει ότι η απόλυτη άρνηση της Άγκελα Μέρκελ να επιτρέψει την διαγραφή του χρέους στο εσωτερικό της Ευρωζώνης, μαζί με την απόλυτη επιμονή του ΔΝΤ στο να γίνει έχει παγιδεύσει την ελληνική κυβέρνηση, που δεν μπορεί να βγει χωρίς να αναστραφεί η ιδιότητα του μέλους της Ευρωζώνης.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν πάντα ένας συνασπισμός αριστερών και σοσιαλδημοκρατών, νεο-αριστερών μαρξιστών και σκληρών κουμουνιστικών ομάδων. Η ίδρυσή του είναι θεσμικά δύσκολο να ερμηνευτεί με τη λογική.
Όσοι αντιτίθενται στο GREXIT υποστηρίζουν ότι όταν απαντηθεί το ερώτημα μέσα ή έξω στο Ευρώ τότε μπορεί να ξεκινήσει μια εγχώρια σταυροφορία κατά της διαφθοράς, των κακών μεθόδων της αστυνομίας και κατά της αποδιοργάνωσης του δικαστικού συστήματος και του κράτους.
Αυτό που δεν ξέρει κανείς είναι πόσο απόλυτη είναι η κυριαρχία επί του εθνικού δικαίου. Αν η Ευρωζώνη για παράδειγμα χρησιμοποιήσει την δύναμη της όταν ο ΣΥΡΙΖΑ θα προσπαθήσει να καθαρίσει το δικαστικό σώμα. Θα μπορούσε άραγε αυτή η κίνηση να θεωρηθεί ως «πολιτικοποίηση»; Κανείς δεν ξέρει και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η ΕΚΤ δεν θα έπρεπε να έχουν καμία ανάμιξη σε τέτοια ζητήματα.
«Το τρίτο πακέτο διάσωσης θα είναι καταστροφή»
Το ίδιο αβέβαιο είναι και το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτή τη στιγμή συνεχίζει να βασίζεται σε μια εκπεφρασμένη επιθυμία ενός μεγάλου μέρους των Ελλήνων να παραμείνουν στο Ευρώ, αλλά με λιγότερη λιτότητα.
Το μοτίβο που ακολουθεί το εκλογικό σύστημα τα τελευταία πέντε χρόνια οδηγεί στην εξουσία τα κόμματα που υπόσχονται λιγότερη λιτότητα με ταυτόχρονη παραμονή στο Ευρώ. Πρώτα ο Παπανδρέου, μετά η Νέα Δημοκρατία -που λίγοι θυμούνται ότι ξεκίνησε ως αντιμνημονιακό κόμμα- και τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ. Τα πετυχημένα κόμματα μπαίνουν σε μια μηχανή τεμαχισμού και το αποτέλεσμα είναι πάντα το ίδιο: Το ΠΑΣΟΚ τεμαχίστηκε, η Νέα Δημοκρατία τεμαχίστηκε και το πιο πιθανό είναι ότι και ο ΣΥΡΙΖΑ θα αρχίσει επίσης να διασύρεται ακούγοντας καταγγελίες για προδοσία.
Γνωρίζουμε από τις δημοσκοπήσεις ότι περίπου το 35% των Ελλήνων θέλουν να εγκαταλείψουν το Ευρώ αλλά και ένα 25% που ψήφισαν ΟΧΙ στο δημοψήφισμα ενδεχομένως φοβούνται αυτό που είπε ο Αλέξης Τσίπρας χθες το βράδυ: τα τελευταία πέντε χρόνια έχουν φύγει από τη χώρα 250 δις ευρώ και αν η χώρα βγει από το ευρώ αυτό το «λόμπι της δραχμής» θα μπορεί να επιστρέψει και να αγοράσει τους πάντες και τα πάντα.
Όμως δείτε την αναφορά του ΔΝΤ, που αφήνει να εννοηθεί ότι το τρίτο πακέτο διάσωσης θα είναι μια καταστροφή, και την επιμονή της Μέρκελ που λέει ότι εντός ευρώ δεν υπάρχει ενδεχόμενο ελάφρυνσης του χρέους. Όσο περισσότερο το σκέφτομαι, λογικά και ψύχραιμα, αυτά τα 250 εκ. ευρώ που περιμένουν την Ελλάδα για το Grexit μού φαίνονται τώρα μια πολύ καλή λύση. Και εσείς, η απολύτως λογική και ψύχραιμη κοινότητα των επενδυτών καταλήγετε στο ίδιο συμπέρασμα.
Τα επίπεδα οικονομικής δυσχέρειας και του αναποτελεσματικού δανεισμού που θα επιβληθούν στην Ελλάδα σημαίνουν ότι κάποια στιγμή μέσα στους επόμενους 12-18 μήνες υπάρχει περίπτωση 20-30% της κοινής γνώμης που βρίσκεται στο κέντρο να πιστεύει σε μια πολιτική ελεγχόμενης ή ίσως προσωρινής εξόδου από το ευρώ. Το μόνο ερώτημα είναι ποιο πολιτικό κόμμα θα παρουσιάσει ένα πειστικό αφήγημα και θα ηγηθεί αυτού του ποσοστού.
από τον Μ ...
Είναι εύκολο να χαθείς στις λεπτομέρειες. Πέρασα χθες μερικές ώρες στους διαδρόμους της ελληνικής Βουλής και όπου διάφορες τάσεις και ομάδες του ΣΥΡΙΖΑ συζητούσαν σε πηγαδάκια σχετικά με τη σημερινή ψηφοφορία.
Η αριστερή πτέρυγα λέει όχι στη συμφωνία. Παρών λένε ότι θα ψηφίσουν άλλοι. Ψηφίστε Ναι και δηλώστε ότι αυτή η ψήφος γίνεται υπό την απειλή όπλου πρότεινε ο Αλέξης Τσίπρας σε μια τηλεοπτική του συνέντευξη. Αλλά αν κάνεις ένα βήμα πίσω η πικρή πραγματικότητα, πικρή σαν τον καφέ που σερβίρεται στο κυλικείο του κοινοβουλίου, είναι ότι η Συμφωνία θα περάσει. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα την ψηφίσει.
Ας κάνουμε όμως ένα βήμα ακόμα παραπέρα και ας λάβουμε υπόψη μας την μυστική έκθεση του ΔΝΤ που διέρρευσε χθες, σχετικά με τη δυναμική του ελληνικού χρέους. Το ΔΝΤ αναφέρει -μετά από τις εβδομάδες της αναταραχής που προκλήθηκε από τον αμείλικτο τραπεζικό πανικό και τους ελέγχους στη ροή κεφαλαίων- ότι η συμφωνία με λιτότητα είναι άσκοπη. Η Ελλάδα χρειάζεται άμεσο κούρεμα χρέους ή μεγάλες μεταφορές χρημάτων από τους ευρωπαίους φορολογούμενους. Σύμφωνα με την έκθεση απαιτούνται 30 χρόνια περίοδος χάριτος της εξυπηρέτησης του ελληνικού χρέους.
Ωστόσο η συμφωνία που έγινε το βράδυ της Κυριακής δεν περιλάμβανε κούρεμα ούτε ενός σεντ για την ελάφρυνση του χρέους. Υπήρξαν μόνο ασαφείς αναφορές για αναδιανομή του σε βάθος χρόνου και μείωση επιτοκίων. Μόνο γι' αυτά πείστηκε η Μέρκελ.
Τι σημαίνει αυτό πιο απλά: Καταρχάς το τρίτο πακέτο διάσωσης που συμφωνήθηκε την Κυριακή το βράδυ είναι καταδικασμένο να αποτύχει. Πρώτο διότι το ΔΝΤ δεν μπορεί να συμμετέχει σε αυτό χωρίς την ελάφρυνση του χρέους και δεύτερον γιατί χωρίς την ελάφρυνση του χρέους θα καταρρεύσει η ελληνική οικονομία. Αυτό μάλιστα μπορείς να το υπολογίσεις χωρίς να συμπεριλάβεις τους άλλους παράγοντες όπως τη μαζική αντίσταση σε λεπτομέρειες του σχεδίου και την παντελή έλλειψη ενθουσιασμού για την εκτέλεση της συμφωνίας από τους παράγοντες του ΣΥΡΙΖΑ.
Η έκθεση του ΔΝΤ
Κι όμως και στις δύο πλευρές της πολιτικής σκηνής δεν υπάρχει διαφωνία και αυτό είναι που προκαλεί την τύφλωση σε σχέση με το σε τι έχει μετατραπεί το Ευρώ.
