Η κορύφωση του ελληνικού δράματος - μια ανάλυση από το Council on Foreign Relations ... και ένα βίντεο για την ευρωπαϊκή κρίση χρέους

Το ελληνικό “δράμα” συνεχίζει να εξελίσσεται …

Πολλά είναι τα δημοσιεύματα στον ελληνικό και διεθνή τύπο που μιλούν ότι έχει φτάσει η “ώρα της κρίσεως”.

Ότι το δράμα πλησιάζει στην κορύφωσή του.

Υπάρχει το έκτακτο Eurogroup της Δευτέρας και η 30^η Ιουνίου όπου εκπνέει η διορία για την αποπληρωμή των συγκεντρωμένων δόσεων στο ΔΝΤ.

 Η εξαίρετη «φίλη» της Ελλάδας, Κριστίν Λαγκάρντ, έχει δηλώσει ότι σε περίπτωση μη πληρωμής θα χαρακτηρίσει την Ελλάδα ότι βρίσκεται σε χρεοκοπία.

Ας δούμε, όμως, και κάποια σχόλια από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού …

Συγκεκριμένα μια ανάλυση του Sebastian Mallaby, ο οποίος είναι Paul A. Volcker Senior Fellow for International Economics στο  Council on Foreign Relations (CFR). Έχει εργαστεί ως δημοσιογράφος και αναλυτής στους Financial Times, στη Washington Post, ενώ κείμενά του έχουν δημοσιευτεί στους New York Times, την Wall Street Journal και το Atlantic Monthly.

  Έχει γράψει τη βιογραφία του προηγούμενου διοικητή της Federal Reserve των ΗΠΑ. Ενώ πιο γνωστό είναι το βιβλίο του, More Money Than God: Hedge Funds and the Making of a New Elite.

 Το κείμενό του έχει ως εξής:

 “Από την έναρξη της ελληνικής δημοσιονομικής κρίσης που διαρκεί περισσότερο από πέντε χρόνια, η χώρα έχει επανειλημμένα αψηφήσει τις προβλέψεις για γρήγορη έξοδο από την ευρωζώνη. Αλλά η στιγμή της αλήθειας πλησιάζει.

Τον Ιανουάριο, μετά από διαρκή μείωση του βιοτικού επιπέδου κατά ένα ένα τρίτο, οι Έλληνες εξέλεξαν μια κυβέρνηση που διακήρυσσε μια πολιτική εναντίον της λιτότητας η οποία υποσχέθηκε να αντισταθεί στους πιστωτές. Αλλά και  οι πιστωτές έχουν «μουλαρώσει», αποφασισμένοι να μην αφήσουν μια χώρα να εγκαταλείψει τις μεταρρυθμίσεις με το φόβο μήπως και εκλογείς σε άλλες χώρες απαιτήσουν την ίδια μεταχείριση. Οι έντονες διαπραγματεύσεις μέσα σε ένα «θερμό» κλίμα ανάμεσα στους Έλληνες και τους «εταίρους» τους έχουν φτάσει σε αδιέξοδο, με τον λαϊκιστή Έλληνα πρωθυπουργό (ο χαρακτηρισμός ανήκει στον αρθρογράφο),   Αλέξη Τσίπρα, να κατηγορεί τους ξένους για " λεηλασία " της χώρας του. Με την υιοθέτηση  μιας δραματικής αλλαγής στο ρητορικό τόνο, ο Τσίπρας προφανώς  επιλέγει να δώσει υπόσταση σε μια αιτία, κι όχι να προετοιμάσει το έδαφος για την εξεύρεση λύσης.

Οι Έλληνες βρίσκονται τώρα αντιμέτωποι με μια σειρά δοκιμασιών, οποιαδήποτε από τις οποίες θα μπορούσε να επιταχύνει το φινάλε. Στις 18 Ιουνίου, οι Έλληνες επρόκειτο να συναντηθούν με τους ευρωπαίους υπουργούς οικονομικών με την ελπίδα να σπάσει το αδιέξοδο. Οι πιθανότητες προόδου αποδείχτηκαν εξαιρετικά εύθραυστες, δεδομένου του πρόσφατου τόνου από την ελληνική κυβέρνηση. Υποθέτοντας ότι τίποτα δεν θα προέκυπτε στη συνεδρίαση της Πέμπτης, μπορεί να υπάρξει άλλη μια ευκαιρία αυτό το Σαββατοκύριακο, αφού  μια έκτακτη σύνοδο κορυφής των αρχηγών κρατών της ευρωζώνης θα συγκληθεί για να δώσει μια τελευταία ευκαιρία για διαπραγμάτευση. Μετά από αυτό, οι Έλληνες θα οδηγηθούν σε μια σειρά από προθεσμίες αποπληρωμής δανείων. Χωρίς μια συμφωνία με τους πιστωτές που να “ξεκλειδώνει”  φρέσκα χρηματικά ποσά  διεθνούς “βοήθειας”, είναι απίθανο να βρει η Ελλάδα τα χρήματα.

Η πρώτη προθεσμία αποπληρωμής έρχεται στο τέλος του Ιουνίου, όταν οι Έλληνες είναι υποχρεωμένοι να πληρώσουν  κάτι λιγότερο από 2 δισεκατομμύρια δολάρια στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Η μη πληρωμή θα εγείρει ερωτήματα σχετικά με το αν η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα συνεχίσει να υποστηρίζει τις ελληνικές ιδιωτικές τράπεζες. Τεχνικά, η ΕΚΤ υποτίθεται ότι είναι μόνο για την παροχή ρευστότητας σε μία τράπεζα που μπορεί να παρέχει εγγύηση καλής ποιότητας. Αλλά η κύρια εξασφάλιση των ελληνικών τραπεζών αποτελείται από ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου. Αν η Ελλάδα «χρεοκοπήσει» στο ΔΝΤ, θα είναι δύσκολο να προσποιηθεί ότι τα ομόλογα της αξίζουν την ονομαστική τους αξία.

