Πέμπτη 16 Ιουνίου 2011

Όταν οι πλατείες μιλούν και δεν σταματούν



Το πρώτο πολιτικό αποτέλεσμα από το κίνημα των πλατειών προέκυψε εχθές.

 Όχι γιατί άλλαξαν ριζικά τα πράγματα.

 Αλλά γιατί το πολιτικό οικοδόμημα του μνημονίου που πρωτίστως  στηρίχτηκε στην κυβέρνηση Παπανδρέου κλονίστηκε σημαντικά.

 Είναι η πρώτη φορά που η κοινωνική έκρηξη – την οποία είχαμε προβλέψει από πέρσι τέτοιο καιρό – οδήγησε σε πολιτικά γεγονότα.

Καταρχάς, λειτούργησε αποτρεπτικά σε δύο τουλάχιστον επίπεδα.

 Πρώτον, απέτρεψε τη χυδαία προβοκάτσια που οι γνωστοί μηχανισμοί για μια ακόμη φορά έστησαν, την ώρα που ο Παπανδρέου πήγαινε στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, με όργανο τους κουκουλοφόρους ασφαλίτες  σε πλήρη συντονισμό με τις δυνάμεις καταστολής που έπνιξαν την πλατεία Συντάγματος με τόνους χημικά. Η ψύχραιμη και αποφασιστική στάση των συγκεντρωμένων απέτρεψε το σχέδιο εκτροπής και δημιουργίας χάους και τελικά διάλυσης των συγκεντρωμένων.

 Σε δεύτερο επίπεδο, τίναξε στον αέρα την απόπειρα δημιουργίας μιας δήθεν «οικουμενικής»  κυβέρνησης  είτε με τη μορφή του «μεγάλου συνασπισμού» ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, είτε με τη συμμετοχή των «προθύμων» - από το ΛΑΟΣ του Καρατζαφέρη, τη Μπακογιάννη και τον Κουβέλη.

 Η κυβερνητική πλειοψηφία αυτή τη στιγμή κλυδωνίζεται σοβαρά. Οι παραιτήσεις βουλευτών εντείνουν την αβεβαιότητα, καθώς ο Παπανδρέου δεν είναι σε θέση ακόμη να προχωρήσει και στον ανασχηματισμό που σε δεύτερη φάση εξήγγειλε, από τη στιγμή που η  γελοία απόπειρα σχηματισμού «οικουμενικού» σχήματος απέτυχε παταγωδώς.

 Στην ουσία αυτή η κυβέρνηση, αυτή η κυβερνητική πλειοψηφία, αυτή η βουλή δεν έχει καμιά δημοκρατική νομιμοποίηση, να προχωρά στην εφαρμογή της καταστροφικής για τη χώρα και την κοινωνία πολιτικής.

Οι μέρες είναι εξαιρετικά κρίσιμες.

Το κίνημα που καθημερινά αναπτύσσεται πρέπει να παραμείνει σε εγρήγορση, να βαθύνει τους στόχους και τη δυναμική του.

Συνεχίζουμε, επιμένουμε, μέχρι την τελική νίκη.

Σύντομα η χώρα μπορεί να οδηγηθεί σε εκλογές. Το πολιτικό διακύβευμα είναι πλέον να αποτραπεί μια νέα πλειοψηφία που θα στηρίζει τις πολιτικές του ΔΝΤ, της τρόικα και του κάθε λογής μνημονίου.

Και να ανοίξει ο δρόμος για τη δημιουργία μιας τελείως διαφορετικής πλειοψηφίας που θα αποτρέψει τον κατήφορο και θα οδηγήσει σε ριζικά διαφορετική κατεύθυνση τα πολιτικά και οικονομικά πράγματα.