Κινητοποίηση υπέρ της Αθήνας από την ιταλική Αριστερά

Κινητοποίηση σήμερα στην Ρώμη υπέρ των ελληνικών αιτημάτων. Το παρών δίνουν πολιτικοί, καθώς και άνθρωποι της τέχνης και του πολιτισμού.

«Άλλαξε η Ελλάδα, ας αλλάξουμε και την Ευρώπη» είναι το σύνθημα της σημερινής κινητοποίησης. Συμμετέχουν, μεταξύ άλλων, το μεγαλύτερο ιταλικό συνδικάτο Cgil, to κόμμα «Αριστερά και Ελευθερία» του Νίκι Βέντολα, η Κομμουνιστική Επανίδρυση, αλλά και βουλευτές του κεντροαριστερού Δημοκρατικού Κόμματος, όπως ο Στέφανο Φασσίνα και ο Πίππο Τσιβάτι.

Η διεύθυνση των Δημοκρατικών, με επικεφαλής των πρωθυπουργό Ματέο Ρέντσι, συνεδριάζει άλλωστε την Δευτέρα, για να συζητήσει το πώς μπορεί να εκφρασθεί μία πιο ουσιαστική αλληλεγγύη και υποστήριξη προς την Ελλάδα, ώστε να αλλάξει, στο σύνολό της, η οικονομική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Στην σημερινή πορεία στο κέντρο της Αιώνιας Πόλης παίρνουν μέρος και πολλοί εκπρόσωποι του ιταλικού ψηφοδελτίου «Η Άλλη Ευρώπη με τον Τσίπρα», το οποίο, τον περασμένο Μάιο, κατάφερε να εκλέξει τρεις ευρωβουλευτές. Το «παρών» θα δώσουν επίσης άνθρωποι της τέχνης και του πολιτισμού, όπως ο ηθοποιός Τόνι Σερβίλλο, πρωταγωνιστής στην κινηματογραφική ταινία «Η Τέλεια Ομορφιά -la Grande Bellezza» που έχει βραβευθεί με Όσκαρ.

«Αναμετρώνται, πλέον, δυο προτάσεις για την Ευρώπη: εκείνη της αλληλεγγύης και αυτή του εγωισμού. Πρέπει να στηρίξουμε, με όλη μας την δύναμη, την πρώτη», τονίζουν οι ιταλοί οργανωτές της σημερινής πορείας.

Spiegel: Το φάσμα του πυρηνικού πολέμου επιστρέφει. Μεγαλύτερος κίνδυνος σήμερα από ό,τι ψυχροπολεμικά

Η επιδείνωση των σχέσεων μεταξύ της Ρωσίας και του ΝΑΤΟ λόγω της κρίσης στην Ουκρανία πιθανώς να έχει σημαντικές επιπτώσεις όσον αφορά στην αύξηση του κινδύνου μιας πυρηνικής σύγκρουσης, σύμφωνα με ειδικούς που συμμετείχαν στη Συνδιάσκεψη Ασφαλείας στο Μόναχο.

Όπως αναφέρεται σε σχετικό δημοσίευμα του Spiegel, η μείωση της συνεργασίας πάνω στην πυρηνική ασφάλεια και η έλλειψη μιας «κόκκινης γραμμής» τηλεφώνου μπορεί να αποδειχθούν μοιραίες σε περίπτωση αύξησης των εντάσεων.

Στο δημοσίευμα γίνεται αναφορά σε περιστατικό το 1995, κατά το οποίο Αμερικανοί και Νορβηγοί ερευνητές εκτόξευσαν πύραυλο στη βορειοδυτική Νορβηγία προκειμένου να μελετήσουν το Βόρειο Σέλας- ωστόσο το βλήμα ακολούθησε την ίδια πορεία που θα ακολουθούσε ένας αμερικανικός πύραυλος Minuteman III με πυρηνική κεφαλή, ενώ η ταχύτητα και η πορεία πτήσης ήταν αντίστοιχες ενός πυραύλου Trident, προκαλώντας συναγερμό στις ρωσικές ένοπλες δυνάμεις. Ο πρόεδρος Μπόρις Γέλτσιν ενεργοποίησε τα κλειδιά για την εκτόξευση πυρηνικών πυραύλων, έχοντας ένα «παράθυρο» 10 λεπτών για να δώσει την εντολή.

Οι πύραυλοι έμειναν στα σιλό τους, σε μεγάλο βαθμό επειδή οι σχέσεις μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας ήταν καλές το 1995. Αλλά αν κάτι τέτοιο συνέβαινε σήμερα, ο ειδικός σε θέματα αμερικανικών εξοπλισμών Θίοντορ Πόστολ προειδοποιεί πως μάλλον το αποτέλεσμα θα ήταν ένας πυρηνικός όλεθρος.

«Πέντε ή έξι λεπτά αρκούν, αν υπάρχει εμπιστοσύνη, αν έχεις τη δυνατότητα επικοινωνίας και αν μπορείς να θέσεις άμεσα σε λειτουργία αυτόν τον μηχανισμό» ανέφερε ο Ρώσος πρώην υπουργός Εξωτερικών Ιγκόρ Ιβάνοφ στο περιθώριο της συνδιάσκεψης.

Ωστόσο, αυτός ο μηχανισμός δεν λειτουργεί και πολύ καλά σήμερα, καθώς υπάρχει έλλειψη εμπιστοσύνης, πρόσθεσε. 
Ερωτηθείς για το τι θα 

Ερωτηθείς για το τι θα μπορούσε να είχε συμβεί σήμερα εάν λάμβανε χώρα αντίστοιχο περιστατικό, ο Ιβάνοφ απάντησε ότι δεν ήταν σίγουρος εάν θα λαμβανόταν η σωστή απόφαση. 

Η επιδείνωση των σχέσεων μεταξύ της Δύσης και της Ρωσίας έχει δραματικές επιπτώσεις στη συνεργασία πάνω σε θέματα ασφαλείας. Τον Νοέμβριο του 2014 η Ρωσία ανακοίνωσε ότι μποϊκοτάρει τη Συνδιάσκεψη Πυρηνικής Ασφαλείας του 2016 στις ΗΠΑ. Τον Δεκέμβριο το Κογκρέσο ψήφισε για πρώτη φορά μετά από 25 χρόνια τη μη έγκριση χρηματοδότησης για την ασφάλεια του πυρηνικού υλικού στη Ρωσική Ομοσπονδία. Λίγες ημέρες μετά, οι Ρώσοι σταμάτησαν τη συνεργασία σχεδόν σε κάθε πλαίσιο πυρηνικής ασφαλείας. Οι δύο πλευρές είχαν συνεργαστεί με επιτυχία για δύο δεκαετίες. Όχι πια. Αντ'αυτού επενδύονται μεγάλα κεφάλαια για τον εκμοντερνισμό των πυρηνικών οπλοστασίων, ενώ το ΝΑΤΟ επανεξετάζει την πυρηνική στρατηγική του. Παράλληλα, οι «επαφές», ειδικά στον αέρα, δυνάμεων του ΝΑΤΟ και της Ρωσίας γίνονται πιο συχνές.

Πρόσφατα ο πτέραρχος Φίλιπ Μπρίντλαβ, επικεφαλής της Συμμαχικής Διοίκησης Επιχειρήσεων του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη ζήτησε ένα νέο «κόκκινο τηλέφωνο», όπως μετά την κρίση των πυραύλων στην Κούβα το 1963. Σημειώνεται ότι μια γραμμή άμεσης επικοινωνίας είχε στηθεί μεταξύ του ΝΑΤΟ και της διοίκησης του ρωσικού στρατού τον Φεβρουάριο του 2013, αλλά διεκόπη λόγω της κρίσης στην Ουκρανία. Παράλληλα, υπενθυμίζεται η πρόσφατη απαισιόδοξη εκτίμηση του Bulletin of the Atomic Scientists για το «Doomsday Clock», ενώ η εκατέρωθεν ρητορική δεν δείχνει να συνεπάγεται μείωση της απειλής.

Όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα, η κατάσταση επιδεινώνεται ακόμα περισσότερο λόγω της ρωσικής στρατηγικής στην Ουκρανία, η οποία αξιοποιεί ευρείας κλίμακας τακτικές παραπλάνησης, στο πλαίσιο ενός «υβριδικού πολέμου», που περιλαμβάνει προπαγάνδα, κυβερνοπόλεμο και άλλα μέσα.

Κατά τον Αμερικανό πρώην γερουσιαστή Σαμ Νουν, ειδικό σε θέματα διεθνούς αφοπλισμού, ο υβριδικός αυτός πόλεμος δημιουργεί μεγάλο κίνδυνο, καθώς «κάνει ακόμα πιο επικίνδυνα τα τακτικά πυρηνικά όπλα, όπως και το υλικό όπλων».

Ερωτηθείς για το ίδιο θέμα, ο Αμερικανός διπλωμάτης Ρίτσαρντ Μπαρτ, ο οποίος είχε βοηθήσει στη διαμόρφωση της START (Strategic Arms Reduction Treaty) μεταξύ των ΗΠΑ και της Ρωσίας απαντά θετικά. «Η απλή απάντηση είναι “ναι”. Τόσο τα αμερικανικά όσο και τα ρωσικά πυρηνικά όπλα είναι πρακτικά σε κατάσταση υψηλού συναγερμού. Και οι δύο πλευρές έχουν μια “διάταξη” πυρηνικών όπλων στην οποία πύραυλοι που βρίσκονται σε χερσαίες βάσεις θα μπορούσαν να λάβουν έγκριση για χρήση μέσα σε λιγότερο από 15 λεπτά». Σε μια κατάσταση υβριδικού πολέμου, προειδοποιεί, «αυτό είναι επικίνδυνο παιχνίδι».

«Στον Ψυχρό Πόλεμο είχαμε δημιουργήσει μηχανισμούς ασφαλείας. Ένας μεγάλος αριθμός συνθηκών και εγγράφων μας βοηθούσαν να αποφύγουμε μια μεγάλη και σοβαρή στρατιωτική κρίση. Τώρα η απειλή πολέμου είναι μεγαλύτερη από ό,τι κατά τον Ψυχρό Πόλεμο» επισημαίνει ο Ιβάνοφ.

"Θετικό κλίμα" για τη συνέχιση της διαπραγμάτευσης διαπιστώνει το Βερολίνο

Koινή είναι η θέληση όλων για λύση στο θέμα του ελληνικού χρέους ήταν το μήνυμα που έστειλε σήμερα ο εκπρόσωπος του γερμανικού υπ. Οικονομικών Μ. Γέγκερ, ενώ προανήγγειλε το τέλος της τρόικας με τη σημερινή της μορφή.

Η βάση της διαπραγμάτευσης είναι «η κοινή θέληση όλων για λύση», σύμφωνα με τον εκπρόσωπο του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών, Μάρτιν Γέγκερ, ο οποίος προχώρησε στη συγκεκριμένη δήλωση στο πλαίσιο του καθιερωμένου κυβερνητικού μπρίφινγκ στο Βερολίνο.

Αν και επί της ουσίας πρόκειται για την τρόικα, είπε ο κ. Γέγκερ, οι εταίροι, λαμβάνοντας υπόψη την αντίρρηση των «Ελλήνων φίλων μας», κάνουν πλέον λόγο για θεσμούς, που όμως εξακολουθούν να είναι συνομιλητές της Ελλάδας σε ζητήματα του χρέους. Ερωτηθείς για τη συζήτηση στο Eurogroup το βράδυ της Τετάρτης, ο Μάρτιν Γέγκερ υποστήριξε ότι είχε επιτευχθεί «σε μεγάλο βαθμό» συμφωνία σε ό,τι αφορά τη διαδικασία που θα ακολουθηθεί.

Δεν μπορεί να γίνει «ευρεία ερμηνεία» των συμφωνηθέντων

Για τη Γερμανία μια «γέφυρα» σημαίνει παράταση του τρέχοντος προγράμματος

Για τη Γερμανία πάντως μια «γέφυρα» μερικών μηνών, όπως τη ζητά η Ελλάδα, σημαίνει την παράταση του τρέχοντος προγράμματος, το οποίο θα πρέπει και να ολοκληρωθεί. Διαδικαστικά θέματα είναι μεν συζητήσιμα αλλά δεν μπορεί να γίνει «ευρεία ερμηνεία» των συμφωνηθέντων. Άλλωστε παραμένουν κονδύλια για την Ελλάδα από το τρέχον πρόγραμμα, την ΕΚΤ και από το ΔΝΤ που προϋποθέτουν την τήρηση των συμφωνιών.

Αναφορικά με το ρόλο του ΟΟΣΑ για το ελληνικό χρέος ο Μάρτιν Γέγκερ επισήμανε ότι δεδομένου ότι ο οργανισμός αυτός δεν ανήκει στους δανειστές ο ρόλος του δεν μπορεί να είναι οργανικός αλλά μόνο συμβουλευτικός, πχ. σε θέματα μεταρρυθμίσεων.

Τέλος, ο Μάρτιν Γέγκερ δέχθηκε ερώτηση από δημοσιογράφο για το σημερινό σκίτσο στην δικτυακή έκδοση της εφημερίδας ΑΥΓΗ, όπου ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε παρουσιάζεται ως αξιωματικός των SS, ο οποίος εύχεται να δει τους Έλληνες στο κρεματόριο. Ισχύει η αρχή της ελευθερίας της έκφρασης, είπε ο Μάρτιν Γέγκερ, «και εγώ κάνω προσωπική χρήση αυτής της ελευθερίας», χαρακτηρίζοντας το σκίτσο «αηδιαστικό» και συμπληρώνοντας ότι ο σκιτσογράφος θα πρέπει «να ντρέπεται».

Είναι προφανές  ότι η κάθε πλευρά παρουσιάζει τα γεγονότα όπως εκείνη επιθυμεί ή τη συμφέρει.

Και οι Γερμανοί, φυσικά, ως κατεξοχήν πραγματιστές κοιτούν την ουσία και όχι τόσο την "επικοινωνιακή" ονομασία κάποιων διαδικασιών ή  μηχανισμών ... 

Αλλά, ποια είναι η ουσία;

Και πόσο μάλλον, ποια είναι η ουσία για τους Έλληνες πολίτες;

Αυτό θα το μάθουμε μάλλον πολύ σύντομα ... 

Ο διευθυντής της Lazard αποκαλύπτει το παρασκήνιο, το σοκ του Τσίπρα και πως ο Βαρουφάκης του επέβαλε την οικονομική θέση - ένα άρθρο του Paris Match

Το γαλλικό περιοδικό Paris Match βάζει κάτω από τους προβολείς τον πιο αινιγματικό σύμβουλο του Έλληνα Πρωθυπουργού και του Γιάννη Βαρουφάκη. Τον γενικό διευθυντή της Lazard.
Ο Ματιέ Πιγκάς μιλάει για την πρωτοφανή κούρσα της διαπραγμάτευσης και αποκαλύπτει άγνωστα στοιχεία για τον Βαρουφάκη, το σοκ του Τσίπρα και το συγκλονιστικό «παρασκήνιο της σωτηρίας της Ελλάδας».

Το γαλλικό περιοδικό για να πάρει τη συνέντευξη, αναγκάστηκε να ακολουθήσει τον Ματιέ Πιγκάς... στην Αθήνα.

«Το παρασκήνιο της σωτηρίας της Ελλάδας»

O  Ματιέ Πιγκάς ντοπάρεται. Τον βρήκαμε να καταναλώνει ενεργειακά ποτά και καραμέλες coca cola. Πέρασε ακόμη ένα Σαββατοκύριακο  στην Αθήνα με μια ομάδα 15 ανθρώπων. Σαράντα οκτώ  ώρες εργασίας χωρίς διακοπή που έχει στόχο να σχεδιάσει ένα πρόγραμμα σωτηρίας της Ελλάδας.
Από τη στιγμή του εκλογικού θριάμβου του ΣΥΡΙΖΑ, στις 25 Ιανουαρίου, το αφεντικό της τράπεζας Lazard της Γαλλίας δεν αφήνει ούτε λεπτό τον χαρισματικό υπουργό Οικονομικών Γιάνη Βαρουφάκη. Το χρηματιστήριο της Αθήνας ανεβοκατεβαίνει και τα ταμεία του κράτους είναι άδεια. Μια κούρσα ενάντια στο χρόνο έχει αρχίσει. 
Οι δύο άνδρες δεν κοιμούνται καθόλου και όταν βρίσκονται μακριά βομβαρδίζουν ο ένας τον άλλο με e-mails και SMS. Απέναντί τους οι ευρωπαίοι κρύβουν τα χαρτιά τους και έχουν αποφασίσει να μην αποκαλύψουν τίποτα ως το Eurogroup της Τετάρτης 11 Φεβρουαρίου.

Στην Αθήνα με ένα Φάλκον

Οκτώ ημέρες μετά τις ελληνικές εκλογές, ο Ματιέ Πιγκάς πετούσε προς την ελληνική πρωτεύουσα με το ιδιωτικό Falcon για να προτείνει τις υπηρεσίες του. «Το μέλλον της Ευρώπης παίζεται στο 121 Μπουλβάρ Οσμάν, στο Παρίσι» έγραψε η Wall Street Journal. Είναι η διεύθυνση της τράπεζας Lazard, της τράπεζας που συμβουλεύει σήμερα την Ουκρανία, τη Βενεζουέλα, την Αίγυπτο. 

Ο Βαρουφάκης και οι συνεργάτες του

Ο τραπεζίτης φτάνει σιωπηλός στο υπουργείο Οικονομικών. Ο Γιάνης Βαρουφάκης, γνωστός για το ξυρισμένο κεφάλι του σαν τον Μπρους Γουίλις, τον περίμενε με τζην και αθλητικά.
«Γειά, τι κάνεις;» του είπε στα αγγλικά. Πολύ χαλαρός, όπως φαινόταν. Και πολύ μόνος, επίσης.
«Είχε δίπλα του μόνο έναν σύμβουλο επικοινωνίας και δύο βοηθούς, δύο κόρες φίλων του που είχε προσλάβει την προηγούμενη μέρα» διηγείται ο Πιγκάς.
«Δεν είχε ανάγκη από μια στρατιά οικονομολόγων», προσθέτει ο Πιγκάς με θαυμασμό.
«Ο πρωθυπουργός Τσίπρας του έχει απόλυτη εμπιστοσύνη» σχολιάζει.
Αυτό που συμβαίνει δεν το έχει ξαναδεί ο τραπεζίτης. «Εδώ δεν χάνουν χρόνο με κουβέντες. Όλα είναι άτυπα και πολύ γρήγορα. Συζητούν, αποφασίζουν και εκτελούν». 

Ο γιός βιομηχάνου σε οικονομική θέση

Στις 5 το απόγευμα ο Πιγκάς επιστρέφει στο Παρίσι, με κανονική πτήση αυτή τη φορά και μάλιστα σε οικονομική θέση, μαζί με τον Βαρουφάκη. Ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών είναι αυστραλο-ελληνας μαθηματικός, γιος βιομηχάνου, καθηγητής στα μεγαλύτερα πανεπιστήμια του Σίδνεϊ, του Όστιν και της Αθήνας. Είναι παντρεμένος με μια διάσημη καλλιτέχνη και δεν είναι φτωχός. Ωστόσο πρέπει να δώσει το παράδειγμα. Η εποχή δεν ενδείκνυται για επίδειξη.
Οι δύο άνδρες γνωρίζονται από χρόνια. Ο Γιάνης Βαρουφάκης είχε εκτιμήσει την τεχνική επιδεξιότητα της Lazard και του Πιγκάς για να σβήσουν ένα χρέος 100 δις το 2011, όταν ήταν κυβέρνηση ο σοσιαλιστής και σπάταλος Παπανδρέου. Παρακολούθησε, επίσης, πολλές ομιλίες του γάλλου τραπεζίτη στη Γαλλία, στις οποίες καταδίκαζε την λιτότητα την οποία αποκαλεί «βαρβαρότητα με ανθρώπινο πρόσωπο». Είχε χειροκροτήσει το βιβλίο του «Επαναστάσεις» το οποίο δημοσίευσε το 2012 και έχει ήδη μεταφραστεί στα ελληνικά.
Εκεί ο Πιγκάς έγραφε: «Ενας ειδικός του ΟΗΕ τόλμησε να μιλήσει για την ανθρωπιστική κρίση και την επίθεση στα ανθρώπινα δικαιώματα τα οποία προκαλεί η λιτότητα στην Ελλάδα».
Αυτά τα επιχειρήματα επαναλαμβάνει σήμερα και η νέα ελληνική κυβέρνηση. 

«Τα σοκ του Τσίπρα στην Ευρώπη»

«Οι Ευρωπαίοι έκαναν ένα λάθος. Το 2011 θα έπρεπε να αναγνωρίσουν ότι η Ελλάδα ήταν χρεοκοπημένη και θα έπρεπε από τότε να έχουν σβήσει το χρέος της» λέει ο Πιγκάς.
Αυτό το λάθος έχει εν μέρει αναγνωριστεί σήμερα. Ωστόσο, η Ελλάδα βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού και εξ αιτίας της: σπατάλες, φοροδιαφυγή σε όλα τα στρώματα, ένα τεράστιο δημόσιο, κρυφές χαρισματικές πράξεις όπως στην Εκκλησία και στους εφοπλιστές που δεν πληρώνουν φόρους.
Ο Ματιέ Πιγκάς διηγείται τα «σοκ» που ο Αλέξης Τσίπρας και ο υπουργός Οικονομικών του έπαθαν κατά τον μαραθώνιο που έκαναν πρόσφατα σε Λονδίνο, Ρώμη, Βερολίνο και Βρυξέλλες. Ήταν σοκ να ανακαλύψουν ότι «δεν υπάρχει κοινό σημείο ανάμεσα στους σοσιαλδημοκράτες της Γαλλίας και της Ιταλίας με τη νέα ελληνική κυβέρνηση. Ο Φρανσουά Ολάντ αρκέστηκε να δηλώσει ότι πρέπει να ευρεθεί μια λύση». Ήταν σοκ η απόφαση της ΕΚΤ να κόψει τη χρηματοδότηση των ελληνικών τραπεζών. Ήταν σοκ να ακούνε τον Σόιμπλε να δηλώνει μπροστά στον Έλληνα ομόλογό του ότι «συμφώνησαν πως διαφωνούν».
«Είναι πολιτική μπλόφα» δηλώνει με πικρία ο Βαρουφάκης.

Η αλαζονεία των αγγλοσαξωνικών ΜΜΕ

«Τέλος στις εντολές της Τρόικα με e-mails» δηλώνει από την πλευρά του ο Αλέξης Τσίπρας, έξαλλος από αυτή την στάση που θέλει να τον ταπεινώσει.
Ήταν σοκ η αλαζονεία των μεγάλων αγγλοσαξωνικών ΜΜΕ, είτε του BBC ή της Wall Street Journal η οποία έγραφε στις 5 Φεβρουαρίου: «Ένα μάθημα ρεαλισμού για τους Έλληνες ηγέτες». Ήταν υπερβολικό γι'α υτούς τους νεαρούς Έλληνες λύκους που πιστεύουν ότι έχουν κι άλλες σφαίρες στη διάθεσή τους.

Πολιτική ήττα το nein στο κούρεμα χρέους

Η νέα κυβέρνηση έχει καταλάβει ότι το «nein» για το κούρεμα του τεράστιου χρέους των 310 δις ευρώ θα ήταν μια πολιτική ήττα. Το Βερολίνο κρατάει τα κλειδιά του χρηματοκιβωτίου. Το Βερολίνο πρέπει «να το γαργαλίσει κανείς εκεί που πονάει» αναφέρει ένας ειδικός. Την περασμένη Κυριακή ο Πρωθυπουργός ανέβηκε στο βήμα του κοινοβουλίου και για μια ακόμη φορά δεν δίστασε να κάνει επίκληση της Ιστορίας και της γερμανικής κατοχής:
«Υπάρχει μια ηθική υποχρέωση απέναντι στο λαό μας, απέναντι στους λαούς που έδωσαν το αίμα τους ενάντια στον Ναζισμό, να απαιτήσουν από τη Γερμανία πολεμικές αποζημιώσεις».
Απαιτεί 162 δις ευρώ, το μισό του ελληνικού χρέους. «Έξυπνο αλλά υπερβολικό» ψιθυρίζει ένας αυτόπτης μάρτυρας που έμεινε άφωνος από το αίτημα... 

Έξοδος από το ευρώ είναι ο Αρμαγεδδών

Οι Ευρωπαίοι δεν έχουν ακόμη δώσει την απάντησή τους. Ο Ματιέ Πιγκάς είναι συνηθισμένος στις ευρωπαϊκές διαπραγματεύσεις που οδηγούν ακόμη και στο χάος. Αλλά είναι αισιόδοξος παρά το γεγονός ότι οι νύχτες του είναι άγρυπνες και η αγωνία του διαρκής.
«Η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ είναι ο Αρμαγεδδών, ένα σενάριο της Αποκάλυψης. Όλοι θα έχαναν από αυτό. Γιατί αν αποδειχθεί ότι η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη δεν υπάρχει και ότι μόλις μια χώρα-μέλος βρίσκεται σε δυσκολία το εγκαταλείπουν, τότε θα υπάρχει φαινόμενο ντόμινο. Αύριο θα είναι η σειρά της Ισπανίας, της Πορτογαλίας, της Ιρλανδίας για να δεχθούν επιθέσεις από τις αγορές. Είναι λοιπόν προς το συμφέρον όλων των Ευρωπαίων να ευρεθεί μια συμφωνία». 

Αυτοκτονία μετανάστη στο κέντρο κράτησης στην Αμυγδαλέζα. Ξεσηκώθηκαν οι αλλοδαποί κρατούμενοι

Το φιτίλι στη «κοιμισμένη» βόμβα που αποτελεί το κέντρο κράτησης αλλοδαπών στην Αμυγδαλέζα, φαίνεται πως άναψε το βράδυ της Παρασκευής η αυτοκτονία ενός 28χρονου, μέσα στο κελί του. Το περιστατικό που καταγγέλθηκε στο ΚΕΕΡΦΑ (Κίνηση Ενωμένοι Ενάντια στο Ρατσισμό και τη Φασιστική Απειλή) επιβεβαιώνεται από την αστυνομία ενώ στο Κέντρο επικρατεί μεγάλη ένταση καθώς το δυσάρεστο γεγονός ξεσήκωσε τους συγκρατούμενούς του νεαρού.

Σύμφωνα με την αστυνομία, ο Μοχάμεντ Ναντίμ βρέθηκε νεκρός μέσα στο κελί του και κατά πληροφορίες είχε απαγχονιστεί φτιάχνοντας μια θηλιά με πετσέτες.

Αιτία της απόφασής του να προχωρήσει σε αυτό το απονενοημένο διάβημα ήταν σύμφωνα με τον ΚΕΕΡΦΑ ήταν η παράταση του χρόνου κράτησής του από τους 18 στους 24 μήνες, εκδοχή ωστόσο που απορρίπτει, σύμφωνα με πληροφορίες η αστυνομία, υποστηρίζοντας πως είχε συλληφθεί μόλις τον Δεκέμβριο του 2014.

Οι μετανάστες- συγκρατούμενοι του 28χρονου μετέβησαν στο χώρο όπου βρέθηκε το άψυχο κορμί του 28χρονου αλλοδαπού και σύμφωνα με το ΚΕΕΡΦΑ δεν αφήνουν την αστυνομία να εισέλθει.

Σημειώνεται πως μόλις πριν από λίγες ημέρες ένας Αφγανός πέθανε από φυματίωση, γεγονός που επίσης αναστάτωσε τους κρατούμενους ενώ υπενθυμίζεται πως έχουν ουκ ολίγες φορές καταγγελθεί οι άθλιες συνθήηκες κράτησης των αλλοδαπών στο κέντρο της Αμυγδαλέζας αλλά το γκρίζο καθεστώς κράτησής τους.

Πρωτιά του Podemos δείχνει νέα δημοσκόπηση

του Μ ...

Σε δημοσκόπηση της Metroscopia για λογαριασμό της El Pais που δημοσιεύεται την Κυριακή, το Podemos εμφανίζεται στο 27,7%. Ακολουθεί η κυβερνώσα κεντροδεξιά του Λαϊκού Κόμματος (PP) με 20,9% και στην τρίτη θέση βρίσκεται το PSOE με 18,3%.

Το κυβερνών Λαϊκό Κόμμα βρίσκεται δεύτερο και το σοσιαλιστικό PSOE, στη δίνη των εσωτερικών διαφορών, στην τρίτη θέση ενώ το καταλανικής καταγωγής κόμμα «Πολίτες» εμφανίζεται να εγκαθιδρύεται στην τέταρτη θέση.\

Σε δημοσκόπηση της Metroscopia για λογαριασμό της El Pais που δημοσιεύεται την Κυριακή, το Podemos εμφανίζεται στο 27,7%. Ακολουθεί η κυβερνώσα κεντροδεξιά του Λαϊκού Κόμματος (PP) με 20,9% και στην τρίτη θέση βρίσκεται το PSOE με 18,3%. Τέταρτο βρίσκεται το σχετικά νεότευκτο κόμμα «Πολίτες» με 12,2% (συστάθηκε το 2006).

Πέραν της πρωτιάς του Podemos, το σημαντικότερο στοιχείο της νέας δημοσκόπησης είναι αυτό που επαναλαμβάνεται σε όλες τις τελευταίες έρευνες: Η κατάρρευση του ισπανικού δικομματισμού και ο διαφαινόμενος θάνατος της εποχής που ένα κόμμα μπορούσε να κυβερνήσει αυτοδύναμα στη Μαδρίτη.

Όπως σχολιάζει η εφημερίδα στο κεντρικό της άρθρο, με τον χαρακτηριστικό τίτλο «κατάσταση αβεβαιότητας», οι δημοσκοπήσεις προδιαγράφουν ένα ριζικά διαφορετικό σκηνικό μετά τις εκλογές στο τέλος του χρόνου. \

Όσον αφορά ιδιαίτερα τα δύο κόμματα που πλησιάζουν ως κεντρικοί παίκτες στην πολιτική σκηνή της Μαδρίτης, το Podemos και τους «Πολίτες», το ρεύμα τους φαίνεται βάσει της δημοσκόπησης να οφείλεται σε διαφορετικού είδους δυναμική: Όσοι θα ψήφιζαν μεν το «Πολίτες», δηλώνουν πως θα το ψήφιζαν επειδή αισθάνονται τις θέσεις τους πλησιέστερα στις απόψεις τους, ενώ για το Podemos το κίνητρο είναι κυρίως η απογοήτευση από το υφιστάμενο πολιτικό σύστημα.

Ενδεικτικά, το Podemos είναι το δεύτερο κόμμα -μετά το κυβερνών PP- που οι ερωτηθέντες δηλώνουν πως δεν θα ψήφιζαν ποτέ.

Η δημοτικότητα του αρχηγού του, Πάμπλο Ιγκλέσιας, είναι η υψηλότερη των υπολοίπων κομματικών ηγετών, με 34% ενώ ακολουθεί σε πολύ μικρή απόσταση (δυσανάλογη της απόστασης των δύο κομμάτων) ο αρχηγός των Σοσιαλιστών Πέδρο Σάντσες (31%). Και των δύο υστερεί σημαντικά ο πρωθυπουργός Μαριάνο Ραχόι, με 23%.

Ένας αέρας αλλαγής φαίνεται ότι θα περάσει και από την Ισπανία. Τα αποτελέσματα θα περιμένουμε ακόμα λίγο καιρό μέχρι να τα δούμε...

Μεξικό: Ανακάλυψαν σορούς 61 ανθρώπων ένα χρόνο μετά!

M ...

Το λιγότερο 61 σορούς σε εγκαταλελειμένο κρεματόριο του Ακαπούλκο, εντόπισαν οι μεξικανικές Αρχές, σύμφωνα με σημερινή ανακοίνωση του Γαλλικού Πρακτορείου ενός εισαγγελέα της πολιτείας Γκερέρο, του Μιγκέλ Άνχελ Γκοντίνες.

"Μέχρι στιγμής έχουμε (βρει) 61 σορούς και εργαζόμαστε για να προσδιορίσουμε πόσοι (εξ αυτών) είναι παιδιά, πόσες γυναίκες, πόσοι άνδρες", είπε ο Γκοντίνες σε δηλώσεις που έκανε τηλεφωνικά στο Γαλλικό Πρακτορείο, χωρίς ωστόσο να αναφερθεί στα αίτια θανάτου των θυμάτων.

Τα πτώματα, που βρέθηκαν στοιβαγμένα σε ένα ιδιωτικό κρεματόριο που είχε εγκαταλειφθεί εδώ και περίπου έναν χρόνο, ήταν τυλιγμένα με σεντόνια και καλυμμένα με ασβέστη, είπε από την πλευρά του ένας αξιωματικός της αστυνομίας της Γκερέρο που ζήτησε να μην κατονομαστεί.


Ο εισαγγελέας είπε ότι βρέθηκαν "στοιχεία και ίχνη" και προέβλεψε πως θα γίνουν συλλήψεις πολύ σύντομα. Στο Ακαπούλκο, μια από τις πόλεις που έχουν πληγεί περισσότερο από τη βία, το οργανωμένο έγκλημα ασκεί σκληρές πιέσεις στους κατοίκους.

Σημειώνεται ότι στο Γκερέρο, είχαν εξαφανιστεί 43 φοιτητές στα τέλη του Σεπτεμβρίου, όταν, σύμφωνα με τα στοιχεία που έχουν γίνει γνωστά, δέχθηκαν επίθεση από διεφθαρμένους αστυνομικούς, οι οποίοι τους παρέδωσαν στα μέλη ενός καρτέλ των ναρκωτικών. Το συγκεκριμένο φρικιαστικό περιστατικό, δημιούργησε κύμα σφοδρών αντιδράσεων σε ολόκληρη τη χώρα.

