Στη χθεσινή συνεδρίαση του γερμανικού κοινοβουλίου εκφράστηκε η «βαθιά ντροπή» για τα θύματα της ακροδεξιάς τρομοκρατίας στη Γερμανία. Προέκυψε και μία υπερκομματική «συγγνώμη» στους συγγενείς των θυμάτων της νεοναζιστικής τρομοκρατίας για τις αποτυχημένες έρευνες και τις λανθασμένες υποψίες των αρχών
«Ντρεπόμαστε για το γεγονός ότι οι υπηρεσίες ασφαλείας στα κρατίδια και ομοσπονδιακά, δεν κατάφεραν σε διάστημα ετών ούτε να αποκαλύψουν, αλλά ούτε να αποτρέψουν έγκαιρα τα σχεδιαζόμενα εγκλήματα», δήλωσε ο πρόεδρος του Bundestag Νόρμπερτ Λάμερτ, απολογούμενος για την 13χρονη εγκληματική δράση του νεοναζιστικού τρίο της Θουριγγίας και των συνεργατών του. Αυτή κόστισε, μεταξύ 2000 και 2007, τη ζωή εννιά αλλοδαπών και μίας Γερμανίδας αστυνομικού.
Ωστόσο, πέρα από αυτή την απολύτως αναγκαία τοποθέτηση του γερμανικού κοινοβουλίου εγείρονται ορισμένα σοβαρά ερωτηματικά για την πολιτική πραγματικότητα της χώρας η οποία επιδιώκει να επιβάλει για μια ακόμη φορά την οικονομική και πολιτική της κυριαρχία στην Ευρώπη.
Όπως για παράδειγμα:
Πόσο «μπλεγμένες» είναι οι αρχές ασφαλείας;
Οι σοκαριστικές αποκαλύψεις που ήρθαν στο φως της δημοσιότητας σχετικά με την εμπλοκή των αρχών ασφαλείας, όπως η Υπηρεσία Προστασίας του Συντάγματος, μέσω των έμμισθών πληροφοριοδοτών τους εντός των νεοναζιστικών οργανώσεων, γέννησαν μία γενική υποψία: Ότι οι αρχές συνέδραμαν τα ακροδεξιά εγκλήματα.
Ακόμη βρέθηκαν αποδείξεις για διασύνδεση των αρχών ασφαλείας με τους ακροδεξιούς δολοφόνους, αφού σύμφωνα και με δηλώσεις υπευθύνων ενδέχεται και η τελευταία δολοφονημένη γερμανίδα αστυνομικός, Michele Kiesewetter, να είχε σχέσεις μαζί τους.
Στο ερώτημα «σε ποιο βαθμό έγινε αυτό απαντά σε συνέντευξή του ο κος Λάμερτ:
«Ξαναλέω ότι δεν μπορούμε εντός λίγων ημερών να δώσουμε βάσιμες πληροφορίες, οι οποίες δεν μας ήταν γνωστές και ορατές εδώ και χρόνια. Δεν μπορώ από την πληθώρα των ιδρυμάτων που ενεπλάκησαν, στα κρατίδια και σε ομοσπονδιακό επίπεδο, καθώς και από τον μεγάλο αριθμό των εμπλεκομένων να αποκλείσω, ότι υπήρχαν μεμονωμένα ύποπτα πρόσωπα. Αυτό ακριβώς εξετάζουμε τώρα ενδελεχώς.
Αλλά το ότι τα ιδρύματα, ότι οι υπηρεσίες προστασίας του συντάγματος της χώρας, ότι ολόκληρες υπηρεσίες επέτρεψαν, ή οργάνωσαν μία τέτοια σύμπραξη, δεν μπορώ και δεν θέλω να το διανοηθώ».
Θα απαγορευτεί το NPD;
Οι συγκλονιστικές αποκαλύψεις ανακίνησαν το δημόσιο διάλογο γύρω από την απαγόρευση του ακροδεξιού κόμματος NPD.
Οι απόψεις του πολιτικού κόσμου σε αυτό το ζήτημα διίστανται, καθώς στο αυθόρμητο αίτημα αποκλεισμού του NPD από την πολιτική ζωή, πολλοί απαντούν με περίσκεψη.
Μεταξύ αυτών και η βουλευτής του Κόμματος της Αριστεράς Πέτρα Πάου, η οποία κράτησε αποστάσεις από την επίσημη θέση της παράταξής της: «Πρώτα από όλα πρέπει να αρθούν τα εμπόδια της απαγόρευσης, δηλαδή οι έμμισθοι πληροφοριοδότες που βρίσκονται εντός των δομών του NPD. Πριν από αυτό δεν θα συνιστούσα σε κανέναν να επανεκκινήσει μία διαδικασία απαγόρευσης. Πέρα από αυτό, η απαγόρευση του NPD είναι σε αυτήν την περίπτωση λάθος αντίδραση. Εδώ έχουμε να κάνουμε προφανώς με ένα δίκτυο, το οποίο δεν εκπορεύεται αναγκαστικά από αυτό το κόμμα. Εγώ προσωπικά δεν ζήτησα ποτέ την απαγόρευση. Κατά τα άλλα η υπηρεσία προστασίας του συντάγματος θα έπρεπε να διαλευκάνει, αλλά προφανώς χρηματοδοτεί μέσω των έμμισθων πληροφοριοδοτών ένα βίαιο ναζιστικό δίκτυο».
Ωστόσο, εμείς θα θέλαμε να επισημάνουμε ότι για μια ακόμη φορά η γερμανική πολιτική σκηνή όπως και η κοινή γνώμη κινείται στα πλαίσια της συλλογικής υποκρισίας.
«Μακρά υποτίμηση (;) του κινδύνου»
Η ξαφνική επάνοδος του θέματος της ακροδεξιάς δράσης στη Γερμανία και η εκφρασθείσα άποψη, ότι πρόκειται περί νέας μορφής τρομοκρατίας, συνάντησε πολλές αντιρρήσεις.
Πολλοί θεωρούν ότι τα ακροδεξιά στοιχεία δεν έπαψαν να είναι παρόντα στη χώρα, αλλά στο μεταξύ η διαπραγμάτευσή τους έφυγε από το προσκήνιο.
Σε αυτό το πλαίσιο εξετάζει η Σοφία Όπερμαν, διευθύντρια της αντιακροδεξιάς οργάνωσης «Πάρτε Θέση» τον αμφιλεγόμενο ρόλο των MME : «Τα μίντια δεν επιμένουν. Μόνο όταν συμβαίνει κάτι σοβαρό στρέφουν την προσοχή τους εκεί. Τότε υποβάλλονται τα αιτήματα συνεντεύξεων, οι παρασκηνιακές αναφορές, τότε βλέπουν κανονικά τι πραγματικά συμβαίνει. Και σας εγγυώμαι: και τώρα θα κρατήσει δύο με τρεις εβδομάδες πάλι. Μετά θα είναι όλα ξανά εκτός επικαιρότητας. Θα μιλάμε πάλι για Χριστούγεννα».
Ο πολιτικός κόσμος της Γερμανίας παρουσιάζεται επιφανειακά ενωμένος να προχωρήσει με αποφασιστικότητα στη διαλεύκανση των εγκλημάτων. Γεγονός που διαφάνηκε από τη χθεσινή κοινή διακήρυξη όλων κομμάτων της ολομέλειας του Bundestag.
Ο Frank-Walter Steinmeier, ο ηγέτης των Σοσιαλδημοκρατών στο κοινοβούλιο, δήλωσε ότι οι φόνοι αποτελούν «μια επίθεση σε όλους μας και στην ίδια τη δημοκρατία». Η υπουργός Ομοσπονδιακής Δικαιοσύνης Sabine Leutheusser-Schnarrenberger κάλεσε για αντίδραση σε όλες τις απειλές εναντίον της δημοκρατίας ασκώντας κριτική στο γερμανικό κράτος υπήρξε ανεκτικό στην απειλή από την ακροδεξιά. «Είμαστε τυφλοί από το ένα μάτι δήλωσε».
Θα γίνει, όμως, έτσι;
Σύμφωνα με τη Μπιάνκα Κλόζε ο αριθμός δολοφονημένων ή θυμάτων νεοναζιστικής και ακροδεξιάς βίας μετά την ενοποίηση της Γερμανίας φθάνει στον αριθμό των 190!
Αισθητά υψηλότερος από αυτόν που επίσημα παραδέχονται οι αρχές.
Όσοι ασκούν κριτική στην επίσημη πολιτική, όπως η Κλόζε, σημειώνουν το βαθύ χάσμα σ’ αυτά τα στοιχεία για να αποδείξουν ότι οι αρχές παραμένουν τυφλές στη βία που ασκείται στα δεξιά από τον ακροδεξιό εξτρεμισμό που είναι πιο θανάσιμος από τον ισλαμικό ή αριστερό εξτρεμισμό στη Γερμανία. Υποστηρίζει η Κλόζε: " οι ακροδεξιοί εξτρεμιστές δολοφονούν ανθρώπους για πολλά χρόνια κι αυτό είναι μέρος της ιδεολογίας τους." Ο Funke από το Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου αναφέρει ότι ο δεξιός εξτρεμισμός είναι πιο διαδεδομένος στις αραιοκατοικημένες ανατολικές περιοχές, γεγονός που τον καθιστά σε μεγάλο βαθμό «αόρατο» στο σύνολο της χώρας».
Το 2010, κυκλοφόρησε ένα CD με τίτλο «ο Αδόλφος Χίτλερ ζει» μεταξύ των δεξιών εξτρεμιστικών κύκλων. Σύμφωνα με την εφημερίδα taz, το CD περιλάμβανε ένα τραγούδι που ονομάζεται “Döner Killer”, το οποίο είχε και τους εξής στίχους: «Εννέα φορές μέχρι τώρα έχω χτυπήσει / Υπάρχει ο φόβος και τρόμος σε κάθε πάγκο κεμπάπ / ... Εννέα φορές δεν είναι αρκετές." !!!
Παρ 'όλα αυτά, οι γερμανικές αρχές εξακολουθούν να ισχυρίζονται ότι δεν είχαν ιδέα για το πού το τρίο των δολοφόνων είχε ζήσει από το 1998! Ακόμη λιγότερο ότι ήταν υπεύθυνοι για τις δολοφονίες.
Το ζήτημα της νεοναζιστικής παρουσίας και δράσης στη γερμανική κοινωνία και πολιτική είναι ιδιαίτερα βαθύ.
Παρόλο που το ψήφισμα του γερμανικού κοινοβουλίου ήταν το ελάχιστα αναγκαίο, θα λέγαμε ότι αποτελεί μια σκόπιμη υποβάθμιση του προβλήματος.
Άραγε αυτά που ανέχεται και εφαρμόζει η γερμανική πολιτική ηγεσία απέναντι σε άλλους λαούς της Ευρώπης, το ‘όραμα» που αργά και συστηματικά υλοποιεί, η «αποικιοποίηση» περιφερειών και χωρών, ειδικά του ευρωπαϊκού νότου, όπως και της Ελλάδας, η επιβολή ‘συλλογικής τιμωρίας» απέναντι στους «απείθαρχους λαούς» και κράτη – άραγε όλα αυτά τι χαρακτήρα έχουν;
Η συστηματική ανοχή και αξιοποίηση ενός χυδαίου λαϊκισμού που προβάλλουν κορυφαία έντυπα αυτής της χώρας, όπως η Bild – η πρώτη σε κυκλοφορία εφημερίδα της Ευρώπης – και άλλα ακόμη, σε βάρος των Ελλήνων, πού άραγε οδηγούν όλα αυτά;
Τι κλίμα δημιουργούν στη γερμανική κοινωνία και ποιες ιδεολογικές αντιλήψεις και πρακτικές ευνοούν;
Το πρόβλημα αυτό είναι ιδιαίτερα βαθύ και γι’ αυτό θα επανέλθουμε σύντομα.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου