Η «ψήφος εμπιστοσύνης» στην κυβέρνηση και το «φρούτο εποχής»: η πρόταση για κυβέρνηση «ειδικού σκοπού»

Τέλειωσε επιτέλους η φαρσοκωμωδία ή αλλιώς το θέατρο σκιών με τίτλο «ψήφος εμπιστοσύνης» στην κυβέρνηση που ανέβηκε – ως συνήθως στην ελληνική βουλή.

Πάλι περάσαμε ορισμένες μέρες ανούσιες, κενές περιεχομένου, όπου περίσσεψαν για μια ακόμη φορά τα μεγάλα λόγια, οι «υψηλοί τόνοι», η κούφια ρητορική.

Χωρίς καμιά καινούργια πρόταση ή ιδέα.

Χωρίς καμιά ουσιαστική απάντηση στα αδιέξοδα που βιώνει ο ελληνικός λαός.

Δυστυχώς – και το εννοούμε – από όλες τις πλευρές.

Έτσι, μπορεί όλοι να δηλώνουν εκ των υστέρων ικανοποιημένοι …

Η κυβέρνηση μπορεί να πήρε την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης και να ενισχύθηκε η κυβερνητική πλειοψηφία κατά μία έδρα (με την επιστροφή Κακλαμάνη) ωστόσο δεν κέρδισε τους ανεξάρτητους.

Είναι κοινό μυστικό πως με την ψηφοφορία για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης η κυβέρνηση θα μετρούσε και τους βουλευτές εκείνους από την πλευρά των ανεξάρτητων που θα ψήφιζαν παρών ή θα επέλεγαν την αποχή.

Ωστόσο τους συνολικά 23 ανεξάρτητους κανένας δεν έδωσε ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση μόνο δύο ψήφισαν παρών, η Κ. Μάρκου και ο Γρ. Ψαριανός που προέρχονται από την ΔΗΜΑΡ, ενώ ο Γ. Νταβρής επέλεξε την αποχή. Οι υπόλοιποι καταψήφισαν την κυβερνητική πρόταση.

Συνολικά ψήφισαν 288 βουλευτές. Υπέρ ψήφισαν 155 ενώ κατά 131 βουλευτές.

Σε τι χρησίμευσε, λοιπόν, αυτή φαρσοκωμωδία;

Πιθανόν ως πρόβα τζενεράλε για τις εξελίξεις που ακολουθούν που στο ορατό μέλλον (την προσεχή άνοιξη) περιλαμβάνουν εκλογές εφόσον δεν συγκεντρωθεί ο «μαγικός» αριθμός των 180 βουλευτών για την εκλογή προέδρου της Δημοκρατίας από την παρούσα βουλή.

Το γεγονός, όμως, ότι η κυβερνητική πλειοψηφία δεν εξασφάλισε καμία επιπλέον ψήφο, από τους ανεξάρτητους, όπως ήλπιζε, αλλά 131 καθαρά ΟΧΙ, μεταξύ των οποίων και 2 ΠΑΡΩΝ, επιβεβαιώνει ότι η «προεδρική πλειοψηφία» αποτελεί άπιαστο όνειρο για την κυβέρνηση.

Έτσι, εμφανίστηκαν διάφοροι «πρόθυμοι» να καταθέσουν νέες προτάσεις.

Με πρώτο τον Σπύρο Λυκούδη, τον οποίο ακολούθησαν βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι πρότειναν τη δημιουργία μιας κυβέρνησης «ειδικού» ή «εθνικού» σκοπού.

 Στη οποία θα μπορούσαν να συμμετέχουν ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ…

Κάτι σαν «μεγάλος συνασπισμός» που εφαρμόζεται και στη Γερμανία …

Βέβαια, ο ορατός «εθνικός» σκοπός, προφανώς, είναι να διασώσουν οι κύριοι αυτοί και άλλοι πολλοί από όλες τις πτέρυγες, ειδικότερα αυτές που στηρίζουν τη συγκυβέρνηση, τις βουλευτικές τους θεσούλες.

Η ηγεσία, φυσικά, του ΣΥΡΙΖΑ απορρίπτει αυτή την πρόταση.

Με βάση αυτές τις εξελίξεις και το συσχετισμό δυνάμεων που αυτή τη στιγμή καταγράφεται στο ελληνικό κοινοβούλιο όλα δείχνουν ότι προχωράμε με γρήγορους ρυθμούς σε εκλογές, το πιθανότερο τον επόμενο Μάρτιο.

Όμως, οι πολίτες δεν πρέπει να εφησυχάζουν, ούτε να εναποθέτουν τυφλά τις ελπίδες τους μόνο στις εκλογές ή στους αυτόκλητους σωτήρες …