Πολιτικός ρεαλισμός ή υπαναχώρηση Τσίπρα; ο γερμανικός τύπος για την Ελλάδα

Παρακολουθώντας πάντα τον τρόπο προσέγγισης από τη Γερμανία του ελληνικού προβλήματος  παρουσιάζουμε την τελευταία επισκόπηση του γερμανικού τύπου για τις εξελίξεις μετά τη Σύνοδο Κορυφής.

Έτσι, η  δρομολογούμενη διαδικασία τεχνικής διαπραγμάτευσης της Ελλάδας με την τρόικα, που ανακοινώθηκε χθες αιφνιδιαστικά στο περιθώριο του συμβουλίου κορυφής της ΕΕ, σχολιάζεται ποικιλοτρόπως από το γερμανόφωνο τύπο.

Αιφνίδια μεταστροφή, συμβιβασμός, υπαναχώρηση, έκπληξη... και η γερμανική γλώσσα διαθέτει πλούσιο λεξιλόγιο για να περιγράψει τη συγκατάθεση της ελληνικής πλευράς στην έναρξη τεχνικών διαπραγματεύσεων με τους ευρωπαϊκούς θεσμούς, ή με άλλα λόγια, την τρόικα, μέχρι το κρίσιμο Eurogroup της ερχόμενης Δευτέρας.

Δηλαδή, παρά το σχετικά θριαμβευτικό τόνο στις δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών και σε ανταποκρίσεις των ελληνικών μέσων ενημέρωσης, τα γερμανικά έντυπα έχουν τη δική τους προσέγγιση μιλώντας περισσότερο για “υπαναχώρηση” ή “συμβιβασμό” της ελληνικής πλευράς.

Ευπρόσδεκτη τροπή για την Ισπανία

«Εάν πρόκειται για βήμα υπαναχώρησης του Τσίπρα, δεν μένει παρά να το δούμε»

«Η Ελλάδα γίνεται πιο ρεαλίστρια». Με αυτόν τον τίτλο η εφημερίδα die Welt του Βερολίνου παρατηρεί ότι η συνοχή στη στάση των υπουργών Οικονομικών έφερε αποτελέσματα. «Η κυβέρνηση Τσίπρα, που κράτησε προκλητική στάση όπου μπορούσε, πρέπει τώρα να αναγνωρίσει την πραγματικότητα» επισημαίνει. «Για χώρες όπως η Πορτογαλία και η Ιρλανδία, που βγήκαν από ένα σκληρό πρόγραμμα εξυγίανσης των δημοσιονομικών τους, αποτελεί ευπρόσδεκτη τροπή. Κυρίως όμως για την Ισπανία, που το κίνημα των Podemos αρχίζει να μιμείται τον Τσίπρα, δίνει ένα μήνυμα. Ό,τι χωρίς χρήματα, ανεξαρτήτως υποσχέσεων, λίγα γίνονται. Αυτό θα έπρεπε να το γνωρίζει ο υπουργός Οικονομικών και καθηγητής Οικονομίας Γιάνης Βαρουφάκης».

Η αυστριακή εφημερίδα Neue Zürcher Zeitung αμφισβητεί εάν παρά την αλλαγή ελληνική στάσης στο περιθώριο του συμβουλίου κορυφής επαρκεί ο χρόνος για έναν συμβιβασμό. «Εάν πρόκειται για βήμα υπαναχώρησης του Τσίπρα, δεν μένει παρά να το δούμε», υπογραμμίζει ο σχολιαστής της. «Έχει ανεβάσει τόσο ψηλά τον πήχη των προσδοκιών στην χώρα του, που θα είναι δύσκολο να κάνει διορθωτικές κινήσεις στην πολιτική του. Από την άλλη πλευρά θεωρείται απίθανο να υπαναχωρήσουν οι 18 υπουργοί Οικονομικών σε βασικά σημεία, όπως είναι η συνέχιση του νυν προγράμματος. Πολύ χρόνος για συμβιβασμό δεν απομένει. Εάν ζητηθεί παράταση του προγράμματος χρειάζεται, μεταξύ άλλων, και η προηγούμενη έγκριση ορισμένων κοινοβουλίων».

Όρια στις προεκλογικές υποσχέσεις

«Εάν το Eurogroup θέλει να φερθεί έξυπνα, θα πρέπει να χτίσει γέφυρες με την Ελλάδα, αν και δεν διαφαίνεται κάτι τέτοιο»

Με τον τίτλο «Τα συμφέροντα των άλλων» ο σχολιαστής της εφημερίδας Süddeutsche Zeitung του Μονάχου υποστηρίζει ότι ο «καυγάς» στο Eurogroup έγινε όχι τόσο για τη συνέχιση των μεταρρυθμίσεων, που η νυν κυβέρνηση δεσμεύτηκε να ακολουθήσει, όσο για το ποιος δίνει τον τόνο στην ευρωπαϊκή πολιτική διάσωσης. «Για την ελληνική κυβέρνηση αυτή η διαμάχη έχει αναχθεί σε μάχη πολιτικής επιβίωσης.Τη στιγμή που θα συναινέσει σε επέκταση του νυν προγράμματος, θα χάσει την αποδοχή του ελληνικού λαού (…) Η εμπλοκή στο Eurogroup δείχνει και τα όρια των εθνικών προεκλογικών υποσχέσεων στα ευρωπαϊκά συμφραζόμενα. Ο ΣΥΡΙΖΑ εξελέγη για να αλλάξει την ευρωπαϊκή πολιτική διάσωσης, αλλά αυτό δεν αποτελεί λευκή επιταγή για την Ευρώπη. Στους προεκλογικούς αγώνες θα πρέπει να γίνεται σαφές ότι οι υποσχέσεις μόνο με τη βοήθεια των εταίρων μπορούν να υλοποιηθούν. Αυτό προϋποθέτει συμβιβασμούς σε λογικά αιτήματα». Και το σχόλιο καταλήγει: «Για να διομολογηθεί υπογραφή κοινής συμφωνίας δεν απομένει στην Αθήνα κάτι άλλο από το να εξηγήσει στο κοινό της ότι υπάρχουν κι άλλες 18 χώρες με δικαιολογημένα συμφέροντα και άρα ότι θα πρέπει να βρεθεί συμβιβασμός: Χρόνος ακόμη υπάρχει».

Η Tageszeitung του Βερολίνου υποστηρίζει ότι η προθεσμία που τέθηκε για τις 28 Φεβρουαρίου ήταν μια πολιτική απόφαση. «Ελήφθη πριν τις εκλογές για να βάλει το πιστόλι στο κεφάλι της νέας κυβέρνησης και να μην έχει στη διάθεσή της τις 100 μέρες που συνηθίζεται να δίνονται για να προετοιμαστεί, αλλά να υπαναχωρήσει όσο γίνεται πιο γρήγορα. Τώρα στην παγίδα βρίσκεται η ΕΕ. Εάν το Eurogroup θέλει να φερθεί έξυπνα, θα πρέπει να χτίσει γέφυρες με την Ελλάδα, αν και δεν διαφαίνεται κάτι τέτοιο»σημειώνει ο αρθρογράφος της.

Η Παναρίτη από την αγκαλιά Παπανδρέου στο πλευρό Βαρουφάκη- σχετικά με την τοποθέτηση ορισμένων συμβούλων και στελεχών της νέας κυβέρνησης

Η θητεία της στο Περού και τα πυρά Τσίπρα και Αυγής.

Στο πλευρό του Γιάννη Βαρουφάκη, του Γιάννη Δραγασάκη αλλά και του Αλέξη Τσίπρα βρίσκεται η Έλενα Παναρίτη.

Η οικονομολόγος συμμετέχει και πάλι ενεργά σε όσα γίνονται στην Ευρώπη και στο ΔΝΤ για την Ελλάδα και αυτές τις μέρες βρίσκεται στις Βρυξέλλες.

Ο υπουργός Οικονομικών επέλεξε την πρώην συνεργάτιδα του Γιώργου Παπανδρέου και βουλευτή Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ ως σύμβουλο για την περίοδο των διαπραγματεύσεων, λόγω των γνωριμιών της στην Παγκόσμια Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.

Ωστόσο, ο ίδιος ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, είχε αφήσει αιχμές εναντίον της, για τη θητεία της δίπλα στον πρώην πρόεδρο του Περού, Αλμπέρτο Φουτζιμόρι, που καταδικάστηκε σε 25ετή κάθειρξη, αφού προηγουμένως είχε οδηγήσει τη χώρα του στον γκρεμό.

Στις 6 Μαΐου του 2011, ως πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, ο κ. Τσίπρας είχε μιλήσει στη Βουλή, με αφορμή επίκαιρη ερώτηση προς τον τότε πρωθυπουργό, Γιώργο Παπανδρέου, με θέμα την εκποίηση του δημόσιου πλούτου. «Εχετε την τεχνογνωσία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της κ. Παναρίτη της Παγκόσμιας Τράπεζας που ήταν ειδικευμένη στο real estate και σύμβουλος ενός προέδρου χώρας που αυτή τη στιγμή έχει είκοσι χρόνια κάθειρξη, του Περού», είχε επισημάνει.

Η κ. Παναρίτη, το 2011 ως βουλευτής του ΠΑΣΟΚ προκαλούσε εγκεφαλικά λέγοντας: «Δεν είναι το πρόβλημα να κόψουμε λίγο τους μισθούς, να κόψουμε λίγο τις συντάξεις, και όχι λίγο, πολύ»...

Η ίδια ως επάγγελμα δηλώνει «Οικονομολόγος / Κοινωνική επιχειρηματίας». Έχει πτυχίο Οικονομικής Επιστήμης από το Αμερικανικό Κολλέγιο Ελλάδος, Μεταπτυχιακά Διπλώματα σε Διεθνή Οικονομικά και Ευρωπαϊκές Σπουδές από το Πανεπιστήμιο Johns Hopkins στην Ιταλία και στις ΗΠΑ. Δίπλωμα του εκπαιδευτικού προγράμματος «Παγκόσμιες Χρηματοοικονομικές Αγορές και Κρίσεις» από το Πανεπιστήμιο Harvard στις ΗΠΑ. Μεταπτυχιακό Δίπλωμα στη Διοίκηση Επιχειρήσεων από το Πανεπιστήμιο INSEAD στη Γαλλία.

Συγγραφέας του βιβλίου «Prosperity Unbound», το οποίο εκδόθηκε και στα Ελληνικά με τον τίτλο «Ευημερία δίχως Όρια». Το βιβλίο πραγματεύεται μια νέα μεθοδολογία για τη μετατροπή της άτυπης οικονομίας στους κόλπους της επίσημης οικονομίας. Το έργο της αναγνωρίζεται διεθνώς σαν μια από τις πιο επιτυχημένες πρακτικές εφαρμογές των θεσμικών οικονομικών στα δικαιώματα ιδιοκτησίας. Είναι ειδική στα ιδιοκτησιακά δικαιώματα και στην αντίστοιχη διαχείριση του δημόσιου τομέα. Είναι κοινωνική επιχειρηματίας και επικεφαλής του Panel Group, μία ειδική συμβουλευτική εταιρεία που επενδύει σε υποβαθμισμένες περιοχές και παρέχει συμβουλές για τη δημόσια στρατηγική πολιτική και τη μετατροπή και αξιοποίηση της μη ρευστοποιήσιμης ακίνητης περιουσίας.

Διδάσκει οικιακά χρηματοοικονομικά και μεταρρύθμιση των αγορών ακινήτων στη Σχολή Wharton του Πανεπιστημίου της Πενσυλβάνια των ΗΠΑ, στη Σχολή Ανώτερων Διεθνών Σπουδών (SAIS) του Πανεπιστημίου Johns Hopkins των ΗΠΑ, στο Πανεπιστήμιο INSEAD της Γαλλίας και αλλού.

Κατά τη διάρκεια της εργασίας της στην Παγκόσμια Τράπεζα ως οικονομολόγος, για πάνω από μία δεκαετία, πρωτοστάτησε σε σειρά θεσμικών μεταρρυθμίσεων, όπως η μεταρρύθμιση του Δημόσιου Τομέα και των ιδιοκτησιακών δικαιωμάτων στο Περού, εργασία για την οποία της απενεμήθη η διάκριση της διεθνούς βέλτιστης πρακτικής και καινοτομίας.

Ειδικά για το Περού έχει δεχθεί αυστηρή κριτική από την εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ Αυγή. Συγκεκριμένα η εφημερίδα έγραφε το Σεπτέμβριο του 2009 αν είναι αρπακτικό;

Η Αυγή έγραφε για την κ. Παναρίτη

«Όταν ο κ. Παπαδήμος αρνήθηκε την πρόταση του ΠΑΣΟΚ, η αγορά άρχισε να ανησυχεί. Γι’ αυτό και γρήγορα κυκλοφόρησε το όνομα της Έλενας Παναρίτη, που είχε δουλέψει για τη Διεθνή Τράπεζα και κατέχει τη 2η θέση στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ.

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η Διεθνής Τράπεζα είναι οι δύο θεσμοί που, στον αναπτυσσόμενο κόσμο, θεωρούνται ελαφρώς πιο ευπρόσδεκτοι από το τέρας της αποκαλύψεως. Οι πολιτικές που πρότειναν και επέβαλαν οδήγησαν αποδεδειγμένα την Αργεντινή στην απόλυτη οικονομική καταστροφή και τη ΝΑ Ασία στη μεγάλη κρίση του 1997. Δεν είναι τυχαίο πως, μετά το 2000, οι περισσότερες χώρες φρόντισαν να απεμπλακούν και από τους δύο. Μέχρι το 2007 οι μοναδικοί μεγάλοι οφειλέτες του ΔΝΤ ήταν η Τουρκία και το Πακιστάν, χώρες στρατηγικά συνδεδεμένες με τις ΗΠΑ.

Το παράδειγμα του Περού

Αλλά, για να μην είμαστε άδικοι με την κυρία Παναρίτη, ακολουθήσαμε το σημείο εκείνο του βιογραφικού της που η ίδια δείχνει να προτιμά. Τη δημιουργία κτηματολογίου και επίσημων τίτλων ιδιοκτησίας στο Περού επί προεδρίας Φουτζιμόρι, δηλαδή στα τέλη της δεκαετίας του 1990. Η ιδέα προτάθηκε κυρίως από τον οικονομολόγο Ντε Σότο και έλεγε ότι οι φτωχοί που δεν διέθεταν τίτλους ιδιοκτησίας στη γη τους δεν μπορούσαν να αποκτήσουν πρόσβαση σε πιστώσεις από τις τράπεζες και αναγκάζονταν να δανείζονται με υπέρογκα επιτόκια από μη τραπεζικούς τοκογλύφους. Με το να δημιουργήσεις τίτλους ιδιοκτησίας, έλεγε ο Ντε Σότο, θα μετατρέψεις την περιουσία των φτωχών σε εμπορευματικό αγαθό το οποίο θα αξιοποιήσουν.

Και σε αυτό το κομβικό σημείο θα πρέπει να κάνουμε δύο υποθέσεις. Η μία λέει πως η κυρία Παναρίτη πιστεύει ειλικρινά πως το μέτρο αυτό βοηθά στην καταπολέμηση της φτώχειας, όπως ισχυρίζεται και ο τίτλος της στην παγκόσμια τράπεζα. Η άλλη λέει πως γνωρίζει ότι η υπόθεση Ντε Σότο ήταν μια όμορφα διατυπωμένη πρόταση, προκειμένου οι τράπεζες να βάλουν χέρι σε μια τεράστια περιούσια που δεν μπορούσαν να αποτιμήσουν με εμπορευματικούς όρους.

Γνωρίζουμε από τον 19ο αιώνα πως η εισαγωγή εμπορευματικών πρακτικών σε κοινωνικές ομάδες που δεν έχουν τον κατάλληλο εμπορικό πνεύμα οδηγεί με σιγουριά στην καταστροφή αυτών των ανθρώπων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα τέτοιας πρακτικής ήταν η εξαθλίωση των εργατών/πρώην χωρικών στην Αγγλία του 1850, εξαθλίωση που έκανε εντύπωση ακόμη και στους ανθρώπους εκείνης της εποχής. Το ίδιο συνέβη και στις ΗΠΑ στα τέλη του 19ου αιώνα και μάλιστα έχουμε από τότε νόμους που προστατεύουν τους δανειολήπτες από αρπακτικές τραπεζικές τακτικές. Ας μην επεκταθούμε παρακάτω, για όποιον έχει αμφιβολίες η βιβλιογραφία είναι βαριά και γεμάτη παρόμοια παραδείγματα.

Όταν δίνεις ενέχυρα δάνεια σε φτωχούς και όχι ιδιαίτερα μορφωμένους ανθρώπους που δεν μπορούν να τα διαχειριστούν, το αποτέλεσμα είναι πρακτικά ντετερμινιστικό. Οι τράπεζες θα αρπάξουν τις ιδιοκτησίες των φτωχών και οι φτωχοί θα γίνουν ακόμη φτωχότεροι, δημιουργώντας αυτή την ιδιότυπη νέα φεουδαρχία που μας οδηγεί ο νεο-φιλελευθερισμός, των ελάχιστων υπερ-πλούσιων, ανάμεσα σε μια θάλασσα φτωχών.

Θα αναρωτηθήκατε τι έγινε στο Περού μετά τις μεταρρυθμίσεις τις οποίες επιμελήθηκε η κυρία Παναρίτη; Παρά, λοιπόν, την καλή πρόθεση του κ. Ντε Σότο, η δημιουργία τίτλων ιδιοκτησίας δεν ήταν ο καθοριστικός παράγοντας προκειμένου οι φτωχοί να πάρουν δάνεια. Η πρόσβαση των φτωχών σε πιστώσεις αυξήθηκε μεν από το 17% το 1994 στο 37% το 1997, αλλά έπεσε ξανά στο 19% μέχρι το 2000.

Ο λόγος που οι φτωχοί σταμάτησαν να έχουν πρόσβαση σε πιστώσεις παρά του τίτλους ιδιοκτησίας, ήταν το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων που υλοποιήθηκε την ίδια εποχή με την ιδιωτικοποίηση των τραπεζών και άλλων δημόσιων οργανισμών που προσέφεραν πιστώσεις στους φτωχούς. Οι ιδιωτικές τράπεζες θεωρούσαν ασύμφορη την παροχή δανείων έστω και με τους νέους τίτλους ιδιοκτησίας.

Χωρίς να έχω πολλά παραπάνω στοιχεία μέχρι στιγμής, οι φτωχοί του Περού, φαίνεται να σώθηκαν από την ίδια τους τη φτώχεια. Οι τράπεζες τις περισσότερες φορές δεν θεώρησαν πως η αξία του σπιτιού ή του χωραφιού που θα έμπαινε ενέχυρο, ήταν αρκετή για να δικαιολογήσει το ρίσκο και τα έξοδα της διεκδίκησής του σε πιθανή χρεοκοπία του οφειλέτη.

Παρόλα αυτά το ερώτημα για την κυρία Παναρίτη παραμένει: Είναι ένας επικίνδυνος αδαής ιδεολόγος ή ένα καλά κρυμμένο αρπακτικό;»

Τώρα, η τοποθέτηση σειράς στελεχών και συμβούλων του παλιού ΠΑΣΟΚ σε νευραλγικούς τομείς της κρατικής μηχανής είναι πλέον “ρουτίνα” αλλά περνάει στα “ψιλά” των εφημερίδων και του ηλεκτρονικού τύπου.

Ας σημειώσουμε και τις δηλώσεις του κ. Βαρουφάκη  για τις “στρατιές συμβούλων” της προηγούμενης κυβέρνησης που επιβάρυναν το δημόσιο προϋπολογισμό.

Η κ. Παναρίτη έχει τοποθετηθεί ήδη στην ομάδα "τεχνοκρατών" από την ελληνική πλευρά στις διαπραγματεύσεις που διεξάγονται εν όψει του Eurogroup της Δευτέρας και της επίτευξης της νέας συμφωνίας.

Μένει να δούμε αν η κ. Παναρίτη και οι “συνάδελφοί” της έχουν εξίσου πετυχημένη πρακτική με εκείνη της θητείας στο Περού.

Ελπίζουμε πως όχι.

Αλλά θα παρακολουθούμε πολύ στενά τα “έργα και τις ημέρες” τους - κυρίως όπως θα εξελιχτούν μόλις διαμορφωθεί το πλαίσιο της νέας “συμφωνίας” - συμβιβασμού με τους “εταίρους” μας και θα αρχίσει να ασκείται σε βάθος χρόνου η κυβερνητική πολιτική.