Τετάρτη 8 Απριλίου 2020
Οι … “μικροί” και οι “αδύναμοι” στην εποχή της πανδημίας
Στα δύσκολα – λένε – φαίνονται οι ‘φίλοι’ και οι
ικανοί ηγέτες, θα λέγαμε, επίσης …
Ή πολλές φορές αποκαλύπτεται η
βαθύτερη ουσία των ανθρώπων και των κοινωνιών …
Μετά τις εικόνες αποκάλυψης που
όλοι έχουμε εισπράξει από την Ιταλία,
την Ισπανία, τώρα τη Γαλλία αλλά και από άλλα μέρη του κόσμου και την
παντελή απουσία οποιασδήποτε αίσθησης
αλληλεγγύης από την περίφημη Ευρώπη και ειδικότερα την Ευρωπαϊκή Ένωση - ναι, ναι αυτή που αποτελούσε μια όαση στο
σύγχρονο κόσμο και η οποία εγγυόνταν τα ανθρώπινα και κοινωνικά δικαιώματα (!)
- ήρθε και η τελευταία είδηση …
Μέσα από ένα tweet του
προέδρου του Eurogroup,
Μάριο Σεντένο, μάθαμε ότι:
"Μετά από 16 ώρες
συζητήσεων, φτάσαμε κοντά σε συμφωνία, αλλά δεν καταλήξαμε. H συνεδρίαση
του Eurogroup, θα
συνεχιστεί αύριο. Στόχος μου παραμένει για ένα ισχυρό δίχτυ ασφαλείας για τις
επιπτώσεις του covid-19 (για
να προστατεύσουμε εργαζόμενους, επιχειρήσεις και χώρες) αλλά και για ένα
σημαντικό σχέδιο ανάκαμψης".
Τι έκπληξη, αλήθεια …
Δεν κατέληξαν σε συμφωνία!
Για μια ακόμη φορά αυτή η ‘Ευρώπη’ δείχνει πόσο καχεκτική κι αδύναμη είναι … Πότε, όμως;
Όταν πραγματικά θα πρέπει να αποφασίσει γενναίες ή τολμηρές
τομές που θα στηρίζουν τους λαούς, τα κοινωνικά τους δικαιώματα –
και τώρα πια το ύψιστο δικαίωμα στην υγεία και τη ζωή – εκεί φαίνεται ότι χάνει
το μπούσουλα …
Καινούργιο;
Όχι και τόσο …
Αφού μάλλον στο DNA αυτής της Ένωσης είναι εγγεγραμμένη
εξυπηρέτηση άλλων συμφερόντων – εκείνων των
τραπεζιτών, των μεγάλων πολυεθνικών … Άντε και των πιο ισχυρών κρατών της Ένωσης
…
Μικροί, πολύ μικροί, λοιπόν …
Και στα σπουδαία ακόμη πιο
μικροί!
Και στην άλλη όχθη του Ατλαντικού, τι γίνεται;
Εκεί στην πιο ισχυρή οικονομία
του κόσμου και στην ηγέτιδα υπερδύναμη
του παγκόσμιου καπιταλισμού;
Μετά από μια … τρικυμία στο μυαλό του Προέδρου και της διοίκησης
Τραμπ, ανακοινώθηκε ένα κολοσσιαίο (;) πρόγραμμα ύψους τρισεκατομμυρίων
δολαρίων για την αντιμετώπιση των
συνεπειών από την επέλαση του κορονοϊού …
Ναι, αλλά πού κατευθύνεται αυτό;
Μάλλον, όχι σ’ εκείνους που το έχουν περισσότερη ανάγκη …
Αφού, λίγες μέρες πριν
ανακοινώθηκε ότι κατά την τελευταία βδομάδα προστέθηκαν στις στρατιές των ανέργων άλλοι … 6.6
εκατομμύρια άνθρωποι!
Ενώ τις τελευταίες δύο βδομάδες
ο αριθμός ανέρχεται στα 10 εκατομμύρια!
Η ταχύτητα και η κλίμακα των
απωλειών θέσεων εργασίας αυτή την περίοδο δεν έχει προηγούμενο, αφού μέχρι τον
περασμένο μήνα, η χειρότερη εβδομάδα για τις αιτήσεις ανεργίας ήταν 695.000 το
1982!
"Αυτό που συνήθως απαιτεί
μήνες ή κάποια τρίμηνα για να συμβεί σε μια ύφεση, συμβαίνει τώραμέσα σε λίγες
εβδομάδες", δήλωσε η Michelle Meyer, επικεφαλής οικονομολόγος για την Bank
of America Merrill Lynch.
Για φανταστείτε …
Τη στιγμή που πριν από ένα μήνα, οι περισσότεροι προέβλεπαν (;) ότι οι
Ηνωμένες Πολιτείες θα μπορούσαν να αποφύγουν μια ύφεση. Σήμερα, με τις
επιχειρήσεις να κλείνουν λόγω και της πανδημίας και τις εξαναγκαστικές – κολοσσιαίες
- απολύσεις, πολλοί οικονομολόγοι αναμένουν μείωση του ακαθάριστου εγχώριου
προϊόντος σε τέτοιο βαθμό που θ’ ανταγωνίζεται
τις χειρότερες περιόδους της Μεγάλης Ύφεσης.
Μάλιστα …
Και μέσα σ’ αυτή την υγειονομική και ανθρωπιστική κρίση οι “ισχυροί”
κοιτούν πώς θα επιβιώσουν και θα γίνουν ακόμη ισχυρότεροι.
Επιδιώκοντας να κατακτήσουν
πλεονεκτικότερες θέσεις στον παγκόσμιο
ανταγωνισμό και στη νέα δομή ισχύος που θα παρουσιαστεί την επαύριο της πανδημίας.
Εξασφαλίζοντας πχ ηγεμονική θέση στις
δικές τους φαρμακευτικές βιομηχανίες στο ράλι
πωλήσεων φαρμάκων, εμβολίων και
άλλων προϊόντων …
Σημασία, βέβαια, έχει και πού θα
βρεθούν οι θεωρητικά και πρακτικά “αδύναμοι”
-
οι άνθρωποι που πλήττονται άμεσα από τις
συνέπειες της πρωτοφανούς κρίσης και θα
καλεστούν και στη συνέχεια να ζήσουν σε
απίστευτα σκληρές συνθήκες.
Οπότε, τα μεγάλα λόγια περί “ατομικής ευθύνης” και “αλληλεγγύης”, ίσως, αποκτήσουν ένα άλλο νόημα στον κόσμο που θα αναδυθεί – ή και που τώρα αναδύεται – μέσα από τις εφιαλτικές εικόνες που καθημερινά βιώνουμε …
Όπου, η αλληλεγγύη πρέπει να είναι ισχυρή και αποτελεσματική …
Η αλληλεγγύη ΜΑΣ … όλων
εκείνων που μοιράζονται και στηρίζουν
τον ανθρώπινο πόνο ..
Και πάνω απ’ όλα την αξία της ίδιας
της ζωής …
Απέναντι ΤΟΥΣ …
Απέναντι σ’ όλους εκείνους που ιδιοποιούνται ή εμπορεύονται τον
ανθρώπινο πόνο, θεωρώντας ότι η ζωή … η
ζωή μας, τους ανήκει κατ’ αποκλειστικότητα …
Ετικέτες
Ανεργία,
Ευρωπαϊκή Ένωση,
ΗΠΑ,
Πανδημία,
Coronavirus
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)