Σήμερα το κέντρο και η κεντροδεξιά θα κρατήσουν τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία με την αιτιολογία ότι είναι καλοί Ευρωπαίοι. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα ψηφίσει μια συμφωνία που αντιτίθεται στις αρχές του και όποιος έχει διαβάσει έστω και μια περίληψη της έκθεσης του ΔΝΤ καταλαβαίνει τώρα ότι η συμφωνία είναι καταδικασμένη. Θα την ψηφίσει όμως με την αιτιολογία ότι αποδεικνύει τη δέσμευση της χώρας με την Ευρώπη και ότι, όπως υποστηρίζει ο Τσίπρας «αποκλείει το GREXIT».
Το συμπέρασμα της έκθεσης του ΔΝΤ είναι ότι έξοδος της Ελλάδας από τη ζώνη του Ευρώ είναι αναπόφευκτη. Χωρίς την ελάφρυνση του χρέους το ελληνικό χρέος ως προς το ΑΕΠ θα ανέλθει στο 200%. Θα χρειαστεί το 15% του ΑΕΠ κάθε χρόνο απλά για να πληρώνονται οι τόκοι και σε βάθος χρόνου θα καταστεί ληξιπρόθεσμο.
Έτσι πάμε πίσω στο παλιό πρόβλημα που η Ελλάδα αποφεύγει από το 2010. Ναι, έχει ένα αναποτελεσματικό κράτος και μια οικονομία που πρέπει να μεταρρυθμιστεί. Ναι έχει ένα απαρχαιωμένο σύστημα καταπολέμησης της διαφθοράς και κλειστά επαγγέλματα. Αλλά η Ελλάδα δεν μπορεί να εκσυγχρονιστεί μέσω μιας αμείλικτης πίεσης προς τα κάτω, αυτό δηλαδή που προκαλούν τα μέτρα λιτότητας.
Έχοντας πει αυτό -έστω και σε μια μυστική έκθεση που οι ευρωπαίοι ήθελαν να κρύψουν- το ΔΝΤ αποδεικνύει ότι μαθαίνει. Έχει πλέον εγκαταλείψει το δόγμα που προέβλεπε ότι η λιτότητα θα επιφέρει πτώση 4% του ΑΕΠ και έχει βγάλει τα συμπεράσματά του μετά την πραγματική πτώση κατά 25% του ΑΕΠ.
Ένα από τα επαναλαμβανόμενα χαρακτηριστικά αυτής της κρίσης είναι η αναντιστοιχία μεταξύ της ταχύτητας που οι πολιτικοί μαθαίνουν σε σχέση με τους απλούς ανθρώπους.
Έχω πλέον διαπιστώσει ότι οι απλοί άνθρωποι που ήταν ένθερμοι υποστηρικτές του ΟΧΙ στο πρόσφατο δημοψήφισμα έχουν αποδεχτεί ότι για να πάει μπροστά η μεταρρύθμιση της κοινωνίας και να επικρατήσει η κοινωνική δικαιοσύνη και να βρεθούν εναλλακτικές στη λιτότητα η Ελλάδα θα πρέπει να φύγει από το Ευρώ. Οι περισσότεροι άνθρωποι που μου μίλησαν θέλουν αυτό να γίνει με ελεγχόμενο τρόπο, συναινετικά και με κάποιο είδος εντολής από τον λαό.
Έχουν συνειδητοποιήσει ότι η απόλυτη άρνηση της Άγκελα Μέρκελ να επιτρέψει την διαγραφή του χρέους στο εσωτερικό της Ευρωζώνης, μαζί με την απόλυτη επιμονή του ΔΝΤ στο να γίνει έχει παγιδεύσει την ελληνική κυβέρνηση, που δεν μπορεί να βγει χωρίς να αναστραφεί η ιδιότητα του μέλους της Ευρωζώνης.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν πάντα ένας συνασπισμός αριστερών και σοσιαλδημοκρατών, νεο-αριστερών μαρξιστών και σκληρών κουμουνιστικών ομάδων. Η ίδρυσή του είναι θεσμικά δύσκολο να ερμηνευτεί με τη λογική.
Όσοι αντιτίθενται στο GREXIT υποστηρίζουν ότι όταν απαντηθεί το ερώτημα μέσα ή έξω στο Ευρώ τότε μπορεί να ξεκινήσει μια εγχώρια σταυροφορία κατά της διαφθοράς, των κακών μεθόδων της αστυνομίας και κατά της αποδιοργάνωσης του δικαστικού συστήματος και του κράτους.
Αυτό που δεν ξέρει κανείς είναι πόσο απόλυτη είναι η κυριαρχία επί του εθνικού δικαίου. Αν η Ευρωζώνη για παράδειγμα χρησιμοποιήσει την δύναμη της όταν ο ΣΥΡΙΖΑ θα προσπαθήσει να καθαρίσει το δικαστικό σώμα. Θα μπορούσε άραγε αυτή η κίνηση να θεωρηθεί ως «πολιτικοποίηση»; Κανείς δεν ξέρει και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η ΕΚΤ δεν θα έπρεπε να έχουν καμία ανάμιξη σε τέτοια ζητήματα.
«Το τρίτο πακέτο διάσωσης θα είναι καταστροφή»
Το ίδιο αβέβαιο είναι και το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτή τη στιγμή συνεχίζει να βασίζεται σε μια εκπεφρασμένη επιθυμία ενός μεγάλου μέρους των Ελλήνων να παραμείνουν στο Ευρώ, αλλά με λιγότερη λιτότητα.
Το μοτίβο που ακολουθεί το εκλογικό σύστημα τα τελευταία πέντε χρόνια οδηγεί στην εξουσία τα κόμματα που υπόσχονται λιγότερη λιτότητα με ταυτόχρονη παραμονή στο Ευρώ. Πρώτα ο Παπανδρέου, μετά η Νέα Δημοκρατία -που λίγοι θυμούνται ότι ξεκίνησε ως αντιμνημονιακό κόμμα- και τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ. Τα πετυχημένα κόμματα μπαίνουν σε μια μηχανή τεμαχισμού και το αποτέλεσμα είναι πάντα το ίδιο: Το ΠΑΣΟΚ τεμαχίστηκε, η Νέα Δημοκρατία τεμαχίστηκε και το πιο πιθανό είναι ότι και ο ΣΥΡΙΖΑ θα αρχίσει επίσης να διασύρεται ακούγοντας καταγγελίες για προδοσία.
Γνωρίζουμε από τις δημοσκοπήσεις ότι περίπου το 35% των Ελλήνων θέλουν να εγκαταλείψουν το Ευρώ αλλά και ένα 25% που ψήφισαν ΟΧΙ στο δημοψήφισμα ενδεχομένως φοβούνται αυτό που είπε ο Αλέξης Τσίπρας χθες το βράδυ: τα τελευταία πέντε χρόνια έχουν φύγει από τη χώρα 250 δις ευρώ και αν η χώρα βγει από το ευρώ αυτό το «λόμπι της δραχμής» θα μπορεί να επιστρέψει και να αγοράσει τους πάντες και τα πάντα.
Όμως δείτε την αναφορά του ΔΝΤ, που αφήνει να εννοηθεί ότι το τρίτο πακέτο διάσωσης θα είναι μια καταστροφή, και την επιμονή της Μέρκελ που λέει ότι εντός ευρώ δεν υπάρχει ενδεχόμενο ελάφρυνσης του χρέους. Όσο περισσότερο το σκέφτομαι, λογικά και ψύχραιμα, αυτά τα 250 εκ. ευρώ που περιμένουν την Ελλάδα για το Grexit μού φαίνονται τώρα μια πολύ καλή λύση. Και εσείς, η απολύτως λογική και ψύχραιμη κοινότητα των επενδυτών καταλήγετε στο ίδιο συμπέρασμα.
Τα επίπεδα οικονομικής δυσχέρειας και του αναποτελεσματικού δανεισμού που θα επιβληθούν στην Ελλάδα σημαίνουν ότι κάποια στιγμή μέσα στους επόμενους 12-18 μήνες υπάρχει περίπτωση 20-30% της κοινής γνώμης που βρίσκεται στο κέντρο να πιστεύει σε μια πολιτική ελεγχόμενης ή ίσως προσωρινής εξόδου από το ευρώ. Το μόνο ερώτημα είναι ποιο πολιτικό κόμμα θα παρουσιάσει ένα πειστικό αφήγημα και θα ηγηθεί αυτού του ποσοστού.
από τον Μ ...
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου