Με αυταρχισμό και την αστυνομική βία σε Ισπανία και την Ελλάδα επιβάλλουν τις πολιτικές της λιτότητας

Στην Ισπανία με σφαίρες από καουτσούκ οι αστυνομικές δυνάμεις αντιμετώπισαν τους ειρηνικούς διαδηλωτές στις πλατείες της Μαδρίτης και άλλων πόλεων.

Δεκάδες χιλιάδες εργαζομένων και νέων  διαδήλωναν την αντίθεσή τους στα σφαγιαστικά μέτρα λιτότητας ύψους 65 δις. ευρώ που επιχειρεί να επιβάλει η κυβέρνηση Ραχόυ στην ισπανική εκδοχή της ακραίας λιτότητας  που επιβάλλουν οι κυρίαρχες δυνάμεις στην ΕΕ.

Την ίδια στιγμή στην Ελλάδα με εισαγγελική εντολή και με ωμή επέμβαση των ΜΑΤ άνοιξαν οι πύλες της «Ελληνικής Χαλυβουργίας» τα ξημερώματα.

Ενώ  σύμφωνα με πληροφορίες η επέμβαση έγινε με εντολή του ίδιου του πρωθυπουργού, Αντώνη Σαμαρά.

Έτσι αποκαλύπτεται καθημερινά το αντιλαϊκό πρόσωπο της νέας τριμερούς κυβέρνησης που την «αποφασιστικότητα» και το δυναμισμό της τον εξαντλεί στους απεργούς και τους εργαζομένους.

Μείζον θέμα προκύπτει βεβαίως και για τη ΔΗΜΑΡ η οποία συμμετέχει σ’ αυτό το κυβερνητικό σχήμα δίνοντας ένα «άλλοθι» προοδευτικότητας σε μια κατεξοχήν μνημονιακή κυβέρνηση.  

Ας σημειωθεί ότι ο απεργιακός αγώνας κρατούσε για 263 μέρες.

.Η Αστυνομία προχώρησε σε 9 προσαγωγές απεργών που βρίσκονταν στο εργοστάσιο, στην ομάδα περιφρούρησης. Τελικά, οι τέσσερις αφέθηκαν ελεύθεροι, ενώ οι πέντε συνελήφθησαν και το απόγευμα θα οδηγηθούν στον εισαγγελέα.

Αυτή τη στιγμή υπάρχουν εντάσεις μπροστά στην πύλη του εργοστασίου ενώ προγραμματίζεται συγκέντρωση συμπαράστασης το απόγευμα.

Πέρα από τις ευθύνες της ηγεσίας του ΚΚΕ που έσπρωξε την απεργία αυτή σε αδιέξοδο, εκείνο που προέχει είναι να αντιμετωπιστεί άμεσα και ενωμένα ο κρατικός αυταρχισμός που αναμένεται να ενταθεί εν όψει και των νέων αντιλαϊκών μέτρων και μεθοδεύσεων.

Και να οργανωθεί η πάλη από τη μια σε ένδειξη αλληλεγγύης προς τους απεργούθς και από την άλλη για την ανατροπή αυτής της πολιτικής.

Ας σημειωθεί ότι όπως μεταδίδει το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων, «ικανοποίηση» επικρατεί στο Μέγαρο Μαξίμου, μετά τις εξελίξεις στη Χαλυβουργία και το άνοιγμα του εργοστασίου. Σύμφωνα με πληροφορίες, είχε προηγηθεί προσωπική παρέμβαση του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά ο οποίος έδωσε με σαφήνεια την εντολή ότι πρέπει άμεσα να εφαρμοστεί ο νόμος.

Συνεργάτες του πρωθυπουργού, σύμφωνα με το ΑΠΕ-ΜΠΕ, επισημαίνουν πως ο κ. Σαμαράς θεωρεί ύψιστης σημασίας, για τους πολίτες και την κοινωνική συνοχή, το δικαίωμα στην εργασία και ότι η κυβέρνηση θα προασπίσει αυτό το δικαίωμα με κάθε τρόπο. Παράλληλα, τονίζουν πως με την κίνηση αυτή η κυβέρνηση θέλει να στείλει με αποφασιστικότητα το μήνυμα, προς πάσα κατεύθυνση, πως οι νόμοι θα εφαρμόζονται παρά τις επιθυμίες ορισμένων συνδικαλιστικών μειοψηφιών για το αντίθετο.

Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται και το σχόλιο της Ιπποκράτους αναφορικά με τις εξελίξεις στη Χαλυβουργία. «Το δικαίωμα στην εργασία και ο παραγωγικός ιστός της χώρας πρέπει να προστατευτούν και πρέπει όλες οι πολιτικές δυνάμεις, με τη συμπεριφορά τους, να βοηθήσουν τη μεγάλη προσπάθεια ανασυγκρότησης της ελληνικής οικονομίας», αναφέρεται χαρακτηριστικά.

Το σχόλιο του γραφείου Τύπου του Περισσού με αφορμή τη στάση που τήρηση ο πρωθυπουργός αναφέρει χαρακτηριστικά: «Η δήλωση του πρωθυπουργού για την Χαλυβουργία επιβεβαιώνει ότι ο ίδιος και η κυβέρνησή του είναι απροκάλυπτοι υπερασπιστές της κεφαλαιοκρατίας και εχθροί της εργατικής τάξης. Τα περί «του δικαιώματος στην εργασία» που δήθεν υπερασπίζεται η κυβέρνηση είναι φύκια που πουλάει για μεταξωτές κορδέλες. Τους απεργοσπαστικούς μηχανισμούς υπερασπίζεται για να τσακίσει τους εργάτες, να υποταχθούν στις βάρβαρες εργασιακές σχέσεις με μισθούς – επιδόματα πείνας.

Ενώ για πολιτική τρομοκρατίας κατηγορούν την κυβέρνηση βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, που επισκέφθηκαν το εργοστάσιο Χαλυβουργίας.

Νέα μέτρα λιτότητας έρχονται – και με την Αριστερά τι γίνεται;

 Εν μέσω καλοκαιριού οι πολίτες βομβαρδίζονται καθημερινά με τις εφιαλτικές προβλέψεις για νέες περικοπές, για νέα μέτρα λιτότητας και εξαφάνισης των όποιων ισχνών κεκτημένων και δικαιωμάτων τους έχουν απομείνει. Με τις προβλέψεις για την επιβολή και τρίτου … Μνημονίου.

Και ατελείωτους νέους εκβιασμούς.

Από τις δυνάμεις που βρίσκονται στην κυβερνητική εξουσία αλλά και από τους τοκογλύφους δανειστές και τους ευρωπαίους  … «εταίρους».

Το ερώτημα είναι τι κάνουν οι πολιτικές δυνάμεις που εναντιώνονται πραγματικά στα Μνημόνια και ειδικότερα οι δυνάμεις της Αριστεράς.

Ενδιαφέρον έχει από αυτή την άποψη το θέμα που τίθεται με την πρόταση νόμου από την πλευρά του ΚΚΕ για την κατάργηση του Μνημονίου.

Ας παρακολουθήσουμε πρώτα ορισμένα σχόλια του τύπου και έπειτα θα παρουσιάσουμε και ορισμένες σύντομες σκέψεις μας.

Έτσι, λοιπόν:

« Σε τεστ για την κοινοβουλευτική συνοχή του ΣΥΡΙΖΑ αναμένεται να εξελιχθεί η πρόταση νόμου του ΚΚΕ για την κατάργηση του Μνημονίου, της δανειακής σύμβασης και των εφαρμοστικών νόμων.

Ο Περισσός σε μία προσπάθεια να ανακτήσει τις απώλειες, που κατέγραψε στις πρόσφατες εκλογές, κατέθεσε την πρόταση νόμου για την κατάργηση του Μνημονίου με στόχο να θέσει τον ΣΥΡΙΖΑ προ των προεκλογικών δεσμεύσεων του.

Η Κουμουνδούρου επιφυλάσσεται να απαντήσει εντός του κοινοβουλίου όταν πάρει στα χέρια της ολόκληρη την πρόταση νόμου. Ωστόσο, επιμένει ότι θα υπερψηφίσει με αστερίσκους, δηλαδή μόνο τα σημεία που αφορούν στην κατάργηση του Μνημονίου και των εφαρμοστικών αλλά θα καταψηφίσει άρθρα για την μονομερή διαγραφή του χρέους και την έξοδο της χώρας από την Ε.Ε.

Μάλιστα, ο εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, Παναγιώτης Σκουρλέτης είπε ότι το κόμμα του θα ψηφίσει την πρόταση στο βαθμό που αφορά την κατάργηση του Μνημονίου. «Στο βαθμό που αφορά συγκεκριμένους εφαρμοστικούς νόμους - τους οποίους εμείς έχουμε ήδη καταθέσει μία αντίστοιχη πρόταση για τα ζητήματα της μετενέργειας και του κατώτατου μισθού - προφανώς και θα τα υποστηρίξουμε. Προφανώς δεν συμμεριζόμαστε την συνολική τοποθέτηση του ΚΚΕ απέναντι στα ζητήματα της κρίσης διότι συνδέει την απάντηση στην σημερινή οικονομική κρίση με ζητήματα που είναι έξω από το δικό μας στρατηγικό προσανατολισμό, όπως αυτό της απομάκρυνσης από την Ε.Ε.» υπογράμμισε ο Παναγιώτης Σκουρλέτης.

Παρόλα αυτά στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ υπάρχουν φωνές που συντάσσονται με ολόκληρη την πρόταση νόμου του ΚΚΕ, όπως για παράδειγμα ο Παναγιώτης Λαφαζάνης που έχει ταχθεί ανοιχτά υπέρ της εξόδου της Ελλάδας από την ευρωζώνη και την Ε.Ε. Έτσι παραμένει ερωτηματικό η στάση που θα τηρήσουν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και εάν τελικά η πρόταση του ΚΚΕ θα μετατραπεί σε «δούρειο ίππο» για την Κουμουνδούρου.

Πάντως δεν είναι λίγοι εκείνοι που προεξοφλούν σύγκρουση ΣΥΡΙΖΑ – ΚΚΕ στη Βουλή με αφορμή την κατάργηση του Μνημονίου. Άλλωστε πριν από λίγες μέρες τα δύο κόμματα αντάλλαξαν σφοδρά πυρά όταν παρουσιάστηκε η πρόταση νόμου από το ΚΚΕ. Τότε η Αλέκα Παπαρήγα είχε καλέσει τον ΣΥΡΙΖΑ «να σταματήσει να πουλάει μούρη και να ψηφίσει την πρόταση». Με τη σειρά του ο ΣΥΡΙΖΑ είχε απαντήσει ότι εάν ο Περισσός είχε υιοθετήσει προεκλογικά την παραδοχή ότι το μνημόνιο αποτελεί τη βασική διαχωριστική γραμμή της συγκυρίας τότε η κυβέρνηση της Αριστεράς θα ήταν πραγματικότητα».

Κατά την άποψη μας εκείνο που προέχει σήμερα δεν είναι οι ασκήσεις δημιουργίας εντυπώσεων, πολύ περισσότερο της μιας αριστερής δύναμης σε βάρος της άλλης.

Ούτε βέβαια το γλίστρημα σε μια light αντιπολίτευση στο όνομα της προοπτικής κατάκτησης της κυβερνητικής εξουσίας.

Την ώρα που ο ελληνικός λαός που δοκιμάζεται, εκείνο που προέχει είναι η ανάγκη μιας βαθύτερης προσέγγισης και κατανόησης όλων των αριστερών δυνάμεων και των δυνάμεων που με συνέπεια τάσσονται εναντίον της πολιτικής των Μνημονίων.

Η ανάγκη οργάνωσης της λαϊκής αντίστασης και του αγώνα μέσα και έξω από το κοινοβούλιο.

Αποτελεί βαθιά ανάγκη να βγουν ουσιαστικά συμπεράσματα από τα λάθη και τις αδυναμίες της προηγούμενης περιόδου που οδήγησαν τελικά στο να δημιουργηθεί πάλι μια νέα μνημονιακή κυβέρνηση με τη  σύγχρονη παραλλαγή της.

Σημασία έχει να αναπτυχθούν συστηματικά οι νέοι κοινωνικοί και πολιτικοί αγώνες χωρίς προσχήματα και προσπάθειες «εμφυλιακής» σύγκρουσης μεταξύ των αριστερών και εναλλακτικών δυνάμεων.

Ας δούμε για παράδειγμα την Ισπανία όπου οι εργαζόμενοι και εν μέσω καλοκαιριού έχουν βγει στους δρόμους για να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους.

Τελικά, η πραγματικά ανάγκη είναι να δημιουργηθούν οι νέοι πολιτικοί και κοινωνικοί συσχετισμοί με τη διαμόρφωση μιας νέας πλειοψηφίας με σαφή προσανατολισμό για την πραγματική ανατροπή του μνημονίου και των πολιτικών που το στηρίζουν, ανοίγοντας το δρόμο για μια διαφορετική προοπτική της χώρας.

 Στη βάση αυτή και με αυτά τα ουσιαστικά κριτήρια πρέπει να κριθούν και οι ευθύνες των αριστερών πολιτικών δυνάμεων, οι ευθύνες των ηγεσιών τους και όχι με ασκήσεις τακτικισμού και με κοινοβουλευτικού ή  και ευρύτερου εντυπωσιασμού.

«Καύσωνας» με μέτρα φωτιά σε βάρος εργαζομένων και συνταξιούχων αφού η «επαναδιαπραγμάτευση» πήγε σε διαρκείς … διακοπές!

Μεταθέτοντας χρονικά την πολιτική της επαναδιαπραγμάτευσης των όρων του μνημονίου, η κυβέρνηση επιδίδεται σε ένα σκληρό αγώνα δρόμου, χωρίς περιθώρια ελιγμών, προκειμένου το προσεχές δεκαήμερο να οριστικοποιηθούν μέτρα ύψους άνω των 16 δισ. ευρώ που θα συζητηθούν με την τρόικα στις 23 Ιουλίου, οπότε οι πιστωτές καταφθάνουν στην Αθήνα.

 Άρα, η «επιτυχημένη» καριέρα της τριμερούς κυβέρνησης ξεκινά με μέτρα που φτάνουν στα 16 δις ενώ μέχρι πρόσφατα μιλούσαν για 11,6 δις. ευρώ.

Και πού είμαστε ακόμα!

  Ο λογαριασμός είναι υπέρογκος, αφού περιλαμβάνει συμφωνηθέν πακέτο ύψους 3 δισ. ευρώ που πρέπει να υλοποιηθεί μέσα στο 2012, την προβλεπόμενη απόκλιση στα έσοδα του τρέχοντος προϋπολογισμού που υπολογίζεται σε 1,5 δισ. ευρώ και τα 11,7 δισ. του μεσοπρόθεσμου προγράμματος για τη διετία 2013-2014.

  Το εγχείρημα θεωρείται ιδιαίτερα δύσκολο και τρομακτικά επαχθές, λένε αρμόδια στελέχη του υπουργείου Οικονομικών, καθώς τα μέτρα περιλαμβάνουν τα πάντα: από περικοπές σε σπατάλη έως επώδυνες παρεμβάσεις σε ταμεία, υγεία, παιδεία, μισθούς, συντάξεις, κοινωνικά και προνοιακά επιδόματα.

 Όλα, λοιπόν, στο τραπέζι του Προκρούστη με ανυπολόγιστες συνέπειες για τη ζωή των πολιτών.

  Στις κυβερνητικές συσκέψεις που ξεκίνησαν ήδη, τόσο υπό τον υπουργό Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα όσο και υπό τον αναπληρωτή υπουργό Χρήστο Σταϊκούρα, διαπιστώθηκε ότι επειδή ο λογαριασμός είναι πολύ μεγάλος δεν μπορεί να υπάρξουν «κόκκινες γραμμές, με μοναδική εξαίρεση τις πολύ χαμηλές συντάξεις και του μισθούς του Δημοσίου που έχουν περικοπεί».

 Πάνε, λοιπόν, και  οι κόκκινες γραμμές …

Το μόνο κόκκινο που απέμεινε είναι το κόκκινο στις γραμμές του … θερμόμετρου!

Κύμα περικοπών – ειδικότερα στους μισθούς του Δημοσίου

  Πληροφορίες αναφέρουν ότι το νέο κύμα θα χτυπήσει καίρια μισθούς, συντάξεις και αποζημιώσεις του Δημοσίου.

   Ενδεικτικά επισημαίνεται ότι θα τεθεί πλαφόν σε όλες τις κύριες και επικουρικές συντάξεις και από 2.770 ευρώ που είναι σήμερα θα διαμορφωθεί στα 2.000 ευρώ τον μήνα. Ταυτόχρονα, οι μισθοί των εργαζόμενων στις ΔΕΚΟ θα εξομοιωθούν με τους αντίστοιχους του στενού δημόσιου τομέα και οι μεικτές αποδοχές των υψηλόβαθμων υπηρεσιακών στελεχών δεν θα ξεπερνούν τα 2.200 ευρώ τον μήνα. Συνεργάτες του υπουργού Οικονομικών τόνιζαν ότι για την οριστικοποίηση τις αποφάσεων της κυβέρνησης θα ληφθεί υπόψη σχετική μελέτη του ΚΕΠΕ, η οποία έχει ολοκληρωθεί πριν από τις εκλογές και περιλαμβάνει, σύμφωνα με πληροφορίες, «μαγιά» περικοπών ύψους 7-8 δισ. ευρώ.

 Στη βασική δομή του πακέτου, όπως αυτή είχε αποφασισθεί πριν από τις εκλογές, τα μέτρα των 11,7 δισ. ευρώ επιμερίζονταν ως εξής:

• Περικοπή δαπανών ύψους 3% του ΑΕΠ (περίπου 6,3 δισ. ευρώ) με την αναθεώρηση των δαπανών της Γενικής Κυβέρνησης. Στις δαπάνες που θα πρέπει να επανεξεταστούν περιλαμβάνονται όλων των ειδών οι επιχορηγήσεις των δημοσίων επιχειρήσεων και οργανισμών και των ασφαλιστικών ταμείων και των νοσοκομείων.

• Περικοπή των κοινωνικών μεταβιβάσεων κατά 1,5% του ΑΕΠ (3,3 δισ. ευρώ), αρμοδιότητας του υπουργείου Εργασίας, που συνιστούν πλήρη αναθεώρηση του συστήματος χορήγησης κοινωνικών βοηθημάτων.

• Περικοπή δαπανών ύψους 1% του ΑΕΠ (2,1 δισ. ευρώ), μέσα από τη μεταρρύθμιση της δημόσιας διοίκησης. Μεταξύ άλλων, προβλέπονται μειώσεις προσωπικού, μισθολογικών δαπανών και συγχωνεύσεις και καταργήσεις οργανικών μονάδων.

Κυβερνητικά στελέχη επισημαίνουν ότι τα πράγματα γίνονται πολύ δύσκολα. «Οι εύκολες περικοπές τελείωσαν», αναφέρουν, εξηγώντας ότι πλέον τα μέτρα αγγίζουν το μεδούλι του κοινωνικού κράτους.

  Τα ίδια στελέχη δεν αποκλείουν τελικά να τεθεί και ζήτημα αύξησης φόρων για να αποφευχθούν περικοπές που θα θεωρηθούν εξαιρετικά επώδυνες κοινωνικά και πολιτικά. Προσθέτουν ότι η άμεση υποχρέωση είναι τα 11,7 δισ. ευρώ και τα υπόλοιπα λεφτά επιχειρείται να προσδιορισθούν, αλλά να μην «ονοματιστούν» προς το παρόν, όπως έχει γίνει και άλλες φορές στο μνημόνιο.

 Οι κυβερνητικές συσκέψεις θα συνεχισθούν κλιμακούμενες έως το επίπεδο των πολιτικών αρχηγών. Προς το παρόν, κάθε υπουργείο αφήνεται «ελεύθερο» να προτείνει περικοπές και εν συνεχεία - αν αυτές δεν κριθούν αρκετές - θα προτείνονται κεντρικά παρεμβάσεις. Όλα πρέπει να είναι έτοιμα στις 23 Ιουλίου, καθώς η τρόικα επιστρέφει τότε στην Αθήνα για να ακούσει τα μέτρα και να κρίνει αν αυτά είναι «αποδεκτά». Δεν τελειώνει όμως ούτε τότε το θρίλερ της αναθεώρησης του μνημονίου.

Στελέχη που μετέχουν στις διαπραγματεύσεις αναφέρουν ότι δεν αποκλείεται να ζητηθεί η θέσπιση των μέτρων που θα συμφωνηθούν στο νέο μεσοπρόθεσμο αλλά και στον νέο προϋπολογισμό για το 2013 πριν ολοκληρωθεί η επικαιροποίηση του μνημονίου. Και αυτό θα σημαίνει άλλον ένα μήνα αγωνίας... αφού από την έκβαση των διαπραγματεύσεων θα κριθεί και η καταβολή των δόσεων από την τρόικα.

«Μαχαίρι» 50% στο εφάπαξ!

 Σε ό,τι αφορά το εφάπαξ των δημοσίων υπαλλήλων, οι περικοπές αναμένεται να φτάσουν έως και το 50%, ενώ εξετάζονται εναλλακτικά σενάρια για την καταβολή του ακόμα και σε ετήσιες δόσεις στα ελλειμματικά ταμεία.

  Οι εκπρόσωποι των δανειστών έθεσαν ευθέως ζήτημα μείωσης του βοηθήματος στην πρόσφατη «επίσκεψή» τους στη χώρα μας, προβάλλοντας το επιχείρημα πως στα άλλα κράτη της Ευρώπης δεν προβλέπεται εφάπαξ. Τα χρονικά περιθώρια είναι ασφυκτικά και όλα τα ταμεία πρόνοιας πρέπει να υποβάλουν αναλογιστικές μελέτες για την οικονομική τους κατάσταση. Με βάση αυτές τις μελέτες (που σύμφωνα με πληροφορίες δείχνουν σημαντικά ελλείμματα στα ταμεία του δημόσιου και ευρύτερου δημόσιου τομέα) θα αποφασιστεί και το ψαλίδι που θα μπει στο βοήθημα, το οποίο αναμένεται να κοπεί στο μισό.

Σε μία τέτοια περίπτωση το μέσο εφάπαξ - που σήμερα είναι περίπου 45.000 ευρώ για το μεγαλύτερο τμήμα των ασφαλισμένων - θα πέσει αυτομάτως στις 27.500 ευρώ. Ακόμα μεγαλύτερες θα είναι οι απώλειες σε όσους παίρνουν εφάπαξ από ταμεία των ΔΕΚΟ (π.χ. της ΔΕΗ), το οποίο ανέρχεται σήμερα στα 80.000 ευρώ.

Μαχαίρι σε δικαιώματα και εισοδήματα των εργαζομένων …

Ενώ για τις πραγματικές αιτίες της κρίσης δεν προτείνεται κανένα μέτρο …

Μακρύ, θερμό καλοκαίρι, λοιπόν, με κορύφωση στις πιέσεις της τρόικα για νέες αιματηρές περικοπές.

Και «βαρυχειμωνιά» για τις προοπτικές και τη ζωή των εργαζομένων, των συνταξιούχων, όλων των λαϊκών στρωμάτων.

Μάλλον, από Σεπτέμβρη θα έχουμε πολλά να πούμε …