Ασύλληπτη φοροδιαφυγή σε παγκόσμιο επίπεδο διογκώνει τις οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες και εντείνει την κρίση

Οι πλέον πλούσιοι άνθρωποι του κόσμου, έχουν «κρύψει» τουλάχιστον 21 τρισεκατομμύρια δολάρια (17 τρισεκατομμύρια ευρώ) σε οffshore (υπεράκτιους) λογαριασμούς, προκειμένου να γλιτώσουν από την εφορία, αναφέρει μελέτη που δημοσιεύθηκε τη Δευτέρα.

Η έκθεση προέρχεται από το Δίκτυο Φορολογικής Δικαιοσύνης μια οργάνωση με βάση τη Μεγάλη Βρετανία, η οποία εργάζεται για την εξασφάλιση της διαφάνειας και την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής.

Σύμφωνα με τη συγκεκριμένη έκθεση «η οικονομική ανισότητα είναι πολύ χειρότερη από ότι νομίζουμε».

Ο Τζέιμς Χένρι πρώην επικεφαλής οικονομολόγος της McKinsey & Co, είναι αυτός που ηγήθηκε της σχετικής μελέτης. Ανακάλυψε ότι ο «κρυφός πλούτος» θα μπορούσε να φτάσει ακόμη και στα 32 τρισεκατομμύρια δολάρια, που ισοδυναμεί με το άθροισμα των οικονομιών των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ιαπωνίας (!).

Σε παγκόσμιο επίπεδο, η δημιουργία των υπεράκτιων λογαριασμών οδηγεί κάθε χρόνο σε απώλεια φορολογικών εσόδων έως και 280 δισεκατομμύρια δολάρια.

Η εκτίμηση αυτή μάλλον θεωρείται συντηρητική, καθώς ακίνητα, σκάφη αναψυχής και άλλα περιουσιακά στοιχεία δεν περιλαμβάνονται στην έρευνα. Κατά τον Τζέιμς Χένρι πρόκειται για μια «τεράστια μαύρη τρύπα στην παγκόσμια οικονομία».

Σύμφωνα πάλι με τη συγκεκριμένη έκθεση ο περισσότερος πλούτος «απλώνεται» ανάμεσα σε αριθμό μικρότερο από 10 εκατομμύρια ανθρώπους, ενώ λιγότερο από 100.000 άνθρωποι σε όλο τον κόσμο έχουν 9,8 τρισεκατομμύρια δολάρια σε offshore λογαριασμούς.

Η έκθεση βασίστηκε σε στοιχεία από την Παγκόσμια Τράπεζα, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, τα Ηνωμένα Έθνη, τη Διεθνή Τράπεζα Διακανονισμών, καθώς επίσης από τις κεντρικές τράπεζες και τα υπουργεία Οικονομικών διαφόρων χωρών.

Τα στοιχεία αυτά  - που όπως επισημαίνουν και ειδικοί δεν λένε όλη την αλήθεια – δείχνουν την τεράστια οικονομική ανισότητα, την κατάφωρη αδικία που διακρίνει τον σύγχρονο καπιταλιστικό κόσμο.

Δείχνει, επίσης, ότι πολλές από τις κραυγαλέες  πληγές που υπάρχουν σε χώρες του Τρίτου Κόσμου, σε χώρες της Αφρικής ακόμη και σε χώρες του «ανεπτυγμένου κόσμου».

Όπως σ’ αυτές του ευρωπαϊκού Νότου – συγκεκριμένα και στην Ελλάδα – όπου καταγράφεται ασύλληπτη διαρροή πλούτου και κεφαλαίων προς τους διάφορους οικονομικούς παραδείσους, τη στιγμή που οι χώρες αυτές υφίστανται την πιο βάρβαρη λιτότητα και είναι βυθισμένες σε μια παρατεταμένη ύφεση.

Τα στοιχεία αυτά δείχνουν και τις πραγματικές αιτίες της οικονομικής κρίσης – που εν πολλοίς είναι και επίπλαστη – την υπερσυσσώρευση του πλούτου, των οικονομικών μέσων και κεφαλαίων, με καθαρά κερδοσκοπικό, ιδιοτελή και εγωιστικό χαρακτήρα στα χέρια ελάχιστων ανθρώπων.

Με άλλα λόγια δείχνουν την ίδια την ουσία και την «ψυχή» του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος.