Η σφαγή των αμνών. Η κανιβαλική και απροκάλυπτα ταξική όψη των επιλογών της κυβέρνησης

   Η Σιωπή των Αμνών (Silence of the Lambs) υπήρξε μια  ταινία θρίλερ παραγωγής 1991, σε σκηνοθεσία Τζόναθαν Ντέμι, με τους Τζόντι Φόστερ και Άντονυ Χόπκινς στους πρωταγωνιστικούς ρόλους. Η ταινία βραβεύτηκε με πέντε βραβεία Όσκαρ. ενώ ο  Άντονυ Χόπκινς κέρδισε διθυραμβικές κριτικές για το ρόλο του ως Hannibal Lecter, παρά το ότι η εμφάνισή του στην ταινία είναι μόλις 16 λεπτά. Η ερμηνεία του κέρδισε το Όσκαρ Α' Αντρικού Ρόλου και παραμένει ο μικρότερος Α'  ρόλος στην ιστορία των Όσκαρ, που κέρδισε το βραβείο.

Η “Σιωπή των Αμνών” δεν ήταν απλά ένα συναρπαστικό κινηματογραφικό θρίλερ. Στην ουσία υπήρξε μια μελέτη της ψυχοπάθειας του κράτους και των διωκτικών αρχών.

Άρχισε το 1981 και ολοκληρώθηκε δέκα χρόνια αργότερα, από ένα συγγραφέα – φαινόμενο που ονομάζεται Τόμας Χάρις.

Οι συνειρμοί που προκύπτουν σε σχέση με το … βίο και την πολιτεία της σημερινής κυβέρνησης, αλλά και ευρύτερα με την πορεία της χώρας μας τα τελευταία 30 και πλέον χρόνια,  είναι … τρομαχτικοί.

1981 ξεκίνησε η συγγραφή του έργου … 1981 ήταν η χρονιά που ανέλαβε για πρώτη φορά την εξουσία το ΠΑΣΟΚ.

1991 ολοκληρώθηκε και κέρδισε το ΟΣΚΑΡ. Χρονιά που κερδίζει την εξουσία η … κυβέρνηση Μητσοτάκη!!!

Όσον αφορά την ψυχοπάθεια του κράτους και των διωκτικών αρχών, αποτελεί διαχρονικό γνώρισμα της ελληνικής κρατικής και κυβερνητικής μηχανής, που βρίσκει την τραγική της κορύφωση στις μέρες της κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου.

Που επιπρόσθετα διεκδικεί το ιστορικό και πολιτικό «Όσκαρ» της αποδόμησης και αποσάθρωσης των εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων ενός αιώνα, σε διάστημα λιγότερο των δύο ετών.

 Ζηλωτής της δόξας του  Hannibal Lecter η κυβέρνηση, διαρκώς εμπνεόμενη από ένα κανιβαλικό κρεσέντο σε βάρος των Ελλήνων πολιτών – και ειδικότερα των πιο ασθενέστερων κοινωνικών τάξεων και ομάδων – προχωρά καθημερινά σε απίστευτης κοινωνικής αναλγησίας και αδικίας μέτρα.

Τα νεότερα «επιτεύγματα»:

ΦΟΡΟ ακόμη και στα πιο φτωχά στρώματα επιβάλλει η κυβέρνηση στο βωμό του ελλείμματος. Όποιος δηλώνει 6.000 ευρώ (500 ευρώ το μήνα!) θα πληρώσει φόρο 100 ευρώ!

Ενώ  ο επιπλέον φόρος για όποιον βγάζει 32.000 ευρώ είναι μεγαλύτερος από αυτόν που δηλώνει 200.000 ευρώ το χρόνο!

Έτσι, όποιος δηλώνει στην εφορία 15.000 ευρώ, θα φορολογηθεί με επιπλέον ποσό 700 ευρώ και όποιος βγάζει 200.000 ευρώ, θα κληθεί να πληρώσει σχεδόν το ίδιο... τίμημα καθώς θα φορολογηθεί με επιπλέον 820 ευρώ. Πιο πολλά θα δώσει ο πολίτης με εισόδημα 32.000 ευρώ, στην περίπτωση του οποίου ο επιπλέον φόρος για το 2011 φτάνει στα 900 ευρώ...

Παράλληλα, πλαφόν 1.900 ευρώ μικτά το μήνα στους μέσους μισθούς τόσο στο Δημόσιο όσο και στις ΔΕΚΟ βάζει η κυβέρνηση, με διάταξη στο πολυνομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομικών.

Αλήθεια, ποιος νοσηρός εγκέφαλος βρήκε αυτή την πλατφόρμα;

Ισοπεδωτισμός στους μισθούς τύπου … Μάο;

Παράλληλα, λοιπόν, πέραν του νέου -προκρούστειας λογικής- ενιαίου μισθολογίου στο Δημόσιο, τους δήμους και τα Νομικά Πρόσωπα, τίθεται επιπλέον και όριο 1.900 ευρώ μικτά στις μέσες μηνιαίες αμοιβές. Και το όριο αυτό επεκτείνεται και στις δημόσιες επιχειρήσεις και ΔΕΚΟ (Αγροτική Τράπεζα, Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, ΕΛΤΑ, ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, αστικές συγκοινωνίες, ΟΣΕ κ.ά.).

Υπό αυτή την έννοια το ενιαίο μισθολόγιο επεκτείνεται και στις ΔΕΚΟ, με αποτέλεσμα τη δεύτερη, εντός 18 μηνών, παρέμβαση στις συλλογικές συμβάσεις.

 Έτσι καταρρακώνεται κάθε έννοια διαπραγμάτευσης και καταπατάται η συνταγματική πρόβλεψη περί της ελευθερίας του συνεταιρίζεσθαι.

Το εν λόγω ποσό των 1.900 ευρώ θα είναι μικτά, εκτός των εργοδοτικών εισφορών, και θα αποτελούν το μέσο όρο του συνόλου των αμοιβών. Κοντολογίς, ο... επιτηρητής θα διαιρεί το συνολικό μηνιαίο κόστος της μισθοδοσίας διά του αριθμού των εργαζομένων και το πηλίκον θα πρέπει να είναι μικρότερο των 1.900 ευρώ. Άρα ο μέσος καθαρός μισθός των υπαλλήλων θα είναι μείον τις εργατικές ασφαλιστικές εισφορές (15%-20%) και τις κρατήσεις για την εφορία (Φόρος Μισθωτών Υπηρεσιών)

Ποιον, λοιπόν, πλήττουν αυτά τα μέτρα;

Μα, φυσικά, ποιους άλλους!

Τους χαμηλόμισθους, τα μεσαία εισοδήματα που θα κληθούν να πληρώσουν φόρους υψηλότερους το 2012 έως και κατά 900 ευρώ ετησίως, αλλά και τους τρίτεκνους - πολύτεκνους χτυπά η νέα φορολογική κλίμακα που προωθεί το υπουργείο Οικονομικών. Εφαρμόζεται αναδρομικά για τα εισοδήματα του 2011.

Σύμφωνα με αρμόδια στελέχη, εκτιμάται ότι θα επιχειρήσει να φέρει στα κρατικά ταμεία περίπου 1 δισ. ευρώ περισσότερα έσοδα. Ακόμη 1 δισ. ευρώ θα προέλθουν από την οριζόντια περικοπή των φοροαπαλλαγών η οποία, σύμφωνα με τα ίδια στελέχη, δεν είναι... εξαντλητική, δηλαδή προοιωνίζεται και νέο ψαλίδι στο μέλλον, αν φανούν και άλλες αποκλίσεις στο Μνημόνιο.

Με τη νέα φορολογική κλίμακα θα κληθούν να πληρώσουν φόρο ακόμη και όσοι διαβιούν με εισοδήματα κατώτερα του ορίου φτώχειας.

Συγκεκριμένα:

**Το αφορολόγητο περιορίζεται από τις 12.000 ευρώ έναν χρόνο πριν και τις 8.000 ευρώ που βρέθηκε με το Μεσοπρόθεσμο, στα 5.000 ευρώ και μειώνεται στα 9.000 ευρώ για τους νέους έως 30 ετών και τους συνταξιούχους άνω των 65 ετών. Έτσι, ενώ φέτος δεν πλήρωσαν φόρους όσοι είχαν εισόδημα 12.000 ευρώ, πλέον ο φόρος που τους αναλογεί φτάνει στα 700 ευρώ.

Οριζόντια επιβάρυνση

* Η πρόσθετη επιβάρυνση είναι και αυτή οριζόντια. Πλήττει σχεδόν το ίδιο τους φτωχούς και τους «μεσαίους» και λιγότερο μερικές φορές τους πλουσίους. Για παράδειγμα, η μέγιστη επιβάρυνση με τη νέα κλίμακα υπάρχει σε όσους δηλώσουν εισόδημα 32.000 ευρώ (900 ευρώ επιπλέον φόρος). Για εισοδήματα από 40.000 ευρώ και πάνω, όμως, η επιβάρυνση δεν ξεπερνά τα 820 ευρώ...

* Όσο για τους πραγματικά φτωχούς, όποιος δηλώνει 6.000 ευρώ και δεν έχει παιδιά θα πληρώσει φόρο 100 ευρώ και όποιος δηλώνει 7.000 ευρώ θα πρέπει να καταβάλει το 2012 στην εφορία 200 ευρώ...

* Και στους οικογενειάρχες οι αδικίες είναι μεγάλες. Το αφορολόγητο που «χτίζει» κάποιος με τα παιδιά του γκρεμίζεται. Αυξάνεται κατά 2.000 ευρώ για το πρώτο και δεύτερο τέκνο (όπως και πριν) αλλά μόνο κατά 3.000 για κάθε επόμενο τέκνο. Έτσι, ενώ με βάση το σημερινό καθεστώς ένας τρίτεκνος είχε αύξηση αφορολόγητου κατά 12.500 ευρώ, τώρα έχει μόνο 7.000 ευρώ. Πλέον, για εισοδήματα άνω των 12.000 ευρώ θα φορολογείται, ενώ με τα σημερινά δεδομένα είχε αφορολόγητο 20.500 ευρώ.

Τα μέτρα αυτά αποτελούν ένα μόνο μέρος από τις παρεμβάσεις που ζητεί η τρόικα για να υπογράψει τη συμφωνία της επόμενης δόσης

Με αυτά, σύμφωνα με το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, θα «εξοικονομηθούν 2 δισ. ευρώ, που προέρχονται από τη μαζική περικοπή φοροαπαλλαγών και τις αλλαγές στην κλίμακα της φορολογίας εισοδήματος, καθώς και  άλλα 2 δισ. ευρώ από το ενιαίο μισθολόγιο, ενώ από τους συνταξιούχους θα περικοπούν παροχές αξίας 1,36 δισ. ευρώ.

Όσο από την εφεδρεία, η εξοικονόμηση για το κράτος περιορίζεται για την περίοδο 2012 - 2013 στο … αστρονομικό ποσό των …  84 εκατ. ευρώ.

Τα μέτρα είναι για ακόμη μία φορά οριζόντια και πλήττουν τα συνήθη θύματα, συνταξιούχους και μισθωτούς, με τους δημοσίους υπαλλήλους να βρίσκονται αυτή τη φορά στο επίκεντρο.

Έχουν σκληρό ταξικό χαρακτήρα, μεγεθύνοντας σε ασύλληπτο επίπεδο την οικονομική και κοινωνική ανισότητα και αδικία, αφήνοντας στο απυρόβλητο τους βασικούς υπεύθυνους για τα δημοσιονομικά ελλείμματα, τη φοροδιαφυγή.

Αυτοί,  αντίθετα, βλέπουν με ικανοποίηση τα κέρδη τους να διευρύνονται και να απολαμβάνουν την υψηλή προστασία του κράτους.

Τελευταία χαρακτηριστική περίπτωση, η υπόθεσης Proton Bank και του «φιλάνθρωπου» μεγαλοεπιχειρηματία, Λαυρέντη Λαυρεντιάδη.

Το ελληνικό Δημόσιο, δηλαδή οι Έλληνες φορολογούμενοι, θα επωμιστούν συνολικά 863 εκατ. ευρώ για να μαζευτούν τα συντρίμμια που άφησε η διοίκηση Λαυρεντιάδη και για να διασφαλιστούν οι καταθέτες της Proton Bank!

Το ποσό των 863 εκατ. ευρώ δεν προέρχεται από έναν αυθαίρετο υπολογισμό, αλλά από αξιολόγηση των στοιχείων της τράπεζας που ανέλαβε και έκανε η Ernst & Young κατόπιν παραγγελίας της Τραπέζης της Ελλάδος (ΤτΕ) και από στοιχεία τα οποία κατετέθησαν στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ).

Με άλλα λόγια: μια καραμπινάτη ιστορία όπου δημιουργούνται βάσιμε υπόνοιες απάτης, φοροδιαφυγής, καλούνται να την ξεπληρώσουν οι Έλληνες φορολογούμενοι.

Και επιπρόσθετα το «δημοσιονομικό όφελος» που προκύπτει π.χ. από τη βάρβαρη περικοπή 1,36 δις. ευρώ παροχών στους  «προνομιούχους» συνταξιούχους, ισοσκελίζονται περίπου από ένα μόνο σκάνδαλο από ένα νέο «αστέρι» του ελληνικού καπιταλισμού και την αγαστή συνεργασία του με την κυβέρνηση (καλύτερα διαβάστε συγκάλυψη).

Αυτή είναι η ανατριχιαστικά άδικη, κανιβαλιστική ταξική πολιτική της κυβέρνησης.

Και ταυτόχρονα τόσο αναποτελεσματική όσο δεν «ακουμπά» τους πραγματικούς αιτίους της κρίσης και υποτάσσεται με δουλοπρέπεια στους επικυρίαρχους της τρόικα.

Υ.Γ. – Λέτε, ο επόμενος πρωθυπουργός ή υπουργός Οικονομικών να είναι ο κ. Hannibal Lecter;

Μάλλον, όμως, αυτός μπορεί να είναι … πιο συμπαθής και λιγότερο … αιμοδιψής από τους σημερινούς κυβερνήτες μας.

Ηλεκτροσόκ στους εργαζόμενους και στην κοινωνία από την κυβέρνηση. Ας τους επιστρέψουμε το λογαριασμό

Τα ιδιότυπα βασανιστήρια – οικονομικά, κοινωνικά, ψυχολογικά – που επιβάλλει στους Έλληνες πολίτες η κυβέρνηση συνεχίζονται.

 Τσεκούρι σε μισθούς, συντάξεις, εισοδήματα και εργασιακά δικαιώματα.

Κάθε μέρα προσθέτει με τη μορφή χιονοστιβάδας μέτρα που διακρίνονται από ένα αντιλαϊκό παροξυσμό.

Έχει αυτή η κατάσταση ένα, όριο, ένα τέλος;

Φυσικά με αυτή την κυβέρνηση, με αυτή την πολιτική η απάντηση είναι αρνητική.

Έτσι,  σε μια περίοδο συρρίκνωσης των εισοδημάτων, άγριας λιτότητας, νέα ακόμη χαράτσια έρχονται να προστεθούν.

Μορφή ηλεκτροσόκ θα έχουν οι λογαριασμοί της ΔΕΗ από την 1η του νέου χρόνου, όχι μόνο λόγο του «χαρατσιού» ακίνητης περιουσίας, αλλά εξαιτίας μίας νέας αύξησης της τάξεως του 19% στα τιμολόγια, σύμφωνα με σημερινή ανακοίνωση της επιχείρησης.

Η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας, ενέκρινε τα στοιχεία που υπέβαλε η ΔΕΗ για μία συνολική αύξηση του κόστους της ενέργειας, ύψους 19%, στην τριετία 2010 - 2012.

Σύμφωνα με τη ΔΕΗ, η τελική επιβάρυνση των καταναλωτών θα είναι μικρότερη καθώς στον λογαριασμό του ρεύματος περιλαμβάνονται και οι μονοπωλιακές και άλλες χρεώσεις.

Ταυτόχρονα οι πιέσεις από την τρόικα, το ΔΝΤ και τους συναφείς κύκλους, εντείνονται για ακόμη μεγαλύτερη συρρίκνωση των εργασιακών δικαιωμάτων και εισοδημάτων.

Λίγη ώρα μετά τις πληροφορίες από το υπουργείο Οικονομικών ότι οι διαπραγματεύσεις με την τρόικα... έχουν ολοκληρωθεί, το πρακτορείο Reuters δημοσίευσε τηλεγράφημα, σύμφωνα με το οποίο «οι διαπραγματεύσεις με τους δανειστές για το πακέτο διάσωσης της Ελλάδας συνεχίζονται και δεν υπήρξε τελική συμφωνία».

Φαίνεται λοιπόν ότι τα μέτρα και οι διαπραγματεύσεις δεν έχουν «κλειδώσει», μολονότι, σύμφωνα με πληροφορίες, από το υπουργείο Οικονομικών υπήρχε η αίσθηση ότι είχαν ολοκληρωθεί. Μάλιστα, ο υπουργός Οικονομικών, Ευάγγελος Βενιζέλος, αναμένεται την Παρασκευή να συνεχίσει τις διαπραγματεύσεις με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Ακόμη, ένας ανώτερος αξιωματούχος από την τρόικα δήλωσε στο Reuters την Τετάρτη ότι η 6η δόση θα εκταμιευτεί, «μόνο όταν η Αθήνα κάνει περισσότερα, για να πείσει τους δανειστές της ότι μπορεί να εφαρμόσει τις μεταρρυθμίσεις».

«Χωρίς την ενίσχυση, η Αθήνα μπορεί να ξεμείνει από μετρητά τον επόμενο μήνα, προκαλώντας τη χρεοκοπία, που θα συμπαρασύρει τη ζώνη του ευρώ σε μια βαθύτερη κρίση του χρέους» σημειώνει στέλεχος του ΔΝΤ, ενώ πηγή προσκείμενη στην τρόικα δήλωσε την Πέμπτη στο πρακτορείο ότι οι συνομιλίες αναμένεται να συνεχιστούν και την επόμενη εβδομάδα.

Όπως λέγεται, η τρόικα επιμένει στην ανάγκη νομοθετικής πρωτοβουλίας και χρησιμοποιεί ως παράδειγμα την Πορτογαλία, όπου οι κατώτατοι μισθοί είναι περίπου 200 ευρώ χαμηλότερα από την Ελλάδα.

Η τρόικα επισημαίνει ότι οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα πρέπει να μειωθούν, ώστε το επίπεδό τους «να είναι αντίστοιχο με το επίπεδο της ελληνικής οικονομίας».

Η εφημερίδα ΝΕΑ υποστηρίζει ότι έχει στη διάθεσή της έγγραφο, στο οποίο η τρόικα αναπτύσσει τα επιχειρήματά της για την περαιτέρω μείωση του εργατικού κόστους στη χώρα.

«Η κυβέρνηση πρέπει να επιδιώξει μια τριμερή συμφωνία με τους κοινωνικούς εταίρους και να προσαρμόσει τη συμφωνηθείσα οδό για τον εθνικό μισθό στις μεταβαλλόμενες οικονομικές συνθήκες. Αυτό είναι σημαντικό, καθώς η αγορά εργασίας της Ελλάδας εισέρχεται τώρα σε μια ζώνη κινδύνου με πάρα πολλές θέσεις εργασίας να έχουν χαθεί. Αυτό επηρεάζει τους εργαζόμενους που βρίσκονται στο κατώτατο σημείο του εισοδηματικού καταμερισμού πολύ περισσότερο από όσους διαθέτουν ειδικά προσόντα και βρίσκονται στα υψηλότερα εισοδηματικά επίπεδα».

Στο έγγραφο επισημαίνεται ότι για να σωθούν θέσεις εργασίας των πιο ευάλωτων εργαζομένων, ο κατώτερος μισθός θα πρέπει να μειωθεί κάτω από το σημερινό επίπεδο των 740 ευρώ. Αναφέρεται, μάλιστα, ότι σε άλλες χώρες, όπου υπήρχαν παρόμοιες οικονομικές συνθήκες, εφαρμόστηκε η μείωση του κατώτερου μισθού ώστε να βελτιωθούν οι προοπτικές απασχόλησης των χαμηλόμισθων.

 Ο αντιπρόεδρος της γερμανικής κυβέρνησης και υπουργός Οικονομικών, Φίλιπ Ρέσλερ – γνωστός και για τις … φιλελληνικές του δηλώσεις - μας καλεί  «να σηκώσουμε τα μανίκια και να δουλέψουμε»

«Ζούμε σε δύσκολους καιρούς, όχι μόνο στην Ελλάδα και την Ευρώπη αλλά σε όλο τον κόσμο. Όμως σε δύσκολους καιρούς δεν πρέπει κανείς να σκύβει το κεφάλι αλλά να σηκώνει τα μανίκια, να πηγαίνει στο γραφείο δύο ώρες νωρίτερα, να φεύγει μια ώρα αργότερα και να βρει τους κατάλληλους εταίρους. Γι αυτό το λόγο είμαστε όλοι εδώ», τόνισε.

Κι αν δεν πληρώνεται ακόμη  καλύτερα για τους δανειστές μας και τους τοκογλύφους.

 Επίσης, στο πλαίσιο του ελληνογερμανικού φόρουμ, που γίνεται σήμερα σε ξενοδοχείο της Αθήνας, ο υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής κ. Γ. Παπακωνσταντίνου παρουσίασε τις «επενδυτικές ευκαιρίες»  στους τομείς ενέργειας και περιβάλλοντος.

Σε αυτές περιλαμβάνονται η εξοικονόμηση ενέργειας, η κατασκευή νέων δικτύων φυσικού αερίου, σε συνδυασμό με τη σύσταση τριών νέων εταιρειών παροχής αερίου σε Στερεά Ελλάδα, Κεντρική Μακεδονία και Ανατολική Μακεδονία -Θράκη, η έρευνα και εκμετάλλευση κοιτασμάτων πετρελαίου, στο πλαίσιο των προκηρύξεων σε περιοχές της Δυτικής Ελλάδας, η κατάρτιση του Κτηματολογίου για την οποία θα ζητηθεί η συνδρομή του ιδιωτικού τομέα, η διαχείριση απορριμμάτων και οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.

Ο υπουργός έκανε ιδιαίτερη αναφορά και στο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων που περιλαμβάνει όπως είπε τις εταιρίες ΔΕΠΑ, ΔΕΣΦΑ, ΕΛΠΕ και ΔΕΗ, αρχής γενομένης από τον επόμενο μήνα.

Τόνισε δε ότι με το νόμο που ψηφίστηκε πρόσφατα απλοποιήθηκε δραστικά η «περιβαλλοντική αδειοδότηση».

 Αναφερόμενος ειδικότερα στο πρόγραμμα «Ήλιος» για την παραγωγή στη χώρα μας ηλεκτρικής ενέργειας από φωτοβολταϊκά, ο υπουργός τόνισε ότι το βασικό συγκριτικό πλεονέκτημα σε σχέση με τις αντίστοιχες επενδύσεις στη Γερμανία είναι το γεγονός ότι η χώρα μας έχει 50% μεγαλύτερη ηλιοφάνεια, άρα και αντίστοιχα μεγαλύτερη απόδοση της επένδυσης.

 Ολοταχώς η κυβέρνηση προχωρά στη μετατροπή της χώρας σε οικονομική αποικία, προτεκτοράτο της Γερμανίας, των δανειστών και  των κερδοσκόπων, όπως και τους Έλληνες εργαζομένους σε ομήρους και σε πληβείους της Ευρώπης. Την Ελλάδα συνολικά σε μια σύγχρονη «φάρμα των ζώων».

Αυτά και άλλα πολλά υφίστανται καθημερινά οι Έλληνες πολίτες.

Ωστόσο και η κυβέρνηση θα δεχτεί το δικό της ηλεκτροσόκ.

 Ήδη τα ποσοστά του ΠΑΣΟΚ βυθίζονται ραγδαία στις δημοσκοπήσεις, η «δημοτικότητα» του Γιώργου Παπανδρέου  οδεύει στα Τάρταρα. Αναδεικνύεται βαθμιαία ένα νέο πολιτικό σκηνικό. 

Ποια Ινδία, κ. Παπανδρέου … Πακιστάν κι ακόμη πιο κάτω έχουμε καταντήσει. Κι εσείς ακόμη να το καταλάβετε;

Ή αλλιώς περί διάλυσης των εργασιακών σχέσεων, ανεργίας, εφεδρείας και «ενιαίου» μισθολογίου πείνας

 Σε μια σπάνια, είναι αλήθεια, εκδήλωση λεονταρισμού, ο κ. Παπανδρέου απέναντι στην αξίωση της τρόικα για κατάργηση της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, αναφώνησε « … δεν θα γίνουμε και Ινδία …», μια χώρα όπου δεν υπάρχει καμία ρύθμιση των εργασιακών σχέσεων.

Ανέξοδος βερμπαλισμός αφού η κατάργηση της ΕΓΣΣΕ σκοντάφτει σε συνταγματικούς περιορισμούς, ενώ ταυτόχρονα στην πράξη στην αγορά εργασίας υπάρχει ένα όργιο απορρύθμισης των εργασιακών σχέσεων.

Είναι, όμως, ακόμη μια επιβεβαίωση του πόση άγνοια διακρίνει τον πρωθυπουργό για την πραγματικότητα στη χώρα μας.

 Πέρα από αυτό, σε μια περίεργη σύμπτωση, διαβάσαμε στην τελευταία έκδοση του έγκυρου αμερικανικού περιοδικού για τη διεθνή στρατηγική, τη διπλωματία και την οικονομία, Foreign Policy, στο άρθρο του Mohamed El-Erian, “ The Shape of the Global Economy Will Fundamentally Change” τα εξής:

« Ποιος θα μπορούσε να σκεφτεί 18 μήνες πριν ότι ένα μέλος της ευρωζώνης, του κλαμπ με τις ελίτ οικονομίες της Ευρώπης, θα μπορούσε να έχει χειρότερη πιστοληπτική ικανότητα από το Πακιστάν; Κι αυτή είναι η περίπτωση της Ελλάδας …»

Έτσι είναι, λοιπόν, η Ελλάδα στις εκτιμήσεις των οίκων αξιολόγησης: πιο κάτω και από το … Πακιστάν!

 Δεν έχουμε σε καμιά υπόληψη αυτούς τους οίκους, γνωρίζουμε πολύ καλά το ληστρικό παιχνίδι τους σε βάρος οικονομιών και λαών. Ωστόσο, λίγο το ψάξαμε και έτσι ενδεικτικά αναφέρουμε κάποια στοιχεία, με βάση τις αξιολογήσεις της  Moody’s.

Τον Αύγουστο η Ελλάδα αξιολογήθηκε ως Ca, η Ινδία  Baa3, το Πακιστάν με B3.

Για να μην πολυλογούμε η Ελλάδα βρίσκεται πιο χαμηλά από χώρες, όπως οι Φιλιππίνες, η Ινδονησία, η Αλβανία, η Κόστα Ρίκα, … τα νησιά Φίτζι … και άλλες πολλές.

Κι αν στο επίπεδο της πιστοληπτικής ικανότητας υπάρχει αυτή η κατάσταση, και στο κοινωνικό επίπεδο, στο επίπεδο των εργασιακών σχέσεων, οδεύουμε ολοταχώς να «ξεπεράσουμε» αυτές τις χώρες. Άλλωστε, όπως ήδη γράψαμε, αυτό ήταν το «όραμα» πολλών «συνεταίρων» και επιτελών του κ. Παπανδρέου και της κυβέρνησής του.

Έτσι, η ανεργία έφτασε στους 700.000 επίσημα καταγεγραμμένους στον ΟΑΕΔ, ενώ τον Αύγουστο υπήρξε  μείωση των αναγγελιών πρόσληψης κατά 38,31%.  

Οι εργασιακές σχέσεις έχουν απορρυθμιστεί πλήρως. Η Γενική Συλλογική Σύμβαση αποτελεί κενό γράμμα. Στην πράξη με τη θέσπιση των επιχειρησιακών συμβάσεων, έχουμε επέλαση της μερικής απασχόλησης, του «ελαστικού» ωραρίου, των αυθαίρετων αμοιβών. Σήμερα κιόλας, ανακοίνωσε  την επέκταση των επιχειρησιακών συμβάσεων και σε επιχειρήσεις, που απασχολούν κάτω από 50 εργαζόμενους, ο υπουργός Εργασίας, Γιώργος Κουτρουμάνης. Στο πλαίσιο αυτό, παγώνει για δύο χρόνια η επέκταση των κλαδικών συμβάσεων, επί των οποίων θα υπερισχύουν οι επιχειρησιακές.

Κερδίζουν καθημερινά έδαφος οι ευέλικτες μορφές απασχόλησης, έναντι των συμβάσεων πλήρους απασχόλησης, σύμφωνα με τα στοιχεία του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας για το α΄ εξάμηνο του 2011 σε σχέση με πέρυσι, καθώς ένας στους δύο εργαζόμενους προσλαμβάνεται πλέον με σύμβαση "ευέλικτης εργασίας" και μειωμένες αποδοχές.

Με αυτά τα δεδομένα οι επιθεωρητές εργασίας καταγράφουν μείωση των συμβάσεων πλήρους απασχόλησης κατά 23,23%. Στον αντίποδα, η μετατροπή των συμβάσεων πλήρους απασχόλησης των προηγούμενων ετών, είτε με μονομερή απόφαση του εργοδότη είτε κατόπιν συμφωνίας με τους εργαζομένους, είναι αυξημένες κατά 121,94% όσον αφορά τη μερική απασχόληση και 476,73% για την εκ περιτροπής απασχόληση. Ήδη τους έξι πρώτους μήνες του 2011 έχουν μετατραπεί 30.366 συμβάσεις εργασίας πλήρους εργασίας σε ευέλικτης απασχόλησης.

Μορφή χιονοστιβάδας λαμβάνουν και οι παραβιάσεις της εργατικής νομοθεσίας. Σε 27.492 ελέγχους που διενεργήθηκαν από τον Ιανουάριο, υποβλήθηκαν 2.798 μηνύσεις και επιβλήθηκαν πρόστιμα ύψους 9,2 εκατομμυρίων ευρώ.

Ο αριθμός των εργαζομένων στις επιχειρήσεις που έγιναν έλεγχοι είναι 30.102 και ο αριθμός των ανασφάλιστων εργαζομένων που προκύπτει είναι 9.008. Παρατηρείται μη καταβολή αποδοχών (κυρίως σε εμπορικά καταστήματα), απολύσεις χωρίς καταβολή αποζημίωσης, οφειλές αποδοχών αδείας και επιδομάτων αδείας, μη χορήγηση αναλυτικών εκκαθαριστικών σημειωμάτων στους μισθωτούς κατά την εξόφληση των αποδοχών τους, εξαναγκασμός υπογραφής εξοφλητικών αποδείξεων και καταβολή μικρότερου ποσού, παραβίαση ωραρίου (φαινόμενο πολύ συχνό στις τράπεζες, επικαλούμενες δήθεν ταμειακό λάθος), απασχόληση σε ημέρα ανάπαυσης (repo) και άλλα πολλά.

 Φυσικά, αυτά τα απάνθρωπα που συμβαίνουν στον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας γίνεται προσπάθεια να επιβληθούν και στο δημόσιο.

Σε εξέλιξη βρίσκεται η «εργασιακή εφεδρεία» που αφορά καταρχάς 30.000 εργαζομένους.

Το νέο «ενιαίο» μισθολόγιο, που μόνο ενιαίο δεν είναι, αφού πάλι εξαιρούνται μια σειρά κλάδοι, ενώ οδηγεί σε μισθούς κυριολεκτικά πείνας και απειλεί με κοινωνική εξαθλίωση χιλιάδες δημοσίους υπαλλήλους.

Και στο βάθος του «τούνελ» η στόχευση είναι η οριστική κατάργηση της μονιμότητας και στο σκληρό πυρήνα του δημοσίου, ώστε να δημιουργηθεί ένα νέο τέρας, ένα νέο, αφάνταστα πιο σκληρό, αναξιοκρατικό και αναποτελεσματικό πελατειακό κράτος, που θα κρατά δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους  σε εργασιακή και πολιτική ομηρεία, θυμίζοντας ένα «οθωμανικού» τύπου πολιτικό και κρατικό μόρφωμα.

Ο εργασιακός Μεσαίωνας είναι εδώ!

Με την υπογραφή του κ. Παπανδρέου και των εταίρων του.

Ας φροντίσουμε κι εμείς να μετατρέψουμε τα όνειρά τους, για αποδόμηση της ελληνικής κοινωνίας, για τη μετατροπή των Ελλήνων σε νέα μισθωτά ανδράποδα, σε εφιάλτη.

Με την αγωνιστικότητα μας, τη φαντασία, την πρωτοβουλία, την κοινωνική μας συνειδητοποίηση και αλληλεγγύη. 

Με Γενική Απεργία και πορείες απάντησαν οι εργαζόμενοι και οι νέοι στην οικονομική και κοινωνική βαρβαρότητα της κυβέρνησης.

Πραγματοποιήθηκε η Γενική Απεργία της ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, του ΠΑΜΕ με μαζικές συγκεντρώσεις και πορείες στο Σύνταγμα.

 Οι εργαζόμενοι έδωσαν ένα ηχηρό μήνυμα απέναντι στη βάρβαρη πολιτική της κυβέρνησης και της τρόικα.

Ιδιαίτερη ήταν αυτή τη φορά η συμμετοχή πολλών συνδικάτων, ειδικά του δημοσίου τομέα, όπως και πολλών μαθητών και φοιτητών.

Παραθέτουμε εν συντομία το «φιλμ» των κινητοποιήσεων.

Αρχικά πραγματοποιήθηκαν οι συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ στην Ομόνοια και της ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ στην πλατεία Κλαυθμώνος.

Στις 12.10΄ έφτασε η πορεία του ΠΑΜΕ στην πλατεία Συντάγματος από την Πανεπιστημίου, οργανωμένη, μαζική και μαχητική όπως συνήθως.

Η πορεία του ΠΑΜΕ παρέμεινε για μία και πάνω ώρα μπροστά από τη Βουλή. Στη συνέχεια έκανε μεταβολή και αποχώρησε από την ίδια κατεύθυνση που ήλθε.

Παράλληλα, γύρω στις 12.30΄ έφτασε στο κάτω μέρος της πλατείας Συντάγματος η κεφαλή της πορείας της ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ που στην κεφαλή είχε το μπλοκ και τα πανό της ΟΛΜΕ.

Για μία ώρα περίπου περνούσαν διαδηλωτές, εκπρόσωποι σωματείων – πολλών όπως είπαμε του δημόσιου τομέα – νέοι, μαθητές και σπουδαστές.

Η συγκέντρωση και η πορεία είχε όγκο, παλμό και φαντασία.

Συνεχιζόταν για πολύ ώρα ήρεμα και ειρηνικά.

Ολοκληρώθηκε  όταν η κορυφή της πορείας έφτασε μπροστά στη Βουλή όπου για κάποια ώρα παρέμεινε χωρίς κανένα πρόβλημα.

Τότε περίπου στις 13.30΄ με 13.35΄ άρχισαν τα γνωστά  «επεισόδια» με συμπλοκή των «γνωστών αγνώστων» με τις δυνάμεις των ΜΑΤ, που βρήκαν την ευκαιρία – χωρίς να προκληθούν από τους ειρηνικούς διαδηλωτές – να εξαπολύσουν τα χημικά, να προπηλακίσουν και ασκήσουν ωμή βία ακόμη και σε φωτορεπόρτερ ή να ρίξουν χημικά και πάλι στο μετρό.

 Παρακολουθώντας τα γνωστά δελτία των 8, που αντί να προβάλλουν την ουσία και το περιεχόμενο των κινητοποιήσεων, μεγέθυναν – σε υπερβολικό βαθμό – την περιγραφή και παρουσίαση των επεισοδίων.

Η  αστυνομική βία και αυθαιρεσία είναι δεδομένη.

Ωστόσο, αυτή τη φορά τα επεισόδια δεν είχαν μαζική έκταση.

Περιορίστηκαν στις γνωστές ομάδες που δημιουργούν «προκλήσεις» και στη πολύ καλή «ανταπόκριση» από τις δυνάμεις της αστυνομίας.

Σε αντίθεση, οι πορείες ήταν καλά οργανωμένες, μαχητικές, υπήρχε περιφρούρηση, ακόμη και στα μπλοκ των νέων διαδηλωτών.

Και τα επεισόδια και η προβολή τους από τα mainstream   μέσα ενημέρωσης  εξυπηρετούν τη συκοφάντηση των αγώνων και των κινητοποιήσεων, τον εκφοβισμό των πολιτών.

Το ζήτημα είναι, πλέον, ότι οι κινητοποιήσεις είναι αναγκαίο να περάσουν σε νέο, ανώτερο ποιοτικό στάδιο. Να αποκτήσουν πιο σαφή πολιτικό προσανατολισμό μέχρι και την ανατροπή αυτής της κυβέρνησης και της πολιτικής της. Να ενισχύσουν τον ενωτικό τους χαρακτήρα, την πρωτοτυπία και το δυναμισμό τους.

Δεν αρκεί μόνο μια γενική απεργία.

Κάθε τόπος δουλειάς, κάθε γειτονιά, κάθε σχολείο, κάθε χώρος δημόσιος, πολιτιστικός πρέπει να αποτελέσει  την ευκαιρία για συσπείρωση,  για τη δημιουργία επιτροπών αγώνα, για ανάπτυξη νέων πρωτοβουλιών, μέχρι να αλλάξουν ριζικά οι συσχετισμοί.

Να αναλάβουν την τύχη τους οι ίδιοι οι Έλληνες πολίτες.

Εμείς οι ίδιοι.

Η επόμενη κινητοποίηση ξεκινά εκεί που ζει, εργάζεται, αναπνέιε, ακόμη και διασκεδάζει ο καθένας από εμάς. 

Η γαλλο-βελγική τράπεζα Dexia οδηγείται σε χρεοκοπία: Κατά σύμπτωση έχει μεγάλη έκθεση σε ελληνικά ομόλογα

 Σύμφωνα με δημοσιεύματα στο γαλλικό και βελγικό τύπο η γαλλο-βελγικών συμφερόντων τράπεζα Dexia απειλείται με πτώχευση.

Τον περασμένο Ιούλιο, η τράπεζα  πέρασε με άριστα το Ευρωπαϊκό τεστ αντοχής . Σήμερα, τρία χρόνια μετά τη διάσωσή της από το χείλος της χρεοκοπίας, η Dexia αντικρίζει, ίσως, τις τελευταίες ώρες της. Μετά από ένα μαραθώνιο διοικητικό συμβούλιο το βράδυ της Δευτέρας στις Βρυξέλλες, η τράπεζα προανήγγειλε μια νέα στρατηγική στροφή, σε μια γριφώδη ανακοίνωση,  πως θα προχωρήσει σε νέες πωλήσεις και συμμαχίες για την επίλυση των «διαρθρωτικών  προβλημάτων» της. Κάποιοι βλέπουν τα πρώτα σημάδια της επικείμενης διάλυσης. Την Τρίτη πρωί, η τράπεζα έχασε επίσης το ένα τρίτο της αξίας της στο χρηματιστήριο, ο τίτλος της έχει πέσει κάτω από το 1 ευρώ. 

Η Dexia αποτελεί τη δεύτερη ευρωπαϊκή τράπεζα που είναι περισσότερο εκτεθειμένη  σε ελληνικά ομόλογα

 Αυτή την περίοδο, η τράπεζα είναι άμεσα αντιμέτωπη με το πρόβλημα του δημόσιου χρέους. Πριν από την κρίση του 2008, όμως,  είχε ειδικευτεί στην αγορά ομολόγων σύντομης διάρκειας. Μια πολύ επικίνδυνη συμπεριφορά, η οποία οδήγησε την τράπεζα να εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις αγορές. Μεταξύ των ετών 2008 και 2011, η ανάγκη της για βραχυπρόθεσμη χρηματοδότηση έπεσε από  265 δις. σε 96 δισ. ευρώ. Σημαντική προσπάθεια, αλλά που δεν αρκούσε  να λύσει τα σημερινά προβλήματα. Η γαλλο-βελγική τράπεζα έχει σε ισχύ ένα χαρτοφυλάκιο ομολόγων περίπου από 100 δισεκατομμύρια ευρώ, στα οποία εμπεριέχονται και θυγατρικές της (Crediop, Dexia Σαμπαντέλ και στην Ιταλία και την Ισπανία) και  ενσωματώνει ομόλογα του δημόσιου χρέους των χωρών που αντιμετωπίζουν δυσκολίες ( € 3.700.000.000 των ελληνικών ομολόγων, και έτσι βρίσκεται στη δεύτερη θέση, ακριβώς πίσω από την BNP με  5 δισ. ευρώ). Ένα χαρτοφυλάκιο κινδύνου που απαιτεί ποσά των περιουσιακών στοιχείων ως συνθήκη ασφάλειας και  είναι πολύ βαρύ, ξεπερνώντας τις άλλες δραστηριότητες της τράπεζας.

Μια τράπεζα που ξεμένει από μετρητά

Ωστόσο, η μεγάλη αδυναμία της Dexia έγινε δυνατό να «ξεχαστεί» για μεγάλο χρονικό διάστημα γιατί μπορούσε να βασιστεί στη Γαλλία σε ένα δίκτυο της λιανικής τραπεζικής, για να αναχρηματοδοτήσει τις βραχυπρόθεσμες αγορές . Αυτή  η κρίση ρευστότητας είχε απαιτήσει τη διάσωση της το 2008. Σήμερα, η Dexia, έχει ακόμα πάρα πολλά στοιχεία και πάρα πολλά μακροπρόθεσμα δάνεια ενώ συγκεντρώνει πολύ λίγες καταθέσεις. Για  το λόγο αυτό, οι δημόσιοι μέτοχοι της τράπεζας, που κατέχουν πάνω από το 50% του μετοχικού κεφαλαίου, αποφάσισαν αργά τη Δευτέρα μια σημαντική χειρουργική επέμβαση.

 Ακόμα και στη βασική της δραστηριότητα, a priori μη-κερδοσκοπική, η τράπεζα κατάφερε να αυξήσει τα λάθη της ... Για χρόνια τώρα η τράπεζα έχει επηρεαστεί από το σκάνδαλο των τοξικών δανείων σε κοινότητες και δήμους, αυτά τα δομημένα προϊόντα που βασίζονται σε εξελιγμένα οικονομικές ρυθμίσεις, η οποία ήταν επισφαλή για χιλιάδες δήμους . Από τα τέλη του 2009, η Dexia έχει τακτικά δεχτεί επίθεση στα δικαστήρια και έχει πληγεί ιδιαίτερα από σκάνδαλα: η  Dexia εξακολουθώντας να κατέχει το 40% του ανεξόφλητου υπολοίπου των δανείων σε κοινότητες (περίπου 70 δισ. Ευρώ, δεν πραγματοποιεί  παρά μόνο 15% νέων δραστηριοτήτων. Ένας εξαιρετικά  μη ισορροπημένος ισολογισμός.

Η υπόθεση της Dexia αποκαλύπτει με εύγλωττο τρόπο αυτό που ισχυριζόμαστε εδώ και καιρό και που πεισματικά και κουτοπόνηρα αρνούνται οι δικοί μας κυβερνήτες να αξιοποιήσουν και να προβάλλουν και οι Ευρωπαίοι εταίροι μας να παραδεχτούν.

Ότι δηλαδή δεν έχουμε να κάνουμε μόνο ή και αποκλειστικά με μια κρίση του ελληνικού δημόσιου χρέους. Με μια κρίση της φτωχής, χρεοκοπημένης και ανυπόληπτης Ελλάδας, που αρκεί οι Ευρωπαίοι, ακόμη και οι μεγάλοι – Γερμανία και Γαλλία – να τη σπρώξουν "κάτω από το τραπέζι"  για να λυθεί.

Ούτε πολύ περισσότερο να αντιμετωπιστεί με τα γνωστά βάρβαρα και αναποτελεσματικά μέτρα.

Αντιθέτως, είναι μια κρίση βαθιά ευρωπαϊκή και διεθνής.

Στο βαθμό που η Ευρώπη στρουθοκαμηλίζει, που επιμένει σ’ αυτές τις αδιέξοδες και ανάλγητες πολιτικές, τότε μπορεί η μικρή Ελλάδα να οδηγηθεί στη μερική ή ολική χρεοκοπία. Αλλά ταυτόχρονα μαζί της κινδυνεύει να συμπαρασύρει και τους Ευρωπαίους δεινόσαυρους, τους αυταρχικούς αλλά και «μακάριους» στην αλαζονεία τους «ηγέτες» της ΕΕ, όπως και το οικοδόμημα της ευρωζώνης.

 Σε μια ιδιότροπη εφαρμογή της θεωρίας του ντόμινο …

Αλλά τότε μπορεί να είναι πολύ αργά …