Η βασανιστική αναπροσαρμογή του πολιτικού σκηνικού έχει αρχίσει.
Με βάση την πραγματικότητα και άλλων χωρών, όπου πέρασε το ΔΝΤ και επιβλήθηκαν αντίστοιχες πολιτικές, υπήρξε ριζική μεταβολή του πολιτικού χάρτη.
Οι εργαζόμενοι και οι κοινωνικές τάξεις, που δέχονται την τρομαχτική επίθεση στα εισοδήματα και δικαιώματά τους, εκδηλώνουν ανοιχτά ή συγκαλυμμένα την οργή και αγανάκτησή τους. Ζητούν ανατροπές στο πολιτικό σκηνικό ωθώντας σε πιέσεις που «απειλούν» όλες τις πολιτικές δυνάμεις.
Από την άλλη, οι πολιτικές δυνάμεις του μνημονίου δέχονται τους ισχυρούς κραδασμούς και αναγκάζονται σε κινήσεις αναδιοργάνωσής τους.
Το πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο στη χώρα μας σε στενή συνεργασία με τους ξένους δανειστές και «εταίρους» προωθεί μια αυταρχικότερη ακόμη και πιο συντηρητική αναδιάταξη του σημερινού μπλοκ εξουσίας.
Στα πλαίσια αυτά εντάσσεται και η σημερινή προσχώρηση του Μάκη Βορίδη και Άδωνη Γεωργιάδη στη ΝΔ.
Πράξη ως ένα βαθμό αναμενόμενη.
Που έρχεται ως αντίρροπη τάση στη διαγραφή 21 βουλευτών από τον Αντώνη Σαμαρά οι οποίοι ανήκαν – οι περισσότεροι – στο καραμανλικό μπλοκ.
Η ΝΔ μετατοπίζεται με αυτό τον τρόπο σε περισσότερο ακροδεξιές θέσεις διεκδικώντας μεγάλο μέρος της πολιτικής πελατείας του ΛΑΟΣ.
Η ειρωνεία είναι ότι ο Γιώργος Καρατζαφέρης και το ακροδεξιό λαϊκιστικό κόμμα του που φιλοδόξησε να διεμβολίσει το πολιτικό σκηνικό και να παίξει ρόλο ρυθμιστή των πολιτικών εξελίξεων, απειλείται σήμερα με διάλυση και εκλογική συντριβή και να αποτελέσει το πρώτο «θύμα» της επιλογής στήριξης του εκτρώματος της κυβέρνησης Παπαδήμου.
Αναμένονται οι εξελίξεις στο ΠΑΣΟΚ που οδηγείται σε διάσπαση ενώ η κούρσα για τη διεκδίκηση της αρχηγίας σ’ αυτό το κόμμα μπορεί να συνδεθεί με νέες συγκρούσεις, ομαδοποιήσεις και τάσεις διαρροής. Ήδη μια σειρά στελεχών του αλληθωρίζουν σε λύσεις κεντροδεξιάς κατεύθυνσης με κάποιον «τεχνοκράτη»επικεφαλής - χωρίς να εξαιρείται και ο ίδιος ο Παπαδήμος.
Ενώ άλλα στελέχη του, φυλλορροούν και «μεταλλάσσονται» προς την κατεύθυνση του κόμματος του κ. Κουβέλη, της Δημοκρατικής Αριστεράς.
Αναμένεται, βεβαίως, και η θορυβώδης εμφάνιση της «πατριωτικής Δεξιάς», πολιτικού σχήματος ή σχημάτων, σ’ ένα από τα οποία θα πρωταγωνιστεί ο Παναγιώτης Καμμένος.
Συνολικότερα επιχειρείται η συντηρητική αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού, η δημιουργία αναχωμάτων σε μια αριστερόστροφη κατεύθυνση της λαϊκής δυσαρέσκειας.
Οι οικονομικές και πολιτικές δυνάμεις που στηρίζουν τη λογική και την πολιτική της τρόικα και κάθε λογής Μνημονίου επιχειρούν τη θωράκιση του καθεστώτος τους προωθώντας την πιο αυταρχική εκδοχή του.
Η διασφάλιση των συμφερόντων τους συνδέεται με τη διαμόρφωση ενός νέου πόλου και συσχετισμού εξουσίας που, με την ενδεχόμενη κονιορτοποίηση του ΠΑΣΟΚ, θα στηρίζεται βεβαίως στα κόμματα που έχουν αποδεχτεί το Μνημόνιο, αλλά με σαφές προβάδισμα στη ΝΔ.
Συσχετισμός που μπορεί να «εμπλουτίζεται» με διάφορα ακρο – έως και κεντρο-δεξιά σχήματα.
Κρατώντας, όμως, και κάποιες «κεντροαριστερές» εφεδρείες. Για την ένταξη σε πιθανές κυβερνητικές λύσεις και των «προθύμων» αυτής της πλευράς.
Η θωράκιση του μνημονιακού καθεστώτος συνδέεται και με τη λήψη ολοένα και περισσότερων αυταρχικών μέτρων. Όπως αυτών που συζητιούνται τούτες τις μέρες – για περιορισμό και στην ουσία απαγόρευση των διαδηλώσεων στο κέντρο της Αθήνας. Μη αποκλείοντας και τις πιο ακραίες παρεμβάσεις και εκτροπές που, ίσως, μέχρι πριν λίγο φαίνονταν αδιανόητες.
Ίσως, γι’ αυτό να είναι «χρήσιμοι» και οι «πολιτικοί αστέρες» τύπου Βορίδη και Γεωργιάδη.
Οι τελευταίες εξελίξεις, όμως, συμβαίνουν στο έδαφος ορισμένων βαθύτερων φαινομένων και διεργασιών.
Έτσι, η τοποθέτηση του Βορίδη ως υπουργού «Δημοσίων Έργων» δεν είναι άσχετη με τη βαθμιαία μετατόπιση μεγαλοεκδοτικών και εργολαβικών συμφερόντων προς τη ΝΔ ή και την αναζήτηση ανοικτά αντιδημοκρατικών λύσεων και επιλογών στο όνομα της «σωτηρίας» της χώρας από τη χρεωκοπία και την πτώχευση. Έτσι, «τυχαία» ο γιος του Σταύρου Ψυχάρη, βασικού μετόχου στον ΔΟΛ, είναι στενός συνεργάτης του Αντώνη Σαμαρά. Ενώ πληροφορίες μιλούν και για στενό «φλερτ» με τον εκδοτικό οργανισμό «Πήγασος» συμφερόντων Μπόμπολα που ταυτόχρονα είναι και από τους κυριότερους μεγαλοεργολάβους.
Από την άλλη, ως «Νέος Μέτοικος», μόνο τυχαία δεν είχαμε θεωρήσει την τοποθέτηση του Άδωνη Γεωργιάδη ως υφυπουργού εμπορικής ναυτιλίας.
Στους πολιτικούς κύκλους αποτελεί «κοινό μυστικό» ότι η συγκεκριμένη θέση δίνονταν συνήθως στους «ταμίες» των κατεστημένων πολιτικών δυνάμεων αφού συνδέονταν με τη ροή των εφοπλιστικών «χορηγιών» στα ταμεία των μεγάλων κομμάτων.
Κι εδώ δημιουργείται ένα νέο ερωτηματικό: ποια είναι η στάση και η συμμετοχή του εφοπλιστικού κεφαλαίου στις τελευταίες πολιτικές εξελίξεις;
Ποια στάση κρατούν αυτοί που θα ονομάζαμε «μεγάλους αφανείς»;
Για τις ανάγκες της προσέγγισης μας ανασύραμε δύο άρθρα από το γαλλικό Monde στις 11 και 12/11/2011.
Στο πρώτο με τίτλο «Heureux qui comme un armateur vit en Grèce» του Alain Salles, τονίζεται ο οικονομικός ρόλος των ελλήνων εφοπλιστών και της ελληνικής ναυτιλίας που παρέχει το 6% τουλάχιστον του ΑΕΠ.
Οι Έλληνες εφοπλιστές που απολαμβάνουν ιδιαίτερα προνόμια είναι απρόθυμοι να σπάσουν τον «ομφάλιο λώρο» που τους συνδέει με το ελληνικό κράτος. Κι αυτός δεν είναι άλλος από το άρθρο 107 του Συντάγματος που τους παρέχει εξαιρετικά φορολογικά προνόμια ορισμένα από τα οποία κρατούν από το … 1953 ενώ κάποια άλλα έλκουν την καταγωγή τους στην περίοδο … 1967-1974.
Το περίεργο είναι – όπως επισημαίνεται στο άρθρο – ότι παρά τις διαδηλώσεις και τις κινητοποιήσεις, τα σκανδαλώδη προνόμια των εφοπλιστών που βρίσκονται στον πυρήνα της ελληνικής πλουτοκρατίας ελάχιστα προβάλλονται – λιγότερο ίσως και από τα προνόμια της Εκκλησίας!
Όπως έχει επισημάνει και ο συνταγματολόγος και καθηγητής στη Νομική Θράκης, μέλος, επίσης, της ομάδας που ζητούν τον έλεγχο του ελληνικού χρέους, Γεώργιος Κατρούγκαλος: «Αυτά δεν έχουν συζητηθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα, δεν βρίσκονται μέσα στην πολιτική ατζέντα».
Οι εφοπλιστές φέρονταν «δυσαρεστημένοι» από την υποβάθμιση του υπουργείου Ναυτιλίας σε υφυπουργείο. Φαίνεται, επίσης, ότι πιθανόν ευνόησαν την τοποθέτηση στο νέο υφυπουργείο ενός «καθαρού» ταξικού και με ακροδεξιό έως φιλοφασιστικό προσανατολισμό εκπροσώπου. Έτσι, μας προέκυψε και ο Άδωνις.
Στο επόμενο άρθρο του γνωστού δημοσιογράφου και συγγραφέα Marc Roche, με τίτλο “ Les "London Greeks", un monde secret et fiscalement choyé” (Monde, 12/11/2011) γίνεται λόγος για το ελληνικό εφοπλιστικό λόμπυ του Λονδίνου το οποίο χαρακτηρίζεται ως «συντηρητικό, ακόμα και αντιδραστικό, ενώ πολλοί έχουν υποστηρίξει τη στρατιωτική δικτατορία (1967-1974). Σήμερα, αρκετοί υποστηρίζουν τον πρώην βασιλιά Κωνσταντίνο, ο οποίος ζει στο Λονδίνο, ενώ αναπτύσσουν φιλανθρωπικούς σκοπούς και δημιουργούν Έδρες Ελληνικών Σπουδών σε βρετανικά πανεπιστήμια».
Ο πλήρης ρόλος αυτού του ιδιαίτερα επιθετικού και «σκληρού» τμήματος της ολιγαρχίας στις τελευταίες εξελίξεις δεν έχει διευκρινιστεί πλήρως.
Λόγος έχει γίνει και για τον όμιλο Λάτση ο οποίος αποτελούσε και έναν από τους μεγαλοδανειστές της χώρας μας.
Ενώ οι όμιλοι Αλαφούζου και Βαρδινογιάννη με τους πολυποίκιλους μηχανισμούς που διαθέτουν και ιδιαίτερα μέσα από τα εκδοτικά τους συγκροτήματα πίεσαν και πιέζουν για την επιβολή των πιο σκληρών και αντιλαϊκών μέτρων.
Όλα αυτά μόνο υπαινιχτικά αναφέρονται στην ελληνική πολιτική ατζέντα, στην πολιτική αντιπαράθεση.
Συνήθως καταγγέλλονται – και σωστά – η τρόικα, το ΔΝΤ, ο ρόλος της Γερμανίας και της Μέρκελ, η στάση της ηγεσίας της ΕΕ.
Υποβαθμίζεται, όμως, και δεν τονίζεται όσο χρειάζεται ο ρόλος και η συγκεκριμένη ευθύνη της ελληνικής ολιγαρχίας. Πολύ περισσότερο δεν κατονομάζονται και οι «αυτουργοί» αυτών των εξελίξεων – πέρα από τους πολιτικούς εκπροσώπους τους.
Ακόμη ακόμη και από τα κόμματα της Αριστεράς.
Σε εξέλιξη, όμως, πέρα από την πολιτική αναδιάταξη βρίσκεται και μια οξύτατη κοινωνική, ταξική, οικονομική σύγκρουση με κορυφαία διακυβεύματα.
Οι πιο αντιδραστικές δυνάμεις της ελληνικής κοινωνίας θα πιέσουν για αυταρχικότερες, σκληρότερες και πιο αντιλαϊκές λύσεις, δημιουργώντας ευνοϊκές γι’ αυτές προϋποθέσεις και συσχετισμούς.
Το ζήτημα είναι τι θα γίνει στον άλλο πόλο.
Και τι θα κάνουν οι ίδιοι οι Έλληνες πολίτες και εργαζόμενοι.
Μια πρώτη απάντηση στη νέα φάση των αγώνων μπορεί να δοθεί αυτή την Κυριακή στις 10.30΄ πμ στο Σύνταγμα.
Στο νέο παλλαϊκό συλλαλητήριο.
Αναρτήσεις
