Από το … «Θάνατο ενός Αναρχικού» στο «Δρόμο για την Ελευθερία» - η μουσική πρόταση του Σαββάτου

Σκληρό βράδυ Σαββάτου πριν από μια Μαύρη Κυριακή  …

Λίγο Death και Gothic η σημερινή διάθεση …

Ψάχνει για σκληρούς ήχους.

Έτσι θυμήθηκε το “Death Of An Anarchist” των Cathedral από το “επικό" άλμπουμ του 2010 'The Guessing Game'.

Και μέσα από το “Black Sunday”  ένα bonus track στο άλμπουμ του συγκροτήματος "Caravan Beyond Redemption" του 1999, περάσαμε στο

The road to freedom του Chris de Burgh

Οι πολιτικές αλλαγές στην Ισπανία και το κόμμα - έκπληξη: Podemos (Μπορούμε)

Το πολιτικό τοπίο της Ισπανίας έχει αλλάξει ριζικά ως αποτέλεσμα των ευρωπαϊκών εκλογών.

Αυτό συνέβη γιατί η πλήρης κυριαρχία στη σύγχρονη ισπανική πολιτική, από τα δύο κύρια κόμματα της χώρας - το κυβερνών συντηρητικό Λαϊκό Κόμμα και τους σοσιαλιστές της αντιπολίτευσης - έχει θρυμματιστεί.

Στις εκλογές του 2009, τα δύο αυτά κόμματα έλαβαν περισσότερο από το 80% των ψήφων. Στις εκλογές της προηγούμενης Κυριακής το συνολικό τους ποσοστό στη ψηφοφορία έπεσε κάτω από το 50% για πρώτη φορά σε εθνικές εκλογές στη σύγχρονη Ισπανία.

Έτσι, ποιοι επωφελήθηκαν;

Η απάντηση είναι τα μικρότερα κόμματα, ιδιαίτερα αυτά των κινημάτων κατά της λιτότητας που κινούνται στα αριστερά.

Ο Συνασπισμός της  Ενωμένης Αριστεράς, που συνδέεται με το πρώην Κομμουνιστικό Κόμμα Ισπανίας, ήρθε τρίτος, με το 10% των ψήφων.

 Αλλά η νέα πολιτική παρουσία  στην Ισπανία είναι ένα κόμμα που ονομάζεται «Podemos" ("Μπορούμε"). Το κόμμα δημιουργήθηκε μόλις πριν από τρεις μήνες, αλλά ήρθε τέταρτο στις εκλογές, λαμβάνοντας το 8% των ψήφων.

Έτσι, το Podemos, δημιουργημένο μόλις 100 ημέρες πριν, ξεπήδησε από το κίνημα των Αγανακτισμένων (Ιndignados) έχει τώρα πέντε ευρωβουλευτές και φιλοδοξεί ν’ αλλάξει τον πολιτικό χώρο.

 Μέχρι πρόσφατα, φαινόταν ότι το ισπανικό  κίνημα των Αγανακτισμένων είχε «παγώσει». Αλλά το βράδυ της Κυριακής, ένα νεοσύστατο κόμμα που γεννήθηκε από τις στάχτες αυτού του κινήματος  απόδειξε το αντίθετο, κερδίζοντας πέντε έδρες και 1,2 εκατομμύρια ψήφους για τις ευρωπαϊκές εκλογές της Ισπανίας και αναδείχτηκε τρίτη δύναμη σε πολλές περιφέρειες, μεταξύ αυτών και στη Μαδρίτη.

 Οι εκπρόσωποί του υποστηρίζουν ότι δεν είναι αντιευρωπαϊστές, αλλά αντιτίθενται στον τρόπο που η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει λειτουργεί και οικοδομείται τα τελευταία χρόνια.

Ο ηγέτης του, ο καθηγητής πανεπιστημίου Pablo Iglesias, ένας 35χρονος με αλογοουρά – όπως αναφέρει ο Guardian -  δήλωσε ότι θα αγωνιστεί για να σταματήσει η Ισπανία να είναι, σύμφωνα με τα λόγια του, μια «γερμανική αποικία ... και μια χώρα που ελέγχεται από την τρόικα».

Η ιδέα πίσω από το κόμμα είναι απλή, ο Ιγκλέσιας δήλωσε στον Guardian την Τρίτη. «Είναι οι πολίτες που κάνουν πολιτική. Αν οι πολίτες δεν εμπλακούν στην πολιτική, άλλοι θα το κάνουν. «Και αυτό ανοίγει την πόρτα σ’ εκείνους που  ληστεύουν τη Δημοκρατία, τα δικαιώματά σας και το πορτοφόλι σας.»

Πιστεύει ότι η Ισπανία θα πρέπει να ανακτήσει μέρος της κυριαρχίας της, και ότι η λιτότητα δεν συνέβαλε στη μείωση του ποσοστού ρεκόρ 26% της ανεργίας.

"Θέλω να σταματήσω νεαροί Ισπανοί, να σερβίρουν τάπας και μπίρες στους πλούσιους στη βόρεια Ευρώπη», είπε.

Ο Ιγκλέσιας, ένα ήρεμος ομιλητής, πρώην μέλος της κομμουνιστικής νεολαίας μπορεί να προκάλεσε «ζαλάδα» στους πολιτικούς αναλυτές με την επίδοση του κόμματός του, αλλά δεν αυτή ήταν αρκετή για τον ίδιο. Το κυβερνών Λαϊκό Κόμμα (PP)  - παρά τις σημαντικές απώλειες – πήρε την πρωτιά στις εκλογές, πράγμα που σημαίνει ότι η υψηλή ανεργία θα παραμείνει όπως και θα συνεχιστούν οι εξώσεις από τα σπίτια των οφειλετών στις τράπεζες. «Θέλουμε να οικοδομήσουμε μια πολιτική πλειοψηφία, που να αντανακλά την κοινωνική πλειοψηφία της Ισπανίας» δήλωσε.

Ο κατάλογος των προεκλογικών υποσχέσεων του Podemos περιλαμβάνει την κατάργηση των φορολογικών παραδείσων, τη θέσπιση ενός ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος  και τη μείωση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης στα 60 χρόνια. Το κόμμα πραγματοποίησε την εκστρατεία των ευρωπαϊκών εκλογών με έναν ελάχιστο προϋπολογισμό.

Το κόμμα ψηφίστηκε από Ισπανούς κουρασμένους από την επίμονη ανεργία, τα μέτρα λιτότητας και τα σκάνδαλα διαφθοράς. Ο Ιγκλέσιας ανέφερε ότι οι ευρωβουλευτές του Podemos θα ενεργήσουν αναλόγως. Αντί να λαμβάνουν μισθό που φτάνει στα €8.000 μηνιαίως, «κανείς από τους βουλευτές μας δεν θα κερδίζει περισσότερα από €1,930, ένα ποσό που είναι τριπλάσιο του κατώτατου στην Ισπανία». Το υπόλοιπο θα πάει στο κόμμα ή σε επιλεγμένες κοινωνικές δράσεις.

Η πολιτική αβεβαιότητα

Η επιτυχία του Podemos δημιούργησε  πολλά ερωτηματικά στα ισπανικά μέσα ενημέρωσης, σχετικά με τα δύο κυρίαρχα πολιτικά κόμματα της Ισπανίας. Το Λαϊκό Κόμμα (PP) και τους Σοσιαλιστές που και τα δύο μαζί έλαβαν λιγότερα από το 50% των ψήφων, πολύ μακριά από το 81% του 2009. Ο κορυφαίος υποψήφιος του PP, ο Miguel Arias Canete, γιόρτασε τη νίκη του στις εκλογές, αλλά αναγνώρισε ότι τα αποτελέσματα ήταν μια «σοβαρή προειδοποίηση» από τους ψηφοφόρους.

Στην Ισπανία το Λαϊκό Κόμμα παραμένει, βεβαίως, ακόμα το μεγαλύτερο κόμμα, αλλά με πολύ μικρότερη υποστήριξη.

Με σημαντικές απώλειες εμφανίζεται και το μεγαλύτερο κόμμα της αντιπολίτευσης, οι  Σοσιαλιστές. Οι σοσιαλιστές σημαίωσαν ακόμη χειρότερο αποτέλεσμα. Ο ηγέτης τους, Alfredo Pérez Rubalcaba, ανακοίνωσε τη Δευτέρα ότι παραιτείται, προσθέτοντας: «Είναι σαφές ότι δεν κερδίσαμε την εμπιστοσύνη των ψηφοφόρων». Το κόμμα θα συνεδριάσει στα τέλη Ιουλίου για να επιλέξει νέα ηγεσία.

Έτσι, η ισπανική πολιτική σκηνή παρουσιάζεται πιο σύνθετη και λιγότερο βέβαιη.

Κόμματα όπως το Podemos αντιπροσωπεύουν τμήματα του λαού και της ισπανικής κοινωνίας που πλήττονται από τις πολιτικές λιτότητας. Αλλά τώρα είναι αναγκαίο να διατηρηθεί η δυναμική τους στην πορεία προς τις γενικές εκλογές, αν πρόκειται πραγματικά να αλλάξει η ισπανική πολιτική μακροπρόθεσμα.

Το γόνιμο έδαφος για την ταχεία ανάπτυξη του Podemos καλλιεργήθηκε από το κίνημα των Indignados και όχι δεν τους σοσιαλιστές, είπε Iñigo Errejón, ο νέος – 30 μόλις ετών - διευθυντής της εκλογικής του κόμμα. Ενώ το κίνημα ήταν απίστευτα εκτεταμένο  και ήταν αδύνατο να συμπεριληφθεί πλήρως σε ένα πολιτικό κόμμα, είπε, «πολλοί από εμάς ήταν εκεί, στις πλατείες του και στις διαμαρτυρίες, ακούσαμε τι έλεγαν οι άνθρωποι και το κατανοήσαμε. Χωρίς τις αλλαγές που το κίνημα επέφερε στην ισπανική πολιτική σκηνή, το Podemos δεν θα ήταν δυνατό να εμφανιστεί και να επιτύχει.»

Η πρόκληση για το Podemos βρίσκεται τώρα στην εύρεση μιας ισορροπίας μεταξύ ενός λαϊκού κινήματος,  η ημερήσια διάταξη του οποίου εξαρτάται από τις εκατοντάδες των ομάδων εργασίας σε όλη τη χώρα, και της λειτουργίας ενός πολιτικού κόμματος. Δεν υπάρχει ηγεσία, η οποία μπορεί να ενημερώνει για τις καθημερινές αποφάσεις και κανένα σύστημα στη θέση που θα κατέχουν οι ευρωβουλευτές και στο οποίο θα λογοδοτούν. «Είμαστε μια δύναμη του πολίτη, που απαρτίζεται από ανθρώπους που συγκεντρώθηκαν και έτρεξαν μια προεκλογική εκστρατεία σχεδόν χωρίς καθόλου χρήματα,» είπε ο Errejón.

Αυτή τη στιγμή το μοντέλο τους επικεντρώνεται περισσότερο σε αυτό που δεν θέλουν να είναι. «Πολλά πολιτικά κόμματα κοιτούν πάντα προς τα  μέσα, ποτέ έξω, "είπε χαρακτηριστικά ο Errejón. «Δεν θέλουμε για μας μια  δομή με τον ίδιο κλειστό τρόπο.» Για παράδειγμα, έδειξε τις προκαταρκτικές διαδικασίες για τις ευρωπαϊκές εκλογές, που ήταν ανοιχτές σε όποιον ήθελε να συμμετάσχει και  προσέλκυσαν 33.000 ψηφοφόρων.

Οι  επόμενοι μήνες θα καθορίσουν εάν το Podemos μπορεί να μεταφράσει την επιτυχία του σε μια πραγματική στροφή στο ισπανικό πολιτικό τοπίο, είπε Errejón, και να απαντήσει σε όσους τους αποκαλούν μια λαϊκίστικη κίνηση ή ένα κόμμα που τροφοδοτείται από ψήφους διαμαρτυρίας.

Ο απώτερος στόχος, είπε, είναι μεγαλύτερος από μόνο την κατάκτηση των ευρωβουλευτικών εδρών. "Δεν θέλουμε απλώς να είμαστε μέρος ενός πολιτικού συστήματος που αποσυντίθεται. Η Ισπανία δεν έχει έλλειψη πολιτικών κομμάτων. Αλλά αυτό που λείπει είναι οι πολίτες να ασκούν πολιτική. ««Και θέλουμε να είμαστε ένα εργαλείο για αυτό τον σκοπό.»

Στην Καταλονία, στα βορειοανατολικά, τα κόμματα που τάσσονται υπέρ της ανεξαρτησίας ήταν οι σαφείς νικητές. Η κυβέρνηση της Καταλονίας επιθυμεί, το Νοέμβριο, τη διεξαγωγή ψηφοφορίας για την ανεξαρτησία από την Ισπανία. Η Μαδρίτη, όμως, υποστηρίζει ότι η ψηφοφορία θα ήταν παράνομη.

Συνεπώς, η πολιτική σκηνή της Ισπανίας παρουσιάζει ενδιαφέρον – όχι μόνο για την ίδια τη χώρα και τους πολίτες της αλλά και πανευρωπαϊκά.

Ας σημειωθούν τα ελαχιστότατα ποσοστά – έως μηδαμινά που κατέγραψε η ακροδεξιά στην Ισπανία… 

Στα 5 δισ. το χρηματοδοτικό κενό για την περίοδο 2015-2016 σύμφωνα με εκτιμήσεις του ΔΝΤ που απαιτεί νέες παρεμβάσεις στο ασφαλιστικό και παράταση στα «χαράτσια».

Το ΔΝΤ μπορεί να ενέκρινε τη δόση των 3,4 δισ. ευρώ αλλά στην έκθεση του, που θα δοθεί στη δημοσιότητα τις επόμενες ημέρες, προβλέπει μία σειρά από παρεμβάσεις. Σύμφωνα με πληροφορίες που φέρνει στο φως η Real news, η αξιολόγηση αναφέρει:

• Την ύπαρξη χρηματοδοτικού κενού έναντι των στόχων ύψους 2 δισ. ευρώ για το 2015 και 3 δισ. ευρώ για το 2016

• Την παράταση της έκτακτης εισφοράς για τουλάχιστον μία διετία ακόμη

• Την εφαρμογή νέων παρεμβάσεων στο ασφαλιστικό

Διαφορετική άποψη εξέφρασε ο υπουργός Οικονομικών μετά τη συνάντηση του με τον πρωθυπουργό χθες το απόγευμα στο Μέγαρο Μαξίμου. «Άκουσα ήδη ορισμένους να μιλάνε για δημοσιονομικό κενό ύψος 7 δισ. Κάνουν λάθος και αθροίζουν αριθμούς που δεν αθροίζονται και είναι σωρευτικοί» σχολίασε, μεταξύ άλλων, ο Γιάννης Στουρνάρας.

…

Ενώ νέες επώδυνες αλλαγές στο ασφαλιστικό σύστημα προμηνύει η τοποθέτηση του συμβούλου - εμπειρογνώμονα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου Πέτερ Ράτκλιφ για την πλήρη εφαρμογή όλων των προηγούμενων μεταρρυθμίσεων, αλλά και την «εξυγίανση» του συστήματος μέσω της εφαρμογής της ρήτρας μηδενικού ελλείμματος.

Όπως αποκαλύπτεται, το έγγραφο που περιλαμβάνεται στην τελευταία επικαιροποίηση του Μνημονίου, ο διορισμός του γίνεται για περίοδο έξι μηνών από την 8η Μαΐου 2014, στο πλαίσιο του έργου: Φορολογική πολιτική και εισφορές κοινωνικής ασφάλισης.

 Στην καταγγελία ότι η Κυβέρνηση τοποθέτησε επιτετραμμένο εμπειρογνώμονα του ΔΝΤ στο υπουργείο Εργασίας για να παρακολουθεί τη διαδικασία κατάργησης των επικουρικών συντάξεων και την εφαρμογή της βασικής σύνταξης προχώρησε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Μητρόπουλος, επισημαίνοντας ότι το υπουργείο Εργασίας υποβιβάζει το θέμα λέγοντας ότι πρόκειται απλώς για τεχνικό σύμβουλο και όχι επιτροπεία. «Επιβεβαιώνει δηλαδή ότι θα υπάρξει συνεργασία, αλλά σε επίπεδο τεχνικών συμβούλων», αναφέρει χαρακτηριστικά.

Σύμφωνα με κύκλους του υπουργείου Εργασίας, ο Ράτκλιφ θα παρέχει «ειδική τεχνογνωσία και υποστήριξη στο Υπουργείο Εργασίας για θέματα βελτίωσης και εναρμόνισης των επιχειρησιακών διαδικασιών που εφαρμόζονται από τους Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης στην είσπραξη ασφαλιστικών εισφορών, τη δημιουργία ενός κεντρικού μητρώου εισφορών, αλλά και ενός συστήματος που θα επιτρέπει την ολοκληρωμένη υποβολή και πληρωμή των εισφορών στα ταμεία κοινωνικής ασφάλισης, αλλά και του φόρου εισοδήματος φυσικών προσώπων».

Αναλυτικότερα η παροχή συμβουλών αφορά:

-          Τη μελέτη της δυνατότητας δημιουργίας ολοκληρωμένης πλατφόρμας εγγραφής, υποβολής και πληρωμής των εισφορών κοινωνικής ασφάλισης και του φόρου εισοδήματος φυσικών προσώπων

-          Καθορισμός του πεδίου εφαρμογής και του περιεχομένου ενός κεντρικού μητρώου εισφορών

-          Παροχή υποστήριξης στο σχεδιασμό εναρμονισμένων κανόνων πληρωμής, ώστε να επιτευχθεί η ενοποίηση των ταμείων κοινωνικής ασφάλισης και

-          Ανάπτυξη σχεδίου νομικής και λειτουργικής εναρμόνισης, καθώς και στρατηγικής για την ενοποίηση της υποβολής και πληρωμής ασφαλιστικών εισφορών και φόρου εισοδήματος φυσικών προσώπων.

Ωστόσο, ο εμπειρογνώμονας επίτροπος πέρα από την είσπραξη των ληξιπρόθεσμων οφειλών για τα ασφαλιστικά ταμεία θα ασχοληθεί και με τις παροχές τους, αφού θα ενημερώνει και θα ενημερώνεται για την πορεία εφαρμογής όλων των απαιτούμενων ρυθμίσεων με στόχο να μην δημιουργούνται νέα ελλείμματα.

Όπως αποκαλύπτει το επίσημο έγγραφο ο κ. Ράτκλιφ θα παρέχει:

-          Σε συντονισμό με την ομάδα δράσης (Task Force) για την Ελλάδα και άλλους παρόχους τεχνικής βοήθειας συμβουλές σε θέματα διοίκησης του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης.

-          Υποστήριξη προς το προσωπικό του ΔΝΤ στην ανάπτυξη, παρακολούθηση και επαλήθευση των βασικών δεικτών των εισφορών κοινωνικής ασφάλισης που προβλέπει το μνημόνιο οικονομικής και χρηματοπιστωτικής πολιτικής και στην εφαρμογή νομοθετικών πρωτοβουλιών.

Υπενθυμίζεται ότι μέχρι το τέλος του έτους θα πρέπει να έχουν κλείσει σημαντικά ζητήματα που εκκρεμούν. Συγκεκριμένα αναμένεται η καθιέρωση της εθνικής σύνταξης των 360 ευρώ, η ενιαιοποίηση των όρων ασφάλισης και η περαιτέρω ενοποίηση ασφαλιστικών ταμείων, η παρακολούθηση των επικουρικών ταμείων και των ταμείων εφάπαξ βάσει της ρήτρας μηδενικού ελλείμματος, ο περαιτέρω περιορισμός των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων και η συγκέντρωση των ληξιπρόθεσμων οφειλών προς τα ταμεία.

Παρά τις προεκλογικές «διαβεβαιώσεις» της κυβέρνησης ότι δεν θα ληφθούν νέα μέτρα, μόνο αυτό δεν θα συμβεί τελικά.

Νέα καταιγίδα μέτρων δρομολογείται.

Και στο μάτι του κυκλώνα θα βρεθούν για μια ακόμη φορά οι συντάξεις και τα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων.

Εκτός αν τους ανατρέψουμε έγκαιρα … 

Η λεκτική βία μέσω ενός project φωτογραφιών

                                                                                           του Μ....

  Ο γνωστός φωτογράφος Ρίτσαρντ Τζόνσον, στην προσπάθειά του να ευαισθητοποιήσει τον κόσμο όσον αφορά στα σημάδια που μπορεί να αφήσει η λεκτική βία, έχει ετοιμάσει ένα project με φωτογραφίες που σοκάρουν. Η λεκτική βία αποτυπώνεται στα πρόσωπα, με τα απότοκα σημάδια της να παραμένουν ανεξίτηλα. Επομένως, την επόμενη φορά που θα κρίνεις βεβιασμένα κάποιον ή θα του ασκήσεις λεκτική βία, σκέψου το κάπως καλύτερα!

Ένα graffiti χίλιες λέξεις: η αλήθεια γράφεται στους τοίχους με τα πιο απλά λόγια

                                                                                                                      Του Μ…

Όταν αλήθειες γράφονται στους τοίχους με οδηγό τη φαντασία ...

κυρίως από νέους

που κάποιοι "καθώς πρέπει" και βολεμένοι τους αποκαλούν και ...

"μαύρο πρόβατο"

Έκρηξη της παράνομης μετανάστευσης προς την ΕΕ διαπιστώνεται τους τελευταίους μήνες

Υπήρξε μια σημαντική αύξηση του αριθμού των μεταναστών που φθάνουν στην Ευρώπη τους τελευταίους μήνες, όπως καταγράφει ρεπορτάζ του BB.

Ο αριθμός των ανθρώπων που επιχειρούν τον επικίνδυνο διάπλου από τη Βόρεια Αφρική στην Ιταλία έχει αυξηθεί σημαντικά, αναφέρει η Frontex, η συνοριακή υπηρεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Από τον Ιανουάριο μέχρι τον Απρίλιο, 42.000 μετανάστες εντοπίστηκαν σε αυτή τη γραμμή, με 25.650 από αυτούς να έρχονται από τη Λιβύη.

Σε συνδυασμό με επτά άλλες λιγότερο πολυσύχναστες διαδρομές, το συνολικό ποσό για το τρέχον έτος ανέρχεται -  ίσως -  και πάνω από 60.000.

Την Τετάρτη, η ιταλική κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι ο αριθμός των μεταναστών που φθάνει στις ακτές της έχει εκτοξευθεί στους πάνω από 39.000.

Ο συνολικός αριθμός για το 2014 μέχρι σήμερα είναι μεγαλύτερος από ό, τι την αντίστοιχη περίοδο του 2011, το έτος της Αραβικής Άνοιξης,  που οδήγησε τελικά στην άφιξη 140.000 παράνομων μεταναστών.

«Εάν συνεχιστούν οι σημερινές τάσεις, και με τους καλοκαιρινούς μήνες να πλησιάζουν, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα οι αριθμοί να αυξηθούν περαιτέρω», δήλωσε ο Gil Arias Fernandez, Αναπληρωτής Εκτελεστικός Διευθυντής της Frontex.

Τουλάχιστον το ένα τρίτο από τις τελευταίες αφίξεις είναι Σύροι, οι οποίοι διαφεύγουν από τον εμφύλιο πόλεμο της χώρας.

Αλλά και άλλοι σημαντικοί αριθμοί μεταναστών προέρχονται από το Αφγανιστάν και την Ερυθραία.

Στο Καλαί, όπου οι γαλλικές αρχές αυτή την εβδομάδα κατεδάφισαν δύο κύρια στρατόπεδα μεταναστών, το BBC βρήκε μετανάστες από μια σειρά χώρες, από τη Δυτική Αφρική ως το Μπαγκλαντές, με μεγάλες ομάδες από το Ιράν και περιοχές του Πακιστάν.

Έτσι, σήμερα παρακολουθούμε μία από τις μεγαλύτερες μεταναστεύσεις μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο

Σχεδόν τρία εκατομμύρια άνθρωποι έχουν εγκαταλείψει τη Συρία κατά τη διάρκεια του αιματηρού εμφυλίου πολέμου. Στοιχεία των Ηνωμένων Εθνών δείχνουν ότι η ανθρώπινη παλίρροια άρχισε να αναπτύσσεται ραγδαία στις αρχές του 2012.

Οι ειδικοί λένε ότι οι τελευταίες αριθμοί δεν αποτελούν έκπληξη, μετά από τα σχετικά χαμηλά επίπεδα της μετανάστευσης κατά τους πρώτους μήνες του 2013.

 «Η κύρια οδός μέσω της Λιβύης έκλεισε για τόσο πολύ καιρό έτσι ώστε οι άνθρωποι στις χώρες της υποσαχάριας Αφρικής να πρέπει να περιμένουν για ένα-δύο χρόνια», αναφέρει ο Franck Duvell, αναπληρωτής καθηγητής στο Κέντρο για τη Μετανάστευση, την Πολιτική και την Κοινωνία στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης.

«Δεν είμαι σίγουρος ότι αυτό σημαίνει ότι θα έρθουν περισσότεροι άνθρωποι στην ΕΕ στους επόμενους δυο μήνες. Πρέπει να περιμένουμε και να δούμε.»

Πολλά εξαρτώνται από τη χαοτική πολιτική κατάσταση και την ασφάλεια στη Λιβύη, όπου μια ομάδα BBC έχει δει πρόσφατα στοιχεία που αποδεικνύουν ότι μεγάλος αριθμός μεταναστών εξακολουθούν να περιμένουν για να περάσουν στην Ευρώπη. Ορισμένες εκτιμήσεις ανεβάζουν αυτόν τον αριθμό στο ύψος περίπου των 300.000.

Η Ιταλία καταγγέλλει ότι από τον περασμένο Οκτώβριο, όταν ξεκίνησε την επιχείρηση διάσωσης "Mare Nostrum", το κόστος της επιτήρησης των θαλάσσιων διαδρομών της Μεσογείου έχει ανέλθει σε € 300.000 (£ 24.200: $ 408000) την ημέρα.

Είναι απολύτως σαφές ότι το εκρηκτικό πρόβλημα της μετανάστευσης θα συνεχίσει να διογκώνεται όσο χώρες και κοινωνίες – για να μην πούμε ολόκληρες ήπειροι – διαλύονται κυριολεκτικά από την πολιτική και τη ληστρική παρέμβαση των κυρίαρχων δυνάμεων – των ΗΠΑ και της Ευρώπης.

Και φυσικά αυτή η υποκριτική, ξενοφοβική και αταβιστική Ευρώπη δεν μπορεί  να κρύψει τις δικές της ευθύνες ούτε να εξαπολύει την ακροδεξιά και νεοναζιστική εφιαλτική βία απέναντι στα θύματα των δικών της πολιτικών και οικονομικών κυρίαρχων δυνάμεων.

Και εγένετο η Ευρασιατική Ένωση – η νέα οικονομική ένωση της Ρωσίας με Λευκορωσία και Καζακστάν

Ένας νέος οικονομικός γίγαντας τείνει να αναδυθεί.

Την Τρίτη, υπογράφηκε η οικονομική συμφωνία που συνδέει τη Ρωσία με τη Λευκορωσία με το Καζακστάν. Η επίσημη τελετή πραγματοποιήθηκε στην πρωτεύουσα του τελευταίου, Αστάνα.

Και σύντομα αναμένεται να ακολουθήσουν η Αρμενία και η Κιργιζία.

Πρόκειται για την προσπάθεια ανασυγκόλλησες του μεγαλύτερου τμήματος της άλλοτε κραταιής Σοβιετικής Ένωσης ή επανασύστασης της Ρωσικής αυτοκρατορίας;

Όχι ακριβώς.

Τις εξελίξεις πρέπει να τις δούμε υπό το φως του σύγχρονου παγκόσμιου οικονομικού ανταγωνισμού.

Βασικό συστατικό στοιχείο του οποίου είναι ο έλεγχος των ενεργειακών πηγών.

Το 20% περίπου των οποίων φαίνεται να ελέγχει ο νέος οικονομικός γίγαντας.

Στην εξίσωση του παιχνιδιού για την κατάκτηση ισχυρότερων θέσεων οικονομικής και γεωπολιτικής ισχύος εγγράφεται και η Κίνα.

Με την οποία η Ρωσία (και  κατ’ επέκταση και η Ευρασιατική Ένωση) αναπτύσσει ιδιαίτερες οικονομικές σχέσεις.

 Χαρακτηριστική από αυτή την άποψη είναι η συμφωνία που υπέγραψε στη Σαγκάη ο Πούτιν.

 Σύμφωνα με την οποία η Ρωσία θα λάβει 25 δις δολάρια ως προκαταβολή από την Κίνα για την παροχή ρωσικού φυσικού αερίου.

Και έπεται και συνέχεια …

Μέχρι με την άμεση ή μερική σύνδεση της Κίνας με την Ένωση.

Φαίνεται, λοιπόν, ότι επιχειρείται η ανάδυση ενός αντίρροπου οικονομικού – και όχι μόνο – οικονομικού πόλου απέναντι στις ΗΠΑ και την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Από την άποψη αυτή παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον.

Φυσικά, οι εξελίξεις μόνο απαρατήρητες δεν περνούν από τους Δυτικούς.

Οι οποίοι τείνουν να υποβαθμίσουν τη σημασία των γεγονότων.

Είναι χαρακτηριστικό χθεσινό δημοσίευμα της Business Week  το οποίο απαξιώνει τη σημασία της δημιουργίας της Ευρασιατικής Ένωσης.

 Σύμφωνα με τον  Carol Matlack, συντάκτη του Blomberg Business Week, ο  Βλαντιμίρ Πούτιν προωθεί ένα αντίβαρο στις οικονομικές υπερδυνάμεις του κόσμου.

Δυστυχώς για τον Πούτιν – αναφέρει ο σχολιαστής του αμερικανικού εντύπου -  το νέο μπλοκ δεν βρίσκεται καθόλου κοντά στις μεγάλες οικονομικές  δυνάμεις. Ακόμα και μετά την είσοδο της Αρμενίας και του Κιργιζιστάν, το συνολικό Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν  -περίπου 2.600 δισεκατομμύρια δολάριο - θα είναι μικρότερο από το ένα πέμπτο του αντίστοιχου της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή των ΗΠΑ και λιγότερο από το ένα τρίτο της Κίνας.

Η Ρωσία θα αντιπροσωπεύει περισσότερο από το 80% του ΑΕΠ του νέου μπλοκ και ένα παρόμοιο ποσοστό των περίπου 178 εκατομμυρίων  του πληθυσμού της. Νέας Ένωσης. «Η δημιουργία της νέας Ένωσης δεν θα εγγραφεί στο ραντάρ της παγκόσμιας οικονομίας», υποστηρίζει ο  Νίκου Ποπέσκου, αναλυτής στο Ινστιτούτο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για Θέματα Ασφάλειας στο Παρίσι.

  Τα κίνητρα της Ρωσίας φαίνονται περισσότερο πολιτικά παρά οικονομικά. «Η Ευρασιατική Ένωση είναι μια υλοποίηση του γεωπολιτικού  όνειρου του Πούτιν,» υποστηρίζει ο  Νικολάι Πετρόφ, ένας μελετητής στο Carnegie Moscow Center, προσθέτοντας ότι είναι «μια απόδειξη ότι η Ρωσία δεν είναι η μόνη.»

Αλλά θα είναι μια καλή συμφωνία για τις χώρες που ενώνονται – αναρωτιέται ο Matlack. Οι  πρώην σοβιετικές δημοκρατίες έχουν βαθιές εμπορικές σχέσεις  με την Ευρώπη και την Κίνα τα τελευταία χρόνια. Η ΕΕ είναι τώρα ο υπ 'αριθμόν 1 εμπορικός εταίρος της Ρωσίας, του Καζακστάν και της Αρμενίας, ενώ η Κίνα είναι η κορυφαία εταίρος της Κιργιζίας. Αντίθετα, ο Popescu, λέει, ότι οι εμπορικές ροές μεταξύ της Ρωσίας, της Λευκορωσίας και της Κιργιζίας μειώθηκε περίπου κατά 7% το προηγούμενο έτος.

Η Ευρασιατική Ένωση θα ενθαρρύνει τα μέλη της να προχωρήσουν τις ανταλλαγές μεταξύ τους αυξάνοντας ταυτόχρονα τα  τιμολόγια για τα αγαθά που εισάγονται από το εξωτερικό. Μια γεύση από το τι θα μπορούσε να σημαίνει αυτό, θα έβλεπε κανείς  πχ στο Καζακστάν, το οποίο έχει ήδη εγείρει εισαγωγικούς δασμούς αφότου μπήκε σε μια υπό τη ρωσική ηγεσία τελωνειακής ένωσης που προηγήθηκε του νέου μπλοκ.  Η μεσαία τάξη της χώρας αυτής τώρα πρέπει να αγοράζει "υποβαθμισμένα ρωσικά αυτοκίνητα και όχι ελεύθερα εισαγόμενα," έγραψε ο οικονομολόγος Anders Aslund, του Peterson Institute for International Economics στην Ουάσιγκτον, σε μια ανάλυση του περασμένου έτους.

(Παρόμοια κινδυνολογία που αναπτύσσεται και στην Ελλάδα όπου πχ αν βγαίναμε από το ευρώ δεν θα είχαμε ούτε … χαρτί τουαλέτας !)

Η Αρμενία και η Κιργιζία, οι οποίες είναι μέλη του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου, ζητούν από τη Ρωσία να τους αποζημιώσει για τα πιθανή αντίποινα που θα υποφέρουν από την ένταξη τους στο νέο μπλοκ. Το δασμολογικό καθεστώς της θα τις τοποθετήσει πιθανώς στο περιθώριο των κανόνων του ΠΟΕ. Ακόμη και ο φιλο-ρώσος πρώην πρόεδρος της Ουκρανίας, Βίκτορ Γιανουκόβιτς, δεν υποσχέθηκε ποτέ να ενταχθεί στην Ευρασιατική Ένωση, παρόλο που ο ίδιος ευνόησε τις στενές εμπορικές σχέσεις με τη Ρωσία.

Έτσι, γιατί οι άλλες χώρες  θα προχωρήσουν στην ένταξη;

 Ο Πρόεδρος του Καζακστάν, Νουρσουλτάν Ναζαρμπάγιεφ έχει φροντίσει να διατηρήσει καλές σχέσεις με τη Μόσχα, εν μέρει επειδή η χώρα του εξάγει μεγάλο μέρος του πετρελαίου της μέσω των ρωσικών αγωγών. Η Αρμενία έχει μια εταιρική σχέση ασφάλειας με τη Ρωσία, και το Κιργιστάν φοβάται ότι θα είναι απομονωμένο και ευάλωτο στις οικονομικές πιέσεις από την Κίνα. Η Λευκορωσία δεν έχει πραγματικά μια επιλογή για την ένταξη, καθώς η οικονομία της θα ακινητοποιηθεί χωρίς  το ρωσικό πετρέλαιο και  φυσικό αέριο που σε  μεγάλο βαθμό επιδοτούνται από τη Ρωσία.

Ο Aslund υποστηρίζει ότι το μπλοκ θα βλάψει τη Ρωσία όσο πληγώνει και τους γείτονές της. " Η αδυσώπητη επιθετικότητα της Ρωσίας να φέρει αυτές τις  χώρες στην  ένωση θα μετατρέψει  πιθανούς φίλους σε εχθρούς», έγραψε. «Με διάφορους τρόπους, η Ρωσία θα πρέπει να πληρώσει για το κόστος που προκαλεί στους άλλους."

Είναι φανερό ότι το άρθρο απηχεί τις απόψεις – αλλά και τις ανησυχίες – των Αμερικανών και ευρύτερα των Δυτικών.

Σε κάθε περίπτωση η δημιουργία της Ευρασιατικής Ένωσης προκαλεί νέα δεδομένα στην παγκόσμια σκηνή και μένει να δούμε τις εξελίξεις …