Σάββατο 22 Οκτωβρίου 2011

Έκτη δόση και «κούρεμα»; Ή μήπως και ολική χρεοκοπία της Ελλάδας;


Οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης ενέκριναν την εκταμίευση της έκτης δόσης προς την Ελλάδα ενώ κούρεμα του ελληνικού χρέους έως 50% φέρεται να έχει ζητήσει η καγκελάριος της Γερμανίας Άνγκελα Μέρκελ.


Οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης ενέκριναν τελικά την εκταμίευση της έκτης δόσης της βοήθειας προς την Ελλάδα, τουλάχιστον όσον αφορά τη δική τους συμμετοχή, που φτάνει τα 5,8 δισεκατομμύρια ευρώ. Απομένει τώρα η έγκριση των υπολοίπων 2,2 δισεκατομμυρίων ευρώ από το ΔΝΤ. Σύμφωνα με το γαλλικό πρακτορείο ειδήσεων η επικεφαλής του διεθνού οργανισμού Κριστίν Λαγκάρντ έχει ταχθεί υπέρ της σχετικής έγκρισης και από το ΔΝΤ.

Στις Βρυξέλλες οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης ανακοίνωσαν ότι ετοιμάζουν ένα δεύτερο «πακέτο οικονομικών προσαρμογών», το οποίο θα προβλέπει «συνδυασμό πρόσθετης δημόσιας οικονομικής χρηματοδότησης και συμμετοχής των ιδιωτών», χωρίς να διευκρινίζεται εάν το συνολικό ποσό θα ξεπερνάει τα 109 δισεκατομμύρια ευρώ που είχαν ανακοινωθεί τον Ιούλιο.  

Το πρωί της Παρασκευής η καγκελάριος της Γερμανίας Άνγκελα Μέρκελ, μιλώντας στην κοινοβουλευτική ομάδα των χριστιανοδημοκρατών, φέρεται να έχει ζητήσει κούρεμα του ελληνικού χρέους έως και 40 ή 50%. Αυτό υποστηρίζουν βουλευτές των χριστιανοδημοκρατών που ήταν παρόντες στη συνάντηση. 

Επίσης η κυρία Μέρκελ φέρεται να έχει δηλώσει ότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα δεν μπορεί να χρησιμοποιείται για να επιλύσει προβλήματα ρευστότητας των τραπεζών. Θεωρείται ότι αυτό παραμένει μία βασική διαφορά μεταξύ Γερμανίας και Γαλλίας, ωστόσο η ίδια η κ.Μέρκελ είπε στους βουλευτές της ότι σε ουσιώδη ζητήματα δεν υπάρχουν διαφωνίες με το Παρίσι. Ο εκ των επικεφαλής των συγκυβερνώντων Φιλελευθέρων και πρώην υπουργός Οικονομίας Ράϊνερ Μπρύντερλε δήλωσε χαρακτηριστικά ότι «η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα δεν είναι δυνατόν να γίνει νομισματοκοπείο». 

Για Τετάρτη οι αποφάσεις;

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος στο Βερολίνο κατέβασε κι άλλο τον πήχυ των προσδοκιών για την Σύνοδο της Κυριακής, λέγοντας ότι «η Σύνοδος Κορυφής θα γίνει σε δύο δόσεις, την Κυριακή θα έχουμε διαβουλεύσεις στις Βρυξέλλες, αλλά αποφάσεις θα ανακοινωθούν την Τετάρτη». Για εκείνη τη μέρα αναβλήθηκε και η προγραμματισμένη για σήμερα ομιλία της καγκελαρίου Μέρκελ στο γερμανικό Κοινοβούλιο. Μέρκελ και Σαρκοζί θα συναντηθούν αργά το βράδυ του Σαββάτου και πιθανότατα και πάλι το πρωί της Κυριακής, πριν από την επίσημη έναρξη της Συνόδου. Σύμφωνα με την οικονομική επιθεώρηση Handelsblatt του Ντίσελντορφ, η «διάσπαση» της Συνόδου Κορυφής σε Κυριακή και Τετάρτη μάλλον θα δρομολογήσει αυτό ακριβώς που ήθελε να αποφύγει η Ευρώπη: να ανοίξουν τη Δευτέρα το πρωί τα χρηματιστήρια στην Ασία σε κλίμα αβεβαιότητας.


Επιπλέον  η  Commerzbank προτείνει χρεοκοπία



«Η Ελλάδα χρειάζεται κούρεμα», δηλώνει κατά λέξη ο πρόεδρος της 2ης μεγαλύτερης γερμανικής τράπεζας Commerzbank, Μάρτιν Μπλέσινγκ, στη λαϊκή εφημερίδα Bild.

«Χωρίς μία πραγματική αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους και ένα πρόγραμμα ανοικοδόμησης δεν βοηθάμε την Ελλάδα και δεν καθησυχάζουμε τις αγορές. Η τελευταία συμφωνία ανάμεσα στους πολιτικούς και τον ιδιωτικό τομέα δεν έχει λύσει το πρόβλημα», υποστηρίζει ο Γερμανός τραπεζίτης.

Θα συμμετείχαν όμως οι τράπεζες εθελοντικά σε μία λύση αναδιάρθρωσης; «Κατά την άποψή μου αυτό δεν γίνεται εθελοντικά, η Ελλάδα θα πρέπει να δηλώσει μόνη της στάση πληρωμών. Εάν η τρόϊκα δεν καταβάλει την επόμενη δόση, αυτό μπορεί να γίνει. Η εθελοντική παραίτηση (από αξιώσεις που απορρέουν από κρατικά ομόλογα) χωρίς δήλωση χρεοκοπίας θα υπονόμευε την αξιοπιστία κρατικών ομολόγων, που εκδίδουν άλλες χώρες», δηλώνει ο Μάρτιν Μπλέσινγκ.

Για τον επικεφαλής της Commerzbank οι υπερχρεωμένες χώρες δεν έχουν παρά μόνο δύο εναλλακτικές λύσεις: ή θα εξυπηρετήσουν το χρέος τους με βάση τις συμφωνίες που έχουν συνάψει ή θα δηλώσουν πτώχευση με όλες τις οδυνηρές συνέπειες που αυτό συνεπάγεται.
Ο δημοσιογράφος της Bild δεν παραλείπει να ρωτήσει τον Μάρτιν Μπλέσινγκ, αν η Ελλάδα θα έπρεπε να αποχωρήσει από το ευρώ. Η απάντηση είναι ότι «αυτό είναι μία απόφαση που εναπόκειται στην ίδια την Ελλάδα».

Η Commerzbank έγινε η δεύτερη μεγαλύτερη τράπεζα στη Γερμανία το 2009, όταν απορρόφησε την ανταγωνίστρια Dresdner Bank. Εκείνος ο «τραπεζικός γάμος» ανέδειξε την Commerzbank σε διεθνή παίκτη, αλλά της κληροδότησε και επισφάλειες ύψους τουλάχιστον έξι δισεκατομμυρίων ευρώ από δομημένα τραπεζικά προϊόντα της Dresdner Bank. Τον Αύγουστο του 2009 η εφημερίδα Frankfurter Allgemeine της Φραγκφούρτης αποκαλούσε την Commerzbank «καθρέφτη της οικονομικής κρίσης».

Παρασκευή 21 Οκτωβρίου 2011

Μετά τον Καντάφι,, ποιο μέλλον διαγράφεται για τη Λιβύη;


Οι σκηνές σοκ που βγήκαν στη δημοσιότητα από τον θάνατο του συνταγμτάρχη Καντάφι κάνουν το γύρο όλου του κόσμου.



Η αγανάκτηση εναντίον του για τον απολυταρχικό τρόπο διακυβέρνησης ήταν δικαιολογημένη.

Με κανέναν όμως τρόπο δεν δικαιολογούνται οι πράξεις που κατέληξαν στο βασανισμό ενός αιχμαλώτου και τελικά στην εν ψυχρώ εκτέλεσή του ή στην ουσία στο λυντσάρισμα του.



Ακόμα και οι Ναζί εγκληματίες πολέμου βρέθηκαν αντιμέτωποι με ένα διεθνές δικαστήριο.




Οι σκηνές αυτές προοιωνίζονται αρνητικές ή και δυσάρεστες εξελίξεις στη Λιβύη.



Αφού, παρά τους έξαλλους πανηγυρισμούς των αντιπάλων του και των εξεγερμένων, η κατάσταση στη χώρα αυτή πολύ απέχει από το να είναι σταθεροποιημένη.



Ο θάνατος του Καντάφι  έχει και συμβολική σημασία για τους εξεγερμένους, αλλά η πτώση της Σύρτης είναι περισσότερο σημαντική εξαιτίας της επίδρασης που θα έχει στη μελλοντική σταθερότητα  της Λιβύης.  Με την τελική κατάληψη της περιοχής που είχε οργανώσει την τελευταία του αντίσταση ο Καντάφι, το Εθνικό Μεταβατικό Συμβούλιο (National Transitional Council - NTC) έχει τη δυνατότητα να σχηματίσει μια μεταβατική κυβέρνηση.

Όμως, πολυποίκιλες ένοπλες ομάδες που βρίσκονται διασκορπισμένες σε όλη τη χώρα θα επιζητήσουν ένα σημαντικό ρόλο στη διακυβέρνηση, ο οποίος όμως θα έχει σοβαρές συνέπειες για τη μελλοντική ενότητα της Λιβύης όπως και για τις δυνάμεις που αναφέρονταν ως Λιβυκή αντιπολίτευση.




Αμφιβολίες υπάρχουν και για τα πρόσωπα που θα παίξουν το σημαίνοντα ρόλο στη μεταβατική διακυβέρνηση. Οι πιο προβεβλημένες προσωπικότητες του CNT είναι ο Mahmoud Jibril, μαζί με τον Moustapha Abdeljalil. Όμως, κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα ποιοι θα είναι οι ηγέτες που συγκεντρώνουν την εύνοια των πολεμιστών.


Αν και το NTC  βασίζεται κυρίως στην περιοχή της Βεγγάζης έχει ευρέως αναγνωριστεί από τη «διεθνή κοινότητα» ως η μόνη νόμιμη αντιπροσωπευτική δύναμη του Λιβυκού λαού. Πολύ απέχει, όμως, αυτό από το να ισχύει το ίδιο και μπροστά στα μάτια πολλών Λίβυων. Το NTC είναι μόνο μία από μια σειρά πολιτικών δυνάμεων στη χώρα. Αφότου οι δυνάμεις των εξεγερμένων μπήκαν στην Τρίπολη στις 21 Αυγούστου, υπάρχει μια σταθερή αύξηση των ένοπλων ομάδων με έδρες μέρη όπως η Μιζουράτα, η Τρίπολη και ακόμη και στην ίδια την ανατολική Λιβύη που έχει επισημανθεί ως η περιοχή με την ηγεμονική επιρροή του NTC.




Αυτές οι ένοπλες ομάδες έχουν καταλάβει διαφορετικά τμήματα της πρωτεύουσας για δύο μήνες τώρα, παρά τις εκκλήσεις να αφοπλιστούν.
Σε όλη τη διάρκεια αυτής της περιόδου το NTC έχει επανειλημμένα καθυστερήσει το σχηματισμό μεταβατικής κυβέρνησης, ενώ πρόβαλε ως δικαιολογία κατά τις τελευταίες βδομάδες  τη συνεχιζόμενη ένοπλη σύγκρουση με τον Καντάφι.  Η πτώση της Σύρτης σηματοδοτεί ότι αυτή η στιγμή έχει φτάσει.




Οι ηγέτες του NTC είχαν δηλώσει ότι από τη στιγμή που ο πόλεμος τερματιζόταν, η επίσημη «απελευθέρωση» της Λιβύης θα μπορούσε να διακηρυχτεί και μια μεταβατική κυβέρνηση θα μπορούσε να σχηματιστεί.

Με τόσο πολλές ένοπλες ομάδες να επιχειρούν στην Τρίπολη και παντού μέσα στη Λιβύη, μια ειρηνική επίλυση του προβλήματος του ποιος θα αναλάβει την εξουσία φαίνεται εξαιρετικά αβέβαιη.

Οι κύριες ομάδες προέρχονται από τη Βεγγάζη, τη Μιζουράτα, τη Ζεντάν και την Τρίπολη αλλά υπάρχουν και άλλες, μικρότερες  παραστρατιωτικές ομάδες οι οποίες θα επιχειρήσουν να εξασφαλίσουν την αντιπροσώπευσή τους στη νέα Λιβύη.

Η διαίρεση αυτή δεν είναι απλά γεωγραφική αλλά εντοπίζεται επίσης μεταξύ των Ισλαμιστών και των «κοσμικών» όπως επίσης και μεταξύ Βέρβερων και Αράβων.


Το σχήμα, η μορφή της νέας Λιβύης παρουσιάζει υψηλή αβεβαιότητα, αλλά αυτό που είναι καθαρό είναι ότι το NTC δεν πρόκειται απλά να καταλάβει τον έλεγχο στις περιοχές που εγκαταλείφθηκαν από τις δυνάμεις του Καντάφι. Ορισμένα μέλη της ηγεσίας του μπορούν να παίξουν καθοριστικό ρόλο σε οποιαδήποτε μεταβατική κυβέρνηση, αλλά όχι χωρίς σοβαρούς συμβιβασμούς ή, ακόμη περισσότερο πιθανόν, χωρίς να ξεσπάσει κάποια μορφή βίας σ’ αυτή τη διαδικασία. Τα φυλετικά στοιχεία που είχαν ταχθεί υπέρ του Καντάφι στην τελευταία περιοχή που έπεσε στα χέρια των εξεγερμένων δυνάμεων θα μπορούσαν να αποτελούν μια πιθανή πηγή βίας κατά τους επόμενους μήνες, καθώς αυτές θα μάχονται για να διασφαλίσουν ότι δεν θα αφεθούν έξω από την μελλοντική πολιτική δομή της χώρας.

Πολύ περισσότερο που και οι διεθνείς «εταίροι», οι υψηλοί σύμμαχοι – τύπου ΗΠΑ, Γαλλίας, Ιταλίας – περιμένουν ανυπόμονα να ξεκοκαλίσουν τα πετρέλαια και τα πλούσια κοιτάσματα και ορυκτά αποθέματα της πολύπαθης χώρας.

Πηγές: Monde – 20και 21/10/2011, Stratfor Institute - Gadhafi's Death in Perspective 

Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2011

Μεγάλη συγκέντρωση στην πλατεία (παραβίασης του) Συντάγματος και δραματικά επεισόδια. Νεκρός ένας 53χρονος διαδηλωτής του ΠΑΜΕ


Ήταν μια μεγάλη συγκέντρωση όπου ένα ειρηνικό πλήθος εξέφραζε την απαίτησή του για ανατροπή της πολιτικής της τρόικα και της κυβέρνησης.

Παραθέτουμε εικόνες και βίντεο.
















Στην άκρη αριστερά της φωτογραφίας διακρίνεται ο Μάριο, Ιταλός ανεξάρτητος φωτορεπόρτερ, ο οποίος μετά τη Λιβύη (!) ήρθε να καλύψει τα γεγονότα της Αθήνας












Ώσπου άρχισαν τα δραματικά επεισόδια που είχαν ως τραγική κατάληξη το θάνατο ενός 53χρονου άνεργου οικοδόμου, μέλους του ΠΑΜΕ και τον τραυματισμό δεκάδων ακόμη πολιτών.  

Ήταν κατά τις δύο όταν ομάδες «αναρχικών» επιτέθηκαν στα μπλοκ του ΠΑΜΕ αλλά απωθήθηκαν, ενώ υπήρξαν και οι πρώτες ρίψεις δακρυγόνων και χημικών.

Τα επεισόδια όμως πήραν ασύλληπτες διαστάσεις όταν «κουκουλοφόροι» και δυνάμεις του «αναρχικού» χώρου επιτέθηκαν με εξαιρετικά βάρβαρο τρόπο στο μπλοκ του ΠΑΜΕ.

Στην πλατεία «ηγέτες» αυτού του χώρου προσπαθούσαν να δώσουν «ιδεολογικό» περίβλημα σ’ αυτή την επίθεση με το πρόσχημα ότι η «πλατεία δεν ανήκει στο ΠΑΜΕ» και άλλα συναφή.

Οι επιθέσεις ήταν εξαιρετικά βίαιες με ρίψη πετρών, μαρμάρων και βομβών μολότοφ.

Οι αστυνομικές δυνάμεις υπήρξαν εξαιρετικά απαθείς παρακολουθώντας αυτά τα γεγονότα.

Ώσπου κινήθηκαν επανειλημμένα εναντίον των ειρηνικών διαδηλωτών ρίχνοντας τόνους χημικών και δακρυγόνων εξωθώντας το πλήθος των συγκεντρωμένων να υποχωρήσει μαζικά και σε συνθήκες ασφυξίας. Σε τέτοιες συνθήκες βρήκε και το τραγικό τέλος ο άτυχος εργαζόμενος.

Υπήρξε, βεβαίως, και ξεκάθαρος εμπαιγμός από την πλευρά της κυβέρνησης και του υπουργείου Υγείας όταν ανακοίνωσε για 50 λεπτά ότι κανείς τραυματίας δεν διέτρεχε κίνδυνο.

Στην ουσία, όμως, μπορούμε να καταγγείλουμε με πλήρη επίγνωση ότι έχουμε σε εξέλιξη ένα σχέδιο ανωμαλίας με τη συνέργεια παρακρατικών μηχανισμών, ακροδεξιών στοιχείων και εραστών της ωμής βίας.

Με στόχο να κτυπηθούν οι λαϊκοί αγώνες, να φοβηθεί ο εργαζόμενος κόσμος και τελικά να επιβληθεί μέσω της αποσταθεροποιητικής βίας η βάρβαρη πολιτική της κυβέρνησης και της τρόικα.

Ήμασταν αυτόπτες μάρτυρες των γεγονότων στη μεγαλύτερη διάρκειά τους από τις 11.30΄πμ μέχρι τις 4μμ.

Εκείνο που καταθέτουμε είναι ότι κάποιοι – πολύ συγκεκριμένοι κύκλοι- ήθελαν σ’ αυτή την ειρηνική παλλαϊκή διαδήλωση να χυθεί αίμα, να χαθούν ανθρώπινες ζωές.

Και συστηματικά οικοδόμησαν ένα σκηνικό έντασης και βίας.

Καταγγείλαμε και χθες μέσα από το «Νέο Μέτοικο» ορισμένες παρόμοιες μεθοδεύσεις.

Σήμερα, θέλουμε να παρουσιάσουμε και ορισμένα ακόμα στοιχεία.

Ενώ η συγκέντρωση ήταν ειρηνική και ήρεμη κάποιοι συστηματικά, οργανωμένα και μεθοδικά από πολύ νωρίτερα από τα επεισόδια έστηναν ένα «ψυχροπολεμικό» σκηνικό.

Αναφέρουμε συγκεκριμένα:

Στις12.10΄ ομάδα που κρατούσε ελληνικές σημαίες (χωρίς άλλα «διακριτικά») ανέβαινε την Ερμού φωνάζοντας «ούτε ΠΑΜΕ, ούτε ΓΣΕΕ, πάρε την κατάσταση στα χέρια σου λαέ».

Άλλη ομάδα στην πλατεία Συντάγματος την ώρα που στη Βουλή η κυβερνητική πλειοψηφία ψήφιζε το νομοσχέδιο τέρας, έβρισκε την ώρα να φωνάζει απευθυνόμενη κυρίως προς τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ «πουλημένοι συνδικαλιστές».

Είδαμε με τα μάτιά μας ανθρώπους να πετούν όχι μόνο μεγάλα κομμάτια μάρμαρου, πέτρες αλλά και πολλές βόμβες μολότοφ πάνω σε ζωντανό στόχο, πάνω στις δυνάμεις του ΠΑΜΕ. Αυτό δεν είναι μια «ιδεολογική εκκαθάριση λογαριασμών», είναι μια ωμή δολοφονική επίθεση.

Την ώρα της έντασης των επεισοδίων διαδηλωτής που παρατηρούσε άναυδος τα γεγονότα τόλμησε να ψιθυρίσει «τι πράγματα είναι αυτά; Μεταξύ μας θα σκοτωθούμε;  Θα γελάνε αυτοί εκεί μέσα που ψηφίζουν το νομοσχέδιο».

Αμέσως δέχθηκε έντονη φραστική επίθεση από δύο τύπους που υπήρχαν ανάμεσα στο μπλοκ των αναρχικών που κινήθηκαν και απειλητικά εναντίον του. Οι τύποι αυτοί ανέφεραν «έχουν δίκιο τα παιδιά. Του ΠΑΜΕ είναι η πλατεία;» και άλλα σχετικά. Χαρακτηριστικό είναι ότι αυτοί οι τύποι φορούσαν δερμάτινα μπουφάν, ήταν κοντοκουρεμένοι και ο ένας στο μπουφάν του είχε και μια ελληνική σημαία. Τώρα μέσα στο μπλοκ των αναρχικών «υπερασπιστής» τους με την ελληνική σημαία – τη στιγμή που είναι γνωστή και η σχέση του χώρου με το συγκεκριμένο σύμβολο – μάλλον κάτι άλλο δείχνει η παρουσία του εκεί.

Θα μπορούσαν να αναφερθούν και άλλα αυθεντικά περιστατικά για να συμπληρωθεί μια ευρύτερη εικόνα.

Στην ουσία έχουμε να κάνουμε με την έντονη δραστηριοποίηση παρακρατικών μηχανισμών, ακροδεξιών στοιχείων, που παρασύρουν και αξιοποιούν άλλα στοιχεία χουλιγκανικού και γηπεδικού τύπου, όπως και άλλων, που με το  περίβλημα του «αναρχικού» συμπαρασύρουν νέους που έχουν μια συγκεκριμένη θέση για τα θέματα της κοινωνικής εξέγερσης.

Εκείνο που δεν κατανοούμε είναι γιατί τα κόμματα της Αριστεράς δεν έχουν θέμα παραίτησης του υπουργού «Προστασίας του πολίτη» καθώς και κάθε άλλου υπηρεσιακού παράγοντα που εμπλέκεται σε παρόμοια γεγονότα ή βαρύνεται για την αλόγιστη χρήση των χημικών.

Είναι καιρός οι ηγεσίες της Αριστεράς να δουν με περισσότερη περίσκεψη και προσοχή αυτά τα γεγονότα και να επαναπροσδιορίσουν τη θέση τους για την περιφρούρηση και ανάπτυξη των λαϊκών αγώνων.

Αυτό ισχύει για την ηγεσία του ΚΚΕ, του ΣΥΡΙΖΑ, του Μετώπου Αλληλεγγύης, ακόμη και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Δεν επιτρέπεται στο όνομα κομματικών υπολογισμών να επιτρέπουν την αμαύρωση των λαϊκών αγώνων, ούτε να αντιμετωπίζουν υποτονικά τα σχέδια της κυβέρνησης και κάθε είδους σκοτεινών μηχανισμών να καταπνίξουν το ογκούμενο καθημερινά λαϊκό κίνημα.

Το σίγουρο, βέβαια, είναι ότι η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών και υποψιασμένη και αποφασισμένη είναι.

Ώστε να συνεχίσει τους αγώνες μέχρι την τελική δικαίωση.

Καταγέλαστος κι επαίσχυντος αυταρχισμός από το Υπουργείο Παιδείας


Δεν φτάνει που έχουν σκύψει το κεφάλι στους ξένους δανειστές και τοκογλύφους, στην τρόικα και τη Μέρκελ.

Δεν φτάνει που συσσωρεύουν καθημερινά νέα δεινά σε βάρος των Ελλήνων πολιτών.

Τώρα θέλουν να «τιμωρήσουν» και την αγωνιζόμενη νεολαία με νέα καταγέλαστα μέτρα και ταυτόχρονα καθαρής φασιστικής έμπνευσης.

Για να κάμψουν το φρόνημά της και να τη «στιγματίσουν».

Ποιοι;



Μα ποιοι άλλοι από ορισμένους νοσηρούς εγκέφαλους που κατοικούν στο Υπουργείο Παιδείας και λειτουργούν ως εκδικητικός μηχανισμός απέναντι σε όλους εκείνους που αγωνίζονται για την υπεράσπιση της Δημόσιας Παιδείας.

Παραβιάζοντας και την ίδια την υπάρχουσα νομοθεσία.

Παραθέτουμε δημοσίευμα του σημερινού τύπου:

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΟΥ ΥΠ. ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΓΙΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΣΕ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΠΑΝΩ ΑΠΟ 4 ΜΕΡΕΣ
Τιμωρία με αποκλεισμό από την παρέλαση

Τη μη συμμετοχή τους στη μαθητική παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου αποφάσισε το υπουργείο Παιδείας για τους μαθητές των σχολείων που έκαναν κατάληψη περισσότερο από τέσσερις μέρες.

Η «τιμωρητική» εγκύκλιος για τους καταληψίες μαθητές, την οποία υπογράφει ο ειδικός γραμματέας εκπαίδευσης Μιχ. Κοντογιάννης, αιφνιδίασε χθες τους διευθυντές των σχολείων που τελούσαν υπό κατάληψη, καθώς κάτι τέτοιο δεν προβλέπεται από την κείμενη νομοθεσία.

Στην εγκύκλιο πάντως αναφέρεται ότι ο λόγος που οδήγησε το υπουργείο στην απόφαση αυτή είναι να μη χαθούν κι άλλες διδακτικές ώρες για την προετοιμασία της παρέλασης. «Προκειμένου να μη χαθούν περαιτέρω διδακτικές ώρες για τις πρόβες που απαιτούνται καθημερινά εν όψει των μαθητικών παρελάσεων της 28ης Οκτωβρίου, τα σχολεία που τελούσαν υπό κατάληψη για περισσότερες από 4 μέρες δεν θα συμμετάσχουν στις μαθητικές παρελάσεις».

Το υπουργείο διευκρινίζει στη συνέχεια ότι τα σχολεία στα οποία αναφέρεται η εγκύκλιος, εφόσον κριθεί ότι είναι αναγκαίο να συμμετάσχουν στην παρέλαση, αυτό θα το αποφασίζει ο αρμόδιος περιφερειακός διευθυντής εκπαίδευσης.

Ήδη δύο περιφερειακοί διευθυντές Εκπαίδευσης, της Ηπείρου και της Δυτικής Ελλάδας, αρνήθηκαν να εφαρμόσουν την εγκύκλιο του υπουργείου Παιδείας. Στο σκεπτικό τους αναφέρεται μεταξύ άλλων ότι η συμμετοχή όλων των σχολείων της περιφέρειας κρίνεται απαραίτητη για την ομαλή διεξαγωγή της παρέλασης. Οσον αφορά τώρα το χάσιμο του διδακτικού χρόνου για τα σχολεία αυτά, οι περιφερειακοί διευθυντές αντέτειναν ότι η προετοιμασία της παρέλασης μπορεί να γίνει αποκλειστικά στη διάρκεια του μαθήματος της γυμναστικής.

Τα μηνύματα που φτάνουν πάντως προς το υπουργείο Παιδείας από πολλές περιφέρειες της χώρας είναι ότι και φέτος θα υπάρξουν διαμαρτυρίες διαφόρων μορφών, που θα εκδηλωθούν στη διάρκεια των παρελάσεων. Ειδικά φέτος που η σχολική χρονιά ξεκίνησε χωρίς βιβλία, ακολούθησαν οι καταλήψεις και το κλίμα είναι ιδιαίτερα φορτισμένο, όχι μόνο στο χώρο της εκπαίδευσης.

Υ.Γ. Η προσωπική μας θέση είναι σαφώς κριτική απέναντι στο ξεπερασμένο, αναχρονιστικό και μιας λογικής, που δεν υιοθετούμε, θεσμό των παρελάσεων. 

Τετάρτη 19 Οκτωβρίου 2011

19 Οκτωβρίου: Γενική Απεργία – Η «Εθνική Συναίνεση» πραγματοποιήθηκε στους δρόμους της Αθήνας – Πάρτε το Μνημόνιο και φύγετε από `δω!




 Αν δεν ήταν η μεγαλύτερη, σίγουρα ήταν μια από τις μεγαλύτερες απεργίες και διαδηλώσεις στη διάρκεια της Μεταπολίτευσης και της νεότερης πολιτικής μας ιστορίας.



Εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι, νέοι, άνθρωποι κάθε ηλικίας πραγματοποίησαν μια μεγαλειώδη κινητοποίηση, με δυναμισμό, με φαντασία, με πρωτοτυπία.

Με ακλόνητη θέληση να ανατρέψουν αυτή την εγκληματική πολιτική, να υπερασπίσουν τα δικαιώματά τους, ν’ ανοίξουν το δρόμο για μια άλλη πορεία της χώρας.

Το μήνυμα είναι σαφές:

Αυτή η κυβέρνηση είναι έκπτωτη!

Έτσι κι αλλιώς έχει επανειλημμένα βιάσει τη λαϊκή εντολή.

Έχει επανειλημμένα βαδίσει στα όρια αντιδημοκρατικών εκτροπών.

Έχει παταγωδώς αποτύχει στα οικονομικά μέτρα και στους στόχους που έχει θέσει.

Έχει περάσει τα πιο βάρβαρα και αντιλαϊκά μέτρα στην ιστορία της χώρας.

Υποθηκεύει μακροπρόθεσμα τα εθνικά και κυριαρχικά μας δικαιώματα και ξεπουλά τον εθνικό μας πλούτο.

Σήμερα, μετά από τον παλλαϊκό ξεσηκωμό παρουσιάζεται πιο έκθετη από ποτέ.

Η ίδια έχει χρεοκοπήσει στη συνείδηση των Ελλήνων πολιτών.

Η μοναδική υπηρεσία που μπορεί να προσφέρει είναι να προκηρύξει άμεσα εκλογές για να εκφραστεί η αυθεντική βούληση του λαού.

Κατά συνέπεια, η κινητοποίηση των εργαζομένων και του λαού περνά σε νέα, ανώτερη και περισσότερο ποιοτική φάση: στην ανατροπή αυτής της πολιτικής και της έκθετης κυβέρνησης, για τη δημιουργία των προϋποθέσεων να ασκηθεί μια ριζικά διαφορετική πολιτική.

 Εφόσον αυτή είναι η κατάσταση, εκείνο που επιχείρησε η κυβέρνηση με τους γνωστούς μηχανισμούς, είναι να μειώσει την εντύπωση από τον πρωτόγνωρο  λαϊκό ξεσηκωμό και να «εκφοβίσει» την κοινή γνώμη με τα γνωστά «έκτροπα».

Έτσι, τα καθ’ υπαγόρευση «παπαγαλάκια» - ειδικότερα στον Σκάι και στο MEGA – μιλούσαν αρχικά για 70.000(!) συγκεντρωμένους. Αυτό αναπαρήγαγε και η ανταπόκριση του BBC, ενώ εκείνη του γαλλικού Monde, μιλούσε για 120.000.



Στην πραγματικότητα μιλάμε για πολλές εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους και πολίτες κάθε ηλικίας που διαδήλωσαν μαχητικά και ειρηνικά.

Η πλατεία Συντάγματος «γέμισε» και «άδειασε» πολλές φορές.
Και στην πλατεία πάντα παρέμενε «μέγα πλήθος» με «μέγα πάθος».



Είναι χαρακτηριστικό ότι στις 12 περίπου περνούσε ήδη μπροστά από τη Βουλή η διαδήλωση του ΠΑΜΕ, με πολλές δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές, που παρέμεινα πάνω από δύο ώρες στο Σύνταγμα.



Η άλλη διαδήλωση της ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, με τα σωματεία που πραγματοποιήθηκε στο πεδίο του Άρεως, ξεκινούσε γύρω στις 12 και αυτή. Η κορυφή της έφτασε μετά από μία ώρα στο Σύνταγμα.





Και οι διαδηλωτές συνέχιζαν να πορεύονται για πάνω από τέσσερις ώρες!



Στις 3.30΄ διαδηλωτές έφταναν  ακόμη στην πλατεία Συντάγματος και συνέχιζαν …



Παρουσιάζουμε ένα σύντομο χρονικό αυτής της συγκλονιστικής μέρας.

12.15΄ - οι συγκεντρωμένοι, εκπαιδευτικοί, η ΟΛΜΕ, μαθητές και πολλά σωματεία είναι ακινητοποιημένοι, στην οδό Πατησίων, λίγο μετά από το Πολυτεχνείο.



13.10΄ - διαδηλωτές περνούν μπροστά από τη Βουλή.



Εντύπωση κάνει η παρουσία διαδηλωτών στρατιωτικών που ένωσαν τη φωνή τους μαζί με τους υπόλοιπους εργαζομένους.




Ιδιαίτερα μαχητική η παρουσία των νοσοκομειακών και ευρηματικό το σύνθημά τους:
«Γιωργάκη και Λοβέρδο, η ίδια συμμορία – θα σας χειρουργήσουμε χωρίς αναισθησία».



Φυσικά τα συνθήματα για κάθε λογής «ελικόπτερα» είχαν την τιμητική τους. Ενώ δυνατά και πολλές φορές ακούστηκε το «Ψωμί –Παιδεία – Ελευθερία – η Χούντα δεν τελείωσε το ΄73».



Για πολλές ώρες συνεχιζόταν η πορεία, ενώ οι περισσότεροι διαδηλωτές παρέμεναν ειρηνικά στην πλατεία Συντάγματος και στους γύρω δρόμους.

Τελικά, η ΟΛΜΕ και οι εκπαιδευτικοί  φθάνουν στην πλατεία γύρω στις 3.20΄ μμ!



 Μια μεγαλειώδης και συγκλονιστική έκφραση της λαϊκής θέλησης. 



Που γίνεται ακόμα πιο εμφατική με τη συμμετοχή και του επαγγελματικού κόσμου. Αφού στην απεργία που εξήγγειλε η ΓΣΕΒΕ, συμμετείχαν σχεδόν καθολικά τα καταστήματα στο κέντρο της Αθήνας




Ήταν επόμενο να γίνει απόπειρα αμαύρωσης της κινητοποίησης, καθώς και αποπροσανατολισμού και εκφοβισμού της κοινής γνώμης.

Έτσι γύρω στις 2μμ έγινε για πρώτη φορά η απόπειρα εμφάνισης «κουκουλοφόρων» στην πλατεία. Η αντίδραση των συγκεντρωμένων ήταν καταλυτική; Αποδοκίμασαν αποφασιστικά τους επίδοξους βιαστές της κινητοποίησης με αποτέλεσμα να τραπούν άρον άρον σε φυγή.

Το ίδιο έργο επαναλήφθηκε μερικές φορές με αντίστοιχο αποτέλεσμα.

Θέλουμε να δηλώσουμε, βεβαίως, ότι η πραγματοποίηση «επεισοδίων» ήταν στρατηγικό σχέδιο που οργανώθηκε συστηματικά με σκοπό να αποτελέσουν την «τροφή» για τα τοπικά και τα διεθνή μίντια, ώστε να μειωθεί ο αντίκτυπος της λαϊκής έκρηξης.





Δύο γεγονότα μας αναφέρθηκαν:

Ώρες πριν από τα επεισόδια σε παρόδους κάτω από την πλατεία Συντάγματος, ακόμη και της Ομόνοιας, εντοπίστηκαν παρέα με δυνάμεις ΜΑΤ, και διάφοροι «άγνωστοι» με πολιτικά, γενειοφόροι, με «πέτσινα» και άλλα σύνεργα. Αρκετοί από αυτούς εμφανίστηκαν στα γεγονότα που ακολούθησαν.

Στη κάτω γωνία της πλατείας Συντάγματος, κοντά στο ξενοδοχείο  King George, άνθρωπος με ντουντούκα και περίπου 20 άλλα άτομα – αρκετά πριν ξεκινήσουν τα «επεισόδια» - φώναζε ότι «αυτή τη στιγμή ο λαός της Αθήνας έσπασε τα κιγκλιδώματα μπροστά στη Βουλή» και καλούσε τους συγκεντρωμένους να «επιτεθούν». Τυχαία ήταν μπροστά σε ένα γκρουπ μαθητών που ευτυχώς δεν παρασύρθηκαν.

Θα μπορούσαν να αναφερθούν και άλλα περιστατικά.

Θέλουμε να δηλώσουμε κατηγορηματικά: η συντριπτικά μεγάλη πλειοψηφία των διαδηλωτών δεν είχε καμία συμμετοχή σ’ αυτό που παρουσιάζουν πολλά κανάλια.
Φυσικά υπήρχε αγανάκτηση και αποδοκιμασία και απέναντι στις δυνάμεις των αστυνομικών.



Αλλά η αποφασιστικότητα των συγκεντρωμένων δεν επέτρεψε να πραγματοποιηθούν τα σχέδια εκείνων που τροφοδοτούν την ανωμαλία.



Τα όσα γεγονότα ακολούθησαν είχαν την υπογραφή πολύ συγκεκριμένων κύκλων.

Το σίγουρο είναι ότι, παρά τις όποιες μεθοδεύσεις, η δυναμική που αναπτύσσεται, το κύμα της λαϊκής οργής, δεν έχει επιστροφή.

Αυτό δημιουργεί νευρικότητα και πανικό στην κυβέρνηση και σ’ όλους τους υποστηρικτές του μνημονίου.

Αλήθεια, τι θα ψηφίσουν αύριο οι βουλευτές του κυβερνητικού κόμματος;
Με τι «μούτρα» θα βγουν ν’ αντικρίσουν τους ψηφοφόρους τους;

Όμως, πάλι η απάντηση θα δοθεί στους δρόμους της Αθήνας και των άλλων ελληνικών πόλεων.
Γιατί και αύριο είναι μια μεγάλη μέρα για τη λαϊκή κινητοποίηση.



Και κάθε μέρα.



Ώσπου να ξανάρθει το χαμόγελο στα χείλη των Ελλήνων. 


Τρίτη 18 Οκτωβρίου 2011

Διπλάσιο το κόστος των μέτρων για τους Έλληνες από τα αντίστοιχα Ιρλανδίας και Πορτογαλίας





Διπλάσιο οικονομικό και κοινωνικό κόστος έχει το πρόγραμμα δημοσιονομικής εξυγίανσης της Ελλάδος από τα αντίστοιχα Ιρλανδίας και Πορτογαλίας, σύμφωνα με δημοσίευμα των Financial Times.



Με άλλα λόγια ο ελληνικός λαός θα υποστεί οικονομικά βάρη τουλάχιστον δυο φορές πιο επαχθή από τα αντίστοιχα των άλλων χωρών που ανήκουν στα … PIIGS. Σύμφωνα με  τους Financial Times – που δεν φημίζονται για την προοδευτικότητά τους – τα επώδυνα μέτρα που ληφθεί στα πλαίσια του προγράμματος αυστηρής λιτότητας κατ’ εντολήν των δανειστών θα οδηγήσουν σε υπονομεύσουν ακόμη περισσότερο την ανάπτυξη στην ασθενέστερη οικονομία της Ευρωζώνης.



Τα ανακοινωθέντα μέτρα για το 2011 αφαιρούν από κάθε ελληνικό νοικοκυριό 5.600 ευρώ ή 14% του μέσου οικογενειακού εισοδήματος, ποσοστό διπλάσιο από τα αντίστοιχα στις ομοιοπαθείς Πορτογαλία και Ιρλανδία και τριπλάσιο από της Ισπανίας που αυτοβούλως εφαρμόζει πρόγραμμα σκληρής λιτότητας. Με τα στατιστικά στοιχεία των FT γίνεται προφανές το μέγεθος του προβλήματος που έχει να αντιμετωπίσει η ελληνική κυβέρνηση αλλά και τα διλήμματα που τίθενται στους πιστωτές της χώρας, την Τρόικα, που έχει επιβάλλει ένα πρόγραμμα-σοκ, δίχως να δοθούν οι απαραίτητες χρονικές διορίες για τις δομικές αλλαγές που απαιτούνται για την αναθέρμανση της οικονομίας, επισημαίνουν οι συντάκτες της έκθεσης.

«Θα απαιτηθούν νέες περικοπές δημοσίων δαπανών»




Η ανάλυση των FT βασίζεται σε στοιχεία που συχνά παραλείπονται από τις γενικές συζητήσεις για την κρίση χρέους της ευρωζώνης. Καθώς κατ΄ αναγωγήν, μόνο τα επιτόκια δανεισμού της Ελλάδος αναμένεται να αυξηθούν κατά 77% από το 2010 έως το 2015(!), είναι προφανές πως θα απαιτηθούν περαιτέρω περικοπές δημοσίων δαπανών αποκλειστικά για την εξυπηρέτηση του χρέους, ακόμα δε μεγαλύτερες αν συμπεριληφθεί και η μείωση του ελλείμματος.

Οι συντάκτες εκφράζουν επιφυλάξεις για το κατά πόσο είναι εφικτή η επίτευξη του στόχου περιστολής δαπανών ύψους 24,6 δις ευρώ. Ακόμη όμως κι αν η κυβέρνηση πετύχει να εφαρμόσει τα μισά από τα προβλεπόμενα μέτρα, το μέσο εισόδημα θα μειωθεί κατά 11%, ή 4.500 ευρώ, γεγονός που αποδεικνύει πως το ελληνικό πακέτο θα είναι πιο οδυνηρό από εκείνο της Ιρλανδίας το 2009 που αφαίρεσε 9% από το μέσο εισόδημα. Για το 2011 το ιρλανδικό πρόγραμμα προβλέπει μείωση εισοδημάτων κατά 7%, το μισό ποσοστό από ότι στην Ελλάδα, ενώ αντίστοιχα είναι και τα μεγέθη της Πορτογαλίας.

Η οικονομία προβλέπεται ότι θα υποχωρήσει κατά 5,5% αυτό τον χρόνο, και επιπλέον κατά 2,5% το 2012, οδηγώντας τη συνολική υποχώρηση από το 2008 στο ύψος του 14%. Τα μέτρα λιτότητας φαίνεται ότι πλήττουν με εξίσου σκληρό τρόπο το ΑΕΠ. Σε κατά κεφαλήν βάση, το «πακέτο» λιτότητας του 2011 είναι χειρότερο κατά 2.200 ευρώ – 11% από την πρόβλεψη του 2011 για 19.729 ευρώ κατά κεφαλήν ΑΕΠ.

Αυτό είναι δυο φορές χειρότερο από την αντίστοιχη πρόβλεψη για μείωση κατά 5%  στο κατά κεφαλήν ΑΕΠ του πορτογαλικού πακέτου λιτότητας, και περισσότερο από 20 φορές του σχετικού γερμανικού προγράμματος, που προβλέπει μείωση λιγότερη από 0,5% του κατά κεφαλήν ΑΕΠ.

Φαίνεται ότι από ξένα δημοσιεύματα μαθαίνουμε μέρος μόνο της αλήθειας.

Τα μέτρα της κυβέρνησης και της τρόικα έχουν  «ματώσει¨ τα ελληνικά  νοικοκυριά, έχουν αποστερήσει από τους εργαζομένους δικαιώματα και κεκτημένα δεκαετιών, υπονομεύουν και εκχωρούν την ίδια την εθνική κυριαρχία.

 Συσσωρεύουν νέες αποτυχίες που οδηγούν – άλλωστε αυτό το δείχνουν απροκάλυπτα τα στοιχεία που συνεχώς αποκαλύπτονται και με βάση το γεγονός ότι έρχεται και το «κούρεμα» του ελληνικού χρέους – σε ακόμη πιο επώδυνα μέτρα.

Και τολμούν παρόλα αυτά να μιλούν για «εθνική συναίνεση» ενώ επισείουν νέες τρομοκρατικές απειλές στον ελληνικό λαό.

Η διήμερη απεργία και οι κινητοποιήσεις τις μέρες που ακολουθούν μπορούν την απάντηση που επιβάλλεται σ’ αυτές τις ανάλγητες και αδιέξοδες πολιτικές.