Παροξυσμός αντιλαϊκών μέτρων και ατελείωτοι εκβιασμοί εν μέσω καλοκαιριού

Πριν καν υπάρξει «μυρουδιά» διαπραγμάτευσης, με τις κραυγές και τους εκβιασμούς των δανειστών, των Βρυξελλών, των γερμανών παραγόντων η τριμερής κυβέρνηση πανικόβλητη προχωρά σε νέες ταπεινωτικές παραχωρήσεις και σε μέτρα με τραγικές συνέπειες για τους Έλληνες πολίτες.

 Λίγο πριν από την άφιξη της τρόικας δημοσιεύματα στον ελληνικό τύπο κάνουν λόγο για  «θρίλερ» για τα νέα μέτρα μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες αφού το υπουργείο Εργασίας που - όπως όλα δείχνουν - θα σηκώσει το 50% της δημοσιονομικής προσαρμογής για το 2012 - περίπου 5 δισ. ευρώ – παρέδωσε στον Πρωθυπουργό τρία σενάρια για την περικοπή συντάξεων κύριων και επικουρικών, επιδομάτων και άλλων λειτουργικών περικοπών, προκειμένου να υπάρξουν απαντήσεις για τα 11,7 δισ. ευρώ προς τους εταίρους και πιστωτές μας αλλά και προς τον Μανουέλ Μπαρόζο ο οποίος θα συναντηθεί το μεσημέρι με τον Αντώνη Σαμαρά κομίζοντας όχι μόνο μηνύματα στήριξης αλλά και τελεσίγραφα για την υλοποίηση των συμφωνηθέντων.

Με άλλα λόγια η κυβέρνηση προχωρά στο τσάκισμα και άλλων δικαιωμάτων των εργαζομένων και των πολιτών οδηγώντας σε ακόμη μεγαλύτερη επιβάρυνση τα λαϊκά εισοδήματα συνεχίζοντας την ίδια παράλογη και βάρβαρη πολιτική.

Έτσι θα «αντιστραφεί» η πορεία, θα βγούμε από την ύφεση και θα μειωθεί το χρέος.

Ή μήπως επιταχύνεται δραματικά η πορεία προς την οριστική χρεωκοπία και την πλήρη κατάρρευση της χώρας;

  Η συζήτηση που θα διεξαχθεί τα επόμενα δυο 24ωρα στην Αθήνα αποκτά πολιτικό και όχι μόνον χαρακτήρα  καθώς παίζονται πολλά και επικίνδυνα παιχνίδια.

Αφού  η Ουάσιγκτον δια του Τσαρλς Κόλλινς εμφανίζεται ιδιαίτερα «ανήσυχη και θορυβημένη» για τα σενάρια που θέλουν τους ευρωπαίους να ζητούν εδώ και τώρα νέα μέτρα που θα επιτείνουν την ύφεση στην Ελλάδα.

  Την ίδια  στιγμή που ο Παναγιώτης Ρουμελιώτης, του οποίου το όνομα είχε ακουστεί όταν η Ελλάδα… έψαχνε Πρωθυπουργό, παραδέχθηκε δημοσίως στους New York Times ότι το ΔΝΤ γνώριζε εξ’ αρχής ότι το πρόγραμμα που δόθηκε στην Ελλάδα ήταν αδύνατο να εφαρμοστεί «καθώς δεν υπήρξε πουθενά ένα επιτυχές παράδειγμα λόγω και του γεγονότος της συμμετοχής της Ελλάδας στο ευρώ που δεν της επιτρέπει την υποτίμηση του νομίσματος για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας»…

 Σημειωτέον ότι ο Παναγιώτης Ρουμελιώτης είχε ιδιαίτερη σχέση με το ΔΝΤ και τον αμερικανικό παράγοντα.

Η παραδοχή αυτή άφησε πολλούς… άφωνους στο Μέγαρο Μαξίμου αφού προέρχεται από έναν άνθρωπο που γνωρίζει εκ των έσω τις συζητήσεις που έγιναν εξ’ αρχής για την προσφυγή της χώρας στο ΔΝΤ με την απόφαση της κυβέρνησης Παπανδρέου. Και επί της ουσίας η συγκεκριμένη αναφορά έρχεται να «κουμπώσει» απόλυτα με τα όσα έλεγε προεκλογικά ο Σαμαράς ακόμη και εντός του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος ότι «η συνταγή θα σκοτώσει εν τέλει τον ασθενή που ακούει στο όνομα Ελλάδα».

Μόνο που το ρόλο του φυσικού εκτελεστή έχουν αναλάβει οι κυβερνήσεις της Ελλάδας.

Στη σκιά αυτών των ιδιαίτερα ευαίσθητων πολιτικών ισορροπιών ανάμεσα σε Ουάσιγκτον και Ε.Ε. ο κ. Σαμαράς το μεσημέρι θα παρουσιάσει στους  Βενιζέλο και Κουβέλη το συγκεκριμένο πλαίσιο των μέτρων που θα προέλθουν από τις περικοπές στο υπουργείο Εργασίας με τα σενάρια για το πλαφόν στις συντάξεις ως τα 2.300 ευρώ να έχουν γίνει από χθες το βράδυ περίπου κάτι ως βεβαιότητα. Οι πληροφορίες, ωστόσο, από το οικονομικό επιτελείο επιμένουν ότι στα χέρια των πολιτικών αρχηγών θα παραδοθεί ένα «γενικό πλαίσιο» των παρεμβάσεων που δεν θα ξεπερνά τις δέκα σελίδες αν και μέχρι αργά χθες το βράδυ δεν είχε επιβεβαιωθεί ότι ΠΑΣΟΚ και Δημοκρατική Αριστερά είχαν απόλυτη γνώση των όσων θα τους παρουσιάσει σήμερα ο Πρωθυπουργός.

 Αυτό που παρακολουθούμε είναι η νέα συνενοχή στο διαρκώς συντελούμενο και εξελισσόμενο έγκλημα σε βάρος του ελληνικού λαού.

Με κύριους δράστες τους σεσημασμένους ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και νέο συνεργό την κατ’ όνομα «Δημοκρατική Αριστερά» του πάλαι ποτέ στελέχους της ιστορικής Αριστεράς Φώτη Κουβέλη.

«Να μην πειραχτούν οι ασθενέστεροι» είπε ο Αντώνης Σαμαράς στον κ. Βρούτση πριν ο τελευταίος βγει από το Μέγαρο Μαξίμου και κατευθυνθεί στο υπουργείο Οικονομικών για να συναντήσει τον Γιάννη Στουρνάρα.

Ο κ. Βρούτσης το απόγευμα συγκάλεσε ευρεία σύσκεψη στο υπουργείο Εργασίας για την επεξεργασία των προτάσεων που θα συζητηθούν από τους πολιτικούς αρχηγούς χωρίς να λαμβάνεται σε καμία περίπτωση υπόψη το σενάριο της επιμήκυνσης – σενάριο το οποίο δεν εξετάζεται ούτε από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους στους έως τώρα υπολογισμούς των μέτρων από τη στιγμή που το συγκεκριμένο θέμα αναμένεται ότι θα ξεκαθαρίσει τον Σεπτέμβριο και αφού πρώτα έχει συνταχθεί η έκθεση της τρόικας.

Ας σημειωθεί ότι η νέα τριμερής κυβέρνηση βγήκες με τη σημαία της επαναδιαπραγμάτευσης  που στη συνέχεια έγινε εν μια νυκτί επιμήκυνση και την οποία και αυτήν  κατάπιε το … μαύρο σκοτάδι.

Ο κ. Βρούτσης έλεγε αργότερα σε συνεργάτες του ότι… θα λάβει επώδυνες αποφάσεις ακόμη και εάν αυτό σημαίνει ότι δεν θα εκλεγεί και πάλι βουλευτής, αποτυπώνοντας έτσι την κατάσταση που επικρατεί στην κυβέρνηση λίγο πριν από την άφιξη της τρόικας και τη συνάντηση του κ. Σαμαρά με τον Πρόεδρο της Κομισιόν ο οποίος παρά το κλίμα που έχει δημιουργηθεί για τη στήριξη που αναμένει η Αθήνα, εμφανίζεται αποφασισμένος να διαμηνύσει στην κυβέρνηση ότι δεν υπάρχουν πλέον άλλα περιθώρια παρέκκλισης από το δημοσιονομικό πρόγραμμα.

Καθόλου το αν ο κάθε Βρούτσης δεν θα επανεκλεγεί βουλευτής.

Εκείνο που έχει ενδιαφέρον είναι  ότι κατακρεουργούνται και σε βάθος χρόνου κατακτήσεις, δικαιώματα του ελληνικού λαού και οδηγούνται στη βίαιη φτωχοποίηση ευρύτατες ομάδες που μέχρι στιγμής   κινούνται σε ένα μέσο επίπεδο διαβίωσης.

 Σπονδή στον αδηφάγο Μολώχ τω συμφερόντων των τοκογλύφων δανειστών και των εγχώριων συνεργατών τους θα δίνονται ολοένα και μεγαλύτερα τμήματα τηςε λληνικής κοινωνίας.

Σε μια πορεία χωρίς όρια και ορατό τέλος που οδηγεί στην άβυσσο …

Και τον Αύγουστο θα υπάρξουν σκληρές εξελίξεις

 Από τις επιδόσεις του κυβερνητικού συνασπισμού τον αμέσως επόμενο μήνα θα κριθεί η παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ και την ΕΕ, η συνέχιση της χρηματοδότησης του οικονομικού προγράμματος και το επίπεδο διαβίωσης των Ελλήνων πολιτών.

Ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζ. Μ. Μπαρόζο φέρνει στην Αθήνα το μήνυμα - τελεσίγραφο ότι «στην χώρα πρέπει να γίνουν τεράστιας κλίμακας αλλαγές με επίκεντρο τη λειτουργία του κράτους». Η κυβέρνηση και οι εταίροι της καλούνται από τις Βρυξέλλες, την ΕΚΤ, τους εταίρους και σε δεύτερο βαθμό το ΔΝΤ να διαλέξουν αν θα προσπεράσουν τις «συντεχνιακές παγίδες» και θα βάλουν βαθιά το μαχαίρι στις κρατικές δαπάνες ή θα διαλέξουν τον λάθος δρόμο της συντήρησης - διαχείρισης της κατάστασης και των ελλειμμάτων μέσω φοροεισπρακτικών μέτρων και οριζόντιων περικοπών.

Ο ίδιος ο πρόεδρος της Κομισιόν – ο διαβλητός και ενεχόμενος σε πολλαπλά σκάνδαλα ακόμα και σεξουαλικού περιεχομένου στην ίδια του τη χώρα – Ζοζέ Μπαρόζο έρχεται στο ρόλο του απευθείας κομιστή των εκβιασμών και ιταμών απαιτήσεων των δανειστών.

Η διαρροή της πρόθεσης για πλαφόν τα 2.000 ευρώ στις συντάξεις στην Ελλάδα, ως αντίμετρο στην ριζική αλλαγή και μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος ηχεί άσχημα στα αυτιά των ειδικών. Το μέτρο που έπρεπε να προτιμηθεί είναι για αρχή η πλήρης κατάργηση του εφάπαξ στο δημόσιο και ο περιορισμός του από τα άλλα ταμεία, κάτι που η τρόικα ζητά από τον Σεπτέμβριο του 2010 και καμία κυβέρνηση δεν τόλμησε να αγγίξει. Το παράδειγμα αυτό που έδωσαν στο Real.gr κύκλοι της Κομισιόν, είναι ακριβώς μια ένδειξη του «πως πρέπει να είναι τα μέτρα». Στέλεχος της επιτροπής μιλούσε χθες για «παρεμβάσεις πολύ μεγάλης κλίμακας, αν θέλετε να σώσετε την ελληνική υπόθεση».

Δηλαδή, το … αντίμετρο στο τραγικό πλαφόν στις συντάξεις θα είναι πιθανόν η

   οριστική εξάλειψη του εφάπαξ στο Δημόσιο

και  η συρρίκνωση του σε άλλους τομείς.

Με τα λεφτά και τα δικαιώματα των εργαζομένων, με τους μόχθους ολόκληρης της ζωής  τους τα αδίστακτα γεράκια των αγορών και τραπεζών και τα νεοφιλελεύθερα ανδρείκελά τους που «ηγούνται» σήμερα στην ΕΕ αλλά και στη χώρα μας επιχειρούν ανα αντιμετωπίσουν την κρίση.

 Είναι προφανές ότι η πολιτική αρχή και οι εταίροι που έχουν δώσει την πολιτική εντολή στην τρόικα, δεν θέλουν απλώς την εξαγγελία των αποκρατικοποιήσεων για παράδειγμα, αλλά την πραγματοποίηση πολλών μέσα στον επόμενο μήνα. Δεν θέλουν απλά χρονοδιάγραμμα και διάλογο για τα εμπόδια στην άσκηση επαγγελμάτων αλλά την πλήρη άρση του. Θέλουν να δουν την κυβέρνηση να υλοποιεί ότι της έχει προτείνει η task force σε σχέση με τη γραφειοκρατία, τις δομές του δημοσίου, την ηλεκτρονική διακυβέρνηση, το νέο φορολογικό, την αναμόρφωση της τοπικής αυτοδιοίκησης, τον εσωτερικό έλεγχο, τα τελωνεία, το εθνικό χωροταξικό σχέδιο για τις χρήσεις γης κ.α.

Όλα τα παραπάνω είναι πάγια αιτήματα και θα έπρεπε να είχαν υλοποιηθεί – κατά την άποψη της τρόικα - πριν βγει το 2011, όχι το 2012...

Ως εκ τούτου, για να μην γράψει την πιο «μαύρη» έκθεση από καταβολής ελέγχων και κάψει την ελληνική υπόθεση, θα επιστρέψει στις αρχές Σεπτεμβρίου με την «ελπίδα» ότι θα μπορέσει να γράψει κάτι παραπάνω. Αν μπορέσει το Σεπτέμβρη να περιγράψει την εικόνα μιας χώρας που τρέχει, διότι έχει αντιληφθεί την κατάστασή της, έχει καλώς. Αν όχι ακόμα και η Κομισιόν θα μπορούσε να εισηγηθεί την διακοπή του οικονομικού προγράμματος.

Στο θετικό ενδεχόμενο η χώρα θα μπορούσε να επωφεληθεί από επιμήκυνση, χαλάρωση, βοήθεια, χρήματα και διαγραφή υποχρεώσεων, στην ώρα τους.

  Αυτά θα συζητήσει ο πρόεδρος της Κομισιόν με τον πρωθυπουργό, θα του εκφράσει την αμέριστη στήριξη του ιδίου και της Επιτροπής, όμως θα του ξεκαθαρίσει ότι εκτός από την Ελλάδα η Κομισιόν λαμβάνει την πολιτική εντολή της από άλλους 26. Ως εκ τούτου δεν θα είναι πάντα σε θέση να αντιμετωπίζει τις φωνές που λένε ότι οι Έλληνες δεν κάνουν τίποτα. Κύκλοι της Κομισιόν θεωρούν ότι στην Ελλάδα επικρατούν δύο πολιτικές λογικές στο πλαίσιο της συγκυβέρνησης: η πρώτη που εκφράζεται από τον πρωθυπουργό και μια μικρή ομάδα νέων, ευρωπαϊστών υπουργών που ξέρουν και αγωνιούν, αλλά και μια δεύτερη πιο μεγάλη ομάδα που προτάσσει τη διάσωση του status quo. Αν κανείς βάλει στην εξίσωση και τη συνιστώσα των κυβερνητικών εταίρων μπορεί να αντιληφθεί που παίζεται το παιχνίδι των μέτρων και ποιους αφορά...

Με άλλα λόγια  μέσα στις προσεχείς μέρες και μέσα στον Αύγουστο θα γνωρίσουμε ένα παροξυσμό πιέσεων και εκβιασμών.

Με στόχο όχι βέβαια τις «διαρθρωτικές» μεταρρυθμίσεις όσο την επιχείρηση ξεπουλήματος και  «ξεκοκαλίσματος»  του δημόσιου πλούτου και των βασικών πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας.

Πλησιάζει, λοιπόν, η ώρα της κρίσης για το πακέτο των 11,7 δισ.

 Μεγαλύτερο «μαχαίρι» στις συντάξεις, τα κοινωνικά επιδόματα, τα εφάπαξ και τις δαπάνες υγείας προβλέπει η λίστα με τα μέτρα ύψους 11,7 δισ. ευρώ για την διετία 2013 -14 που ετοίμασε το υπουργείο Οικονομικών για τους τρεις πολιτικούς αρχηγούς και αναμένεται να συζητηθεί κατά τη σημερινή σύσκεψή τους. Οι περικοπές που προτείνει το υπουργείο Οικονομικών θα τεθούν και στο μικροσκόπιο των επικεφαλής της τρόικα, οι οποίοι συναντώνται με τον υπουργό Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα.

Ο βασικός κορμός των περικοπών κλείδωσε χθες το βράδυ μετά από διαδοχικές συσκέψεις του υπουργού Οικονομικών με τον αναπληρωτή υπουργό Χρήστο Σταϊκούρα και τον υφυπουργό Γιώργο Μαυραγάνη αλλά και με επαφές τόσο με το Μέγαρο Μαξίμου όσο και με τις ηγεσίες των υπουργείων Εργασίας και Υγείας.

  Σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες το μεγαλύτερο βάρος των περικοπών θα το σηκώσει το υπουργείο Εργασίας που καλείται να εξοικονομήσει συνολικά 5 δισ. ευρώ για την επόμενη διετία (αντί για 4 δισ. ευρώ που ήταν ο αρχικός σχεδιασμός). Για να επιτευχθεί ο στόχος αυτός προωθούνται περικοπές σε κύριες και επικουρικές συντάξεις. Τα μέτρα που εξετάζονται είναι η κατάργηση των διπλών συντάξεων και η επιβολή πλαφόν κάτω από το όριο των 2.400 ευρώ που είχε προτείνει το ΚΕΠΕ, πιθανότατα στην περιοχή των 2.000 ευρώ. Στο τραπέζι βρίσκονται όμως και σενάρια για οριζόντιες περικοπές σε ακόμη χαμηλότερες συντάξεις (1.500 ευρώ). Βαθύτερα αναμένεται να μπει το μαχαίρι και στα εφάπαξ 20 και πλέον ταμείων αλλά και στα προνοιακά επιδόματα.

Περικοπές θα γίνουν και στα κοινωνικά επιδόματα αρμοδιότητας το υπουργείου Υγείας, το οποίο θα προχωρήσει και σε μεγαλύτερες περικοπές στις λειτουργικές δαπάνες των νοσοκομείων καθώς και στην φαρμακευτική δαπάνη.

Το πακέτο των μέτρων περιλαμβάνει επίσης περικοπές στις αποδοχές των εργαζομένων στον ευρύτερο δημόσιο τομέα και εξοικονόμηση πόρων από τις καταργήσεις/συγχωνεύσεις δημοσίων οργανισμών και τη μείωση του προσωπικού στο δημόσιο τομέα.

Στη συνάντηση του υπουργού Οικονομικών με την τρόικα αλλά και στη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών θα τεθούν και τα πιθανά ισοδύναμα μέτρα που απαιτούνται για να προχωρήσει η μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση και να αποφευχθούν ή να περιοριστούν οι περικοπές στα ειδικά μισθολόγια.

Ένας μακρύς κατάλογος επώδυνων μέτρων που μπροστά τα «μαρτύρια του Ιώβ» ή οι «πληγές του Φαραώ» μοιάζουν με  … τουριστική ατραξιόν περιμένει τους Έλληνες πολίτες.

Μια κυβέρνηση που εξευτελίστηκε πριν ακόμη καλά καλά αναλάβει τα καθήκοντά της.

Και οι Ευρωπαίοι «εταίροι» και δανειστές στο ρόλο του εκβιαστή και στυγνού εκτελεστή  απέναντι στον ελληνικό λαό αγνοώντας ότι η κρίση κτυπά τηνπόρτα και των πιο ισχυρών οικονομιών της Ευρώπης.

Μάλλον πέρα από το πολύ θερμό καλοκαίρι θα έχουμε ένα δραματικά καυτό φθινόπωρο και χειμώνα με απροσδιόριστες ακόμη συνέπειες. 

Ασύλληπτη φοροδιαφυγή σε παγκόσμιο επίπεδο διογκώνει τις οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες και εντείνει την κρίση

Οι πλέον πλούσιοι άνθρωποι του κόσμου, έχουν «κρύψει» τουλάχιστον 21 τρισεκατομμύρια δολάρια (17 τρισεκατομμύρια ευρώ) σε οffshore (υπεράκτιους) λογαριασμούς, προκειμένου να γλιτώσουν από την εφορία, αναφέρει μελέτη που δημοσιεύθηκε τη Δευτέρα.

Η έκθεση προέρχεται από το Δίκτυο Φορολογικής Δικαιοσύνης μια οργάνωση με βάση τη Μεγάλη Βρετανία, η οποία εργάζεται για την εξασφάλιση της διαφάνειας και την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής.

Σύμφωνα με τη συγκεκριμένη έκθεση «η οικονομική ανισότητα είναι πολύ χειρότερη από ότι νομίζουμε».

Ο Τζέιμς Χένρι πρώην επικεφαλής οικονομολόγος της McKinsey & Co, είναι αυτός που ηγήθηκε της σχετικής μελέτης. Ανακάλυψε ότι ο «κρυφός πλούτος» θα μπορούσε να φτάσει ακόμη και στα 32 τρισεκατομμύρια δολάρια, που ισοδυναμεί με το άθροισμα των οικονομιών των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ιαπωνίας (!).

Σε παγκόσμιο επίπεδο, η δημιουργία των υπεράκτιων λογαριασμών οδηγεί κάθε χρόνο σε απώλεια φορολογικών εσόδων έως και 280 δισεκατομμύρια δολάρια.

Η εκτίμηση αυτή μάλλον θεωρείται συντηρητική, καθώς ακίνητα, σκάφη αναψυχής και άλλα περιουσιακά στοιχεία δεν περιλαμβάνονται στην έρευνα. Κατά τον Τζέιμς Χένρι πρόκειται για μια «τεράστια μαύρη τρύπα στην παγκόσμια οικονομία».

Σύμφωνα πάλι με τη συγκεκριμένη έκθεση ο περισσότερος πλούτος «απλώνεται» ανάμεσα σε αριθμό μικρότερο από 10 εκατομμύρια ανθρώπους, ενώ λιγότερο από 100.000 άνθρωποι σε όλο τον κόσμο έχουν 9,8 τρισεκατομμύρια δολάρια σε offshore λογαριασμούς.

Η έκθεση βασίστηκε σε στοιχεία από την Παγκόσμια Τράπεζα, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, τα Ηνωμένα Έθνη, τη Διεθνή Τράπεζα Διακανονισμών, καθώς επίσης από τις κεντρικές τράπεζες και τα υπουργεία Οικονομικών διαφόρων χωρών.

Τα στοιχεία αυτά  - που όπως επισημαίνουν και ειδικοί δεν λένε όλη την αλήθεια – δείχνουν την τεράστια οικονομική ανισότητα, την κατάφωρη αδικία που διακρίνει τον σύγχρονο καπιταλιστικό κόσμο.

Δείχνει, επίσης, ότι πολλές από τις κραυγαλέες  πληγές που υπάρχουν σε χώρες του Τρίτου Κόσμου, σε χώρες της Αφρικής ακόμη και σε χώρες του «ανεπτυγμένου κόσμου».

Όπως σ’ αυτές του ευρωπαϊκού Νότου – συγκεκριμένα και στην Ελλάδα – όπου καταγράφεται ασύλληπτη διαρροή πλούτου και κεφαλαίων προς τους διάφορους οικονομικούς παραδείσους, τη στιγμή που οι χώρες αυτές υφίστανται την πιο βάρβαρη λιτότητα και είναι βυθισμένες σε μια παρατεταμένη ύφεση.

Τα στοιχεία αυτά δείχνουν και τις πραγματικές αιτίες της οικονομικής κρίσης – που εν πολλοίς είναι και επίπλαστη – την υπερσυσσώρευση του πλούτου, των οικονομικών μέσων και κεφαλαίων, με καθαρά κερδοσκοπικό, ιδιοτελή και εγωιστικό χαρακτήρα στα χέρια ελάχιστων ανθρώπων.

Με άλλα λόγια δείχνουν την ίδια την ουσία και την «ψυχή» του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος.

Όταν φουντώνει η συζήτηση για επιστροφή στη δραχμή σε συνθήκες υποχώρησης του ευρώ και εντεινόμενης κρίσης στον ευρωπαϊκό Νότο

Μια νέα περίοδος συζητήσεων, εντάσεων και πολεμικής έχει ανοίξει για το ενδεχόμενο – που πολλοί  το προσδιορίζουν όχι και πολύ μακριά – εν μέσω καλοκαιριού και ενώ η νέα κυβέρνηση της Ελλάδας παραπαίει και ετοιμάζεται να προσφέρει και πάλι «γη και ύδωρ» στους δανειστές και την τρόικα.

Η αντιπαράθεση αυτή έχει «ανάψει» και μέσα στη χώρα αφού ο πρόεδρος του ΣΥΙΖΑ προέβλεψε  ότι «οι ίδιοι άνθρωποι που πρωί, μεσημέρι, βράδυ ορκίζονται στο ευρώ θα είναι αυτοί οι οποίοι σύντομα θα μας παρουσιάσουν την επιστροφή στη δραχμή ως εθνική επιτυχία» εκτιμώντας ότι η «βόμβα» θα σκάσει στα χέρια του Αντώνη Σαμαρά.

Έντονοι φόβοι για την κατάσταση στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το ενδεχόμενο να αναγκάσουν την Ελλάδα να εγκαταλείψει το ευρώ εκφράστηκαν, όμως, στη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών την περασμένη Τετάρτη.

Είναι εξόφθαλμο πλέον  ότι το «πρόγραμμα» που έχει επιβληθεί  μέσω του Μνημονίου δεν  «βγαίνει» με τίποτε ενώ και  οι προοπτικές συνολικά για την ευρωζώνη είναι δυσοίωνες. Παράλληλα και η «επιμήκυνση» θα δώσει τη δυνατότητα τα 11,7 δις να εξοικονομηθούν σε τρία ή τέσσερα χρόνια αντί για δυο, πλην όμως ο πυρήνας των πολιτικών του Μνημονίου που οδηγεί στην ύφεση δεν αντιμετωπίζεται.

Συνεπώς, αν δεν υπάρξουν σημαντικές αλλαγές με μια πραγματική επαναδιαπραγμάτευση (που έως τώρα δείχνει να έχει εγκαταλειφθεί), απλώς κερδίζεται χρόνος ως προς την κατάρρευση της χώρας.

Πολύ περισσότερο που η ιθύνουσα τάξη της Ευρώπης και του ΔΝΤ συμπεριφέρεται με τρόπο «τιμωρητικό» ως προς την Ελλάδα, ενώ η ελληνική πολιτική τάξη έως τώρα έδειξε ανίκανη να προχωρήσει σε πράξεις ανόρθωσης της οικονομίας και της δημόσιας διοίκησης.

Έτσι, συνεχίζονται οι δηλώσεις πολιτικών και υπηρεσιακών παραγόντων όπως και τα δημοσιεύματα στον ευρωπαϊκό τύπο στα οποία παρουσιάζεται η Ελλάδα ως το «μαύρο πρόβατο’ της Ευρώπης ενώ δυναμώνουν και οι φωνές για επικείμενη έξοδό της από το ευρώ.

Φυσικά η … πρωτοκαθεδρία αυτών των δηλώσεων και δημοσιευμάτων εντοπίζεται στη Γερμανία.

Έτσι, είναι γνωστά ήδη τα δημοσιεύματα του Spiegel που κάνουν λόγο ότι το Βερολίνο και η Μέρκελ «χάνουν την υπομονή τους απέναντι στην Ελλάδα» ενώ θεωρούν αδιανόητη τη χορήγηση και τρίτου «πακέτου βοήθειας».  

Ενώ το γερμανικό περιοδικό επικαλούμενο δικές του πηγές ανέφερε ότι υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι του ΔΝΤ ενημέρωσαν στελέχη της ΕΕ  ότι το ΔΝΤ δεν ήταν πλέον διατεθειμένο να παράσχει πρόσθετα κεφάλαια για να «βοηθήσει» την Ελλάδα.

Πιο «αυστηρός» ο υπουργός οικονομικών της κυβέρνησης Μέρκελ, Φίλιπ Ρέσλερ, βλέπει ελάχιστες πιθανότητες επιτυχίας του ελληνικού Εθνικού Προγράμματος Μεταρρυθμίσεων και να παραμείνει στη χώρα της ζώνης του ευρώ. "Είμαι κάτι περισσότερο από σκεπτικιστής," ο Ρέσλερ δήλωσε την Κυριακή σε συνέντευξη στο ARD. Αυτό κατ ά την άποψή του δεν αποτελεί ένα εφιαλτικό σενάριο. "Για μένα, η αποχώρηση της Ελλάδας έχει προ πολλού πάψει να τρομοκρατεί», δήλωσε ο υπουργός.

 Δήλωσε ότι  ήταν περισσότερο από δύσπιστος ότι η Αθήνα θα μπορούσε να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις, είπε ο Roesler. "Αν δεν εκπληρώσει τις υποχρεώσεις η Ελλάδα, τότε δεν μπορούν να υπάρξουν περαιτέρω πληρωμές." Οπότε  η Ελλάδα θα οδηγούνταν σε πτώχευση, και ίσως οι Έλληνες θα ζητήσουν οι ίδιοι να αποσυρθούν στη συνέχεια από αυτό.

Μετά το Σπίγκελ και η γερμανική Σουντόιτσε Τσάιτουνγκ (SZ) υποστηρίζει σήμερα ότι οι σημαντικότεροι χρηματοδότες της Ελλάδας, και κυρίως η Γερμανία, δεν είναι πλέον διατεθειμένοι να στηρίξουν περαιτέρω την Ελλάδα, πέραν των όσων έχουν ήδη συμφωνηθεί.

Αυτό ισχύει και για το ΔΝΤ, όπως ισχυρίζεται η SZ , κάτι που έγραψε χθες και το Σπίγκελ. Η εφημερίδα κάνει λόγο για μια τρύπα δισεκατομμυρίων στο πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής που αποδίδεται στο γεγονός ότι πάγωσαν όλες οι μεταρρυθμιστικές προσπάθειες στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια των δύο πρόσφατων εκλογικών αναμετρήσεων. Επιπλέον, οι ανάγκες χρηματοδότησης της Ελλάδας προβλέπεται να αυξηθούν και εξαιτίας του αιτήματος της ελληνικής κυβέρνησης να δοθεί χρονική παράταση για την υλοποίηση των δεσμεύσεων της χώρας. Σύμφωνα με το χθεσινό δημοσίευμα του Σπίγκελ, το οποίο επικαλείται εκτιμήσεις της τρόικας, μία παράταση στην εφαρμογή των συμφωνηθέντων θα ανέβαζε το κόστος της βοήθειας για την Ελλάδα σε ένα ποσό από 10 έως και 50 δισ. ευρώ επιπλέον. Έτσι, τα 130 δισ. που προβλέπει το δεύτερο πακέτο στήριξης της Ελλάδας δεν επαρκούν.

Όπως αναφέρει η εφημερίδα επικαλούμενη κυβερνητικούς κύκλους του Βερολίνου, είναι αδιανόητο να εμφανιστεί εκ νέου η Α. Μέρκελ ενώπιον του κοινοβουλίου και να ζητήσει την έγκριση και τρίτου πακέτου βοήθειας για την Ελλάδα. Εάν απεμπλακεί το ΔΝΤ, δεν θα υπάρξει περαιτέρω χρηματοδότηση της Ελλάδας διαμηνύει σήμερα και ο αντιπρόεδρος της κοινοβουλευτικής της ομάδας Μίχαελ Μάιστερ.

Κατά της διάθεσης περισσότερου χρόνου στην Ελλάδα τάσσεται εν τω μεταξύ εμμέσως πλην σαφώς ο Γερμανός υπ. Οικονομικών Σόιμπλε, καλώντας εκ νέου τη χώρα να τηρήσει τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει. Σε σημερινή του συνέντευξη στην Μπιλντ λέει ότι εάν υπάρχουν καθυστερήσεις η Ελλάδα θα πρέπει να τις καλύψει. Ο κ. Σόιμπλε δεν θέλησε να κάνει εκτιμήσεις ή προβλέψεις για την παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη, λέγοντας ότι δεν θέλει να προκαταλάβει την έκθεση της τρόικας. Όταν θα είναι έτοιμη, θα συνέλθει, όπως λέει, το Γιούρογκρουπ.

Σύμφωνα πάλι με το Spiegel  «Και ενώ η Τρόικα εξετάζει στην παρούσα φάση κατά πόσον η χώρα ανταποκρίνεται στις μεταρρυθμιστικές δεσμεύσεις, είναι ήδη βέβαιο ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν θα μπορέσει να μειώσει το ύψος του δημοσίου χρέους της χώρας - όπως έχει συμφωνηθεί – μέχρι το 2020, στο 120% περίπου του ΑΕΠ.

Αν η χώρα λάβει περισσότερο χρόνο για την υλοποίηση των στόχων της, τότε θα απαιτηθεί, σύμφωνα με εκτιμήσεις της Τρόικας, πρόσθετη βοήθεια που θα κυμανθεί μεταξύ 10 και 50 δις. ευρώ. Ωστόσο, πολλές χώρες της Ευρωζώνης δεν είναι πλέον πρόθυμες να επωμιστούν νέα βάρη για την Ελλάδα. Επιπλέον, χώρες σαν την Ολλανδία και τη Φινλανδία έχουν συνδέσει τη βοήθειά τους με τη συμμετοχή του ΔΝΤ».

 Και το περιοδικό συνεχίζει: «Ο κίνδυνος εξόδου της Ελλάδας από τη νομισματική ένωση θεωρείται στο μεταξύ διαχειρίσιμος στις χώρες της ευρωζώνης. Προκειμένου να περιοριστεί ο κίνδυνος μετάδοσης σε άλλες χώρες, οι κυβερνήσεις προτίθενται να περιμένουν να τεθεί σε λειτουργία ο νέος μηχανισμός διάσωσης ESM. Αυτό ωστόσο δεν μπορεί να γίνει πριν από την απόφαση του γερμανικού Ομοσπονδιακού Συνταγματικού Δικαστηρίου στις 12 Σεπτεμβρίου».

Το ρεπορτάζ καταλήγει με την επισήμανση ότι για να βοηθηθεί η Ελλάδα και να μπορέσει να καλύψει τις ανάγκες του Αυγούστου θα μπορούσε να παρέμβει «για τελευταία φορά η ΕΚΤ» δίνοντας λύση για τα ομόλογα των 3,8 δις που λήγουν τον επόμενο μήνα.

Η Süddeutsche Zeitung,  επίσης,  σχολιάζει τις εξελίξεις στην Ισπανία σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο ως εξής: «Η Ισπανία δεν είναι Ελλάδα. Αυτή ήταν η πρόταση που επιστράτευσαν οι Ισπανοί από τότε που ξέσπασε η ευρωκρίση, σαν ένα ρητό. Με αυτό εννοούσαν πάντα ότι η Ισπανία είναι μία σταθερή χώρα με λειτουργικούς θεσμούς και με ασύγκριτα ισχυρότερη οικονομική βάση. Ειπώθηκε ότι η Ισπανία δεν εξαπατά ούτε τους εταίρους της, ούτε άλλους. Τώρα η κρίση μπαίνει στον πέμπτο χρόνο. Η χώρα πήρε αναρίθμητα μέτρα αναδιάρθρωσης, έκανε περικοπές στον προϋπολογισμό και ανέβασε τους φόρους. Ωστόσο η σύγκριση με την Ελλάδα δε σταματά».

Η εφημερίδα του Μονάχου προσθέτει: «Η Ισπανία δε δίνει στην πραγματικότητα αφορμές για δραματοποίηση, όμως η κοινωνική ειρήνη είναι εύθραυστη. Οι αγανακτισμένοι συμφιλιώθηκαν με τα συνδικάτα. Δε υπάρχει κανένας θεσμός του δημόσιου βίου που να μην έχει πληγεί από ισχυρή κρίση εμπιστοσύνης. Το παλάτι, η πολιτικοί, η οικονομική ελίτ, η δικαιοσύνη, αλλά και τα μέσα ενημέρωσης υπέστησαν δραματική απώλεια κύρους. Η Ισπανία αποταμιεύει και μεταρρυθμίζει όσο ποτέ, ενσωματώνει χρεόφρενα στο σύνταγμα και αναδιαρθρώνει. Ωστόσο η ελπίδα έχει γίνει ένα σπάνιο αγαθό».

Την ίδια ώρα, όμως, που γράφονταν αυτά, το ευρώ έκανε πάλι μια θεαματική βουτιά.

Το ευρώ έπεσε, λοιπόν, στα 94.37 έναντι του γιεν, το χαμηλότερο επίπεδο από το Νοέμβριο του 2000.

"Ο φόβος είναι τώρα ότι,  με δεδομένο  το χρέος της, η Ισπανία μπορεί να χρειαστεί τελικά ένα σχέδιο διάσωσης από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ή το ταμείο διάσωσης της ευρωζώνης," δήλωσε η Justin Harper της IG Markets στο BBC.

«Αυτό οδηγεί τους επενδυτές μακριά από το ευρώ σε άλλα σχετικά ασφαλέστερα καταφύγια».

Έτσι και η Ισπανία μπορεί να είναι κάτι αντίστοιχο με την Ελλάδα.

Αφού και αυτή χώρα παρά τα αυστηρά  και παρατεταμένα μέτρα λιτότητας  βιώνει μια παρατεταμένη κρίση. Με την ανεργία να ξεπερνά το 25% κάτι που παραπέμπει στα ποσοστά ανεργίας στις ΗΠΑ κατά την περίοδο της Μεγάλης Κρίσης το 1929 -30.

Η πτώση του ευρώ αντανακλά τους φόβους των αγορών ότι οι υπερχρεωμένες περιφερειακές κυβερνήσεις της Ισπανίας θα ωθήσουν τη χώρα σε αναζήτηση μιας πλήρους «εθνικής διάσωσης» και την προσφυγή σε ένα πακέτο βοήθειας αντίστοιχο με το ελληνικό.

Την Παρασκευή, η  Βαλένθια, μία από τις 17 περιφέρειες της χώρας, ζήτησε από την κεντρική κυβέρνηση  μια οικονομική σανίδα σωτηρίας.

Την Κυριακή, μια τοπική εφημερίδα ανέφερε, επίσης, ότι  στη Μούρθια τη τοπική κυβέρνηση, θα ζητήσει βοήθεια για τη χρηματοδότηση μέχρι 300 εκατ. ευρώ.

Ταυτόχρονα , η απόδοση των δεκαετών ομολόγων της Ισπανίας εκτινάχθηκε στο 7,55%!

Την Παρασκευή, η απόδοση των ομολόγων - που σημαίνει ότι το επιτόκιο που η κυβέρνηση θα πρέπει να πληρώσει για να δανειστεί νέα χρηματικά ποσά, και δρα ως μέτρο της εμπιστοσύνης των επενδυτών στην φερεγγυότητα της Ισπανίας - ήταν 7,28%.

 Αντίστοιχα, το κόστος δανεισμού από τα δεκαετή ομόλογα της Γερμανίας έχει μειωθεί στο 1,13% (!), αντανακλώντας την εμπιστοσύνη των επενδυτών στη χώρα, οδηγώντας σε ρεκόρ απόδοσης ανάμεσα στα γερμανικά και ισπανικά ομόλογα.

Υπήρξαν και άλλες  κακές ειδήσεις για την Ισπανία, τη Δευτέρα, όταν η Τράπεζα της Ισπανίας, δήλωσε πως η οικονομία της χώρας συρρικνώθηκε κατά 0,4% στους τρεις μήνες μέχρι το τέλος Ιουνίου.

Η Ισπανία έχει ήδη ζητήσει και έχουν λάβει 100 δισεκατομμύρια ευρώ για τη διάσωση των τραπεζών της, αποφεύγοντας μέχρι στιγμής να ζητήσει το ίδιο είδος των πακέτων διάσωσης όπως  η Ελλάδα, η Δημοκρατία της Ιρλανδίας και η Πορτογαλία.

Όλα αυτά συνθέτουν ένα εκρηκτικό παζλ τόσο για την ελληνική οικονομία όσο και για τις άλλες οικονομίες του ευρωπαϊκού Νότου και ευρύτερα της ευρωζώνης.

Άρα, πρέπει να περιμένουμε σημαντικές εξελίξεις και στο άμεσο μέλλον.