Φουκουσίμα: το κέλυφος του τρίτου πυρηνικού αντιδραστήρα είναι πιθανόν να έχει υποστεί βλάβη

  Η κατάσταση στον τρίτο πυρηνικό αντιδραστήρα στη Φουκουσίμα είναι "απρόβλεπτη", προειδοποίησε την Παρασκευή 25 Μαρτίου, ο πρωθυπουργός της Ιαπωνίας, Naoto Kan . "Εργαζόμαστε για να διασφαλίσουμε ότι η κατάσταση δεν θα επιδεινωθεί. Πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί» , είπε ο ίδιος σε συνέντευξη Τύπου. Ο κ. Καν εξέφρασε επίσης τον «σεβασμό» για όλους εκείνους που ένωσαν τις δυνάμεις τους για να αντιμετωπίσουν τη χειρότερη κρίση που αντιμετωπίζει η Ιαπωνία μετά τον πόλεμο . "Δύο εβδομάδες μετά την καταστροφή, θα ήθελα να ζητήσω από όλο τον κόσμο να δείξει την αλληλεγγύη  του για την αντιμετώπιση αυτής της κρίσης, " δήλωσε ο ηγέτης της κεντροαριστερής κυβέρνησης.

  Ο φορέας εκμετάλλευσης του πυρηνικού σταθμού στη Fukushima, Tokyo Electric Power (TEPCO), αναγνώρισε ότι το περίβλημα του αντιδραστήρα 3, το οποίο περιλαμβάνει τις ράβδους καυσίμου,  θα μπορούσε να έχει καταστραφεί. "Ραδιενεργές  ουσίες έχουν απλωθεί  μακριά από τον αντιδραστήρα", είπε από την πλευρά του, ο  Hideyuki Nishiyama,  εκπρόσωπος τύπου της ιαπωνικής υπηρεσίας για την  πυρηνική ασφάλεια. "Σύμφωνα με τις αναλύσεις μας, προκύπτει ότι έχουμε επιτύχει κάποιο περιορισμό της διάχυσης ως ένα βαθμό,   αλλά υπάρχει μεγάλος κίνδυνος ότι ο αντιδραστήρας είναι κατεστραμμένος", πρόσθεσε. Τέσσερις αντιδραστήρες  του πυρηνικού σταθμού Φουκουσίμα υπέστησαν σοβαρές ζημιές μετά την καταστροφή της 11ης Μαρτίου.

 Οι απόπειρες ψύξης των αντιδραστήρων με τη βοήθεια κανονιών  νερού και οι εργασίες  για την αποκατάσταση της τροφοδοσίας ηλεκτρικής ενέργειας  προχωρούν αργά λόγω της επικινδυνότητας του χώρου, την επομένη της νοσηλείας δύο εργαζομένων που είχαν σοβαρά πληγεί από την ακτινοβολία.

 

  " Είμαστε ακόμη στη φάση εκτίμησης των ζημιών στο εργοστάσιο και δεν μπορούμε να ορίσουμε ημερομηνία κατά την οποία ο ψυκτικός εξοπλισμός θα λειτουργήσει. Θα μπορούσε να διαρκέσει περισσότερο από ένα μήνα, ποιος ξέρει» είπε ένας εκπρόσωπος της  εταιρείας. Η ιαπωνική υπηρεσία Πυρηνικής Ασφάλειας είχε ανακοινώσει ότι δεν αποκλείεται η δυνατότητα αύξησης του επιπέδου  επικινδυνότητας του ατυχήματος Fukushima στο 6, το οποίο είχε οριστεί στο 5 σε μια κλίμακα 0 - 7.

  Η Υπηρεσία  την ίδια στιγμή επέκρινε την  TEPCO ότι δεν έλαβε μέτρα για την προστασία των τεχνικών της που αγωνίζονται μέρα και νύχτα μαζί με εκατοντάδες πυροσβέστες και στρατιώτες για να αποτρέψουν μια πυρηνική καταστροφή. Σύμφωνα με τον εκπρόσωπο της υπηρεσίας, «οι  ραδιενεργές ουσίες έχουν διαρρεύσει από τον αντιδραστήρα 3,  ο οποίος είναι πιθανόν να έχει καταστραφεί" .

  Τρεις εργάτες, φορώντας μόνο λαστιχένιες μπότες μολύνθηκαν την Πέμπτη από πολύ υψηλή ραδιενέργεια κατά τη διάρκεια επιχείρησης στο στρόβιλο πίσω από τον αντιδραστήρα 3. Δύο έχουν νοσηλευτεί με σοβαρά εγκαύματα στα πόδια της. Συνολικά από τις 17 Μαρτίου, 17 εργαζόμενοι  έχουν εκτεθεί σε ακτινοβολία.  Η κυβέρνηση διέταξε την TEPCO "να βελτιώσει τη διαχείριση του προσωπικού, προκειμένου να αποφευχθεί η επανάληψη τέτοιων ατυχημάτων» , δήλωσε την Παρασκευή ο εκπρόσωπος τύπου,  Γιούκιο Edano , ζητώντας να γίνει έρευνα για να απαντηθεί το «πώς οι εργαζόμενοι έχουν εκτέθηκαν σε ακτινοβολία" .

Ρύπανση των τροφίμων

Μέχρι  οι αντλίες ψύξης  να τεθούν και πάλι σε λειτουργία, η διαρροή ραδιενέργειας που εξακολουθεί  περιοδικά  να ξεφεύγει από τους τέσσερις αντιδραστήρες που έχουν πληγεί πιο σοβαρά, τροφοδοτεί  τον φόβο για μόλυνση της τροφικής αλυσίδας και των υδάτων στην περιοχή του Τόκιο , όπου υπολογίζεται ότι ζουν 35 εκατομμύρια άνθρωποι. Η πώληση ορισμένων πράσινων λαχανικών και του νωπού γάλακτος σε τουλάχιστον τέσσερις νομούς γύρω από το εργοστάσιο της Φουκουσίμα έχει απαγορευθεί, ενώ το νερό της βρύσης δεν συνιστάται για τα μικρά παιδιά σε δώδεκα περιοχές γύρω από την πρωτεύουσα. Το Υπουργείο Υγείας προχωρά σε αυστηρότερους ελέγχους στα ψάρια και τα οστρακοειδή που αλιεύονται στην ευρύτερη περιοχή του εργοστασίου.

 Ο φόβος της πυρηνικής ακτινοβολίας εκτείνεται και στον υπόλοιπο πλανήτη. Ο αριθμός των ξένων επισκεπτών που φθάνουν στο διεθνές αεροδρόμιο Narita κοντά στο Τόκιο, έχει υποχωρήσει περίπου κατά 60%, μεταξύ 11 και 22 Μαρτίου, σε σύγκριση με την αντίστοιχη περυσινή περίοδο, ανακοίνωσε το Γραφείο  Μετανάστευσης. Ο αριθμός των ξένων που φεύγουν από τη χώρα αυξήθηκε κατά 20 000 άτομα κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Μετά από τις Ηνωμένες Πολιτείες, την Αυστραλία, τον Καναδά, τη Ρωσία, την Κίνα και πολλές άλλες ασιατικές χώρες, οι 27 χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν εκδώσει εντολή για ένταση των ελέγχων στα φρέσκα προϊόντα από τη βορειοανατολική Ιαπωνία.

Χωρίς άλλα σχόλια: 22% ανεργία βουλιάζει τα ταμεία !

Όπως αναφέρει σημερινό δημοσίευμα της «Ελευθεροτυπίας» η ανεργία καλπάζει προς το 22% μέχρι το τέλος του έτους, σύμφωνα με πρόβλεψη του Σάββα Ρομπόλη, επιστημονικού διευθυντή του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ.

 Το παρουσιάζουμε χωρίς άλλα σχόλια.

Εφιαλτική πρόβλεψη Ρομπόλη για 1.200.000 ανέργους φέτος

 Το ένα μετά το άλλο σπάει τα ρεκόρ η αύξηση της ανεργίας στη χώρα μας. Μάλιστα τα χειρότερα έπονται, όπως προέβλεψε ενώπιον της κοινοβουλευτικής επιτροπής για την παρακολούθηση του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης ο επιστημονικός διευθυντής του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ.

 Ο Σ. Ρομπόλης ενημέρωσε χθες τους βουλευτές ότι, βάσει των εκτιμήσεων, η ανεργία θα ανέλθει στα τέλη του τρέχοντος έτους στο 22% και ο αριθμός των ανέργων θα αγγίξει τα 1,2 εκατομμύρια, ενώ η όποια αναθεώρηση θα γίνει προς τα πάνω.

Ο ίδιος δεν άφησε πολλά περιθώρια αισιοδοξίας, καθώς, όπως διευκρίνισε, για να πέσει η ανεργία στα επίπεδα του 2008 (7,8%), θα πρέπει να περιμένουμε ώς το 2022-2023 (!).

Οι επιπτώσεις είναι τεράστιες, καθώς, εκτός των άλλων δεινών, πλήττονται τα ασφαλιστικά ταμεία, τα οποία έχουν απώλεια εσόδων ετησίως 3,5 δισ. ευρώ από τη μη καταβολή εισφορών. Το ποσόν αυτό σαφώς αναφέρεται στο ποσοστό ανεργίας που από την Ελληνική Στατιστική Αρχή είχε καταγραφεί στο τέλος του 2010 στο 14,2%

Αυτός ο κόσμος ο μικρός ο μέγας. Σκέψεις για τα γεγονότα στην Ιαπωνία και τη Λιβύη ...

ΑΥΤΟΣ 
ο κόσμος ο μικρός, ο μέγας!

"ΑΛΛΑ ΠΡΩΤΑ
θα δεις την ερημιά και θα της δώσεις το δικό σου νόημα, είπε 
Πριν από την καρδιά σου θα ναι αυτή
και μετά πάλι αυτή θ' ακολουθήσει 
Τούτο μόνο να ξέρεις:
Ό,τι σώσεις μες στην αστραπή 
καθαρό στον αιώνα θα διαρκέσει"

 100 χρόνια συμπληρώνονται φέτος από τη γέννηση του Οδυσσέα Ελύτη, ενός ποιητή με ματιά βαθιά ελληνική μα και τόσο ανθρώπινη. Όπου η ποίηση απλώνεται ν’ αγκαλιάσει την παγκοσμιότητα …

 Αντιστρέφοντας τον κλασικό πια στίχο από το «Άξιον Εστί» θα πούμε … αυτός ο κόσμος ο μέγας μα και τόσο μικρός…

  Δυο τελευταία γεγονότα έρχονται με δραματική ένταση να μας θυμίσουν το πόσο μικρές είναι οι αποστάσεις στο σύγχρονο κόσμο. Το πόσο αλληλένδετες είναι οι τύχες των ανθρώπων μα και πόσο πανίσχυρες είναι οι δυνάμεις  - όχι της φύσης που προκαλούν καταστροφές – όσο της ανθρώπινης αλαζονείας. Πόσο πανίσχυρες είναι οι δυνάμεις του ανορθολογισμού που οδηγούν και κατευθύνουν τις πράξεις των ισχυρών του πλανήτη αδιαφορώντας για τις συνέπειες στο σύνολο της ανθρωπότητας.

 Το πρώτο γεγονός ήταν η βιβλική καταστροφή από το σεισμό στην Ιαπωνία που απέδειξε το πόσο ανίσχυρος είναι ο άνθρωπος απέναντι στις κολοσσιαίες δυνάμεις της φύσης παρά την τραγική του αφέλεια ότι δήθεν τις έχει τιθασεύσει.

 Μα πιο πολύ από το δραματικό πυρηνικό ατύχημα στη Φουκουσίμα αναδεικνύονται πολλαπλά ερωτήματα και προβληματισμοί που αφορούν όλη την πορεία της ανθρωπότητας.

