Παρασκευή 21 Μαΐου 2010

Ρυθμιστικοί κανόνες στη δράση των τραπεζών και των hedge funds! Ανέκδοτο ή πραγματικότητα;


Στα πρωτοσέλιδα του διεθνούς τύπου καταγράφονται δημοσιεύματα που παρουσιάζουν από τη μια τη ψήφιση από τη Γερουσία των ΗΠΑ μέτρων ελέγχου των τραπεζών και ιδιαίτερα των δραστηριοτήτων των hedge funds.
Και από την άλλη προβάλλονται οι πρωτοβουλίες της Μέρκελ και της Γερμανίας, στις οποίες συμφώνησε μάλλον και η Γαλλία με τον Σαρκοζί, για περιορισμό των κερδοσκοπικών δραστηριοτήτων αλλά και για αυστηρά μέτρα δημοσιονομικής πειθαρχίας.
Η αμερικανική Γερουσία ψήφισε ένα νομοσχέδιο το οποίο προωθούσε η διοίκηση Ομπάμα και το οποίο, όπως αναφέρεται στο BBC, προχωρά σε σαρωτικές μεταρρυθμίσεις της Wall Street και επιφέρει την πλέον ριζική αναμόρφωση των δημοσιονομικών κανονισμών από τη δεκαετία του 1930.
Η Γερουσία πέρασε το νομοσχέδιο με 59 ψήφους υπέρ και 39 κατά. Το νομοσχέδιο παρέχει τη δυνατότητα δημιουργίας νέων τρόπων για την παρακολούθηση των χρηματοοικονομικών κινδύνων.
Βασικά σημεία του νομοσχεδίου είναι:
  • η δημιουργία ενός νέου οργανισμού ελέγχου
  • περιορισμοί για τις μεγαλύτερες τράπεζες, που τους επιτρέπει να λαμβάνουν λιγότερους κινδύνους
  • απαιτεί από τους δανειολήπτες να αποδείξουν ότι μπορούν να αποπληρώσουν ακόμη και τις πιο βασικές υποχρεώσεις των ενυπόθηκων δανείων
  • παρέχει στην Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ την εξουσία να αναλάβει τον έλεγχο των μεγάλων επιχειρήσεων που κινδυνεύουν με κατάρρευση - και να τις διαλύσει, εάν είναι αναγκαίο.
  • μεταρρύθμιση της περίπλοκης αγοράς παραγώγων.
Ανοιχτό παραμένει το ζήτημα, εάν θα απαγορευτούν τελικά οι κερδοσκοπικές επιχειρήσεις με υψηλό ρίσκο, όπως επεδίωκε η αριστερή πτέρυγα του Δημοκρατικού Κόμματος. Οι διαβουλεύσεις συνεχίζονται με άδηλο αποτέλεσμα.
Η τελική έγκριση του μεταρρυθμιστικού πακέτου για το χρηματοπιστωτικό σύστημα δεν έχει ωστόσο ολοκληρωθεί. Αναμένεται τώρα να εγκριθεί στο σύνολό του από το Κογκρέσο. Υπολογίζεται ότι ο νέος κύκλος διαβουλεύσεων και η τελική έγκριση να ολοκληρωθούν στο τέλος Ιουλίου.
Εν τω μεταξύ, οι Ευρωπαίοι υπουργοί Οικονομικών θα συναντηθούν στις Βρυξέλλες, σήμερα για να συζητήσουν τρόπους για να αποτραπεί μια ακόμα κρίση, όπως αυτή στην Ελλάδα.
· Θα εξετάσουν τη μονομερή απαγόρευση της Γερμανίας σχετικά με τις ανοικτές πωλήσεις μικρής διάρκειας ( short shellings ), καθώς και το μελλοντικό συντονισμό των χωρών της ΕΕ για δράσεις που αφορούν την εν λόγω αγορά.
· Επίσης, στην ατζέντα θα είναι οι αλλαγές των κανόνων της ΕΕ που αφορούν τη συγκρότηση των εθνικών προϋπολογισμών με την πρόταση η Κομισιόν να εξετάζει τις εθνικές προτάσεις κατά τους πρώτους έξι μήνες του έτους αντί του δευτέρου εξαμήνου.
· Αν και εκφράζεται η ελπίδα να επιτευχθεί συναίνεση, το ζήτημα της αυστηροποίησης της οικονομικής πολιτικής θα μπορούσε να αποδειχθεί έντονα διχαστικό.
Ο γερμανικός τύπος ασχολείται σήμερα με τους στόχους της καγκελαρίου: γιατί επιβάλλει κανονισμούς στις αγορές ενώ μέχρι πρότινος το απέκλειε; Εξυπηρετεί στόχους εσωτερικής πολιτικής ή θέλει τη Γερμανία στο τιμόνι της ΕΕ;
«Ηρεμιστικά για το λαό;» είναι ο τίτλος σχολίου της Süddeutsche Zeitung για τις χθεσινές δηλώσεις της Γερμανίδας καγκελαρίου στη βουλή για την οικονομική κρίση και τον έλεγχο των αγορών: «Η Άγκελα Μέρκελ πιστεύει ότι εάν προχωρήσει σε μια οποιαδήποτε φορολόγηση των αγορών θα αποκτήσουν οι ψηφοφόροι την αίσθηση ότι διαφυλάσσει το δίκαιο και το συμφέρον τους. Οι πολίτες όμως θυμούνται τι έλεγε η καγκελάριος πριν από λίγο καιρό και τι λέει τώρα. Θυμούνται το 'όχι' που έγινε ξαφνικά 'ίσως' και κατόπιν 'ναι'.
Οι πολίτες γνωρίζουν ότι δισεκατομμύρια από τα κυβερνητικά πακέτα είναι στα ταμεία των τραπεζών και εκείνο που θέλουν να ξέρουν με σαφήνεια τώρα είναι πόσα από αυτά τα δισεκατομμύρια θα επιστρέψουν σαν φόροι στο κράτος.»
«Η καγκελάριος αποσυντονίστηκε», υποστηρίζει στο κύριο σχολιό της η Frankfurter Rundschau: «Η Άγκελα Μέρκελ είναι τα πάντα: σωτήρας του ευρώ, εκδικητής των αδύναμων φορολογούμενων, δαμαστής του εφιαλτικού της κυβερνητικού εταίρου και των λυσσαλέων κερδοσκόπων, η οικονόμος του έθνους και η ατμομηχανή της γερμανικής ανάπτυξης. Δεν είναι ασφαλώς σίγουρο, αλλά ενδέχεται η κ. Μέρκελ να τα πιστεύει όλα αυτά, γι’αυτό προσπάθησε χθες να μας πείσει. Το μόνο σίγουρο είναι ότι έχει φθάσει στη χειρότερη φάση της θητείας της ως καγκελάριος.»
«Εάν ήταν συνεπής, θα έπρεπε τώρα να θέσει ξεκάθαρους όρους στον κυβερνητικό της εταίρο όσον αφορά τα οικονομικά και κυρίως το κεφάλαιο των περικοπών.
Η συγκυρία είναι ευνοϊκή: οι Φιλελεύθεροι μπορούν τώρα ή να υποχωρήσουν ή να εγκαταλείψουν την κυβέρνηση. Και τα δύο θα μας ανακούφιζαν. Όμως η καγκελάριος δεν ξέρει ακόμη τι ακριβώς θέλει, είναι αποσυντονισμένη και προσπαθεί τώρα να πάρει το πάνω χέρι.»
«Η επιστροφή της καγκελαρίου» τιτλοφορεί το σχόλιό της η οικονομική εφημερίδα του Ντίσελντορφ Handelsblatt και αφού αναφέρεται στις προτάσεις της καγκελαρίου για τον έλεγχο των αγορών υπογραμμίζει: «Η εκτίμηση της καγκελαρίου είναι λοιπόν ότι η Ευρώπη δεν μπορεί να μείνει πολιτικά αδρανής, πρέπει με λειτουργήσει αποφασιστικά και να προσπαθήσει να επιβληθεί στις ανήσυχες αγορές. Δηλαδή για την κα. Μέρκελ ο αγώνας του κράτους κατά των χρηματοπιστωτικών αγορών μόλις άρχισε.»
Η καθυστερημένη αντίδραση των κυβερνήσεων έναντι των επιθετικών αγορών και των κερδοσκόπων;
Σοβαρή προσπάθεια ή «στάχτη στα μάτια» των πολιτών και της κοινής γνώμης που αγαναχτεί και ασφυκτιά από τις περιοριστικές πολιτικές λιτότητας και σάρωσης των κοινωνικών κατακτήσεων;
Μπορούν να λειτουργήσουν αυτά τα μέτρα χωρίς μια οικονομική και πολιτική διακυβέρνηση στην Ευρώπη με τελείως διαφορετικά χαρακτηριστικά και προσανατολισμούς;
Χωρίς μια «παγκόσμια διακυβέρνηση» που να αποκαθιστά την ισορροπία μιας νέας δημοκρατικής τάξης, με αναδιάρθρωση των παγκόσμιων χρεών και την αποφασιστική ρύθμιση της ασύδοτης κίνησης των κεφαλαίων και των κερδοσκόπων;
Για να μην τρέφουν κάποιοι και φρούδες ελπίδες αναδημοσιεύουμε απόσπασμα από άρθρο της Business Week στις 13 Μαΐου με τον εύγλωττο τίτλο « Η γοητευτική ζωή των hedge funds …” :
Υπάρχει μια γωνιά της Γουόλ Στριτ που υποστηρίζει με ευχαρίστηση τη νομοθετική μεταρρύθμιση του χρηματοπιστωτικού συστήματος των ΗΠΑ. Είναι η βιομηχανία αμοιβαίων κεφαλαίων υψηλού κινδύνου που φθάνει στο ύψος των 1,7 τρισεκατομμυρίων δολαρίων. (sic!)

Δεν υπάρχουν σχόλια: