Οι "προστάτες του έθνους", οι αντιδράσεις των πολιτών και η υπεράσπιση του Συντάγματος.

Σταχυολογούμε ορισμένες δηλώσεις αυτών που «θορυβήθηκαν» από τις χθεσινές αντιδράσεις των πολιτών στις παρελάσεις σε όλη την Ελλάδα. Αυτών που αυτοσυστήνονται «σωτήρες» και «προστάτες» της πατρίδας και των θεσμών.

«Λυπάμαι πολύ, αλλά είναι ορισμένοι που θέλουν να ματαιωθεί αυτή η εκδήλωση. Θεωρώ ότι η τελευταία απόφαση της Ε.Ε. έχει χρήσιμα στοιχεία τα οποία πρέπει να εκμεταλλευθούμε. Να συστρατευθούμε για να ξεπεράσουμε την κρίση, έτσι ώστε να οικοδομήσουμε μια Ελλάδα απαλλαγμένη από δουλείες και επιταγές τρίτων και να καθαρίσουμε το σπίτι μας και να παραδώσουμε, το σπίτι μας, στα παιδιά μας καθαρό και αλώβητο. Λυπάμαι για τους υβριστές. Εμείς πολεμήσαμε για την Ελλάδα. Δεκαπέντε χρονών και πολεμούσα το ναζισμό και τους Γερμανούς, μη μου λένε τώρα «Παπούλια προδότη». Ποιος είναι προδότης; Να ντρέπονται!»

Πού αλήθεια ζει ο κ. Παπούλιας;

Για την επιτήρηση που επιβάλλει στη χώρα μας η νέα συμφωνία δεκαετούς και βάλε διάρκειας, την de facto εκχώρηση της εθνικής μας κυριαρχίας, δεν έχει ακούσει τίποτε;

Λίγο αργότερα η Προεδρία της Δημοκρατίας εξέδωσε την παρακάτω ανακοίνωση:

«Όσα συνέβησαν σήμερα στη Θεσσαλονίκη αποτελούν ευκαιρία να σταθούμε λίγο και να συλλογιστούμε: Πατριώτες είναι εκείνοι που αμαυρώνουν μια εθνική επέτειο; Αγωνιστές είναι όσοι προσβάλλουν; Δίκιο έχει όποιος φωνάζει περισσότερο; Είναι δημοκράτες όσοι αντιμετωπίζουν το δημόσιο χώρο ως ιδιοκτησία τους; Και πώς μετριέται η πλειοψηφία; Με τη συμμετοχή σε εκδηλώσεις διαμαρτυρίας ή με τις εκλογές που, με βάση το Σύνταγμα, γίνονται κάθε τέσσερα χρόνια;  Υπάρχει το δικαίωμα και η κατάχρησή του, υπάρχει η δίκαιη οργή και ο εκφυλισμός της, υπάρχει καθαρό όριο ανάμεσα σε μια ευνομούμενη πολιτεία και σε μια κοινωνική οργάνωση χωρίς κανόνες, χωρίς δημοκρατικό υπόβαθρο. Κάνω τις επισημάνσεις αυτές πιστεύοντας ότι η έξοδος της πατρίδας μας από την κρίση δεν είναι μόνο ζήτημα αριθμών αλλά υπόθεση βαθιά πολιτική, βαθύτερα πολιτισμική».

Με μια ακόμη προκλητική δήλωση ο κ. Παπούλιας στέκεται αντιμέτωπος με τον αγωνιζόμενο και δοκιμαζόμενο ελληνικό λαό.

«Την ημέρα μνήμης και σεβασμού των ηρώων που έπεσαν για την Ελευθερία και τη Δημοκρατία, ορισμένοι, ελάχιστοι, με μειωμένη κοινωνική και πολιτική υπευθυνότητα, επέλεξαν να οργανώσουν τη δράση και τις πράξεις τους επιχειρώντας την ταπείνωση των θεσμών, του Έθνους και του λαού. Φασίζουσες μειοψηφίες επέλεξαν τη σημερινή μέρα του ΟΧΙ στο φασισμό, να επιβάλλουν με τη βία την παρουσία τους. Επέλεξαν να σπείρουν το διχασμό σε μια εποχή που χρειάζεται όσο ποτέ η ενότητα του λαού. Επέλεξαν να προσβάλλουν τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας , κορυφαίο θεσμό του πολιτεύματος. Τον Κάρολο Παπούλια, μία προσωπικότητα, που σε ολόκληρη τη ζωή του ταυτίστηκε πάντοτε με τους αγώνες του λαού για ελευθερία, δημοκρατία, εθνική αξιοπρέπεια και κοινωνική δικαιοσύνη. Και, κάποιοι εξ αυτών τελικά, εξέφρασαν την απογοήτευσή τους γιατί απεφεύχθη η γενικευμένη σύγκρουση και το αιματοκύλισμα από την ψύχραιμη στάση των αστυνομικών δυνάμεων. Όσοι καλλιεργούν και καλύπτουν πολιτικά αυτά τα φαινόμενα, έχουν βαρύτατες ευθύνες. Το αυγό του φιδιού επωάζεται στα χέρια τους»,  αναφέρει στη δήλωσή του ο πολιτικός προϊσταμένος των δυνάμεων βίας και καταστολής.

Ο υπουργός καταστολής και αντιδημοκρατικής εκτροπής τολμά να μιλά για «αυγό του φιδιού»!

Ας ψάξει καλύτερα στις υπηρεσίες στις οποίες προΐσταται για να εντοπίσει τα φαινόμενα που επισημαίνει.

Ή καλύτερα στην ουσία και τις μεθόδους της πολιτικής της κυβέρνησης στην οποία μετέχει …

«Αυταρχισμός είναι η προσπάθεια κάποιων να επιβάλλουν τις απόψεις τους διακόπτοντας παρελάσεις», δήλωσε ο πρωθυπουργός, Γιώργος Παπανδρέου, από το συνέδριο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, που διεξάγεται στον Άγιο Νικόλαο, στο Λασίθι. Παράλληλα, υποστήριξε πως «το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας καταδικάζει τέτοιου είδους συμπεριφορές».  Επιπλέον, ο Γιώργος Παπανδρέου επιτέθηκε και κατηγόρησε «αυτούς, που διαιρούν τον Ελληνικό λαό» λέγοντας ότι «τραυματίζουν τη Δημοκρατία και τις δημοκρατικές παραδόσεις του λαού μας»

Εδώ οι λέξεις χάνουν τελείως τη σημασία τους, οπότε είναι ανάξια σχολιασμού τα παραπάνω …

Εκτός εάν ο κ. Παπανδρέου κάνοντας αυτή τη δήλωση κοιτούσε σε καθρέπτη … και μπερδεύτηκε κάπως …

 «Η κυβέρνηση παρακολουθεί αμήχανα τις κοινωνικές εκρήξεις, που η ίδια η πολιτική της πυροδότησε», δήλωσε ο πρόεδρος της ΝΔ, Αντώνης Σαμαράς, με αφορμή τα γεγονότα στη Θεσσαλονίκη. Ο κ. Σαμαράς επέκρινε ωστόσο και όσους «τραυμάτισαν την εθνική μας γιορτή», όπως αναφέρει, σημειώνοντας «οι ίδιοι πλήγωσαν την εθνική μας υπερηφάνεια, οι ίδιοι αμαύρωσαν την εικόνα όλων των Ελλήνων, οι ίδιοι πρόσβαλαν τη μνήμη των ηρώων μας». «Σε μια στιγμή που η χώρα μετράει τις πληγές της και προσπαθεί να σταθεί στα πόδια της, δεν θα έπρεπε να μπερδεύουν τα εθνικά μας σύμβολα και την ελληνική ιστορία με μια καταστροφική κυβέρνηση. Είναι ένας ολέθριος τρόπος αντίδρασης σε μια ολέθρια πολιτική. Μόνον οι εχθροί μας θα μας ήθελαν σήμερα διχασμένους», τόνισε ο πρόεδρος της ΝΔ

Όποιος  πατά σε δυο βάρκες, συνήθως επιτυγχάνει πολύ συγκεκριμένο αποτέλεσμα.

Η «μασκαράτα» της ΝΔ, δεν μπορεί να κρύψει την αλήθεια … ότι η ηγεσία της φοβάται έντονα το λαϊκό ξεσηκωμό γιατί πολύ σύντομα θα βρεθεί κι αυτή απέναντί του.

Την παραίτηση του Χρήστου Παπουτσή ζήτησε το ΛΑΟΣ. Η ανακοίνωση του κόμματος του Γ. Καρατζαφέρη κατηγορεί «γνωστούς αριστεριστές» για τα επεισόδια στις παρελάσεις. «Καλείται η κυβέρνηση να αναλάβει τις ευθύνες της απέναντι στο Έθνος. Η διασάλευση του Νόμου και της Τάξης μπορεί να οδηγήσει σε ακόμα χειρότερα αποτελέσματα από αυτά τα οποία απεδέχθη η κυβέρνηση Παπανδρέου στις Βρυξέλλες. Προφανώς, ο κ. Παπουτσής δεν έχει καμία θέση στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη από τη στιγμή που δεν μπόρεσε να προστατεύσει την εύρυθμη διεξαγωγή των παρελάσεων.  Η λοιδορία προς το πρόσωπο του Πρόεδρου της Δημοκρατίας από τους γνωστούς αριστεριστές είναι μέρος του σχεδίου της ανατροπής του δημοκρατικού πολιτικού συστήματος.  Ο ΛΑ.Ο.Σ. θα προστατεύσει με όλες του τις δυνάμεις τη χώρα από την προσπάθεια κάποιων να τη ρίξουν στο χάος», αναφέρει η ανακοίνωση.

Κι οι αυτόκλητοι  «προστάτες» (ο λαός μας αλλιώς τους χαρακτηρίζει) θα πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους …

Έχουν να μιμηθούν ιστορικά πρότυπα … ο Χίτλερ και τόσοι άλλοι ιστορικοί «κολοσσοί» με παρόμοια νοοτροπία είχαν κινηθεί.

Η πρόεδρος της Δημοκρατικής Συμμαχίας Ντόρα Μπακογιάννη, έκανε την ακόλουθη δήλωση για τα γεγονότα στις παρελάσεις: «Παραφράζοντας τον Καβάφη, αν δεν μπορείς να τιμήσεις τη χώρα σου, τούτο τουλάχιστον κάνε, μην την ξεφτιλίζεις».

«Είναι δικαιολογημένη η αγανάκτηση των πολιτών και δημοκρατικό δικαίωμα οι διαδηλώσεις κατά της κυβερνητικής πολιτικής. Αυτό, όμως, είναι διαφορετικό από το να εμποδίζεται η παρέλαση, η οποία αναφέρεται στην τιμή και στη μνήμη του αντιφασιστικού αγώνα του ελληνικού λαού.  Είναι ενέργειες που τραυματίζουν τη δημόσια εικόνα της χώρας», αναφέρει η ανακοίνωση της Δημοκρατικής Αριστεράς

Οι γνωστοί «πρόθυμοι» οι οποίοι στο όνομα ενός «πολιτικού καθωσπρεπισμού» προσφέρουν ευγενική υποστήριξη και άλλοθι σε μια σειρά επιλογές της κυβέρνησης.

Σε άλλο μήκος κύματος υπήρξαν οι ανακοινώσεις του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ. Επιλέξαμε, όμως, τη δήλωση του Μανώλη Γλέζου, της εμβληματικής μορφής της Αριστεράς, σχετικά με την ματαίωση της στρατιωτικής παρέλασης στη Θεσσαλονίκη:

"Στη Θεσσαλονίκη, σήμερα, αποκαταστάθηκε το πραγματικό νόημα της 28ης Οκτωβρίου 1940. Πριν 71 χρόνια, ο ελληνικός λαός, είπε όχι στον εισβολέα. Σήμερα στη Θεσσαλονίκη και όπως μαθαίνω και στην Πάτρα και στο Ηράκλειο και στο Βόλο και στα Τρίκαλα και σ άλλα μέρη, ο λαός, διατρανώνει το ΟΧΙ του στην υποταγή της χώρας στην τρόικα και τη μετατροπή της σε προτεκτοράτο.

Η κυβέρνηση υποχρέωσε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να αποχωρήσει. Στην ουσία το επίσημο κράτος αποσύρθηκε, αυτοκαταλύθηκε.

Οι πολιτικοί φορείς και οι πολιτικές οργανώσεις παρήλασαν μπροστά στο Λαό.

Δεν θα συμφωνήσω με τους χαρακτηρισμούς προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Πρέπει όμως και ο ίδιος να κατανοήσει ότι είναι ανεπίτρεπτο να καλύπτει με το κύρος του την πολιτική της υποτέλειας που ακολουθεί η κυβέρνηση."

Οι δηλώσεις του κατεστημένου πολιτικού κόσμου, ειδικότερα της κυβέρνησης, δείχνουν ανάγλυφα τον πανικό που τους διακατέχει. Επιπλέον προπαρασκευάζουν το έδαφος για τη λήψη νέων αυταρχικών και αντιδημοκρατικών μέτρων προκειμένου να υλοποιήσει την εξοντωτική πολιτική της.

Ήδη έχουμε περάσει πάνω από ενάμιση χρόνο εφαρμογής του Μνημονίου και όλων των εφιαλτικών μέτρων που ακολούθησαν. Με μια σωρεία αντιδημοκρατικών μεθοδεύσεων και πράξεων που κινούνται στα όρια της συνταγματικής νομιμότητας ή και την παραβιάζουν.

Η κύρωση της συμφωνίας για την εφαρμογή του Μνημονίου δεν έχει έρθει ποτέ για κύρωση στην ελληνική Βουλή.

Ο υπουργός Οικονομικών – τότε ο αλήστου μνήμης Παπακωνσταντίνου και ο νυν πληθωρικός κ. Βενιζέλος – έχουν αποκτήσει υπερεξουσίες υπογραφής και εφαρμογής μέτρων ερήμην της Βουλής και του Προέδρου της Δημοκρατίας.

Και το αποκορύφωμα η εφαρμογή της επιτήρησης και της «εποχής Ράιχενμπαχ».

Σε τέτοιες περιόδους όπου συστηματικά παραβιάζονται βασικές αρχές της Δημοκρατίας και της Εθνικής Κυριαρχίας, υπάρχει δημοκρατική διέξοδος.

Υπάρχει, όπως επισημαίνουν και κορυφαίοι συνταγματολόγοι, το άρθρο 120 του Συντάγματος, το οποίο προβλέπει:

'Αρθρο 120: (Ακροτελεύτια διάταξη)

1. Tο Σύνταγμα αυτό, που ψηφίστηκε από την E΄ Aναθεωρητική Bουλή των Eλλήνων, υπογράφεται από τον Πρόεδρό της, δημοσιεύεται από τον προσωρινό Πρόεδρο της Δημοκρατίας στην Eφημερίδα της Kυβερνήσεως, με διάταγμα που προσυπογράφεται από το Yπουργικό Συμβούλιο και αρχίζει να ισχύει από τις ένδεκα Iουνίου 1975.
2. O σεβασμός στο Σύνταγμα και τους νόμους που συμφωνούν με αυτό και η αφοσίωση στην Πατρίδα και τη Δημοκρατία αποτελούν θεμελιώδη υποχρέωση όλων των Eλλήνων.
3. O σφετερισμός, με οποιονδήποτε τρόπο, της λαϊκής κυριαρχίας και των εξουσιών που απορρέουν από αυτή διώκεται μόλις αποκατασταθεί η νόμιμη εξουσία, οπότε αρχίζει και η παραγραφή του εγκλήματος. 
4. H τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία.»

Την τιμή και την αξιοπρέπεια της χώρας αλλά και την επιβίωση των Ελλήνων πολιτών θα την εξασφαλίσουν οι ίδιοι με τον αγώνα τους.

Ανακαλώντας και κορυφαίες αγωνιστικές παραδόσεις και κινητοποιήσεις του λαού μας από παλιότερες εποχές.

Η Ελληνική Άνοιξη ξεκίνησε με το χθεσινό παλλαϊκό ΟΧΙ

Η τελευταία χρονιά σημαδεύτηκε από τις εξεγέρσεις στις αραβικές χώρες  στις νότιες και ανατολικές ακτές της Μεσογείου, η επονομαζόμενη «αραβική άνοιξη», η οποία οδήγησε στην ανατροπή των απολυταρχικών καθεστώτων σε μια σειρά χώρες της περιοχής, με τελευταία τη Λιβύη.  

Πολλοί είχαν καταλογίσει τότε ευθύνη και στη μυωπική Ευρώπη που στήριζε αυτά τα καθεστώτα.

Μιας Ευρώπης που στην ηγεσία της βρίσκονται δυνάμεις που εκπροσωπούν τις πιο συντηρητικές δυνάμεις, της αγοράς, των τραπεζών, των μεγάλων εταιρειών. Που – χωρίς να το ομολογούν – οραματίζονται και αναβιώνουν πρακτικές της αποικιοκρατίας, του επιθετικού ιμπεριαλισμού, της οικονομικής υπερεκμετάλλευσης των πιο αδύνατων χωρών, της δημιουργίας νέων «ζωνών επιρροής» και κυριαρχίας. Όπως ο κ.       Σαρκοζί που έσπευσε να προχωρήσει πρώτος στο βομβαρδισμό πόλεων της Λιβύης, ο κ. Μπερλουσκόνι συνδαιτυμόνας του Καντάφι και ανεκδιήγητος πολιτικός παλιάτσος. Και πάνω απ’ όλους η κ. Μέρκελ και η παρέα της, που οικοδομεί συστηματικά τη μετατροπή της ευρωζώνης σε «ζωτικό χώρο» για την επέκταση της γερμανικής οικονομίας εκμεταλλευόμενη περιοχές όπως τα Βαλκάνια και την Ελλάδα ειδικότερα, μετατρέποντας τα σε ασιατικού τύπου οικονομικές αποικίες.

Παρά τη φαινομενική παντοδυναμία τους οι «ηγέτες» αυτοί πάσχουν από σοβαρά προβλήματα «όρασης».

Σήμερα, λίγους μήνες μετά, ο άνεμος της ανατροπής ενός εκφυλισμένου πολιτικού συστήματος φαίνεται να διασχίζει τη Μεσόγειο και να φθάνει στην άλλη της πλευρά, σε χώρα που ανήκει στο «στενό πυρήνα» της ΕΕ, την ευρωζώνη.

Και η χώρα αυτή είναι η Ελλάδα.

Μια χώρα που διαθέτει μια πλούσια ιστορία αγώνων και εξεγέρσεων παρόλο που για κάποια χρόνια η δυναμική αυτή βρισκόταν μάλλον «εν υπνώσει».

Που ο λαός της, ωστόσο, σε μια μοναδική συγκυρία και μέσα από ένα ιδιαίτερο συμβολισμό  έστειλε το δικό του μήνυμα, ανατρέποντας στερεότυπα και προκατασκευασμένες τελετές δίχως ουσιαστικό νόημα.

Με τις χθεσινές ειρηνικές αλλά ταυτόχρονα και αποφασιστικές παρεμβάσεις του – στην Θεσσαλονίκη, την Αθήνα, τον Πειραιά, την Πάτρα, την Καλαμάτα, τα Τρίκαλα, το Βόλο, τη Σύρο – και τελικά σ’ όλη την Ελλάδα, διατράνωσε, ότι:

Δεν μπορεί να αντέξει άλλο τα δεινά των πολιτικών και επιλογών του Μνημονίου, του Μεσοπρόθεσμου, του «κουρέματος» του χρέους και όλων των βάρβαρων μέτρων που αυτό συνεπάγονται.

Και ότι είναι αποφασισμένος να πάρει την τύχη του στα δικά του χέρια παραμερίζοντας όλη την παραδοσιακή και ανακόλουθη πολιτική ηγεσία.

Το μήνυμα της χθεσινής ημέρας ήταν τόσο ηχηρό που δεν μπόρεσε να το πνίξει ούτε η παραπληροφόρηση, ούτε τα κροκοδείλια δάκρυα πολιτικών «ηγετών», γνωστών πατριδοκάπηλων, τηλεοπτικών φερέφωνων.

Οι αντιδράσεις τους έδειξαν πανικό και τρόμο μπροστά σ’ αυτό που συντελείται.

Και πολύ περισσότερο απέναντι σ’ αυτό που επέρχεται.

Η «Ελληνική Άνοιξη» έχει τα δικά της χαρακτηριστικά. Και μόλις τώρα αρχίζει στην ουσία να αναπτύσσεται.

Αυτά που μέχρι τώρα ζήσαμε – οι συγκεντρώσεις των Αγανακτισμένων, οι πορείες, οι απεργίες και οι διαδηλώσεις, μέχρι και οι τελευταίες – ήταν μόνο η αρχή.

Η αφύπνιση και η αγωνιστική ανάταση των πολιτών, ολόκληρου του λαού, μόλις τώρα συντελείται.

Απέναντι σ’ αυτό το ξέσπασμα στέκονται ο παλιός και ξεπερασμένος πολιτικός κόσμος, οι υποστηρικτές, ανοικτοί και μεταμφιεσμένοι, του Μνημονίου και της υποταγής στην τρόικα. Η συμβιβασμένη, ανούσια, ανίκανη και διαρκώς γονυπετούσα κυβέρνηση, η οποία μέσα στον πανικό της διαρκώς ρέπει σε αντιδημοκρατικές πρακτικές. Η ΝΔ η οποία θέλοντας να εμφανιστεί ως «εναλλακτική λύση» χάνει τα λόγια της και χλομιάζει μπροστά στο λαϊκό ξέσπασμα, ψελλίζοντας κάποια λόγια για πολιτικό καθωσπρεπισμό. Το ΛΑΟΣ, που από τη ψήφιση του Μνημονίου προσπαθεί να μεταβληθεί σε «υπερασπιστή του λαού», αναλαμβάνοντας το ρόλο του «εθνικού ταγού», ενώ στην πράξη λειτουργεί ως λαγός της κυβέρνησης. Ακόμη και η κ. Μπακογιάννη, ή το κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς, που «κλείνουν το μάτι» σε μια κυβερνητική συνεργασία.

Είναι όλος ο μηχανισμός της δημοσιογραφικής παραπληροφόρησης, τα σοβαροφανή κανάλια, που βρίσκονται απολύτως στον έλεγχο της οικονομικής ολιγαρχίας και των κυβερνητικών επιτελείων.

Είναι φυσικά και οι «ολιγάρχες» αυτού του τόπου οι οποίοι μέχρι στιγμής βρίσκονται στο απυρόβλητο, συσσωρεύουν και μέσα από την κρίση τεράστια πλούτη, ενώ «πρωτεύουν» στη φοροδιαφυγή και την ασυδοσία.

Απέναντι είναι και οι «πρόθυμοι» που ετοιμάζουν κάθε λογής σχήματα «εθνικής συνεργασίας», «εθνικής συμμαχίας» και άλλα παρόμοια, πάντα για τη «σωτηρία» της πατρίδας. Μα πρώτα απ’ όλα για τη σωτηρία των δικών τους προνομίων.

Αυτό που εκφράστηκε χθες σε όλο του το μεγαλείο – αυτό που λίγο αδόκιμα ονομάζουμε «Ελληνική Άνοιξη» - είναι αναγκαίο να περάσει σε νέα ανώτερη φάση.

Στη συνειδητοποίηση, την οργάνωση, την ανάπτυξή του.  

Να αξιοποιήσει νέες μορφές αγώνα, με φαντασία και πρωτοτυπία.

Να αναπτύξει στο έπακρο την ενότητα και την αποφασιστικότητά του.

Ξεπερνώντας κομματικές αγκυλώσεις, ιδεοληψίες και αναχρονισμούς.

Μέχρι την τελική νίκη: την ανατροπή αυτής της πολιτικής και τη δημιουργία των προϋποθέσεων για να αλλάξει η μοίρα αυτού του τόπου.

Αντί για υστερόγραφο, μια προσωπική αφήγηση:

Χθες βρεθήκαμε σε κάποιο δήμο της περιοχής του Πειραιά.

Μαζί με τους μαθητές είμαστε 5-6 εκπαιδευτικοί.

Με τους μαθητές τους «αποκλεισμένους», τους «στιγματισμένους». Αυτούς που - παραφράζοντας λίγο τον Ελύτη – κάποιοι θεωρούσαν «αλήτες» και ανάξιους να παρελάσουν γιατί τόλμησαν να αγωνιστούν. Γιατί ο αγώνας και η διεκδίκηση σ’ αυτή την Πολιτεία πρέπει να τιμωρείται και να λοιδορείται. Ειδικότερα οι νέοι  οφείλουν να είναι υποταγμένοι και πειθήνιοι. Στις διαθέσεις των ανεγκέφαλων «ηγετών». Και έρμαια στην τύχη και στις αποφάσεις που αφορούν τη ζωή και το μέλλον τους.

Αποφάσισαν οι μαθητές μας σε πείσμα των ανούσιων γραφειοκρατών και επιβητόρων της εξουσίας να παρελάσουν.

Και μπήκαν εμβόλιμα στην παρέλαση, όταν ήταν η σειρά του αποκλεισμένου σχολείου να παρελάσει.

Μαζί τους κι εμείς.

Εκείνο που δεν περιμέναμε, ούτε εμείς, ούτε οι μαθητές μας ήταν η αυθόρμητη αντίδραση των συγκεντρωμένων πολιτών.

Η οποία ήταν μία και ενιαία.

Όλοι – μα όλοι – χειροκροτούσαν με ενθουσιασμό, επευφημούσαν τους νέους ανθρώπους που με αγωνιστική αξιοπρέπεια και αποφασιστικότητα διατράνωσαν αυτό που πλέον όλοι οι Έλληνες συναισθάνονται και βιώνουν.

Αυτή η αντίδραση κράτησε σ’ όλη τη διάρκεια αυτής της ιδιαίτερης παρέλασης – πορείας.

Πολλοί ενώθηκαν μαζί μας.

Αυτό το μικρό περιστατικό αναδεικνύει ανάγλυφα τις πραγματικές διαθέσεις του λαού και απαντά σ’ όλους εκείνους που μιλούν για «μεμονωμένα περιστατικά», για «περιορισμένες ομάδες» που μάλιστα έχουν και συγκεκριμένη κομματική προέλευση καθώς και άλλα τραγελαφικά.

Και φυσικά σ’ εμάς πρόσφερε μια αξέχαστη εμπειρία, τη μοναδική χαρά και ηθική ικανοποίηση.

Ν’ ανακαλύψουμε ότι μέσα σε μια μαύρη ώρα για το λαό μας, αυτός ξαναβρίσκει το κουράγιο και την αποφασιστικότητά του.

Το μήνυμα εστάλη.

Οφείλουμε όλοι να συμβάλλουμε ώστε να έχει και την ανάλογη συνέχεια. 

Αντί για παρέλαση, διαδήλωση – το σύγχρονο ΟΧΙ των Ελλήνων

Θέλαμε σήμερα να κάνουμε κάποια σχόλια για τις μαθητικές παρελάσεις, ειδικότερα μετά την κατάπτυστη, φασιστικής έμπνευσης, εγκύκλιο του Υπουργείου Παιδείας που «απαγόρευε» στα σχολεία και τους μαθητές  που είχαν κάνει κατάληψη, να παρελάσουν προκειμένου να τους  στιγματίσει  και  να τους «ξεχωρίσει» από τους  «καλούς».

Όμως, ήρθαν σα χιονοστιβάδα τα γεγονότα σ’ όλες τις περιοχές της χώρας  με αποκορύφωμα τη  Θεσσαλονίκη.

Μετά την κατάπτυστη συμφωνία της κυβέρνησης για το «κούρεμα» κατά 50% του ελληνικού χρέους  που σημαίνει – πέρα από τους καθαρά οικονομικούς όρους – υποθήκευση και περιορισμό των κοινωνικών δικαιωμάτων και της εθνικής κυριαρχίας της χώρας, τα γεγονότα αυτά σηματοδοτούν την αρχή μιας αυθόρμητης λαϊκής εξέγερσης.

Ο λαός δεν αντέχει άλλο αυτή την πολιτική.

Και η πολιτική ηγεσία της χώρας, με πρώτη την απίθανη αυτή κυβέρνηση που βλέποντας πως χάνει το έδαφος κάτω από τα πόδιά της, απώλεσε την (έτσι κι αλλιώς ανύπαρκτη) ψυχραιμία της ρέποντας όχι απλά στον αυταρχισμό, αλλά στη συστηματικά αντιδημοκρατική εκτροπή, πολύ απέχει από το να καταλαβαίνει το τι συντελείται στους όρους ζωής και στη συνείδηση των πολιτών.

Ευκαιρία βρήκε και ο εσμός των ακροδεξιών εκπροσώπων του ΛΑΟΣ και άλλων φορέων να «παρελάσει» στα κανάλια τύπου MEGA κα.

Την «αγανάκτηση» του εξέφρασε και ο πρόεδρος της Δημοκρατίας.

Μόνο που ο κ. Παπούλιας πολύ απέχει από το συναισθανθεί τη λαϊκή αγανάκτηση.

Μέχρι τώρα ούτε μια λέξη συμπάθειας  δεν έχει εκφράσει για τους δοκιμαζόμενους Έλληνες πολίτες.

Κι όχι μόνο αυτό.

Προσυπογράφει τις επιλογές και τους νόμους της κυβέρνησης, αποδεχόμενος και ανεχόμενος στην ουσία αντιδημοκρατικές  αποφάσεις και συστηματικές παραβιάσεις του Συντάγματος.

Ως πρώτος πολίτης της χώρας δεν μπορεί να είναι υπεράνω κριτικής.

Άλλωστε, και με την ιδιότητα αυτή, το βάρος το εννοιολογικό και το ουσιαστικό τίθεται στο «πολίτης» και όχι στο «πρώτος».

Και ως πολίτης Έλληνας όφειλε να έχει και φωνή και συνείδηση.

Και ως «πρώτος» όφειλε να επιστρέψει ανυπόγραφο έστω και ένα από τα επίμαχα νομοσχέδια της ανυπόστατης κυβέρνησης.

Αντί για άλλα σχόλια – σ’ αυτά άλλωστε τα θέματα θα επανέλθουμε -  καταθέτουμε ορισμένες εικόνες από τη διαδήλωση – παρέλαση των «αποκλεισμένων» μαθητών σε κάποιον από τους μεγάλους δήμους του Πειραιά.

Αξία έχουν και οι αντιδράσεις του κόσμου που παρακολουθούσε την παρέλαση …

Η Γερμανία «υπεράνω όλων»; Μια άλλη ανάγνωση στη χθεσινή διάσκεψη

Είχαμε επισημάνει τις αλλαγές που συμβαίνουν αυτή την περίοδο στην Ευρώπη και ειδικότερα στο χώρο της Ευρωζώνης. Ο γαλλογερμανικός άξονας – ο οποίος δεν διέρχεται και τις καλύτερες μέρες του – τίθεται πάνω από οποιοδήποτε συλλογικό όργανο της ΕΕ, με πρωτεύοντα το ρόλο της Γερμανίας. Η Γερμανία, συστηματικά και σταθερά, προχωρά στην επιβολή της οικονομικής και πολιτικής κυριαρχίας της προεκτείνοντας το «ζωτικό» της χώρο. Μια σειρά νέα φαινόμενα αναδεικνύονται τα οποία, πέρα από όποια δαιμονολογία ή αφηρημένη καταγγελία, απαιτούν σε βάθος ανάλυση.

Στα πλαίσια αυτά θα καταθέσουμε και τις δικές μας απόψεις, όπως και άλλες προσεγγίσεις οι οποίες συμβάλλουν στην ανίχνευση αυτών των αλλαγών.

Αναδημοσιεύουμε από την «Ελευθεροτυπία» το άρθρο του Δ. Π. Δήμα

«Η επέλαση της Γερμανίας»

MASTER PLAN, Η «ΑΣΙΑΤΟΠΟΙΗΣΗ» ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΝΟΤΟΥ

Οι εξελίξεις των τελευταίων 24ώρων αποδεικνύουν αδιαμφισβήτητα ότι ολοκληρώνεται ένας ευρωπαϊκός πολιτικός κύκλος, με τη Γερμανία να βγαίνει από το «καβούκι» της και, καλπάζουσα, να διεκδικεί οικονομικά κατ' ελάχιστον τη λοιπή ευρωζώνη, την περιφέρεια της οποίας επιχειρεί να «ασιατοποιήσει» κοινωνικά και πολιτικά -χωρίς, μάλιστα, να προτίθεται να βάλει βαθύτερα το χέρι στην τσέπη, όπως φάνηκε από το «κατευόδιο» που χθες έδωσε σύσσωμη στην Ανγκελα Μέρκελ η γερμανική Κάτω Βουλή, με τους επιβληθέντες περιοριστικούς όρους.

Από τις χθεσινές εξελίξεις κατέστη επίσης σαφές ότι η ελληνική περίπτωση, πλέον, δεν είναι η σημαντικότερη για τους Γερμανούς, οι οποίοι στο πλαίσιο των συμφερόντων τους προωθούν τις προτεραιότητές τους, οι οποίες έχουν να κάνουν: Πρώτον, με τη διαμόρφωση του ρόλου του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF), σε συνδυασμό με τη συμφωνία για ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, και, δεύτερον, με την προώθηση των ευρωπαϊκών θεσμικών αλλαγών, που θα 'ναι κομμένες και ραμμένες στις επιταγές του γαλλογερμανικού άξονα.

Ως εκ τούτου, και για να μην υπάρξει ανεπιθύμητη μετακίνηση της προσοχής και παρέκκλιση πορείας των γερμανικών στόχων από ένα ενδεχόμενο πιστωτικό γεγονός, που θα προκαλούσε το «κούρεμα» του ελληνικού χρέους σε ποσοστά ανερχόμενα από 60 έως 75% -που προσδιορίζουν και τη βιωσιμότητά του-, οι Γερμανοί προτίμησαν διά της τεθλασμένης να το αποφύγουν αυτό και να το μεταθέσουν για αργότερα, περιορισθέντες απλώς σε στόχους μείωσης του ελληνικού χρέους σε ποσοστό του ΑΕΠ -κάτι που υπαγορεύτηκε από την πείσμονα αντίδραση των τραπεζών να συμφωνήσουν εθελοντικά σε ποσοστό πέραν του 40%. Ακόμη, παρέμεναν σε εκκρεμότητα οι συνομιλίες με τις τράπεζες, με τις οποίες προσωπικά Μέρκελ και Σαρκοζί ήθελαν να επικοινωνήσουν.

Ουσιαστικά, αυτό στο οποίο απέβλεπαν και εν πολλοίς πέτυχαν οι Γερμανοί, ήταν να μην «οχληθεί» η προσπάθειά τους στην κρίσιμη αυτή καμπή ανοίγματος ενός νέου πολιτικού κεφαλαίου στην Ευρώπη -διά της μετατροπής της de facto κατάστασης, όπου μαζί με τους Γάλλους υπαγορεύουν τους όρους τους στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, σε de jure, με ουσιαστικές νέες ρυθμίσεις στους όρους της Συνθήκης, ή κατ' ελάχιστον σε διάφορους ευρωπαϊκούς θεσμούς, μέχρις ότου φτάσει η «ωρίμαση» για πλήρεις αλλαγές.

Η υπερβάλλουσα προσοχή στο ελεγχόμενο πλέον ελληνικό ζήτημα θα μπορούσε να εκτροχιάσει το γερμανικό Master Plan, το οποίο αποβλέπει στη δημιουργία ενός ασιατικού μοντέλου, κυρίως στην περιφέρεια της ευρωζώνης, στο οποίο πρωτίστως εντάσσονται οι χώρες με δημοσιονομικά προβλήματα, οι γνωστές και ως PIIGS -Πορτογαλία, Ιρλανδία, Ιταλία, Ελλάδα και Ισπανία- στις οποίες τώρα έχει προστεθεί και το Βέλγιο, μετά τις μεθοδεύσεις-αλχημείες που έγιναν στην υπόθεση της χρεοκοπήσασας τράπεζας DEXIA, η οποία θα μπορούσε να χαμηλώσει και την τραπεζική πιστοληπτική ικανότητα της Γαλλίας. Σε αυτό ακριβώς το σκεπτικό εντάσσεται και αυτό που η «Ε» έχει εγκαίρως επισημάνει, περί επιδιωκόμενης «ρουμανοποίησης» της Ελλάδας από τη Γερμανία, κατά το σκεπτικό Σόιμπλε, του Γερμανού υπουργού Οικονομικών.

Η Γερμανία, που έχει μελετήσει επισταμένως την Ασία και τη βλέπει ως ένα επιτυχημένο παράδειγμα, θέλει να την αντιγράψει στον τομέα της ανταγωνιστικότητας και θέλει να δημιουργήσει ένα ανάλογο μοντέλο.

Το παράδοξο, όμως, επί του προκειμένου είναι το εξής: ενώ στην Ασία ο υποτιθέμενος στόχος είναι, μέσω της οικονομικής ανάπτυξης, να υπάρξει κεφαλαιοποίηση κοινωνικής και πολιτικής ανάπτυξης, στην επιχειρούμενη εκ μέρους της Γερμανίας «ασιατοποίηση» της Ευρώπης, το μοντέλο του Βερολίνου κατ' ουσίαν συμβάλλει μόνο στη δημιουργία ανταγωνιστικών συνθηκών και «χωλαίνει» στους άλλους τομείς, επιφέροντας πολιτική και κοινωνική οπισθοδρόμηση-βαίνοντας, δηλαδή, αντίθετα από τους επιδιωκόμενους στόχους στην Ασία.

Οπως κατέδειξαν οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών, η Γερμανία ενδιαφέρεται πρωτίστως μαζί με τη Γαλλία, την οποία εν πολλοίς χρησιμοποιεί και ως «άλλοθι», να εισαγάγει θεσμούς «γρήγορων αποφάσεων», ξεπερνώντας τους ευρωπαϊκούς θεσμούς και κατ' ουσίαν φέρνοντας έτσι τον ασιατικό αυταρχισμό στην Ευρώπη μέσω της «κερκόπορτας» των δεδομένων ευρωπαϊκών αγκυλώσεων -κάτι που στην πράξη έχει ήδη κάνει, όπως φάνηκε από τα πήγαινε-έλα Μέρκελ και Σαρκοζί, οι οποίοι αυτές τις μέρες συναντιούνταν, έπαιρναν τις αποφάσεις τους και στη συνέχεια, εν είδει «ντιρεκτίβας», τις ανακοίνωναν στους υπόλοιπους Ευρωπαίους.

Επιπλέον των ανωτέρω, καθίσταται σαφές πως, ενώ μέχρι τώρα η Γερμανία ήταν αυτή που κατ' εξοχήν έβαζε το χέρι στην τσέπη, οι τελευταίες εξελίξεις δείχνουν ότι ετοιμάζεται να πάρει «πακέτο» την ευρωζώνη για τη μεγιστοποίηση απόδοσης του Master Plan που πλέον έχει θέσει σε πλήρη κίνηση, ήτοι την απόλυτη προώθηση των συμφερόντων της.

Ζητώντας τώρα οι Γερμανοί ευθέως και άνευ περιστροφών μεγάλες περικοπές στα χρέη της Ελλάδας, και παράλληλα τη συμμετοχή και έτερων εκτός ευρωζώνης οικονομικών πόλων -των Κινέζων επί παραδείγματι-, δείχνουν ότι έχουν φτάσει σ' εκείνο το σημείο όπου πλέον λένε ότι «σταματάμε να πληρώνουμε όπως στο παρελθόν και τώρα ήλθε η ώρα συγκομιδής της απόδοσης των επενδύσεών μας».

Σ' αυτό το σκηνικό εντάσσεται και η μόνιμη ελληνική επιτήρηση, η οποία παράλληλα θα φαντάζει και σαν «μπαμπούλας» για τους λοιπούς Ευρωπαίους, οι οποίοι θα γνωρίζουν τι θα τους συμβεί αν παραβούν τους δημοσιονομικούς κανόνες.

Για δε την Ελλάδα, όλα αυτά προοιωνίζονται και νέα αυστηρά μέτρα λιτότητας, πέραν των σοβαρών κινδύνων για τα ασφαλιστικά ταμεία.

Σωτηρία της «κουρεμένης» Ελλάδας με επιστροφή … στο 2009 (και βλέπουμε)

Η Ελλάδα θα επιστρέψει στο επίπεδο χρέους του 2009, 120% του ΑΕΠ, σε 9 χρόνια, υποστήριξε ο υπουργός Οικονομικών στη συνέντευξη τύπου που παραχώρησε, προσθέτοντας ότι χωρίς την συμφωνία το χρέος θα είχε φτάσει στο 173% και παραβλέποντας ότι η πολιτική της ύφεσης που ακολούθησε η χώρα έπαιξε τον δικό της ρόλο σε αυτά τα νούμερα.
Από το νέο πακέτο δανεισμού της Ελλάδας, ύψους 130 δισ. τα 30 θα δοθούν στην Ελλάδα για διαπραγμάτευση με τον ιδιωτικό τομέα προς μείωση του χρέους, και τα υπόλοιπα για τις χρηματοοικονομικές της ανάγκες και την επανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Αντίθετα τα ταμεία τα στηρίζει... το Σύνταγμα. Σχετικά με τους τοποτηρητές της τρόικας ο Ε. Βενιζέλος, τόνισε πως θα έρθουν για να υπάρχει... καλύτερη επικοινωνία ενώ απέκλεισε περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, μέχρι το 2012, εφόσον τηρηθούν τα όσα έχουν ψηφισθεί.

1.Η εκταμίευση της 6ης δόσης από Ε.Ε. και ΔΝΤ η οποία θα γίνει πριν τις 15 / 11

2.Να τεθεί σε εφαρμογή το νέο πρόγραμμα στήριξης της ελληνικής οικονομίας ύψους 130 δισ. ευρώ για την περίοδο 2012-2014.  Το πρόγραμμα τόνισε ο Ε. Βενιζέλος έχει όλα τα χαρακτηριστικά του Ιουλίου και καλύπτει τις χρηματοδοτικές ανάγκες της χώρας και την επανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών που τόνισε πως θα ξεκινήσει πριν τη διαδικασία συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα. Σε αυτα τόνισε ότι προστίθενται ακόμη 30 δισ., για τα οποία η Ελλάδα θα διαπραγματευθεί με τους πιστωτές τρόπους ανταλλαγής ομολόγων για την ελάφρυνση του χρέους. Από τα 100 δισ. θα πρέπει να καλύψει η χώρα τις ανάγκες της σε χρήματα και την επανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών.

3.Η συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα. Όπως ανέφερε οι τράπεζες συγκεντρώθηκαν σκοπίμως σε μια επιλογή και αυτό δημιούργησε μια ανατροπή εις βάρος της Ελλάδας Το νέο σχήμα θα φέρει το χρέος στο 120% του ΑΕΠ το 2020. Ο ίδιος συγκρίνοντας το με την συμφωνία της 21 Ιουλίου, τόνισε ότι τετραπλασιάζει το όφελος καθώς από το 11,6% του ΑΕΠ που μείωνε το χρέος η συμφωνία του Ιουλίου, τώρα το κάνει 50%. Το πρόγραμμα θα τεθεί σε εφαρμογή πριν το τέλος του 2011 και στις αρχές του 2012 θα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί η συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα.

Σχετικά με την επίδραση που θα έχει στα ελληνικά ασφαλιστικά ταμεία ο υπ. Οικονομικών, αρκέστηκε να πει ότι είναι δικαίωμα της χώρας να προστατεύει την περιουσία των ασφαλιστικών ταμείων και ότι ενδέχεται να υπάρξει μικρή μείωση στην ονομαστική αξία των ομολόγων που κατέχουν.

Τοποτηρητές για καλύτερη επικοινωνία

Σχετικά με τους τοποτηρητές της τρόικας, ο Ε. Βενιζέλος τόνισε πως θα εγκατασταθούν στην Ελλάδα για να … υπάρχει καλύτερη επικοινωνία. Όπως είπε «πρέπει να σταματήσει η δραματοποίηση των επισκέψεων της τρόικας, πρέπει η παρουσία τους να είναι συνεχής και να μη δημιουργεί προβλήματα επικοινωνιακού χαρακτήρα».

Στη συνέχεια πρόσθεσε πως θα δηλώνεται εγγράφως ότι η κυριότητα του προγράμματος προσαρμογής ανήκει στην Ελλάδα και η ευθύνη ανήκει στην ελληνική κυβέρνηση και στη Βουλή των Ελλήνων. «Όλοι οι άλλοι βοηθούν και συμβουλεύουν» συμπλήρωσε. Ο υπουργός Οικονομικών, απάντησε εμμέσως και στα σχόλια της Ν.Δ. ότι το 2009 το επίπεδο του χρέους ήταν στο 120 του ΑΕΠ δηλώνοντας πως αν δεν γινόταν η χθεσινή συμφωνία το 2020 το δημόσιο χρέος της χώρας θα ήταν στο 173% του ΑΕΠ.

Όχι νέες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις... μέχρι το 2012 (πρώτα ο … Θεός!)

Τα μέτρα για το 2011 και το 2012 τα έχει ήδη πάρει η χώρα τόνισε ο Ε. Βενιζέλος, αποφεύγοντας να αναφερθεί για προφανείς λόγους σε μεταγενέστερο χρονικό διάστημα.  Πρόσθεσε πάντως πως "αρκεί να εφαρμόσουμε όσα έχουμε ψηφίσει", αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο για πρόσθετες επιβαρύνσεις εάν κάποιο από τα χαράτσια που έχουν μπει δεν εισπραχθεί. Τα χαρακτήρισε ως εισητήριο της χώρας για την ελάφρυνση του χρέους και πρόσθεσε πως η ετήσια ελάφρυνση από τους τόκους θα είναι όσα έσοδα προσδοκά το κράτος από το τελευταίο πολυνομοσχέδιο, δηλαδή 4,5 με 5 δισ..

Στις επόμενες υποχρεώσεις της κυβέρνησης περιέλαβε την συστηματική εφαρμογή του Μεσοπροθέσμου και των Εφαρμοστικών νόμων, την προώθηση των διαρθρωτικών αλλαγών, την ψήφιση του προϋπολογισμού και την παρουσίαση πριν το τέλος του έτους για το νέο εθνικό φορολογικό σύστημα αλλά και την εφαρμογή της 26 Οκτωβρίου για τη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα.

Τέλος, όσον αφορά ερώτηση για το εάν το νομοσχέδιο της συμφωνίας θα ψηφισθεί με αυξημένη πλειοψηφία δήλωσε πως "καλό είναι τέτοια ζητήματα να ψηφίζονται με την ευρύτερη δυνατή πλειοψηφία" και προσθέτοντας ότι "θα δούμε πως θα αντιδράσει η αντιπολίτευση μόλις διαβάσουν και καταλάβουν την συμφωνία.

Αυτά παρουσιάζονται στο σημερινό τύπο …

Όχι δεν είναι … ανέκδοτο.

Θα τα σχολιάσουμε αναλυτικότερα και σε επόμενα δημοσιεύματα …

«Έχασα τη δουλειά μου. Κέρδισα μια κατάληψη!» - Το κίνημα ενάντια στις τράπεζες για ένα πιο δίκαιο κόσμο επιμένει και συνεχίζει

Στη Νέα Υόρκη το κίνημα «Occupy Wall Street» συνεχίζει παρά τις βάρβαρες επιθέσεις της αστυνομίας.

Όπως και στο Σικάγο.

Την Παρασκευή το βράδυ ενώθηκε με τους διαδηλωτές η εμβληματική μορφή της αμερικανικής μουσικής, ο Πητ Σήγκερ, 92 ετών.

Στο Λονδίνο μια δεύτερη κατασκήνωση των διαδηλωτών  Occupy London protest, μπροστά στον καθεδρικό ναό St Paul's βρίσκεται σε εξέλιξη, ενώ επεκτείνονται ανάλογες πρωτοβουλίες και σε άλλες τοποθεσίες στην πόλη.

Συγκλονιστική όμως ήταν η κινητοποίηση και οι διαδηλώσεις σε διάφορες πόλεις της Ισπανίας, όπου πάνω από 100.000 άνθρωποι – εκπαιδευτικοί, γονείς, μαθητές Λυκείων – βγήκαν στους δρόμους για να υπερασπίσουν  τη δημόσια εκπαίδευση.

Διαδηλώσεις, κινητοποιήσεις, καταλήψεις πραγματοποιούνται σε πολλές πόλεις σε όλο τον κόσμο.

Το παρήγορο είναι ότι οι πολίτες αφυπνίζονται και απαιτούν να πάρουν τη ζωή και την τύχη τους στα δικά τους χέρια – ξαναγράφοντας την ιστορία.

 Να μην την αφήσουν έρμαιο στις ορέξεις των τραπεζών και της ισχνής ιδιοτελούς και εγκληματικής μειοψηφίας του 1% που νέμεται τον παγκόσμιο πλούτο.

Παραθέτουμε ορισμένα φωτογραφικά στιγμιότυπα από αυτές τις κινητοποιήσεις.