Γέγονε …
Αυτό που είχαμε ως Νέος Μέτοικος επισημάνει σα ρεαλιστική δυνατότητα,
εκφράστηκε και με την ψήφο του ελληνικού λαού:
Τα κόμματα του Μνημονίου και του δικομματισμού
καταβαραθρώθηκαν.
Ειδικότερα το ΠΑΣΟΚ σημείωσε τη χειρότερη επίδοση από το 1974 (με
εξαίρεση τις εκλογές του 1974 – μεταξύ μας
εκείνο που πραγματικά του άξιζε ήταν να βρίσκεται πολύ κάτω από το
10%!).
Η ΝΔ
δεν μπόρεσε να συγκεντρώσει ούτε
20% χάνοντας προς όλες τις κατευθύνσεις, κυρίως, όμως, προς τα ακροδεξιά.
Συνολικά και τα δύο κόμματα της συγκυβέρνησης
και του Μνημονίου συγκεντρώνουν περίπου 33,86%!
Και φυσικά διαθέτουν
αθροιστικά 149 έδρες – παρά την εκτρωματική
πριμοδότηση των 50 εδρών προς το
πρώτο κόμμα.
Ακόμα δεν μπήκαν στη
Βουλή τα κόμματα της Δημοκρατικής Συμφωνίας και του ΛΑΟΣ που ήταν σίγουρο ότι
θα πρόσφεραν «χείρα βοηθείας» για το σχηματισμό μιας νέας
μνημονιακής κυβέρνησης.
Μεγάλος νικητής των
εκλογών ο ΣΥΡΙΖΑ, που κρατώντας γενικά μια συνεπή στάση και αντιπολιτευτική
τακτική κεφαλαιοποίησε τα οφέλη του, αναπτύσσοντας και μια επιτυχημένη εκλογική
στρατηγική αφού εξέφρασε το αίτημα μεγάλου τμήματος της κοινωνίας, για μια
διαφορετικού τύπου διακυβέρνηση – για μια αριστερή κυβέρνηση.
Έτσι ο ΣΥΡΙΖΑ αναδείχθηκε
δεύτερη δύναμη, καταχτώντας τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης και βεβαίως
ένα στρατηγικό ρόλο στις πολιτικές εξελίξεις και διεργασίες που θα
ακολουθήσουν.
Και πάνω απ’ όλα
πολύ σοβαρές ευθύνες για να ανταποκριθεί στις αυξανόμενες απαιτήσεις από την
πλευρά της κοινωνίας.
Το ΚΚΕ δεν σημείωσε
παρά ανεπαίσθητη άνοδο ιδιαίτερα σ’ αυτές τις συνθήκες χάνοντας μάλιστα ποσοστά
επιρροής και ψήφους στην Αττική και το
Λεκανοπέδιο, ως αποτέλεσμα της εμμονής της ηγεσίας στην άρνηση συνεργασίας της Αριστεράς.
Η
Δημοκρατική Αριστερά έφτασε στο
αξιοσημείωτο 6,10% και μπαίνοντας στη
Βουλή.
Συνολικά οι δυνάμεις της Αριστεράς
συγκέντρωσαν περίπου 32%!
Εάν – κάτι που στις συγκεκριμένες συνθήκες φάνηκε τελικά
ρεαλιστικό, αφού η διαφορά από την πρώτη
ΝΔ ήταν
μικρότερη από 2% – ο ΣΥΡΙΖΑ
καταχτούσε την πρώτη θέση και έπαιρνε και το μπόνους των 50 εδρών, τότε ο
σχηματισμός μιας αριστερής κυβέρνησης θα βρίσκονταν πιο κοντά από ποτέ.
Με δεδομένο ότι και
οι άλλες ηγεσίες της Αριστεράς θα είχαν διαφορετική στάση γεγονός που θα
δημιουργούσε προφανώς μια απίστευτη δυναμική.
Σημαντικά προβλήματα, όμως, αναδείχτηκαν από
τα αποτελέσματα των εκλογών.
Η είσοδος της «Χρυσής
Αυγής» με 7% περίπου στη Βουλή αποτελεί μέγιστο πρόβλημα, απειλή για τη δημοκρατία και
την ομαλότητα των πολιτικών εξελίξεων. Αφού
για πρώτη φορά όχι απλά ακροδεξιό αλλά νεοναζιστικό κόμμα να μπαίνει στο ελληνικό
κοινοβούλιο.
Η
ρατσιστική ρητορεία, οι φόβοι που καλλιεργούσαν το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ και το ΛΑΟΣ
έδωσε τροφή στο νεοαναζιστικό τέρας.
Μαζί με τις ακραίες πολιτικές λιτότητας, την
καταστροφή των μικροαστικών και μεσαίων στρωμάτων, τα φαινόμενα κοινωνικού,
πολιτικού και πολιτιστικού αταβισμού και μισαλλοδοξίας, ήταν αυτά που επώασαν
το αυγό του φιδιού.
Δεν είναι τυχαία τα ποσοστά της «Χρυσής Αυγής»
σε λαϊκές περιοχές του Λεκανοπέδιου όπως και σε αγροτικές περιοχές, ειδικά της Πελοποννήσου
με τη γνωστή πολιτική ιστορία.
Ένα άλλο στοιχείο που λίγο σχολιάστηκε είναι η μεγάλη αποχή που
έφτασε στο 35%, το μεγαλύτερο την περίοδο της μεταπολίτευσης.
Τα γεγονότα αυτά σε
συνδυασμό με την εξαιρετική ρευστότητα των αποτελεσμάτων, τη δυσκολία
σχηματισμού κυβέρνησης από αυτή τη νέα Βουλή, την παρουσία της ναζιστικής
ακροδεξιάς, τη συσσωρευμένη οργή των ψηφοφόρων που έδωσε ένα πρώτο συντριπτικό πλήγμα
στο Μνημόνιο και στο δικομματισμό αλλά περιμένει και αποτελέσματα – όλα αυτά
συγκροτούν βεβαίως μια συνολικά νέα πολιτική κατάσταση, μια δυνάμει νέα
Μεταπολίτευση με εξαιρετικές δυνατότητες αλλά και με σημαντικούς κινδύνους.
Η Αριστερά
- παρά τις δυνατότητες να αποτελέσει την εναλλακτική διέξοδο – παραμένει διασπασμένη με την ηγεσία
του ΚΚΕ να αρνείται οποιοδήποτε διάλογο. Παρά ακόμη τα τεράστια ποσοστά που
συνολικά κατέγραψε δεν έχει ακόμη τη σαφή πλειοψηφία και μέσα στο λαό.
Απαιτείται
στις περίπλοκες νέες συνθήκες ιδιαίτερη
σύνεση και ευθύνη, η αντιμετώπιση κάθε είδους αλαζονείας καθώς μια προγραμματική, πολιτική, κοινωνική
παρουσία και πρωτοβουλία των αριστερών δυνάμεων που στόχο θα έχει την κατάχτηση
και της λαϊκής πλειοψηφίας.
Ταυτόχρονα βαθιά ανάγκη αποτελεί η ανάπτυξη
με νέα ποιοτικά χαρακτηριστικά του κοινωνικού κινήματος για την οριστική
ανατροπή του Μνημονίου, για την υπεράσπιση των κοινωνικών και πολιτικών
δικαιωμάτων, την περιφρούρηση των
δημοκρατικών πολιτικών θεσμών.
Συνολικά ανοίγονται πολύ ενδιαφέροντα αλλά και εξαιρετικά κρίσιμα
θέματα τα οποία θα προσεγγίσουμε και στη συνέχεια ….
Αποτελέσματα
Περιφέρειας: Επικράτεια Ώρα: 10:29 Τμήματα: 20.447
από 20.605 Ενσωμάτωση : 99,23%
Εγγεγραμμένοι: 9.886.801
|
Ψηφίσαντες: 6.431.932
|
Αποχή: 34,94%
|
Έγκυρα: 6.280.127
(97,64%)
|
Άκυρα: 116.227 (1,81%)
|
Λευκά: 35.578 (0,55%)
|
Αναρτήσεις
