Για τα παιδιά της Αμυγδαλέζας

του Μ ...

Κοιτάζω το χιόνι που πέφτει. Τα δελτία ειδήσεων μιλάνε για τη μετεωρολογική βόμβα. Η τροχαία προειδοποιεί τους οδηγούς των οχημάτων. Όλοι βιάζονται να γυρίσουν σπίτι. Με ή χωρίς καλοριφέρ. Και πάλι σπίτι είναι. Στη Βουλή μιλάνε για παιδιά και ιθαγένεια. Χαμόγελο.

 Η σκέψη, όμως, τρέχει στην Αμυγδαλέζα και το χαμόγελο παγώνει. Κάνει κρύο. Το πετρέλαιο που πριν από ένα μήνα κάποιοι φρόντισαν να στείλουν στο στρατόπεδο κράτησης τελείωσε. 150 παιδιά στοιβαγμένα στα παγωμένα κοντέινερ ξυλιάζουν. Και πώς να χαμογελάσουν; Εκεί το χαμόγελο του παιδιού πάγωσε. Πριν έναν μήνα, όταν ο Συνήγορος του Πολίτη για τα Δικαιώματα του Παιδιού επισκέφτηκε το Κέντρο Κράτησης Μεταναστών, σημείωνε πως «την ημέρα που επισκεφτήκαμε το Κέντρο, βρίσκονταν εκεί περίπου 150 παιδιά, ηλικίας 10-16 ετών, πολλά από τα οποία ήσαν ξυπόλυτα. Τα παιδιά φιλοξενούνται σε χώρους που θυμίζουν στρατώνες. Υπάρχουν χώροι ανοιχτοί, με κρεβάτια στη σειρά και μικρότερα δωμάτια. Υπάρχει και μία τραπεζαρία όπου σιτίζονται. Η κατάσταση αυτή είναι απαράδεκτη. Δεν μπορεί να κρατούνται αυτά τα παιδιά όλα μαζί και μάλιστα σε έναν χώρο όπου δεν υπάρχουν αρκετά κρεβάτια για όλα». Αυτή ήταν η κατάσταση πριν από ένα μήνα και ίδια παραμένει και σήμερα. Ο μέσος όρος κράτησης στο Κέντρο είναι δύο μήνες, αλλά πολλά από αυτά τα παιδιά παραμένουν εκεί για έξι ή και οκτώ μήνες.

 Έξω εξακολουθεί και πέφτει χιόνι. Η πόλη έχει παγώσει. Ο Συνήγορος του Πολίτη καταγγέλλει το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια μεγάλος αριθμός ασυνόδευτων ανηλίκων, που προέρχονται από τρίτες χώρες, συλλαμβάνονται από τις αρχές για παράνομη είσοδο και κρατούνται διοικητικά για σημαντικό χρονικό διάστημα και σε ακατάλληλο περιβάλλον, ώσπου να ληφθεί απόφαση για την τοποθέτησή τους σε κάποιον χώρο φιλοξενίας ή να αφεθούν ελεύθερα. 150 παιδιά χωρίς μέλλον κρυώνουν κι απόψε στην Αμυγδαλέζα. Δεν έχουν να περιμένουν τίποτα. Ούτε καν μια ιθαγένεια. «Τα παιδιά αυτά μας εκλιπαρούσαν για μια μπάλα, για ένα παιχνίδι, για οτιδήποτε θα μπορούσε να τα απασχολήσει τις ατέλειωτες ώρες που περνούν κρατούμενα. Και μιλάμε ότι πολλά από αυτά τα παιδιά έχουν δει τους γονείς τους να πνίγονται κατά τη διάρκεια του ταξιδιού τους προς την Ελλάδα» λέει εδώ και καιρό ο Συνήγορος του Πολίτη. Μήπως ήρθε ο καιρός να τον ακούσει κάποιος;

 Στα Γιάννενα χιόνισε και η πόλη γέμισε χιόνια σε μια πολύ ωραία εικόνα να την παρακολουθείς μέσα από το ζεστό σπίτι σου κι από εικόνες στο κινητό σου, όμως κάποιοι το ζουν στη σκληρή πραγματικότητα και νιώθουν τον χιονιά στο πετσί τους... Είναι ωραίο το χιόνι το βλέπεις μια φορά στις τόσες.. αλλά το - στη θερμοκρασία επηρεάζει τους άστεγους που παλεύουν να βρουν ένα κατάλυμα να περάσουν τη νύχτα. Το χιόνι άρχισε να λιώνει το βράδυ, έγινε πάγος και λογικά την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές έχουμε -10..Και καλά το σπίτι είναι ζεστό, μια χαρά θα κοιμηθώ.. Οι άστεγοι όμως που θεωρούνται ξένοι παντού; Δεν επιζητούν μονάχα υλικά αγαθά όπως κουβέρτες και λοιπά. Ζητείται ευαισθησία και  ανθρωπιά... Για τα παιδιά της Αμυγδαλέζας και για όλους τους άστεγους που δημιούργησε η εποχή του μνημονίου...