Αν η ΕΚΤ περιορίσει τα δάνεια προς τις ελληνικές τράπεζες, αυτές θα βρεθούν στον κίνδυνο της κατάρρευσης. Οι «ορθολογιστές» καταθέτες θα τρέξουν, μετατρέποντας αυτόν τον κίνδυνο σε  βεβαιότητα. Η κυβέρνηση θα πρέπει, επομένως, να αντιμετωπίσει την κατάσταση με την απαγόρευση των αναλήψεων: θα υπάρξουν εκτεταμένες «διακοπές» των τραπεζών, καθώς και η απαγόρευση για την εξαγωγή ευρώ από τη χώρα. Εν τω μεταξύ, η κυβέρνηση, στερώντας τη δυνατότητα πώλησης ομολόγων στους δικούς της τραπεζίτες, δεν θα έχει άλλη  επιλογή παρά να πληρώσει τους δημοσίους υπαλλήλους και τους συνταξιούχους με IOUs – στην πραγματικότητα, μ’ ένα νέο εγχώριο νόμισμα. Σε αυτό το σημείο, η νομισματική ένωση θα υπάρχει μόνο κατ’ όνομα. Ένα ευρώ κλειδωμένο μέσα σε μια τράπεζα στην Ελλάδα δεν θα είναι πλέον ισοδύναμο με ένα ευρώ στη Γερμανία ή την Ολλανδία.

Είναι πιθανό, πολύ πιθανόν, ότι η ΕΚΤ θα αποστρέψει τα μάτια της από τη μη καταβολή της δόσης στο ΔΝΤ για την αποφυγή να ωθήσει την  Ελλάδα σε ένα σπιράλ θανάτου. Η κεντρική τράπεζα μπορεί να προσποιηθεί ότι οι ελληνικές εγγυήσεις είναι καλές και έτσι να παρατείνει την επιβίωση των τραπεζών. Αλλά τότε η Ελλάδα θα αντιμετωπίσει άμεσα μια σειρά από περαιτέρω δοκιμασίες. Η κυβέρνηση αντιμετωπίζει τις πληρωμές στους κατόχους των ομολόγων στις 10 Ιουλίου και  17 Ιουλίου. Και, στη συνέχεια, στις 20 Ιουλίου , θα πρέπει να επιστρέψει στην ίδια την ΕΚΤ, το ποσό των  3,5 δις. ευρώ. Και πάλι, οι Έλληνες δεν θα βρουν τα χρήματα για αυτή την επιστροφή εκτός αν λάβουν νέα ξένη «βοήθεια». Εάν η Ελλάδα δεν μπορέσει να πληρώσει την ΕΚΤ, είναι δύσκολο να δούμε πώς η κεντρική τράπεζα θα μπορέσει να συνεχίσει να «κοιτάζει» τον άλλο τρόπο. Οι επεκτάσεις και η προστασία θα τελειώσουν.

Ορισμένοι σχολιαστές ζωγραφίζουν αυτό ως σωτηρία. Αν η Ελλάδα δεν ανταποκριθεί στο ανεξόφλητο χρέος της, μπορεί να συντριβεί από το βάρος που θα συνθλίβει τον προϋπολογισμό της. Ομοίως, αν οι Έλληνες προχωρήσουν σε έξοδο από την ευρωζώνη και επιτρέψουν στο νέο τους νόμισμα να πέσει, στον εξαγωγικό τους τομέα  (στον τουρισμό, κυρίως) θα ωφεληθούν. Και η απειλή της υποτίμησης, η οποία έχει αποθαρρύνει τις επενδύσεις των επιχειρήσεων, θα μπορούσε να τελειώσει από το γεγονός ότι η απειλή θα έχει γίνει πραγματικότητα. Αλλά αυτή η ερμηνεία του Grexit είναι σχεδόν βέβαια λαθεμένη. Στην πραγματικότητα, η Ελλάδα εκτός ευρωζώνης κινδυνεύει να γίνει ένα «αποτυχημένο κράτος» όχι μια ευπρόσδεκτη προοπτική για τους Έλληνες, και ούτε και για τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους συμμάχους τους.

Γιατί η «αισιόδοξη»  ερμηνεία του Grexit πιθανόν να είναι λάθος; Κυρίως επειδή προϋποθέτει μια μη ρεαλιστική αποφασιστικότητα από τον Τσίπρα και τον εύθραυστο συνασπισμό του. Θεωρητικά, αν η Ελλάδα αθετήσει τα χρέη της προς τους ξένους, θα αποτινάξει μια σημαντική επιβάρυνση. Στην πράξη όμως, οι Έλληνες είναι πιο πιθανό να πέσουν σε μια κατάσταση παράκλησης για τις ληξιπρόθεσμες οφειλές, ενώ θα υπόσχονταν να επιστρέψουν τα χρέη τελικά, έτσι ώστε η αποτίναξη του βάρους θα είναι περιορισμένη. Ομοίως, μια ρήξη με το ευρώ και μια απότομη υποτίμηση εφάπαξ θα μπορούσε να τονώσει την εμπιστοσύνη στις ελληνικές προοπτικές. Αλλά η ιδέα ότι το ελληνικό κράτος είναι σε θέση, σε σύντομο χρονικό διάστημα, να ανακάμψει από την εισαγωγή ενός αξιόπιστου νέου νομίσματος είναι ένα πολύ παρατραβηγμένη. Αντί να κάνουν μια ρήξη, οι Έλληνες είναι πιθανό να κινηθούν αρχικά προς μια μεσοβέζικη κατάσταση με τη χρήση τόσο του ευρώ όσο και του ανεπεξέργαστου IOUs. Το χάος θα σκοτώσει την εμπιστοσύνη, δεν θα την ενισχύσει.

Αν το Grexit θα ήταν τρομερό για την Ελλάδα, τι θα σήμαινε για τους ξένους; Ανησυχητικό είναι το γεγονός, οι Ευρωπαίοι ηγέτες έχουν απαντήσει στο ερώτημα αυτό με πολύ στενό τρόπο. Πιστεύουν πως έχουν καταφέρει να αποτρέψουν την εξάπλωση της χρηματοπιστωτικής κρίσης διαχειριζόμενοι  την κρίση στην ευρωζώνη  επαρκώς: Αν το  Grexit αποσταθεροποιήσει τις αγορές ομολόγων στην Πορτογαλία, την Ισπανία ή αλλού, μια ταχεία έγχυση ρευστότητας από την ΕΚΤ θα αντιμετωπίσει γρήγορα το πρόβλημα. Αλλά η πραγματική απειλή από το Grexit μπορεί να βρίσκεται αλλού: όχι στις αγορές, αλλά στη γεωπολιτική.

Η Ελλάδα μπορεί να είναι μια μικρή οικονομία, με πληθυσμό έντεκα εκατομμυρίων και με παραγωγή που αντιστοιχεί μόλις 2% του συνόλου της ευρωζώνης. Αλλά είναι μέλος του ΝΑΤΟ. Θα μπορούσε να παραμείνει μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και βρίσκεται σε μια ταραγμένη περιοχή του κόσμου: στο σταυροδρόμι των Βαλκανίων, της Βόρειας Αφρικής και της Τουρκίας. Για όλους αυτούς τους λόγους, η ιδέα ότι μια ελληνική κατάρρευση δεν θα προκαλέσει απρόσμενα αποτελέσματα για τους ξένους φαίνεται ευφάνταστη στην ακρότητά της. Αν υπάρχει ένα δίδαγμα από τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια της γεωπολιτικής, είναι σίγουρα ότι τα αδύναμα κράτη μπορούν να επηρεάσουν τα δυτικά συμφέροντα έντονα.

Ήδη, ο Τσίπρας προέβαλε μια ιδέα του τι θα μπορούσε να συμβεί, αν η χώρα του αποκοπεί από την περαιτέρω δυτική βοήθεια και οδηγηθεί στο χάος. Τον Απρίλιο, επισκέφτηκε τη Μόσχα για να περάσει ορισμένες «ευχάριστες στιγμές»  με τον Βλαντιμίρ Πούτιν. Κατήγγειλε  την πολιτική της Δύσης έναντι της Ρωσίας, ενώ εκεί, κάλεσε την Ευρώπη να καταλήξει σε άρση της επιβολής των κυρώσεων εναντίον του Πούτιν καθώς αυτές θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε ένα «νέο ψυχρό πόλεμο». Σε περίπτωση ενός καταστροφικού Grexit, το ελληνικό φλερτ με τη Μόσχα θα μπορούσε να αποβεί σε μια πιο σοβαρή υπόθεση. Στη συνέχεια, η Δύση θα έπρεπε να λάβει υπόψη της ότι ένα μέλος του ΝΑΤΟ  είναι πιο φιλικό με τη Ρωσία παρά με τους υποθετικούς τους συμμάχους. Στο  μεταξύ, η ΕΕ θα πρέπει να διαπληκτίζεται  με ένα δυσαρεστημένο κράτος μέλος. Αυτό δεν θα ήταν καλό για την ήδη αδύναμη συνοχή της Ένωσης.

Όταν πρόκειται για την άσκηση ηγεσίας στον κόσμο, ούτε οι Ηνωμένες Πολιτείες ούτε η Ευρωπαϊκή Ένωση καλύπτονται από «δόξα» πρόσφατα. Μια ελληνική τραγωδία θα μπορούσε μόνο να προσθέσει άλλη μία στον κατάλογο των επίμαχων προκλήσεων. Με ένα  σχετικά μικρό αντίτιμο, οι πιστωτές θα μπορούσαν να δώσουν στους Έλληνες τους πόρους για να αποφύγουν τη χρεοκοπία και το χάος. Ωστόσο με τους «εξωφρενικούς» λαϊκιστές στην Αθήνα, μια Ελλάδα που θα συντριβεί από την ευρωζώνη θα μπορούσε να προκαλέσει ακόμη περισσότερα προβλήματα”.

Οι διαπιστώσεις, τα συμπεράσματα και οι χαρακτηρισμοί ανήκουν στον αρθρογράφο.

Εμείς απλώς θέλουμε να δείξουμε πώς προσεγγίζουν το ελληνικό πρόβλημα, ειδικά από την πλευρά της άλλης όχθης του Ατλαντικού.

Εκείνο που περιγράφεται είναι η πραγματοποίηση ενός «συμβιβασμού» που θα κατοχυρώνει και θα «σταθεροποιεί» τα συμφέροντα των δανειστών, της ευρωζώνης, των Αμερικανών ενώ δεν θα αποσταθεροποιεί τις γεωπολιτικές ισορροπίες (που τους βολεύουν …).

Φυσικά, το άρθρο περιγράφει και το πλέγμα των αδυσώπητων απαιτήσεων σε ένα χείμαρρο δισεκατομμυρίων που πρέπει να πληρώσει ο λαός μας στους τοκογλύφους δανειστές μέσα σε ασφυκτικές προθεσμίες …

Στη συνέχεια παρουσιάζουμε ένα βίντεο από το Bloomberg  για την πορεία της ευρωπαϊκής κρίσης χρέους

Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων: Η έλλειψη επίσημου συστήματος υποδοχής στα Δωδεκάνησα απαιτεί άμεση λύση -

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων (20 Ιουνίου), οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα προειδοποιούν για την επιδεινούμενη κατάσταση που αντιμετωπίζουν οι νεοεισερχόμενοι πρόσφυγες στα Δωδεκάνησα και στα νησιά του Βορείου Αιγαίου, όπου εδώ και μήνες παρατηρείται μία άνευ προηγουμένου άφιξη ανθρώπων που προσπαθούν να σωθούν από τον πόλεμο, τη βία και τη φτώχεια.

Από την αρχή του χρόνου, περισσότεροι από 46.000 πρόσφυγες έχουν περάσει στην Ελλάδα από τα θαλάσσια σύνορα, ενώ τα νησιά που έχουν δεχτεί το μεγαλύτερο αριθμό προσφύγων είναι η Λέσβος, η Χίος, η Κως, η Λέρος και η Σάμος. Στην Κω, όπου οιΓιατροί Χωρίς Σύνορα έχουν ξεκινήσει τους τελευταίους μήνες ένα πρόγραμμα παροχής ιατρικής και ανθρωπιστικής βοήθειας, η κατάσταση κρίνεται ιδιαίτερα ανησυχητική, εξαιτίας της παντελούς έλλειψης υπηρεσιών υποδοχής από τις αρχές. Εκατοντάδες πρόσφυγες και μετανάστες αναγκάζονται να διαμένουν σε ένα εγκαταλελειμμένο και ερειπωμένο ξενοδοχείο, το «Κάπταιν Ηλίας» (Captain Elias), χωρίς ηλεκτρισμό και παροχή οποιασδήποτε βοήθειας και προστασίας.

Αυτή τη στιγμή οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα είναι η μόνη οργάνωση που προσπαθεί να βελτιώσει τις συνθήκες διαβίωσης στον προσφυγικό καταυλισμό «Κάπταιν Ηλίας», παρέχοντας ταυτόχρονα ιατρική και ψυχοκοινωνική φροντίδα στους ανθρώπους που διαμένουν εκεί. Καμία επίσημη αρχή δεν έχει αναλάβει την ευθύνη για τη διαχείριση του προσφυγικού αυτού καταυλισμού προκειμένου να διασφαλιστεί η ασφάλεια των προσφύγων και οι σωστές συνθήκες διαβίωσης. «Οι συνθήκες είναι εντελώς απαράδεκτες. Αυτό το πρώην ξενοδοχείο, που έχει μετατραπεί σε αληθινό προσφυγικό καταυλισμό, είναι βρώμικο, ασφυκτικά γεμάτο από κόσμο και καθόλου ασφαλές. Οι πρόσφυγες που δεν διαθέτουν τα χρήματα για να νοικιάσουν ένα δωμάτιο σε ένα κανονικό ξενοδοχείο, αναγκάζονται να κοιμηθούν όπου βρουν μέσα στο «Κάπταιν Ηλίας», στους διαδρόμους, έξω στον κήπο ή στην ταράτσα. Υπάρχουν μικρά παιδιά που παίζουν ξυπόλυτα δίπλα στα μπάζα και τα σπασμένα τζάμια. Είναι ένα επικίνδυνο μέρος. Κανένας δεν αξίζει να διαμένει σε τόσο άσχημες συνθήκες», αναφέρει οΣτάθης Κυρούσης, Επικεφαλής της Αποστολής των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στην Ελλάδα και τα Βαλκάνια.

Εκτός από τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα, η μόνη βοήθεια στους πρόσφυγες και μετανάστες που καταφθάνουν στα Δωδεκάνησα παρέχεται  από τοπικές ομάδες εθελοντών. Δεν πραγματοποιείται από  καμία επίσημη αρχή διανομή τροφίμων και βασικών ειδών πρώτης ανάγκης, όπως επίσης δεν παρέχεται οποιαδήποτε πληροφορία για τη διαδικασία που πρέπει να ακολουθήσουν οι νεοεισερχόμενοι πρόσφυγες για να πάρουν τα απαιτούμενα έγγραφα από την αστυνομία. Η μόνη πληροφορία που τους δίνεται είναι μία ημερομηνία για να παρουσιαστούν στο αστυνομικό τμήμα και να καταγραφούν. Κατόπιν, εγκαταλείπονται στο «Κάπταιν Ηλίας» χωρίς καμία άλλη υποστήριξη. 

Από την αρχή του χρόνου, περισσότεροι από 14.000 πρόσφυγες έφτασαν στα Δωδεκάνησα από την Τουρκία χρησιμοποιώντας μικρές φουσκωτές βάρκες. Αυτή την περίοδο, καταφτάνουν στην Κω κατά μέσο όρο 150 με 200 άνθρωποι κάθε μέρα. Πάνω από το 90% αυτών των ανθρώπων προέρχονται από εμπόλεμες χώρες όπως η Συρία, το Αφγανιστάν, το Ιράκ και η Σομαλία. Και παρόλο που όλοι πλέον αναγνωρίζουν ότι η Ελλάδα βρίσκεται αντιμέτωπη με μία προσφυγική κρίση, που αναμένεται να επιδεινωθεί καθώς όλο και περισσότεροι άνθρωποι περιμένουν να περάσουν στα νησιά από την Τουρκία, δεν υπάρχει καμία προσπάθεια έκτακτης ανταπόκρισης από τις αρχές και δεν έχει ληφθεί κανένα συγκεκριμένο μέτρο. «Δεν θα έπρεπε να παρέχουν οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα και οι ντόπιοι εθελοντές αυτή τη βοήθεια», τονίζει ο Στάθης Κυρούσης και προσθέτει «Η Ελλάδα και η Ευρώπη πρέπει να λάβουν άμεσα μέτρα για τη δημιουργία ενός λειτουργικού συστήματος υποδοχής που να διασφαλίζει αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης  και την άμεση ανταπόκριση σε αυτή την επείγουσα κατάσταση».

Σημείωση για τη δράση των Γιατρών Χωρίς Σύνορα

Από τον Μάρτιο 2015, οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα επέστρεψαν στην Κω προκειμένου να παράσχουν ιατρική και ανθρωπιστική βοήθειας, και μέχρι σήμερα έχουν πραγματοποιήσει περισσότερες από 1.500 ιατρικές συνεδρίες, παρέχοντας φροντίδα σε ασθενείς που πάσχουν από χρόνιες παθήσεις που χρειάζονται παρακολούθηση, λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος, δερματικές παθήσεις, πόνο στους μύες και γαστροεντερικές ασθένειες. Με την πλειοψηφία των προσφύγων να κοιμούνται στον προαύλιο χώρο ή μέσα στο πρώην  ξενοδοχείο «Κάπταιν Ηλίας», το οποίο έχει μετατραπεί σε  προσφυγικό καταυλισμό, οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα διένειμαν περισσότερα από 14.000 είδη πρώτης ανάγκης, όπως κουβέρτες, κιτ προσωπικής υγιεινής και διατροφικά σκευάσματα. Για να βελτιωθούν οι συνθήκες στον καταυλισμό «Κάπταιν Ηλίας», οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα εγκατέστησαν παροχές νερού και χημικές τουαλέτες, ενώ φροντίζουν καθημερινά για την καθαριότητα του χώρου. Προκειμένου να παρέχουν βοήθεια σε περισσότερους ανθρώπους, οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα σύστησαν, από τις 11/6, και μια κινητή ιατρική ομάδα για να επισκέπτεται με βάρκα τα γειτονικά νησιά των Δωδεκανήσων προκειμένου να ανταποκριθεί στις ανάγκες των νεοαφιχθέντων και στα άλλα νησιά.

Σε ένα από τα σημεία εξόδου της χώρας, στα βόρεια σύνορα της Ελλάδας με την ΠΓΔΜ (Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας), οι ομάδες των Γιατρών Χωρίς Σύνορα που εργάζονται στην περιοχή, βλέπουν καθημερινά έναν μεγάλο αριθμό προσφύγων που προσπαθούν να εγκαταλείψουν τη χώρα, και μέσω της δυτικής βαλκανικής οδού, να φτάσουν στη δυτική και βόρεια Ευρώπη. Εκατοντάδες πρόσφυγες αναγκάζονται να περπατήσουν με τα πόδια για 70 χιλιόμετρα από τη Θεσσαλονίκη μέχρι τα σύνορα, καθώς οι Αρχές έχουν απαγορεύσει την παραμονή των προσφύγων στο Νομό Κιλκίς και την προσέγγιση της περιοχής με Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Εν συνεχεία, οι πρόσφυγες κοιμούνται στο ύπαιθρο, ενώ κρύβονται στο δάσος, περιμένοντας να περάσουν στην ΠΓΔΜ. Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα με κινητές ομάδες παρέχουν ιατρική φροντίδα στους πρόσφυγες, θεραπεύοντας τα τραύματα που προκαλούνται εξαιτίας του διήμερου επίπονου ταξιδιού με τα πόδια (φουσκάλες, αιμορραγίες κ.α.). Επίσης, οι ιατρικές ομάδες των Γιατρών Χωρίς Σύνορα περιθάλπουν συνήθως ασθενείς με λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος, δερματικές παθήσεις, μυϊκούς πόνους, γαστροεντερικές ασθένειες και τραύματα που προκλήθηκαν από χρήση βίας. Μέχρι την 1η Ιουνίου, οι ομάδες των Γιατρών Χωρίς Σύνορα πραγματοποίησαν, περισσότερες από 1.000 ιατρικές συνεδρίες και διένειμαν 13.500 είδη πρώτης ανάγκης.

Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα ξεκίνησαν τον Δεκέμβριο 2014 να λειτουργούν κινητές ιατρικές μονάδες για τους μετανάστες χωρίς έγγραφα, αιτούντες άσυλο και πρόσφυγες στη Σερβία σε διαφορετικές τοποθεσίες- Μπογκοβάτζα (Bogovadja), Σουμπότιτσα (Subotica) κοντά στα ουγγρικά σύνορα και Βελιγράδι. Η πλειοψηφία των ανθρώπων που είναι καθ’ οδόν προς τη Βόρεια Ευρώπη, αντιμετωπίζει πολύ κακές συνθήκες διαβίωσης, ενώ ταυτόχρονα λαμβάνει πολύ περιορισμένη βοήθεια. Οι ομάδες των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στη Σερβία παρέχουν επείγουσα ιατρική περίθαλψη και βασικά είδη πρώτης ανάγκης.

Παράλληλα, με τρία διασωστικά πλοία αυτή τη στιγμή, οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα πραγματοποιούν επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης στη Μεσόγειο, με επίκεντρο την Μάλτα. Από τις αρχές Μαΐου, οι ομάδες της οργάνωσης διέσωσαν περισσότερους από 3.500 ανθρώπους. Ταυτόχρονα παρέχουν ιατρική φροντίδα και ψυχοκοινωνική υποστήριξη  σε νεοαφιχθέντες πρόσφυγες που φτάνουν στην Σικελία της Ιταλίας.

Τους 17.720 φτάνουν οι άστεγοι στην Αττική!

    του Μ ...

Από την Παρασκευή άρχισε να δίνεται το επίδομα στέγασης, που θα κυμαίνεται από 70 ευρώ έως 220 ευρώ και, σε πρώτη φάση, αφορά μόνο 1073 άτομα, στο πλαίσιο της εφαρμογής του προγράμματος στέγασης και επανένταξης και κονδύλι ύψους 20 εκατ. ευρώ

Όπως δήλωσε η αναπληρώτρια υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, Θεανώ Φωτίου, από τα άτομα που θα λάβουν το επίδομα, τα 500  βρίσκονται στην Αττική, 153 στη Θεσσαλονίκη και 420 σε όλη την υπόλοιπη χώρα.

«Παρά την ηρωική προσπάθεια που γίνεται από τις υπηρεσίες, τα πράγματα δεν προχωράνε. Είναι απίστευτες οι ελλείψεις που υπάρχουν, είτε οικονομικές, είτε σε επίπεδο δομών στα θέματα περίθαλψης», τόνισε η κ. Φωτίου.

Σύμφωνα  με το ΑΠΕ-ΜΠΕ,  η κ. Φωτίου ανέφερε ότι μέχρι τέλος της εβδομάδας, θα υπάρχει πλήρης και ακριβής εικόνα, ποιοι θα επωφεληθούν από αυτούς που έκαναν αιτήσεις μέχρι τις 30 Μαΐου, που ήταν και η καταληκτική ημερομηνία και ζήτησαν να ενταχθούν στις ευεργετικές ρυθμίσεις του νομοσχεδίου για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης.

Όπως είπε η αναπληρώτρια υπουργός, σύμφωνα με μελέτη του Πανεπιστημίου Κρήτης, μόνο στο Λεκανοπέδιο Αττικής συνολικά οι άστεγοι φθάνουν στους 17.720, ανάμεσα τους και πολλοί που κοιμούνται ακόμα και μέσα στο αυτοκίνητο τους.

Συνολικά, σύμφωνα με τα στοιχεία που ανέφερε η κα Φωτίου, έχουν κατατεθεί 300.000 αιτήσεις και, όπως τόνισε, «το τραγικό είναι πως τα 140.000 άτομα ζητούν ρεύμα, ενώ 297.00 ζητούν σίτιση».

«Επιδότηση στέγης ζήτησαν 90.000 άτομα. Ωστόσο, θα δοθεί ένα επίδομα ενοικίου που θα κυμαίνεται από 70 ευρώ - 220 ευρώ μηνιαίως σε 30.000 οικογένειες, δηλαδή μόνο το ένα τρίτο των αιτήσεων θα είναι δυνατό σε πρώτη φάση να καλυφθεί», ανέφερε.

Τέλος, σημείωσε ότι στα σχέδια του υπουργείου, είναι και η αξιοποίηση 240 κτιρίων που είναι αυτή τη στιγμή αναξιοποίητα στην Αθήνα, ενώ ταυτόχρονα, διερευνά το νομικό πλαίσιο ώστε να ανταποκριθεί στις οικειοθελείς προσφορές που γίνονται από πολίτες που θέλουν να παραχωρήσουν είτε σπίτια είτε πολυκατοικίες για την κάλυψη των αναγκών των αστέγων.

Στο 26,6% η ανεργία

                                                                                                                        του Μ …

Αντιστροφή της πτωτικής τάσης που είχε αρχίσει να καταγράφει η ανεργία από το καλοκαίρι του 2014 σημειώθηκε στο τρίμηνο Ιανουαρίου – Μαρτίου 2015. Αναλυτικά, η ανεργία στο πρώτο τρίμηνο του 2015 διαμορφώθηκε στο 26,6%, έναντι 26,1% στο διάστημα Οκτωβρίου – Δεκεμβρίου 2014.

Σύμφωνα με την Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛΣΤΑΤ) στο πρώτο τρίμηνο 2015 ο αριθμός των απασχολούμενων ανήλθε σε 3.504.446 άτομα και των ανέργων σε 1.272.541. Το ποσοστό ανεργίας ήταν 26,6%, έναντι 26,1% του προηγούμενου τριμήνου και 27,8% του αντίστοιχου τριμήνου 2015.

Κατά το πρώτο τρίμηνο του 2015, βρήκαν απασχόληση 146.709 άτομα, τα οποία δήλωσαν ότι ήταν άνεργα πριν από ένα έτος. Παράλληλα, κατά το ίδιο χρονικό διάστημα, 41.874 άτομα μετακινήθηκαν από τον οικονομικά μη ενεργό πληθυσμό σε θέσεις απασχόλησης. Αντίθετα, 131.342 άτομα, τα οποία ένα χρόνο πριν ήταν απασχολούμενα, σήμερα είναι άνεργα και άλλα 65.115 άτομα που ήταν απασχολούμενα, είναι πλέον οικονομικά μη ενεργά. Επιπλέον, 118.803 άτομα, που πριν ένα έτος ανήκαν στον οικονομικά μη ενεργό πληθυσμό, εισήλθαν στην αγορά εργασίας αναζητώντας απασχόληση, αλλά είναι άνεργα.

Η απασχόληση μειώθηκε κατά 0,9% σε σχέση με το προηγούμενο τρίμηνο ενώ αυξήθηκε κατά 0,6% σε σχέση με το πρώτο τρίμηνο του 2014. Ο αριθμός των ανέργων αυξήθηκε κατά 2,1% σε σχέση με το προηγούμενο τρίμηνο και μειώθηκε κατά 5,2% σε σχέση με το πρώτο τρίμηνο του 2014.

Το ποσοστό ανεργίας των γυναικών (30,6%) είναι σημαντικά υψηλότερο από των ανδρών (23,5%). Το υψηλότερο ποσοστό ανεργίας παρατηρείται στους νέους ηλικίας 15-24 ετών (51,9%), το οποίο στις νέες γυναίκες φθάνει στο 57,0%.

Κατανομή ανεργίας

Η κατανομή της ανεργίας, λαμβάνοντας υπόψη το επίπεδο εκπαίδευσης, έχει ως εξής: το υψηλότερο ποσοστό ανεργίας παρατηρείται σε όσους έχουν πάει Μερικές τάξεις Δημοτικού/Δεν έχουν πάει καθόλου σχολείο (49,2%). Τα χαμηλότερα ποσοστά παρατηρούνται σε όσους έχουν διδακτορικό ή μεταπτυχιακό (12,9%) και στους πτυχιούχους της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης (19,8%).

Από το σύνολο των ανέργων που αναζητούν μισθωτή απασχόληση, το 14,3% αναζητά αποκλειστικά πλήρη απασχόληση, ενώ το 79,3% αναζητά πλήρη αλλά στην ανάγκη είναι διατεθειμένο να εργαστεί και με μερική απασχόληση. Τέλος, το 6,4% είτε αναζητά μερική απασχόληση είτε δεν ενδιαφέρεται αν θα βρει μερική ή πλήρη απασχόληση. Ένα ποσοστό ανέργων (5,9%) απέρριψε, κατά τη διάρκεια του Α’ τριμήνου του 2015, κάποια πρόταση ανάληψης εργασίας για διάφορους λόγους, κυρίως επειδή: α) δεν εξυπηρετούσε ο τόπος εργασίας (26,6%), β) δεν ήταν ικανοποιητικές οι αποδοχές (23,8%), γ) δεν εξυπηρετούσε το ωράριο (18,6%).

Το ποσοστό των ανέργων που δεν έχουν εργαστεί ποτέ στο παρελθόν, ανέρχεται στο 23,2% του συνόλου των ανέργων ενώ οι μακροχρόνια άνεργοι (αυτοί που αναζητούν από 12 μήνες και άνω εργασία, ανεξάρτητα αν είναι «νέοι» ή «παλαιοί» άνεργοι), αποτελούν αντίστοιχα το 71,6%. Το ποσοστό ανεργίας των ατόμων με ξένη υπηκοότητα, είναι μεγαλύτερο από το αντίστοιχο των Ελλήνων υπηκόων (34,8% έναντι 26,0%). Επίσης, το 70,0% των ξένων υπηκόων είναι οικονομικά ενεργό, ποσοστό σημαντικά υψηλότερο από το αντίστοιχο των Ελλήνων το οποίο είναι 50,5%.

Σε επίπεδο Περιφέρειας το μεγαλύτερο ποσοστό ανεργίας παρατηρείται στη Δυτική Ελλάδα και τη Δυτική Μακεδονία με 29,0%, καθώς και στις Ιόνιες Νήσους με 28,9%. Στον αντίποδα, το μικρότερο ποσοστό ανεργίας παρατηρείται στο Βόρειο Αιγαίο με 20,2% και στην Πελοπόννησο με 23,9%

Εξετάζοντας την εξέλιξη του αριθμού των απασχολουμένων, ανά τομέα της οικονομίας, παρατηρείται ότι στον πρωτογενή τομέα καταγράφεται μείωση 0,1% στον αριθμό των απασχολούμενων σε σχέση με το αντίστοιχο περσινό τρίμηνο. Στον δευτερογενή παρατηρείται αύξηση 1,1% στον αριθμό των απασχολούμενων και στον τριτογενή μείωση 0,2%.

Το ποσοστό της μερικής απασχόλησης ανέρχεται στο 10,0% του συνόλου των απασχολουμένων. Από το υποσύνολο αυτό των εργαζομένων το 68,5% έκανε αυτή την επιλογή διότι δεν μπόρεσε να βρει πλήρη απασχόληση, το 6,7% για άλλους προσωπικούς ή οικογενειακούς λόγους, το 3,4% γιατί εκπαιδεύεται, το 2,6% διότι φροντίζει μικρά παιδιά ή εξαρτώμενους ενήλικες και το 18,8% για διάφορους άλλους λόγους. Το ποσοστό των μισθωτών, το οποίο εκτιμάται σε 64,0%, εξακολουθεί να είναι χαμηλότερο του μέσου όρου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στην οποία ανέρχεται στο 83,5% του συνόλου των απασχολουμένων.

Ο Λαός, η Ρήξη κι ο μάγος της φυλής

Διονύσης Ελευθεράτος

Τύφλα να ‘χει ο «συμπονετικός καπιταλισμός» του Μπους…Τώρα «τα σπάει» (μυαλά και νεύρα) ο «συμπονετικός ευρωπαϊσμός του Μάρτιν Σουλτς. Καρδιές ράγισε ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου προ ολίγων ημερών, όταν μίλησε στην Bild για τα πάθη ημών των Ελλήνων. Σημαντική η μεγαλοψυχία του, δεδομένου ότι δεν μας κυβερνά καν το Ποτάμι…

Είπε ο λάτρης του Σταύρου που δεν αντέχει να βλέπει τον ελληνικό λαό να σταυρώνεται: «Οι άνθρωποι στην Ελλάδα, που υποφέρουν από την κρίση εδώ και χρόνια, χρειάζονται επειγόντως μια εναλλακτική προοπτική. Οι πιο φτωχοί στην Ελλάδα δεν έχουν αέρα να αναπνεύσουν. Τα προηγούμενα χρόνια ο ελληνικός λαός επωμίστηκε πολλές επώδυνες μεταρρυθμίσεις και μέτρα λιτότητας. Δεν μπορεί κανείς συνεχώς να μειώνει συνεχώς τις συντάξεις, έως ότου οι άνθρωποι γονατίσουν».

Αυτά τα λόγια μαζεύτηκαν στον ένα πόλο της ζυγαριάς του «ακριβοδίκαιου» Μάρτιν. Στην άλλη, η «κλασική» απαίτηση των δανειστών διατυπωμένη εν προκειμένω από τον ίδιο: “Μεταρρυθμίσεις»…

Δεν χρειάζεται να εξηγήσει κανείς (ειδικά στους αναγνώστες του Πριν) πως και γιατί οι «γενναίες τομές», τις οποίες επιζητούν Βερολίνο, Βρυξέλλες και ΔΝΤ, απολήγουν στην «τρόικα» λιτότητα – ύφεση – εκποιήσεις και την επιτείνουν. Αλλά, τέλος πάντων, σε εποχές ψυχωτικής προβολής της ιδέας τι είναι «ρεαλισμός» να τοποθετείσαι υπευθύνως στο δίλημμα «μετά σιέλου ή άνευ», με την κρυφή ελπίδα ότι αν η ΕΚΤ αυξήσει το όριο του ELA μπορεί να περισσέψει κανέναν ευρώ για αγορά βαζελίνης, τα δάκρυα του Σουλτς για τις κομμένες συντάξεις στην Ελλάδα «μετρούν». Κι ας τα συνοδεύει η προειδοποίηση πως «εξαντλείται η υπομονή» των (νταβραντισμένων) τοκογλύφων.

Σου λένε λοιπόν (ή το σκέφτονται) τόσοι και τόσοι άνθρωποι, που φοβούνται το χειρότερο: «Να εξασφαλίσουμε λοιπόν ότι δεν θα κουτσουρευτούν άλλο οι συντάξεις και βλέπουμε». Και τελικά τι βλέπουμε; Τον Γιούνκερ να ζητά μέσα σε όλα(μα όλα!) περικοπές και στις συντάξεις, καθώς και στο «θάνατο» του ΕΚΑΣ. Πότε; Προτού καλά καλά προλάβει να τελειώσει η συνέντευξη αυτής της σοσιαλδημοκρατικής «ψυχούλας» του Σουλτς…

Συμπέρασμα; Bγάλτε όποιο θέλετε…Εμείς σημειώνουμε ότι σε αυτό το ιερατείο-λησταρχείο που ονομάζεται Ευρωπαϊκή Ένωση καταντά προβληματικό και απελπιστικά προβλέψιμο ακόμη το κλασικό παιχνίδι του «καλού και του κακού» (μπάτσου ή γκάνγκστερ, κι αυτό δική σας επιλογή είναι). Διότι τελικά πρώτον οι «καλοί» ίσα που προλαβαίνουν να παίξουν το ρόλο τους όσο διαρκεί μια βιαστική πρόβα και, δεύτερον, στο τέλος η γραμμή των «κακών» επικρατεί, ενίοτε προβαλλόμενη και από στόματα «καλών» (τρομάρα τους…).

Να λοιπόν που η γραμμή, την οποία ανακοίνωσε στον Τσίπρα ο Γιούνκερ, ήταν «Σόιμπλε στον τετράγωνο» με καθόλου από συμπόνια Σουλτς αλλά και ούτε από «μετριοπάθεια» Μέρκελ. Ω, φαίνεται πως ο υφιστάμενος Σόιμπλε… καπέλωσε την πολιτική του προϊστάμενο Άνγκελα! Τόσο αποτελεσματικά, μάλιστα, ώστε ήταν εκείνη και ο μέγας σοσιαλιστής Ολάντ που ανέλαβαν να εξηγήσουν – βράδυ Πέμπτης- στον Τσίπρα την…ορθότητα του «πακέτου Γουνκέρ» και να προβάλουν ακόμη μια αξίωση των δανειστών. «ηθική» αυτή: Να εκτιμήσει δεόντως η Αθήνα ότι οι πιστωτές έκαναν ήδη φοβερή υποχώρηση στο θέμα των πρωτογενών πλεονασμάτων, ο πήχης των οποίων πάντως «πρέπει» να «πιάσει» πάλι το 3%. Το 2017…

Παρακολουθούμε την πλήρη διάψευση των ευρωαυταπατών αλλά και την παρέλαση των ψευδεπίγραφων στερεότυπων: Η απουσία σχεδίου για ρήξη (έστω και αν θα επρόκειτο για Σχέδιο2, Σχέδιο 3 ή Σχέδιο 23), αν και απόρροια πολιτικής απροθυμίας, βαφτίζεται τέκνο σωφροσύνης. Σε ελεύθερη απόδοση: “Δεν το εκπονήσαμε άρα δεν είναι εφικτό…» Το δε ανέφικτο «τεκμαίρεται» με την ρίψη της μπάλας στην κερκίδα: «Ο κόσμος δεν είναι έτοιμος για ρήξη» λενε όσοι ξεχνούν την έννοια «αμφίδρομο», όταν πραγματεύονται τη σχέση κοινωνίας και πολιτικής – και ειδικότερα αριστερής. Μόνο αυτό θυμίζει ένα παλιό ανέκδοτο…

Ο αρχηγός μιας ορεινής φυλής ερυθρόδερμων της Β. Αμερικής δίνει εντολή στον μάγος: «Να βρεις και να μου πεις, όσο το δυνατόν γρηγορότερα, πόσο βαρύς θα είναι ο χειμώνας που έρχεται. Διέταξα ήδη τους άνδρες που κόβουν ξύλα, αλλά δεν πρέπει να πληγώσουμε τη Μητέρα Φύση παραπάνω από όσο χρειάζεται. Περιμένω να μου πεις».

Δυστυχώς ο μάγος δεν βρίσκεται σε… καλή φόρμα. Αδυνατεί να βγάλει πόρισμα κι οι μέρες περνούν… Ελπίδα του δίνει μια ιδέα. «Θα πάω στα χλωμά πρόσωπα, αυτά κάτι θα ξέρουν». Ντύνεται καουμπόι, βάφει λευκό το πρόσωπο του και κατηφορίζει στην πλησιέστερη κωμόπολη. Μπαίνει στο σαλούν, παραγγέλνει μπύρα κα ρωτά τον μπάρμαν. «Ακούς τίποτα για το πόσο βαρύ χειμώνα θα κάνει φέτος;». Κατηγορηματικός ο μπάρμαν: «Θα έχουμε σίγουρα άγριο χειμώνα…». «Πως είσαι τόσο βέβαιος;» ρωτά εντυπωσιασμένος ο μάγος της φυλής και ακούει την απάντηση: “Τυφλός είσαι, ρε φίλε; Δεν βλέπεις τους ινδιάνους που έχουν κουρέψει τη μισή πλαγιά του βουνού;».

Η διαφορά είναι ότι τότε ξύλα, σε ένα ανέκδοτο. Τώρα κόβονται ζωές στην πραγματικότητα…