(ακολουθεί περίληψη της κοινοποίησης του καθηγητή προς τα μέλη ΔΕΠ του Πανεπιστημίου μας)
"Περιγράφω τα βασικά στοιχεία του θεάματος που αντίκρισα:
• Μπροστά στην πόρτα εισόδου, στο δάπεδο, υπήρχε ένας σταυρός σχηματισμένος από προσωπικά μου αντικείμενα και βιβλία, στου οποίου την αριστερή οριζόντια κεραία βρισκόταν ένα εξώφυλλο ταινίας DVD με την φωτογραφία του Χίτλερ σε περίοπτη θέση. (Το συγκεκριμένο DVD – η γνωστή ταινία της χιτλερικής σκηνοθέτιδας Leni Riefenstal «Θρίαμβος της Θέλησης» – χρησιμοποιείται ως αντι-παράδειγμα στα μαθήματά μου για την Αντι-ναζιστική Τέχνη και τις καλλιτεχνικές πρωτοπορίες του 20ου αιώνα και επιλέχθηκε προφανώς από τους δράστες, ανάμεσα από μία συστάδα 60-70 DVD της συλλογής μου)
• Αριστερά και δεξιά στους τοίχους υπήρχαν μεγάλοι σταυροί – όχι ακόμη αγκυλωτοί.
• Λίγο παρακάτω στον δεξιό και πάλι τοίχο του γραφείου υπήρχε η εξής απειλή κατά της ζωής μου, γραμμένη με μαύρο μαρκαδόρο: «ΑΡΙΣ ΣΑΡΑΦΙΝΟΣ, ΠΑΡΕ ΑΔΕΙΑ ΑΝΕΦ ΑΠΟΔΟΧΩΝ ΜΟΝΙΜΗ. ΜΗΝ ΠΕΙΣ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ ΤΙΠΟΤΑ. – ΑΛΙΩΣ…» και πάνω ακριβώς από το ΑΛΙΩΣ ένα τετράγωνο που παραπέμπει σε τάφο, ακόμη παραπάνω ένα αποκρυφιστικό σύμβολο – το τρίγωνο με το γνωστό μάτι μέσα –, και στην κορυφή άλλος ένας σταυρός.
• Στα αριστερά μου, πάνω στο γραφείο και δίπλα στο πληκτρολόγιο επαναλαμβάνεται παρόμοια απειλή, αυτή τη φορά με αμιγώς ‘καλλιτεχνικά’ μέσα. Η απειλή παραπέμπει στην πυρπόληση του γραφείου και παίρνει τώρα την μορφή μίας εγκατάστασης της κακιάς ώρας: ένα γκαζάκι δίπλα σε ένα κερί και ακριβώς παραδίπλα υπάρχει και πάλι μία γραπτή παρότρυνση να σιωπήσω (με ονοματοποιητική έμπνευση αυτή τη φορά), δηλαδή: Shhhhh…. και μετάφραση σε κυριλλική εκδοχή Ccccc… !
• Ακριβώς από πάνω, στην οθόνη του υπολογιστή μου εμφανίζεται σχεδιασμένο με έναν μαύρο και πάλι μαρκαδόρο το ιστορικό από το Ολοκαύτωμα και ευρέως διαδεδομένο σύμβολο του αντισημιτισμού, το Άστρο του Δαβίδ.
• Στην οθόνη του υπολογιστή άφησαν μία σελίδα από λήμμα της Wikipedia σχετικά με την Προς Κορινθίους Επιστολή του Αποστόλου Παύλου
Από το γραφείο λείπουν κυρίως προσωπικά αντικείμενα – ιδιαίτερης συναισθηματικής ή συλλεκτικής αξίας [...]
Επιτρέψτε μου μία σύντομη αξιολόγηση των παραπάνω δεδομένων.
1. Όσον αφορά την επίσημη γλώσσα της επίθεσης που υιοθετήθηκε, αυτό που είδα είναι ένα ανάμικτο σατανιστικό, ναζιστικό, αποκρυφιστικό και αντισημιτικό λεξιλόγιο του οποίου η ‘αξιοθαύμαστη’ πολλαπλότητα καλύπτει όλη την γκάμα των ενδιαφερόντων των συγκεκριμένων μορφωμάτων
2. Όσο αφορά τον χαρακτήρα της επίθεσης, τα συστατικά είναι επίσης εμφανή: λίγο κλοπή, λίγο από υπόκοσμο με απειλές για πυρπόληση και θάνατο, λίγο από προσωπικό συναισθηματικό εκβιασμό και τέλος φυσικά μπόλικη δοσολογία από μία επιθυμία να ανακοινωθεί η πολιτική παρουσία του φιλοναζισμού και του αντισημιτισμού ανάμεσά μας
3. Το γεγονός ότι αποφεύχθηκαν ακόμη πιο κραυγαλέες διακηρύξεις συμβόλων, ταυτίσεων ή μορφές βιαιότερης ακόμη δράσης, αλλά και μία έντονα υφέρπουσα αφέλεια κατά την εκτέλεση όλων των παραπάνω καλλιτεχνικών «αριστουργημάτων» παραπέμπει σε μία ομάδα η οποία δουλεύεται αυτήν ακριβώς τη στιγμή. Πρόκειται δηλαδή για μία συμμορία η οποία την ίδια στιγμή δοκιμάζει τα νερά και δοκιμάζεται η ίδια από αυτούς που την κατευθύνουν. Ευτυχώς μέσα στο υπάρχον κλίμα η ομάδα δεν αισθάνεται ακόμη, για τους γνωστούς λόγους, ιδιαίτερα ασφαλής. Είναι υποχρέωσή μας να διαφυλάξουμε την ύπαρξη αυτού του αρνητικού κλίματος \
4. Συζητώντας με συναδέλφους των άλλων μεγάλων πανεπιστημίων (Αθήνα, Σχολή Καλών Τεχνών, ΑΠΘ, και Κρήτης) διαβεβαιώθηκα ότι πρόκειται για πρωτάκουστη επίθεση ως προς τον συνδυασμό όλων των παραπάνω χαρακτηριστικών, και σηματοδοτεί ένα ποιοτικό άλμα σε σχέση με άλλες αποκρουστικές εκτροπές που μπορεί να μας έρθουν στο νου
5. Πρόκειται τέλος για σοβαρό κρούσμα που επιτίθεται ενάντια στην ελευθερία της διδασκαλίας και της έρευνας, αλλά και στην ίδια τη φυσική ασφάλεια διδασκόντων και φοιτητών, αλλοιώνοντας δραματικά, με τον εγκληματικό της χαρακτήρα, το ακαδημαϊκό κλίμα γενικότερα
Βρίσκομαι στη διαδικασία επίσημης ενημέρωσης και συνεννόησης με όλους τους θεσμούς που συναπαρτίζουν την κοινότητά μας. Θα ενημερωθείτε περαιτέρω για τα πρακτικά μέτρα και τις αποφάσεις που θα λάβει η Σύγκλητος και η Πρυτανεία για την προστασία της φυσικής ασφάλειας των κτηρίων (ιδιαίτερα, στην προκειμένη περίπτωση, της Φιλοσοφικής σχολής), των διδασκόντων, των φοιτητών και των εργαζομένων στην ακαδημαϊκή μας κοινότητα.
[...]
Επειδή είμαι πεπεισμένος ότι βρισκόμαστε στην αρχή μίας κακοήθους ζύμωσης, την οποία, όμως, μπορούμε να διακόψουμε, θεωρώ ότι θα προέκυπταν μεγάλες ωφέλειες από μία συλλογική διερεύνηση όλων των πιθανών προτάσεων για ποιοτικές αλλά εμφατικές απαντήσεις, στο επίπεδο εκείνο που μας αξίζει αλλά και μας αναλογεί.
Με τιμή
Άρης Σαραφιανός "