 Η «ιαπωνική ύβρις», η απερισκεψία και αλαζονεία μιας χώρας που είχε πληγεί από τον πυρηνικό όλεθρο να στηρίξει την ενεργειακή βάση της οικονομικής της ανάπτυξης στην πυρηνική ενέργεια, αποδεικνύεται μια τραγική αυταπάτη.

 Όταν μάλιστα συνοδεύεται με έντονες αντιδράσεις για την αλήθεια των δηλώσεων των ιαπώνων αξιωματούχων για την έκταση και τις συνέπειες αυτού του δραματικού γεγονότος.

 Αλλά, τι σημαίνει τελικά η διαρροή ραδιενέργειας για τον ταλαίπωρο ιαπωνικό πληθυσμό άμεσα και μακροπρόθεσμα;

 Πόσο «μακριά» είναι η Ιαπωνία; Ήδη ίχνη ραδιενεργού σκόνης έχουν καταγραφεί στις δυτικές όχθες των ΗΠΑ.

 Αλλά – πράγμα που το ευχόμαστε – οι απελπισμένες και αποσπασματικές προσπάθειες να σταματήσει η διαρροή ραδιενέργειας, να αποτραπεί μια γενικευμένη πυρηνική έκρηξη με την επαναλειτουργία των συστημάτων ηλεκτροδότησης και ψύξης του πυρηνικού σταθμού, τελικά πετύχουν και πάλι δεν αναιρούνται τα βασικά ερωτήματα.

 Ποιο είναι το μέλλον της πυρηνικής ενέργειας;

Ποια διδάγματα έβγαλαν οι παγκόσμιοι ηγέτες από την ιαπωνική κρίση;

 Μάλλον κανένα. Οι περισσότεροι επιμένουν κατηγορηματικά στη συνέχιση των πυρηνικών προγραμμάτων των χωρών τους και μάλιστα προωθούν και τη διεύρυνσή τους.

  Το περιβαλλοντικό κόστος, το κόστος σε ανθρώπινες ζωές, οι κίνδυνοι που ανοίγονται με εφιαλτικό τρόπο μπροστά στα μάτια δισεκατομμυρίων ανθρώπων είναι «ψιλά» γράμματα για εκείνους που σχεδιάζουν τις τύχες του πλανήτη.

 Οι οικονομικές παρενέργειες της ιαπωνικής τραγωδίας, εάν, δηλαδή,  ανατροφοδοτήσει ένα νέο κύκλο της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, δεν είναι καθόλου αμελητέες. Αλλά είναι καιρός να ξανασκεφτούν κάποιοι με διαφορετικό πνεύμα ό,τι σχετίζεται με την παγκόσμια ανάπτυξη και τις σχέσεις ανθρώπου – πλανήτη.

 Πράγμα αμφίβολο.

 Το άλλο γεγονός αφορά τις δραματικές εξελίξεις στη Λιβύη με την έναρξη των στρατιωτικών επιχειρήσεων εναντίον του καθεστώτος του Καντάφι.

 Το γεγονός αυτό βάζει «φωτιά» στη Μεσόγειο και σ’ όλη την ευρύτερη περιοχή που αποτελεί την πιο «εύφλεκτη» στον κόσμο.

 Οι κραδασμοί από το περίπλοκο σενάριο των όποιων εξελίξεων διασυνδέονται με το  παιχνίδι ελέγχου των στρατηγικών κοιτασμάτων πετρελαίου στη Λιβύη και στην ευρύτερη περιοχή.

 Με την επιδίωξη ορισμένων κρατών να παίξουν ένα νέο ηγεμονικό ρόλο - είναι χαρακτηριστική η περίπτωση της Γαλλίας – με τη «ψιλή» εποπτεία αλλά και παρέμβαση των ΗΠΑ. Αλλά από κοντά και της Μεγάλης Βρετανίας.

 Μια παρέμβαση που εγείρει νέες αντιθέσεις, όπως είναι η αντίδραση της Ρωσίας, αλλά και η «αποχή» της Κίνας, της Ινδίας αλλά και της Γερμανίας.

 Η γεωπολιτική ανάλυση των γεγονότων δεν είναι αυτό που θέλουμε να καταθέσουμε στη σύντομη αυτή προσέγγιση.

 Εκείνο που θέλουμε να δείξουμε είναι η συλλογική υποκρισία της επονομαζόμενης «διεθνούς κοινότητας» και ιδιαίτερα εκείνων των δυνάμεων που αποτελούν «στρατηγικούς παίχτες» στον παγκόσμιο ανταγωνισμό.

 Αφού για βδομάδες είχαμε μαζική σφαγή αμάχων από το καθεστώς Καντάφι και εκατόμβες θυμάτων «εδέησε» η «διεθνής κοινότητα» να παρέμβει.

  Κι αυτό πάλι – πέρα από την καθυστέρηση – με τρόπο αποσπασματικό, βιαστικό, «βοναπαρτικό» θα λέγαμε. Αδιαφορώντας για τις «παράπλευρες απώλειες». Στην ουσία, δηλαδή, αδιαφορώντας για το λιβυκό λαό.

 Έτσι που εύκολα μπορεί κανείς να υποθέσει ότι άλλες σκοπιμότητες κυριάρχησαν σ΄ αυτή την επέμβαση.

 Από την άλλη, αυτοί που αντιδρούν –όπως η Ρωσία – τι θα αντιπρότειναν; Την παραμονή του καθεστώτος Καντάφι και τη συνεχιζόμενη δολοφονία Λίβυων αμάχων;

Υπάρχουν, βεβαίως, και οι «μαϊντανοί» στην υπόθεση αυτή. Όπως η συμμετοχή της ελληνικής κυβέρνησης, η οποία προπαγανδίζει τη «μη στρατιωτική εμπλοκή» της Ελλάδας, η οποία κατά τα άλλα  παρέχει τις βάσεις του Ακτίου και της Σούδας και στρατιωτικές δυνάμεις, έστω για βοηθητικούς ή «ανθρωπιστικούς».

 Για μια κόμη φορά έχει τρωθεί η έννοια της «διεθνούς κοινότητας». Η θρυμματισμένη εικόνα της συλλογικής ασφάλειας που παρέχει ο ΟΗΕ, υποκαθίσταται από τη θέληση των ισχυρών οι οποίοι απλώς αξιοποιούν κατά το δοκούν τα διεθνή σώματα και όργανα για να εξασφαλίσουν νομιμοποιητική βάση για τους σχεδιασμούς και τις επιδιώξεις τους.

 Οι λαοί με τις διεκδικήσεις τους, τα ανθρώπινα θύματα αντιμετωπίζονται είτε ως παράπλευρες απώλειες είτε ως «πούλια» στο στρατηγικό παιχνίδι των μεγάλων δυνάμεων.

 Τα όποια καθεστώτα – μαριονέτες υπάρχουν ανενόχλητα ή συντρίβονται ανάλογα με το πόσο εξυπηρετούν αυτούς τους σχεδιασμούς.

 Άγνωστη μεταβλητή σ’ αυτή τη συνάρτηση μπορούν να αποτελέσει η ανάταση των λαών, μόνο που αυτή δεν μπορεί να είναι στιγμιαία, αλλά διαρκής και να συνοδεύεται με την πολιτική, πνευματική και πολιτιστική αφύπνιση και χειραφέτηση αυτών που αποτελούν τα θύματα αυτής της κατάστασης.

 Συλλογική υποκρισία, λοιπόν, των ισχυρών και των κρατούντων, όπως αναδεικνύεται και στην περίπτωση της Λιβύης.

Συλλογική υπεροψία – «ύβρις» απέναντι στη φύση, από εκείνους που διαχειρίζονται τις οικονομικές και πολιτικές αποφάσεις στο σύγχρονο κόσμο.

 Μόνο που αυτή απειλεί να συμπαρασύρει και ολόκληρη την ανθρωπότητα σ’ έναν καταστροφικό εναγκαλισμό.

Μια ανθρωπότητα που κυριαρχείται από τις δυνάμεις του ανορθολογισμού και των εγωιστικών συμφερόντων των απελπιστικά λίγων μα και κυρίαρχων οικονομικά και πολιτικά.  

 Σε ένα κόσμο τραγικά αλληλένδετο και τόσο μικρό για να μας αφήνει αδιάφορους για όσα συμβαίνουν στην άλλη άκρη του. Είτε στη γειτονιά μας.

 Αυτός ο κόσμος, ο μικρός ο μέγας …  

Μόνο που στην απειλούμενη «ερημιά»  θα πρέπει να «της δώσουμε το δικό μας νόημα».

Γιατί

« Ό,τι θα σώσουμε μες στην αστραπή  καθαρό στον αιώνα θα διαρκέσει"

Όσο είναι καιρός … 

Εντείνονται οι επιθέσεις εναντίον των δυνάμεων του Καντάφι, ο οποίος απειλεί με αντίποινα σε στρατιωτικούς και πολιτικούς στόχους σ' όλη τη Μεσόγειο

 Επιθέσεις με πυραύλους Τόμαχοκ εξαπέλυσαν και δυνάμεις των ΗΠΑ, ενώ συμμετέχουν και δυνάμεις της Μεγάλης Βρετανίας, πέρα από την εμπλοκή της Γαλλίας που πρώτη ξεκίνησε την επέμβαση σε βάρος των στρατιωτικών δυνάμεων του Καντάφι.

 Οι εξελίξεις τρέχουν με ραγδαίο ρυθμό.

 Αδιευκρίνιστη είναι η ακριβής συμμετοχή και ο ρόλος και άλλων δυνάμεων της συμμαχίας - όπως της Ολλανδίας, Βελγίου, Δανίας, Νορβηγίας, Πορτογαλίας, Ελλάδας, Ισπανίας, Τουρκίας, Πολωνίας και της Λιθουανίας, οι οποίες επιβεβαίωσαν τη βούλησή τους να συμμετέχουν σε στρατιωτικές επιχειρήσεις, χωρίς να διευκρινίζεται αν αυτό θα σημαίνει μια στρατιωτική ανάπτυξη ή τη χρήση των βάσεων. Το Κατάρ και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το Μαρόκο και η Ιορδανία, ήταν παρόντα στη Σύνοδο Κορυφής το Σάββατο.

 Ερωτηματικά, λοιπόν, για το βαθμό συμμετοχής της Ελλάδας - πέρα απ' όσα υποστηρίζει η κυβέρνηση - δημιουργούνται αρκετά.

 Διαφωνίες έχουν ξεσπάσει και στον πολιτικό κόσμο της Γερμανίας για τη στάση που κράτησε η χώρα τόσο στο Συμβούλιο Ασφαλείας όσο και μετά. 

 Ενώ η Ρωσία διαχώρισε τη θέση της από την επιχείρηση κάνοντας λόγο για "βιαστική απόφαση" του Συμβουλίου Ασφαλείας και για επιχειρήσεις που ξεκινούν από μια "ομάδα χωρών".

 Το σίγουρο είναι ότι βρίσκονται μπροστά σε μια καταιγίδα εξελίξεων ενώ στο όνομα υπεράσπισης του άμαχου πληθυσμού της Λιβύης, θα αναπτυχθεί μια σκληρή παρτίδα γεωστρατηγικής αντιπαράθεσης για τον έλεγχο της περιοχής, των στρατηγικών κοιτασμάτων πετρελαίου καθώς και για το παιχνίδι εντυπώσεων στα μάτια της διεθνούς κοινής γνώμης αλλά και στο εσωτερικό κάποιων χωρών - ίδε Γαλλία, η οποία για πρώτη φορά φαίνεται να "ηγείται" μιας τέτοιας επιθετικής προσπάθειας. 

 Μάλλον λίγο αργά έστερξαν να υπερασπίσουν του Λίβυους αμάχους  οι μεγάλες δυνάμεις της Δύσης. Το κάνουν τώρα προκειμένου να διασφαλίσουν τα δικά τους συμφέροντα και να κερδίσουν καλύτερες θέσεις στη νέα κατάσταση που διαμορφώνεται σ' αυτή την ιδιαίτερα ευαίσθητη περιοχή και στον αραβικό κόσμο.