Άλλη μια «επιτυχία» της κυβέρνησης: εκατοντάδες εκπαιδευτικοί και δημόσιοι υπάλληλοι απολύονται σήμερα!

 Τελικά το “success story”  της κυβέρνησης συνεχίζεται με αμείωτη ένταση και ζήλο.

«Πέτυχε», λοιπόν, η κυβέρνηση σήμερα να απολύσει σήμερα εκατοντάδες εργαζομένους στο δημόσιο.

Μετά από 103 χρόνια – από τη συνταγματική μεταρρύθμιση το 1911 την εποχή του Βενιζέλου που καθιέρωσε τη μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων και των δικαστικών – απολύθηκαν σήμερα 200 και πλέον εκπαιδευτικοί από καταργημένες ειδικότητες των ΕΠΑΛ, εκατοντάδες σχολικοί φύλακες και καθαρίστριες αλλά και γιατροί του ΕΟΠΥΥ, με το τέχνασμα της διαθεσιμότητας.

Βέβαια, η μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων βρίσκεται εδώ και χρόνια στο στόχαστρο των νεοφιλελεύθερων φονταμενταλιστών, των κηρύκων της πλήρους «απελευθέρωσης» της αγοράς εργασίας από οποιουσδήποτε προστατευτικούς φραγμούς της ασυδοσίας του κράτους, των κομμάτων εξουσίας και της μεγάλης εργοδοσίας.

 Στήριγμά τους τα γνωστά φερέφωνα των ΜΜΕ καθώς και διάφοροι «θεωρητικίζοντες» ψευτοδιανοούμενοι και καθηγητές πανεπιστημίων που είναι συνυπεύθυνοι για τις καταστροφικές οικονομικές επιλογές που έγιναν σε βάρος της χώρας και της κοινωνίας μας.

 Φυσικά έχουν πετύχει να   επηρεάσουν μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης που εθελοτυφλεί πιστεύοντας ότι για όλα τα δεινά φταίνε οι «κακοί δημόσιοι υπάλληλοι», αξιοποιώντας και τα υπαρκτά προβλήματα της ανεργίας και ανέχειας που αντιμετωπίζουν σήμερα εκατομμύρια πολίτες.

Αγνοώντας, βεβαίως, ότι για καθεμιά θέση εργασίας που χάνεται στο δημόσιο τομέα, αντιστοιχεί τουλάχιστον μια χαμένη θέση εργασίας και στον ιδιωτικό τομέα.

 Θέλουν έτσι να γυρίσουν από τη μια πίσω το ρολόι της ιστορίας, επαναφέροντας το πελατειακό κράτος και την άμεση εξάρτηση του τρόπου διορισμού από τις δομές εξουσίας των κατεστημένων κομμάτων.

 Δημιουργώντας, επίσης, στρατιές σύγχρονων μισθωτών σκλάβων χωρίς εργασιακά δικαιώματα, προχωρώντας σε μια «κινεζοποίηση» των σχέσεων εργασίας.

Τη ρομφαία της κυνικής εφαρμογής των μνημονιακών δεσμεύσεων κρατά ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης – και συνολικά, βέβαια, η κυβέρνηση – ένας άνθρωπος που οφείλει τη θέση του στο ιδιότυπο καθεστώς πολιτικής οικογενειοκρατίας που ισχύει στη χώρα μας και ο οποίος – ενώ μιλά συνεχώς απαξιωτικά για τους δημόσιους υπαλλήλους – ζήτημα είναι να έχει να επιδείξει έστω και μία εργάσιμη ημέρα σε πραγματικές συνθήκες εργασίας και όχι σε δοτή θέση.

Η απάντηση σε αυτή τη βάρβαρη εξέλιξη δεν μπορεί παρά να είναι η ένταση του αγώνα για την ανατροπή της μνημονιακής πολιτικής.

Παραθέτουμε και την ανακοίνωση της ΟΛΜΕ που παραστατικά τονίζει το πρόβλημα:

 ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ

Η Κυβέρνηση, ακολουθώντας αταλάντευτα τις καταστροφικές πολιτικές ΕΕ και ΔΝΤ, προχωρά σήμερα, με τη συμπλήρωση της οκτάμηνης διαθεσιμότητας, στην ολοκλήρωση ενός εγκλήματος ενάντια στους εργαζόμενους στην εκπαίδευση. Προχωρά στις πρώτες, μετά από 100 χρόνια, απολύσεις δημόσιων υπαλλήλων στη χώρα μας.

Στη συνάντηση αντιπροσωπείας του ΔΣ της ΟΛΜΕ και εκπαιδευτικών σε διαθεσιμότητα με τον Υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης Κυριάκο Μητσοτάκη έγινε σαφές ότι για την Κυβέρνηση πρώτη προτεραιότητα είναι η εκπλήρωση των στόχων των βάρβαρων μνημονίων και των δεσμεύσεων που έχει αναλάβει απέναντι στην τρόικα. Οι απολύσεις των εκπαιδευτικών είναι κομμάτι του παζλ των 15.000 απολύσεων στο Δημόσιο, που έχει συμφωνήσει η Κυβέρνηση για το 2013-2014. Ο κύριος Μητσοτάκης αρνήθηκε οποιαδήποτε νέα προκήρυξη θέσεων, προκειμένου να τοποθετηθούν όλοι οι εκπαιδευτικοί που βρίσκονται σε διαθεσιμότητα, έτσι ώστε να μην απολυθεί κανείς.

Αποδεικνύεται για μία ακόμα φορά η αναλγησία και η αναξιοπιστία της Κυβέρνησης και του Υπουργού της Παιδείας, που ενώ δήλωναν ότι δεν θα απολυθεί κανένας εκπαιδευτικός, έσπευσαν να εξαφανιστούν από προσώπου γης υλοποιώντας, σαν έτοιμοι από καιρό, αυτό που από την αρχή είχαν συμφωνήσει να κάνουν.

Για μας, για το κίνημα των εκπαιδευτικών, την ΟΛΜΕ, τίποτα από αυτά δεν θεωρείται τετελεσμένο. Ο αγώνας μας θα συνεχιστεί μέχρι να γυρίσουν πίσω στα σχολεία όλοι οι απολυμένοι εκπαιδευτικοί, να ξαναλειτουργήσουν οι καταργημένοι τομείς-ειδικότητες στη δημόσια Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση, για να μπορούν οι νέοι της χώρας μας να σπουδάζουν στα αντικείμενα που επιλέγουν οι ίδιοι και όχι σε αυτά που επιβάλλουν τα μεγάλα εργοδοτικά συμφέροντα.

Χαιρετίζουμε τις χιλιάδες εκπαιδευτικούς που συμμετείχαν στις πολύμορφες κινητοποιήσεις της τελευταίας εβδομάδας ενάντια στις απολύσεις και τη διάλυση του δημόσιου σχολείου. Οι αγώνες μας θα συνεχιστούν και θα δυναμώσουν.

ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΜΑΣ

ΚΑΝΕΙΣ ΜΑΘΗΤΗΣ, ΚΑΝΕΙΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ ΔΕΝ ΠΕΡΙΣΣΕΥΕΙ

Η ΒΑΡΒΑΡΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥΣ ΘΑ ΑΝΑΤΡΑΠΕΙ

Η καταστροφή των χημικών όπλων της Συρίας στα ανοικτά της Κρήτης και οι κίνδυνοι που εγκυμονεί

  Προχωράμε σήμερα στην παρουσίαση ενός ιδιαίτερα κρίσιμου και σοβαρού θέματος που τίθεται σε ζήτημα υψηλής προτεραιότητας αυτή την χρονική περίοδο – το ζήτημα της καταστροφής των χημικών όπλων  της Συρίας στο θαλάσσιο χώρο εγγύς της Κρήτης.

Ένα ζήτημα, όμως, που ελάχιστα απασχολεί τη δημόσια συζήτηση και την κυβέρνηση της χώρας.

  Ο Οργανισμός για την Απαγόρευση των Χημικών Όπλων (OPCW) ανέφερε μόλις χθες ότι σχεδόν το ήμισυ από το χημικό οπλοστάσιο της Συρίας έχει αφαιρεθεί από τη χώρα για να καταστραφεί στο εξωτερικό. Ο  ΟΑΧΟ εξέδωσε μια δήλωση την Τετάρτη αναφέροντας ότι 45.6 % των χημικών όπλων της Συρίας έχουν μέχρι στιγμής απομακρυνθεί σε 10 αποστολές, δύο από τις οποίες την περασμένη εβδομάδα που συμπεριλάμβαναν ορισμένες από τα πιο θανατηφόρα χημικά που διέθετε το καθεστώς. Η συριακή κυβέρνηση έχει ζητήσει να δοθεί διορία έως τις 27 Απριλίου για να καταργήσει  πλήρως τα αποθέματα της, ημερομηνία που είναι δυόμισυ μήνες αργότερα από την αρχική προθεσμία. Παραμένει ασαφές εάν έχει διευθετηθεί μια διαφωνία γύρω  από τις 12 εγκαταστάσεις της Συρίας παραγωγής χημικών. Η Συρία πρότεινε τη σφράγιση των εγκαταστάσεων, διατηρώντας τες άθικτες, αυτές που οι Ηνωμένες Πολιτείες απαίτησαν να  καταστραφούν.

•          Δύο πλοία – ένα νορβηγικό και ένα δανέζικο – τα Ark Futura και το Taiko - έχουν ήδη πραγματοποιήσει αποστολές για την απομάκρυνση των χημικών όπλων από την Συρία από τις 7 Ιανουαρίου.
•             Πολεμικά πλοία από τέσσερα κράτη συνοδεύουν τα ειδικά φορτηγά.
•             Ο συντονισμός της επιχείρησης πραγματοποιείται από ειδική επιτροπή που βρίσκεται πάνω στο ρωσικό πυρηνοκίνητο καταδρομικό, Pyotr Veliky.

   Η επιχείρηση για την καταστροφή του πάνω από 1.000 μετρικούς τόνους χημικού οπλοστασίου της κυβέρνησης της Συρίας αναμενόταν να πραγματοποιηθεί σε δύο στάδια.

     Το πιο επικίνδυνο υλικό ήταν να αφαιρεθεί από τη Συρία μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου, αν και αυτή η προθεσμία χάθηκε, ως αποτέλεσμα της ασταθούς κατάστασης στη χώρα. Σύμφωνα με το σχέδιο επρόκειτο να καταστραφεί στη θάλασσα μέχρι τον Απρίλιο, με το υπόλοιπο να προωθείται για καταστροφή από τις 30 Ιουνίου.

   Η καταστροφή των χημικών όπλων της Συρίας είναι μια συνεχής διαδικασία που ξεκίνησε με αριθμό συμφωνιών που επιτεύχθηκαν τον Σεπτέμβριο του 2013.

  Το πιο σημαντικό είναι το ψήφισμα 2118 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, το οποίο επέβαλε στη Συρία την ευθύνη και ένα χρονοδιάγραμμα για την καταστροφή των χημικών όπλων και των εγκαταστάσεων παραγωγής χημικών όπλων. Το ψήφισμα του Συμβούλιου Ασφαλείας ανέθεσε στον Οργανισμό για την Απαγόρευση των Χημικών Όπλων (OPCW), που εδρεύει στη Χάγη, την εποπτεία όλου του έργου.

   Η κίνηση για την καταστροφή των χημικών όπλων της Συρίας ξεκίνησε με μια ρητορική δήλωση του Υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, Τζον Κέρι, στις 9 Σεπτεμβρίου 2013 ότι η Συρία θα πρέπει να καταστρέψει όλα τα χημικά όπλα της μέσα σε μια εβδομάδα.

   Εκείνη την περίοδο οι ΗΠΑ και η Γαλλία, επικεφαλής ενός συνασπισμού χωρών, βρίσκονταν στα πρόθυρα της διεξαγωγής αεροπορικών επιδρομών στη Συρία, ύστερα από τις επιθέσεις του καθεστώτος στις 21 Αυγούστου 2013 σε  ένα προάστιο της Δαμασκού όπου σκοτώθηκαν εκατοντάδες άμαχοι.

  Περισσότεροι από 100.000 άνθρωποι έχουν σκοτωθεί και 9 εκατομμύρια άνθρωποι εκτοπίστηκαν από τότε που ξέσπασαν οι συγκρούσεις στη Συρία το 2011, σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη. Η Ρωσία έχει υποστηρίξει την κυβέρνηση της Συρίας κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου, ενώ η Αμερική έχει στηρίξει ορισμένες ομάδες εντός της αντιπολίτευσης.

  Η πρόταση για καταστροφή των χημικών όπλων έλαβε θετική απάντηση από τη Ρωσία και τη Συρία, και οι διαπραγματεύσεις ΗΠΑ-Ρωσίας οδήγησαν στην συμφωνία της 14ης του Σεπτέμβρη 2013 για την εξάλειψη των χημικών όπλων της Συρίας, η οποία ζητά την κατάργηση των χημικών αποθεμάτων μέχρι τα μέσα του 2014.

  Μετά τη συμφωνία, η Συρία προσχώρησε στη Σύμβαση για τα Χημικά Όπλα και συμφώνησε να εφαρμόσει την εν λόγω Σύμβαση προσωρινά μέχρι την έναρξη ισχύος της στις 14 Οκτωβρίου 2013. Στις 21 Σεπτεμβρίου, η Συρία παρέδωσε έναν κατάλογο των χημικών όπλων της προς τον OPCW, πριν από την προθεσμία που οριζόταν από το πλαίσιο.

  Την Παρασκευή 27 Σεπτεμβρίου, το Εκτελεστικό Συμβούλιο του OPCW εξέδωσε απόφαση για την «Καταστροφή των Χημικών Όπλων της Συρίας»,  ένα λεπτομερές σχέδιο εφαρμογής, με βάση την συμφωνία Ρωσίας - ΗΠΑ. Αργότερα, στις 27 Σεπτεμβρίου, το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών ομόφωνα πέρασε το ψήφισμα 2118, που ενσωμάτωσε το σχέδιο του OPCW και το κατέστησε δεσμευτικό για τη Συρία.

  Ο OPCW, μαζί με τους επιθεωρητές του ΟΗΕ, θα επιβλέπει την καταστροφή ή την απομάκρυνση των χημικών όπλων της Συρίας, ενώ ο Γενικός Διευθυντής του είναι επιφορτισμένος με την ενημέρωση του Εκτελεστικού Συμβουλίου σχετικά με οποιαδήποτε καθυστέρηση στην εφαρμογή. Το Εκτελεστικό Συμβούλιο θα αποφασίσει κατά πόσον η μη συμμόρφωση θα πρέπει να αναφερθεί στο Συμβούλιο Ασφαλείας, το οποίο έχει την ευθύνη για την επιβολή πρόσθετων μέτρων αν η Συρία δεν εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της σύμφωνα με το ψήφισμα 2118.

  Ο OPCW άρχισε προκαταρκτικές επιθεωρήσεις στα χημικά όπλα της Συρίας την 1η Οκτωβρίου 2013 και η πραγματική καταστροφή ξεκίνησε στις 6 Οκτωβρίου.  

  Ωστόσο, η καταστροφή των ίδιων των χημικών όπλων βρίσκεται πίσω από το χρονοδιάγραμμα. Το σύνολο των αποθεμάτων χημικών όπλων είχε προγραμματιστεί να αφαιρεθεί τελείως από τη χώρα  την 6η Φεβρουαρίου 2014. Όμως μέχρι την 4η Μαρτίου του 2014, λιγότερο από το ένα τρίτο των αποθεμάτων είχε αφαιρεθεί ή καταστραφεί.

  Στις 15 Νοεμβρίου η OPCW ενέκρινε ένα σχέδιο για τη μεταφορά χημικών όπλων της Συρίας σε θέσεις εκτός του εδάφους μέχρι την 5η Φλεβάρη 2014, όπου στη συνέχεια θα καταστραφούν τα όπλα. Τα πιο επικίνδυνα όπλα θα έπρεπε να αφαιρεθούν από τη Συρία πριν από το τέλος του Δεκεμβρίου και να καταστραφούν στη θάλασσα μέχρι τον Απρίλιο, ενώ το υπόλοιπο θα προωθούνταν για  καταστροφή στα μέσα του 2014.

Η αποδοχή, όμως, των 1000 τόνων χημικών τοξικών ουσιών που θα καταστρέφονταν απορρίφθηκε από τις περισσότερες χώρες που προσεγγίστηκαν από τον OPCW.

 ·         Η  Νορβηγία και η Δανία έχουν συμφωνήσει για τη μεταφορά των χημικών όπλων από τη Συρία στην Ιταλία, όπου θα πρέπει να παραδοθούν σε ένα πλοίο του πολεμικού ναυτικού των Ηνωμένων Πολιτειών για να τα καταστρέψει στα διεθνή ύδατα.

·         Η νορβηγική φρεγάτα "Helge Ingstad" θα λάμβανε μέρος στην επιχείρηση, όπως και η νορβηγική πεζοναυτική μονάδα "Kystjegerkommandoen”.

·         Η νορβηγική κυβέρνηση έχει εκμισθώσει το φορτηγό πλοίο MV Taiko για την αποστολή.

·         Η Δανία θα συμμετάσχει με τη δανική φρεγάτα " HDMS Esbern Snare  και η δανική κυβέρνηση έχει εκμισθώσει το πολιτικό φορτηγό πλοίο Ark Futura για την αποστολή.

·         Η Ρωσία είναι ανάμεσα σε πολλές χώρες  που συμμετέχει στην προσπάθεια αφοπλισμού. Η  Μόσχα ανέπτυξε 75 οχήματα στη Συρία για τη μεταφορά του επικίνδυνου φορτίου. Η Ρωσία θα δωρίσει επίσης μέχρι και 2 εκατομμύρια δολάρια για τη χρηματοδότηση της διεθνούς επιχείρησης. 

  Ο OPCW ανέθεσε σε δύο εταιρείες την καταστροφή των συριακών Χημικών και Λυμάτων, την Ekokem (Φινλανδία) και την Veolia Environmental Services Τεχνική Solutions, LLC (ΗΠΑ) ανάμεσα σε 14 προσφορές που υποβλήθηκαν από τις 19 Ιανουαρίου 2014.

  Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν αναλάβει την καταστροφή των χημικών ουσιών με την υψηλότερη επικινδυνότητα, στα διεθνή ύδατα της Μεσογείου,  χρησιμοποιώντας ένα ανεπτυγμένο σύστημα υδρόλυσης του αμερικανικού στρατού μέσα σε μια ειδικά διαμορφωμένη δεξαμενή τιτανίου επί του σκάφους.

  Το Ηνωμένο Βασίλειο θα δώσει στις Ηνωμένες Πολιτείες ειδικό εξοπλισμό και την τεχνογνωσία ώστε να μπορέσουν τα χημικά να υποβληθούν σε επεξεργασία γρηγορότερα.

 

Επιπλέον, περίπου 150 τόνοι χημικών, τοξικών και παρόμοιων με βιομηχανικά χημικά στοιχεία, θα μεταφέρονταν στο Ηνωμένο Βασίλειο, με τη βοήθεια του Βασιλικού Ναυτικού και θα καταστρέφονταν εκεί. Το υπόλοιπο απόθεμα θα καταστρέφονταν από εμπορικές εταιρείες.

Μέχρι τις 30 Ιανουαρίου μόνο περίπου 4% των χημικών ουσιών υψηλής προτεραιότητας είχαν αφαιρεθεί.

•         Γύρω στις 21 Φεβρουαρίου η Συρία πρότεινε ένα σχέδιο εκατό ημερών για την απομάκρυνση των χημικών ουσιών. Ο Βρετανός αξιωματούχος Philip Hall, επέκρινε το σχέδιο ως «μη επαρκές».
•           Στις 4 Μαρτίου η Συρία συμφώνησε σε ένα χρονοδιάγραμμα 60 ημερών για την απομάκρυνση των αποθεμάτων. Μέχρι  τις 4 Μαρτίου 2014, σχεδόν το ένα τρίτο των αποθεμάτων είχε αφαιρεθεί ή καταστραφεί. Ο  Ρώσος αξιωματούχος Μιχαήλ Ουλιάνοφ  δήλωσε ότι «αν δεν υπάρχουν δυσκολίες, στη συνέχεια, σε ένα μήνα, στις 13 Απριλίου, η αφαίρεση θα έχει σχεδόν υλοποιηθεί".

·          Αντιδράσεις και κίνδυνοι που προκύπτουν από τη συγκεκριμένη μεθόδευση

Είναι προφανές ότι προκύπτουν ζητήματα μείζονος σημασίας σχετικά με την καταστροφή των χημικών όπλων της Συρίας που αφορούν άμεσα και τη χώρα μας.

α΄) Πού και πώς προσδιορίστηκαν τα «διεθνή ύδατα» και γιατί τα όπλα δεν καταστράφηκαν in situ στη χώρα που τα χρησιμοποιούσε.

 Είναι γνωστό ότι έχει επιλεγεί ο γεωγραφικός χώρος δυτικά της Κρήτης – μεταξύ Κρήτης, Μάλτας και Λιβύης.

β΄) το χρονοδιάγραμμα το οποίο επιταχύνεται στην εφαρμογή του καταβάλλεται προσπάθεια να ολοκληρωθεί κυριολεκτικά αυτούς τους μήνες – η πρώτη του φάση μέχρι τον Απρίλιο και η δεύτερη μέχρι τον Ιούνιο του 2014.

γ΄) Το ότι κρύβονται και κάποια συγκεκριμένα επιχειρηματικά και κρατικά συμφέροντα στην όλη μεθόδευση είναι προφανές

δ΄) Το μεγάλο ερώτημα – που αφορά άμεσα και εμάς – είναι πού βρίσκεται σε όλα αυτά η ελληνική κυβέρνηση;

 Στο βαθμό που θίγονται ζωτικές περιοχές της χώρας – ειδικότερα η Κρήτη.

Μιας χώρας που – κατά τα άλλα - ασκεί την προεδρία στην Ευρωπαϊκή Ένωση και ο υπουργός Εξωτερικών της είναι επικεφαλής των υπουργών εξωτερικών της ΕΕ.

Φυσικά και στα κυρίαρχα ΜΜΕ της χώρας μας ελάχιστα ακούγονται ή γράφονται γι’ αυτό το θέμα.

Τυχαίο;

  Ωστόσο, το πρόβλημα αυτό είχε απασχολήσει το διεθνή τύπο.

·         Φυσικά είχε προκαλέσει και πολλές αντιδράσεις στους πολίτες και τους φορείς της Κρήτης.

·         Στην ελληνική βουλή επερώτηση είχε καταθέσει ο ΣΥΡΙΖΑ ενώ το θέμα είχε θέσεις το ευρωκοινοβούλιο και ο ευρωβουλευτής του, Νίκος Χουντής.

·         Καθώς και επίκαιρη ερώτηση κατέθεσε και ο Νότης Μαριάς, των Ανεξάρτητων Ελλήνων.

  Στις κινητοποιήσεις που γίνονται στην Κρήτη ενάντια στο ενδεχόμενο καταστροφής των χημικών όπλων της Συρίας στη θάλασσα της Μεσογείου, αναφέρθηκε εκτενώς η «De Morgen». Στο δημοσίευμα τονίζεται ότι η εκπρόσωπος της ΕΕ για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Ασφάλειας Κάθριν Άστον τόνισε ότι δεν έχει οριστεί ακόμα η ακριβής τοποθεσία της σχεδιαζόμενης επιχείρησης.

  Όπως σημειώνεται, οι Κρητικοί φοβούνται μείζονα οικολογική καταστροφή στη γειτονιά τους και για τον λόγο αυτόν έχουν ξεσηκωθεί. Η εφημερίδα υποστηρίζει πως είναι χαρακτηριστικό ότι οι κάτοικοι της ακριτικής Γαύδου αποφάσισαν να μποϊκοτάρουν τις ευρωπαϊκές εκλογές που πρόκειται να πραγματοποιηθούν στις 25 Μαΐου σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την αδιαφορία που επιδεικνύει τόσο η ελληνική κυβέρνηση όσο και η ΕΕ αναφορικά με το εν λόγω θέμα.

  Επισημαίνεται ότι μετά την άρνηση, μεταξύ άλλων, της Νορβηγίας, του Βελγίου και της Αλβανίας να επιτρέψουν την καταστροφή των χημικών όπλων της Συρίας στο έδαφός τους, τα τελευταία πρόκειται να υδρολυθούν στα διεθνή ύδατα ανάμεσα στην Ελλάδα, την Ιταλία, τη Λιβύη και τη Μάλτα, γεγονός που έχει ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων καθώς όλοι φοβούνται ότι κάτι τέτοιο θα έχει απρόβλεπτες επιπτώσεις για το ευρύτερο περιβάλλον και τους πληθυσμούς της περιοχής.

  Στο δημοσίευμα τονίζεται πως ήδη 37 ευρωβουλευτές ζήτησαν διευκρινίσεις από την εκπρόσωπο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Ασφάλειας Κάθριν Άστον, η οποία τόνισε ότι δεν έχει οριστεί ακόμα η ακριβής τοποθεσία όπου θα λάβει χώρα η σχεδιαζόμενη επιχείρηση. Από την πλευρά του, σύμφωνα με την εφημερίδα, ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών Ευ. Βενιζέλος διαβεβαίωσε ότι θα ληφθούν όλα τα αναγκαία μέτρα για την προστασία του περιβάλλοντος, κάτι που όμως –όπως σημειώνεται– δεν στάθηκε αρκετό για να καθησυχάσει την ελληνική κοινή γνώμη.

  Αναφορά γίνεται επίσης στην επιστολή που απέστειλε ο περιφερειάρχης Κρήτης Στ. Αρναουτάκης σε εκπροσώπους της κυβέρνησης, στην οποία εκφράζεται η ανησυχία των κατοίκων της Κρήτης για την όλη επιχείρηση, ενώ στο δημοσίευμα γίνεται ιδιαίτερη μνεία στις κινητοποιήσεις των κατοίκων. Τέλος, τονίζεται ότι έντονες ανησυχίες για τις περιβαλλοντολογικές επιπτώσεις που θα έχει η καταστροφή των χημικών όπλων στη Μεσόγειο, εκφράζει σύσσωμη σχεδόν η επιστημονική κοινότητα.

Οι απόψεις του καθηγητή του Πολυτεχνείου Κρήτης, κ. Ευάγγελου Γιδαράκου

  Για τριπλή αποτυχία για την Ελληνική Κυβέρνηση κάνει λόγο με παρέμβαση του ο Καθηγητής του Πολυτεχνείου Κρήτης Ευάγγελος Γιδαράκος, με αφορμή και την τηλεδιάσκεψη που έγινε την περασμένη Πέμπτη 12 Μαρτίου στο Υπουργείο Εξωτερικών για το ζήτημα της καταστροφής των χημικών της Συρίας στη Μεσόγειο.

  

Αναλυτικά το κείμενο του Καθηγητή του Πολυτεχνείου Κρήτης Ευ.Γιδαράκου :

« Τηλε-διαβεβαιώσεις έδωσαν αρμόδια στελέχη της Αμερικανικής Κυβέρνησης και Αμερικανοί εμπειρογνώμονες στην Ελληνική κυβέρνηση σε τηλεδιάσκεψη που έγινε την περασμένη Πέμπτη 12 Μαρτίου στο Υπουργείο Εξωτερικών (ΥΠ.ΕΞ.). Από Ελληνικής πλευράς παρέστησαν ειδικοί του Γενικού Χημείου του Κράτους, στελέχη του ΥΠ.ΕΞ., όχι όμως εμπειρογνώμονες εκ μέρους της Περιφέρειας Κρήτης.

Όπως οι Αμερικανοί δεν επιτρέπουν να συμμετάσχει επιτροπή εμπειρογνωμόνων και να αναλάβει, μαζί με τον Οργανισμό για την Απαγόρευση των Χημικών Όπλων, την ενεργή εποπτεία και παρακολούθηση της καταστροφής των χημικών αποβλήτων της Συρίας στο θαλάσσιο περιβάλλον της Μεσογείου, έτσι και το Ελληνικό ΥΠ.ΕΞ. απέκλεισε τους εμπειρογνώμονες, που όρισε η Περιφέρεια Κρήτης (Πρύτανη Α. Στεφάνου του Πανεπιστημίου Κρήτης, Καθηγητή Ε. Γιδαράκο του Πολυτεχνείου Κρήτης), από το να συμμετέχουν στην εν λόγω τηλεδιάσκεψη. Ουσιαστικά απέρριψε κάθε είδους ουσιαστικής και τεκμηριωμένης συζήτησης μαζί τους, θεωρώντας ίσως ότι με τον τρόπο αυτό θα επιτευχθούν τα επιθυμητά αποτελέσματα ως προς τον καθησυχασμό της κοινής γνώμης.

Οι κάτοικοι της Κρήτης όμως ανησυχούν για τη δημόσια και περιβαλλοντική ασφάλεια και όχι μόνο δεν θα καθησυχαστούν, αλλά απεναντίας θα προβούν σε πιο έντονες διαμαρτυρίες και διαδηλώσεις. Η Περιφέρεια Κρήτης με τη σειρά της δεν πρέπει να δεχθεί μια τέτοια απαξιωτική στάση εκ μέρους του ΥΠ.ΕΞ. και για αυτό ο Περιφερειάρχης κ. Σ. Αρναουτάκης καλείται να αντιδράσει ανάλογα.

Η Ελληνική κυβέρνηση με τις ενέργειές της και την αποδοχή τέτοιας μορφής τηλεδιάσκεψης έχει υποστεί τριπλή αποτυχία, καθώς:

- αποδέχτηκε την απόφαση του ΟΗΕ και της Αμερικής να καταστραφούν χημικά όπλα στο θαλάσσιο περιβάλλον της Μεσογείου

- δεν μπόρεσε να επιδείξει τεχνικά τεκμηριωμένα επιχειρήματα ενάντια στην επιλεχθείσα μέθοδο καταστροφής των χημικών της Συρίας και να αποτρέψει την υλοποίηση αυτής της επιχείρησης εν πλω σε διεθνή ύδατα

- δεν θα συμμετάσχει επιτροπή εμπειρογνωμόνων της (όπως και της Ιταλίας και της Μάλτας) ως παρατηρητής στο όλο εγχείρημα, κάτι που η ίδια διεκδικούσε μέχρι πρότινος.

Εντούτοις το ΥΠ.ΕΞ. υπενθυμίζει εκ νέου ότι ''η Ελλάδα έχει καταστήσει σαφές σε όλους τους Διεθνείς Οργανισμούς πως, στο πλαίσιο εφαρμογής των αποφάσεων αυτών, είναι ζωτικής σημασίας θέμα η προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος της Μεσογείου''.

Και αναρωτιέται κανείς:

·         Στη διεξαχθείσα τηλεδιάσκεψη έγινε αναφορά στους δυνητικούς κινδύνους ενός ατυχήματος, που κρύβονται σε ένα τόσο ασταθές περιβάλλον και αν ναι ποιοί είναι αυτοί οι κίνδυνοι, που υπέδειξαν τα στελέχη του ΥΠ.ΕΞ.;

·         Γιατί αποτελεί για τον επικεφαλή της Αμερικανικής αποστολής JOE WIENAND το όλο εγχείρημα κορυφαία ανησυχία, τονίζοντας ότι ''όλοι οι φορείς που θα συμμετέχουν στο πλοίο εκτελούν μια λίαν επικίνδυνη αποστολή'';

·         Έγινε αναφορά στα απρόβλεπτα προβλήματα της μεθόδου της υδρόλυσης, όπως π.χ στο μεγάλο πρόβλημα εισαγωγής και προσαρμογής των χημικών όπλων και των ''πρόδρομων'' ενώσεων στο σύστημα υδρόλυσης;

·         Αληθεύει αυτό που ισχυρίζονται εμπειρογνώμονες του εξωτερικού ότι στο πλοίο αρκετά δοχεία αποβλήτων θα αδειάζουν στον αντιδραστήρα χειρωνακτικά;

·         Επισημάνθηκε από τους τεχνικούς εμπειρογνώμονες του ΥΠ.ΕΞ. το γεγονός ότι τα επεξεργαζόμενα απόβλητα είναι ικανά και ενδέχεται να προκαλέσουν διάβρωση στην έξοδο του αντιδραστήρα, διαρροές μονώσεων και φραξίματα αγωγών σε μια πιλοτική μονάδα υδρόλυσης έκτασης μόνο 15 τετραγωνικών μέτρων;

·         Έγινε αναφορά στη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων που δεν συντάχθηκε ποτέ (και συγχρόνως άλλων απαραίτητων μελετών), στα απαιτούμενα σχέδια πρόληψης σε περίπτωση ατυχήματος και κατά συνέπεια στους κινδύνους που υπάρχουν για το θαλάσσιο περιβάλλον;

·         Έχει τεθεί το θέμα διασφάλισης της όλης διαδικασίας λαμβάνοντας υπόψη τις καιρικές συνθήκες και ότι σύμφωνα με τους ίδιους τους Αμερικανούς οι εργασίες στο Cape Ray μπορούν να λάβουν χώρα ασφαλώς μέχρι ύψους κύματος 0,1 μέτρα (!) και ότι δοκιμές που είναι σε εξέλιξη θέτουν ως όριο ασφαλούς συνέχισης της διαδικασίας εξουδετέρωσης, το ύψος κύματος μέχρι τα 0,5 μέτρα;

·         Επισημάνθηκε η Οδηγία 2004/35/ΕΕ η οποία προβλέπει «.....εφόσον μια περιβαλλοντική ζημιά δεν έχει ακόμα επέλθει, υφίσταται όμως άμεσος κίνδυνος επέλευσής της, ο φορέας διαχείρισης μια μονάδας πρέπει να λάβει δίχως καθυστέρηση τα απαραίτητα μέτρα αποτροπής....»;

·         Και τελικά έγινε λόγος για την καταπάτηση όλων αυτών των Οδηγιών και Κανονισμών; Ακόμα και μια στρατιωτική επιχείρηση όπως είναι αυτή, τόσο της διασυνοριακής διακομιδής των χημικών όπλων, όσο και της καταστροφής τους εν πλω στην Μεσόγειο δεν είναι δίχως περιορισμούς. Τα άρθρα 30 και 31 της UNCLOS προβλέπουν ελέγχους και ευθύνες του κράτους, την σημαία του οποίου φέρει ένα πλοίο, στη συγκεκριμένη περίπτωση των ΗΠΑ. Δεν εγείρει όμως ευλόγως ερωτηματικά το γεγονός ότι οι ΗΠΑ δεν έχουν υπογράψει την UNCLOS και επομένως δεν δεσμεύονται; Ποιες είναι οι απαντήσεις επί αυτού που έλαβαν τα στελέχη του ΥΠ.ΕΞ.;

Όλοι οι Διεθνείς Οργανισμοί (Green Cross International (GCI), Pugwash Conferences on Science and World Affairs, Arms Control Association, Friends of the Earth – United States, Center for Strategic and International Studies) τονίζουν σε επιστολή τους προς τον υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ John KERRY, που στάλθηκε στις 3 Φεβρουαρίου 2014, ότι η καταστροφή των χημικών όπλων επί του εμπορικού πλοίου των ΗΠΑ, MV Cape Ray, αποτέλεσε τη ''λιγότερο επικίνδυνη προσέγγιση και ότι το σύστημα που θα χρησιμοποιηθεί θα ελαχιστοποιήσει δυνητικούς κινδύνους για την δημόσια υγεία και το περιβάλλον''.

Δεν γίνεται καμία απολύτως αναφορά ότι πρόκειται πράγματι για ένα ασφαλές εγχείρημα. Μάλιστα οι υπογράφοντες την επιστολή έθεσαν ως αναγκαία μια σημαντική προσπάθεια που πρέπει να καταβάλουν οι ΗΠΑ και ο Οργανισμός για την Απαγόρευση των Χημικών Όπλων (ΟPCW), ευαισθητοποίησης σε στάδιο δημόσιου διαλόγου με χώρες όπως η Ελλάδα, Ιταλία και άλλες Ευρωπαϊκές και Μεσογειακές περιοχές για να εξηγήσουν την διαδικασία καταστροφής και να συζητήσουν όλους τους κινδύνους δημόσιας και περιβαλλοντικής ασφάλειας.

Στην χώρα μας έστω και ένας υποτυπώδης, δημόσιος διάλογος δεν έγινε. Τουλάχιστον αυτό όφειλε να είχε ήδη κάνει η κυβέρνηση ξεκινώντας από την Περιφέρεια Κρήτης! Τα αποτελέσματα μιας τέτοιας ενέργειας θα ήταν η αντιστάθμιση των ανησυχιών και η αποφυγή παρανοήσεων και άσκοπων κινδυνολογιών .

Στα πλαίσια μια πλήρους διαφάνειας ευαισθητοποίησης του κοινού και χωρίς αποκλεισμό συμμετοχής όλων των ενδιαφερόμενων μερών, η Ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να φέρει στη δημοσιότητα τα αποτελέσματα της τηλεδιάσκεψης, έστω και αν ακόμη πρόκειται για απλές διαβεβαιώσεις, οι οποίες ήταν ήδη και πριν αυτήν γνωστές. Τα ονόματα και το γνωστικό αντικείμενο των εμπειρογνωμόνων που συμμετείχαν στην τηλεδιάσκεψη , όπως επίσης και η εμπειρία αυτών στον τομέα διαχείρισης και επεξεργασίας χημικών όπλων και τοξικών αποβλήτων, θα πρέπει να δούν άμεσα το φως της δημοσιότητας. Σε κάθε όμως περίπτωση η κυβέρνηση θα πρέπει να χρεωθεί τριπλή αποτυχία.»

Συνεχίζουν τις κινητοποιήσεις οι καθηγητές – στιγμιότυπα από την απεργία της ΟΛΜΕ

Για τρίτη μέρα συνέχισαν τις κινητοποιήσεις τους οι καθηγητές Μέσης Εκπαίδευσης.

Προηγήθηκε η διήμερη απεργία της ΑΔΕΔΥ.

Καθώς και η κατάληψη του γραφείου του Κυριάκου Μητσοτάκη από εκπαιδευτικούς που έχουν τεθεί σε διαθεσιμότητα.

Σήμερα ακολούθησε η απεργία της ΟΛΜΕ που ναι μεν δεν κατέγραψε συνολικά μεγάλα ποσοστά συμμετοχής – πέρα από συγκεκριμένα σχολεία.

Ωστόσο η συγκέντρωση που πραγματοποιήθηκε αρχικά στην πλατεία Κλαυθμώνος  και η πορεία που ακολούθησε προς τη Βουλή και συνεχίστηκε μέχρι το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης ήταν αρκετά μαχητικές.

Θα ακολουθούσε συγκέντρωση στις 3μμ μπροστά στο Υπουργείο Παιδείας.

Αιχμή παραμένουν τα προβλήματα της διαθεσιμότητας και των απολύσεων καθώς και η επερχόμενη αξιολόγηση των εκπαιδευτικών και η αυτοαξιολόγηση των σχολικών μονάδων – σύμφωνα με τις επιταγές της τρόικα και της μνημονιακής κυβέρνησης.

Στο στόχαστρο βρίσκονται, πέρα από τα εργασιακά δικαιώματα των ίδιων των εκπαιδευτικών, πέρα από την επιδίωξη για ακόμη περισσότερες απολύσεις και μεγαλύτερη συρρίκνωση και υποβάθμιση της δημόσιας παιδείας.

Κρίσιμο είναι και το επόμενο 24ωρο αφού – σύμφωνα με τις δηλώσεις του υπουργού Παιδείας – μάλλον αύριο πρόκειται να απολυθούν 200 περίπου εκπαιδευτικοί που έχουν τεθεί σε διαθεσιμότητα.

  Ενώ οι υπόλοιποι κατατάσσονται σε λίστες και θα πρέπει να καταθέσουν δηλώσεις για τη νέα τους τοποθέτηση – σε μια προσπάθεια «σαλαμοποίησης», διαχωρισμού των εκπαιδευτικών και μετάθεσης των υπόλοιπων απολύσεων.

  Το σίγουρο είναι, λοιπόν, ότι θα ακολουθήσει και νέος κύκλος κινητοποιήσεων και της αναμέτρησης ανάμεσα στη «παιδειοκτόνο» κυβερνητική πολιτική και στο εκπαιδευτικό κίνημα. 

Μια πλατεία σύμβολο της ιστορικής σχιζοφρένειας – ένα κείμενο της Λουντμίλα Ουλίτσκαγια για την Κόκκινη Πλατεία στη Μόσχα

 Τον τελευταίο καιρό η Ρωσία έχει βρεθεί στην κορυφή της επικαιρότητας λόγω και των κρίσιμων γεγονότων στην Ουκρανία και την Κριμαία.

 Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται για την ιστορία και τις παραδόσεις αυτών των χωρών.

 Έτσι, για να ξεφύγουμε από την τυπική επικαιρότητα ερανιστήκαμε ένα άρθρο της Λουντμίλα Ουλίτσκαγια, ρωσίδας συγγραφέα,  από το περιοδικό «Δέντρο». Το εισαγωγικό κείμενο είναι του Τάσου Γουδέλη.

Το σαρκαστικό και βαθειά αμφίθυμο άρθρο της Λουντμίλα Ουλίτσκαγια για έναν τόπο (την Ερυθρά Πλατεία της Μόσχας) που φανερά αγαπάει αυτή αλλά, ταυτοχρόνως, απεχθάνεται για όσα συμβολίζει, είναι ένας μικρός ανθρωπογεωγραφικός χάρτης της ρωσικής ιστορίας.

Με γλώσσα περίπου δημοσιογραφική, και με αφορμή τη σύγχρονη αισθητική της Ερυθράς Πλατείας, η διάσημη ρωσίδα συγγραφέας διεκτραγωδεί και παρωδεί, σε γενικές γραμμές, διάφορα έκτυπα γεγονότα που έχουν συμβεί στο συγκεκριμένο χώρο και, βέβαια, σχετίζονται με τη μυθολογία της «μητέρας Ρωσίας».

Τ.Γ.

Γιορτές, εκτελέσεις, κλόουν

της Λουντμίλα Ουλίτσκαγια

 Την ξέρουν στο εξωτερικό ως Ερυθρά Πλατεία, αλλά η ονομασία αυτή προέρχεται από τη λανθασμένη μετάφραση του Κράσναγια Πλότσαντ, φράση η οποία συνδυάζει την έννοια του κόκκινου (κράσνιγ) με το χρώμα του κομμουνισμού. Όμως, στα παλιά ρωσικά το κράσναγια σήμαινε ωραία. Και όντως η Ερυθρά Πλατεία είναι πραγματικά πολύ όμορφη. Διαμέσου της Ερυθράς Πλατείας έχει περάσει όλη η ιστορία της Ρωσίας: εδώ ανακοινώνονταν τα αυτοκρατορικά διατάγματα, εδώ γίνονταν οι εκτελέσεις και εορτάζονταν οι εθνικές επέτειοι. Σ’ αυτόν τον τόπο γίνονταν οι στρατιωτικές παρελάσεις Τσαρικών αλλά και Σοβιετικών. Ακόμα και σήμερα, εδώ, τόνοι βαρέως οπλισμού καταστρέφουν το πλακόστρωτο και τους γύρω δρόμους, ενώ οι γιγαντοαφίσες των κυβερνώντων υψώνονται στις πορείες. Εδώ, το 1960, είχα έρθει με τους συμμαθητές μου- όπως η παράδοση επέβαλε στους μαθητές της Μόσχας - το τελευταίο βράδυ της σχολικής χρονιάς, περπατώντας με κάτι ψηλά τακούνια, τα οποία δεν ξαναφόρεσα από τότε. … Εδώ σε αυτήν την πλατεία, το 1968 εφτά θαρραλέοι πολίτες διαμαρτυρήθηκαν εναντίον της εισβολής των Σοβιετικών στρατευμάτων στην Τσεχοσλοβακία. Μεταξύ αυτών ήταν και η φίλη μου η Νατάλια Γκορμπανέβσκαγια, η οποία είχε έρθει σπρώχνοντας το καροτσάκι με το τρίμηνο μωρό της. Εκείνη όπως και άλλοι διαδηλωτές πλήρωσαν αυτήν τη θαρραλέα διαμαρτυρία με φυλάκιση και εγκλεισμό σε ψυχιατρείο. Η Νατάλια Γκορμπανέβσκαγια έγινε το σύμβολο του κινήματος των αντιφρονούντων στην ΕΣΣΔ, πέρασε τη ζωή της στην εξορία, και πέθανε πριν από λίγους μήνες.

  Εδώ, κάτω από τα τείχη του Κρεμλίνου, κοντά στον υπέροχο καθεδρικό ναό του Αγίου Βασιλείου, συναντώνται οι άγιοι, οι Τσάροι της Ρωσίας, οι εκτελεσμένοι επαναστάτες και η μούμια του ηγέτη της παγκόσμιας επανάστασης, του Λένιν.

  Εν πάση περιπτώσει, η Ιστορία, η κουλτούρα και η πολιτική συνδυάζονται για να δώσουν ζωή σε έναν, θεωρούμενο από την Εθνογραφία, υπέροχο τόπο, ο οποίος εκκινεί από τον Ιβάν τον Τρομερό και φθάνει στο σήμερα. Είναι πράγματι υπέροχος γιατί η ζωή προσθέτει γενναιόδωρα νέα σημαινόμενα: πρόσφατα, ακριβώς δίπλα στο μαυσωλείο του βαλσαμωμένου ηγέτη, ξεκίνησε η κατασκευή ενός κτίσματος, υπό μορφήν μπαούλου, υπογεγραμμένου από τον Λουί Βιτόν, μεγέθους 9 επί 3 μέτρων. Μια προσωρινή εγκατάσταση, σίγουρα. Πρόκειται για μια εμπορικού τύπου ενέργεια, η οποία επινοήθηκε επί τη ευκαιρία του εορτασμού των 120 χρόνων λειτουργίας του σημαντικότερου καταστήματος της χώρας Γκουμ, και των 150 χρόνων της εταιρείας Λουί Βιτόν: μιλάμε για μια συνεργασία η οποία συνεχίζεται «χωρίς κανένα πρόβλημα» από την εποχή του Ναπολέοντα. Και έγινε σάλος! «Ιεροσυλία! Ναρκοθετούν τα θεμέλιά μας! Προσβολή τόπου προσκυνήματος!» φώναξαν όσοι ακόμα παραμένουν οπαδοί της σοβιετικής εξουσίας.

 Οι κομμουνιστές, οι οποίοι τυχαία άφησαν ανέπαφο τον καθεδρικό του Αγίου Βασιλείου και δεν τον ανατίναξαν (όπως συνέβη με το, καλά διατηρημένο δίπλα στα τείχη του Κρεμλίνου μέχρι την επανάσταση, ήσυχο Μοναστήρι των Θαυμάτων, και με άλλες δεκάδες χιλιάδες ορθόδοξους ναούς), αυτοί λοιπόν θεωρούν ότι η βαλίτσα της Λουί Βιτόν προσβάλλει τους ιερούς χώρους.

  Η Ρωσία δεν γνώριζε την Κομέντια Ντελ Άρτε, αλλά εδώ στην πλατεία παιζόταν ένα παρόμοιο θεατρικό δρώμενο, το «μπαλαγκάν», κωμικό θέαμα. Ήταν θέατρο δρόμου, συγγενικό του τσίρκου: από ένα μπαούλο, το οποίο πρώτα αναποδογύριζαν και ταρακουνούσαν, μπορούσαν να βγουν ένα ζευγάρι περιστέρια ή ένα ζωντανό κουνέλι. Απόλυτα βασισμένο στην κουλτούρα του «μπαλαγκάν», το μπαούλο της Λουί Βιτόν, όπως οποιοδήποτε άλλο κουτάκι, θα μπορούσε να φανεί χρήσιμο. Είναι αλήθεια, ότι θα μπορούσε να βγει από μέσα του ένας ελέφαντας, που θα διασκέδαζε περισσότερο το κοινό.

  Στον κόσμο μας, όλοι λατρεύουν το απόλυτο ή, σε ακραίες περιπτώσεις, το παράλογο. Το παράλογο βρίσκεται εδώ κοντά, στη γωνία, μερικά βήματα από την Πλατεία του Λούνα Παρκ: έχει τη μορφή μιας σειράς από τεράστιες ρώσικες κούκλες και μιας μπρούντζινης αρκούδας. Δεν είναι γνωστό γιατί δεν μπήκαν στο μπαούλο της Λουί Βιτόν! Και όλο αυτό ονομάζεται «μεταμοντερνισμός».

  Για να είμαι ειλικρινής, θα προτιμούσα αντί για την πολυτελή Λουί Βιτόν, μοιραία εκδήλωση της ανθρώπινης ματαιοδοξίας, ένα πιο δημοκρατικό Μπένετον, νεανικό και φθηνότερο. Εντάξει, τελικά συμφωνώ με την ιδέα της Λ.Β. αφού έχει ανακοινωθεί ότι τα χρήματα από αυτήν την «παράσταση» του μπαούλου θα πάνε σε φιλανθρωπίες για φτωχούς και ασθενείς. Σίγουρα, πρόκειται για ένα πραγματικά χυδαίο θέαμα, το οποίο, καίτοι θα βοηθήσει φτωχούς και ασθενείς, δεν πρόκειται να με παρασύρει σε παραβίαση των αισθητικών μου αρχών…

 Τελικά, παραδόξως, το μπαούλο απομακρύνθηκε. Κανένας ιερός χώρος δεν προσβλήθηκε. Η Ερυθρά Πλατεία διατήρησε το σεβάσμιο χαρακτήρα της. Μπορεί κανείς να σταθεί, χωρίς πρόβλημα, στην ουρά έξω από το μαυσωλείο του Λένιν, το οποίο εγκαινίασαν, αφού πρώτα επισκεύασαν τα θεμέλια και διατήρησαν τη μούμια αυτού του άταφου, επί ενενήντα χρόνια, ηγέτη: κολασμένου επειδή το σώμα του έμεινε έξω από τη γη. Μπορεί κανείς να παρακολουθήσει στρατιωτικές παρελάσεις και ειρηνικές πορείες, στις οποίες υψώνεται το πορτραίτο ενός και μόνον ανθρώπου, διαδόχου πολλών άλλων ηγετών: του Πούτιν. Επίσης μπορεί κανείς να κάνει περίπατο, ξέροντας, όμως, ακριβώς τι δεν πρέπει να κάνει. Γι’ αυτόν το λόγο υπάρχουν γραπτές οδηγίες: να μη φτύνει, να μην καπνίζει, να μη συμμετέχει σε συγκεντρώσεις, να μην αφήνει τα περιττώματα του στο πλακόστρωτο (όπως έκανε προ καιρού ο πρωτοπόρος καλλιτέχνης Παβλένσκι, ο οποίος διαμαρτυρόταν κατά της καταστολής και της λογοκρισίας), να μη φτερνίζεται, να μη φιλιέται, να μη βλαστημάει, να μη βγάζει φωτογραφίες, να μη λερώνει, να μη γελάει, και αν είναι δυνατόν να μην αναπνέει. Η παραβίαση αυτών των κανόνων προκαλεί επέμβαση του στρατού Και εάν αυτός δεν τα καταφέρει, θα ζητηθεί βοήθεια από το Κίεβο. Όμως με το μπαούλο της Λουί Βιτόν κάτι έγινε!

Απόδοση για το «Δ»: ΦΑΝΗ ΜΟΥΡΙΚΗ

Η Λουντμίλα Ουλίτσκαγια (1937) είναι γνωστή ρωσίδα συγγραφέας. Το 2009 βρισκόταν μεταξύ των υποψηφίων για το βραβείο Μπούκερ.