Η «νέα παγκοσμιοποίηση»: η παγκοσμιοποίηση των κινημάτων αντίστασης

 Μπορεί να ζούμε σ ‘ έναν κόσμο με κραυγαλέες ανισορροπίες, βαθιά άδικο και απάνθρωπο.

Μπορεί να ζούμε στην εποχή της δικτατορίας των αγορών, μιας νέας άγριας μορφής επιθετικού καπιταλισμού,  όπου οι χρηματοπιστωτικές αγορές επιτίθενται σε χώρες, σε νομίσματα – όπως  στο ευρώ, κερδοσκοπούν και αδιαφορούν για το κοινό συμφέρον, υποθηκεύουν το μέλλον ολόκληρων λαών.

 Μπορεί να ζούμε στην εποχή της χρεοκοπίας της πολιτικής, όπου οι πολιτικές ηγεσίες έχουν μετατραπεί σε ανδρείκελα των αγορών.

Οι οποίες επιβάλλουν πλέον και τους εκλεχτούς τους στη διακυβέρνηση των κρατών – με πρόσφατα, κι όχι τελευταία, παραδείγματα την Ελλάδα και την Ιταλία.

 Τι κι αν οι νέοι αυτοί α-πολιτικοί ηγέτες τυχαίνει να είναι πρώην στελέχη της Goldman Sachs, της σκανδαλο-τράπεζας … τόσο το καλύτερο!

Από την άλλη, όμως, αναβλύζει η ελπίδα που έρχεται μέσα από το ξεσηκωμό των λαών και της νεολαίας.

Νέα κινήματα αντίστασης, χειραφέτησης και απελευθέρωσης έρχονται να προστεθούν δίπλα στα «παραδοσιακά».

Έτσι, λοιπόν, αν την «αραβική άνοιξη» ακολούθησε ένας «ευρωπαϊκός χειμώνας» με τις πιο σκληρές και βάρβαρες πολιτικές λιτότητας σε βάρος των ευρωπαϊκών λαών, με την αρχή να γίνεται με τον ελληνικό λαό και να ακολουθούν και οι άλλοι με διαφορά φάσης.

 Είχαμε, όμως, και την έκρηξη των λαϊκών κινητοποιήσεων, των κινημάτων των «Αγανακτισμένων» σε όλη την Ευρώπη, του κινήματος “Occupy Wall Street” το οποίο έχει επεκταθεί στο Λονδίνο, τη Ζυρίχη και σε άλλες πόλεις του κόσμου. Του κινήματος των φοιτητών, των μαθητών και των νέων  στην Αγγλία, τη Γαλλία, την Ισπανία και αλλού.

Και φυσικά τις κινητοποιήσεις στην Ελλάδα που συνεχίζονται και θα συνεχίζονται για πολύ ακόμη …

Ταυτόχρονα ένας νέος γύρος κινητοποιήσεων αναπτύσσεται στις αραβικές χώρες. Νέες μάζες κατέκλυσαν την πλατεία Ταχρίρ στο Κάιρο …

Οι δυνάμεις κυριαρχίας αλλά και καταστροφής θέλουν να «στριμώξουν» τους λαούς στο ασφυκτικό πλαίσιο των εγωιστικών τους συμφερόντων, σε συνθήκες μιας νέας  δουλείας.

 Απέναντι, λοιπόν, στην παγκοσμιοποίηση των αγορών αντιτάσσεται με όλο και μεγαλύτερη δύναμη και πάθος η «παγκοσμιοποίηση»  των κινημάτων αντίστασης και απαίτησης για έναν πιο δίκαιο κόσμο, για τη χειραφέτηση και την κοινωνική απελευθέρωση.

Μπορεί οι λύσεις στο πολιτικό επίπεδο να μην είναι άμεσα ορατές.

Μπορεί να μην έχουν ενοποιηθεί όλες αυτές οι κινήσεις. Μπορεί να μην έχουν κοινό ή ξεκάθαρο ακριβώς προσανατολισμό.

Από τη διαλεκτική, όμως, αλληλεπίδραση των νέων κινημάτων με τις πολιτικές δυνάμεις της Αριστεράς, τις ριζοσπαστικές και εναλλακτικές δυνάμεις της κοινωνίας και της πολιτικής, μπορεί να προκύψει μια νέα δυναμική ανατροπής των κυρίαρχων οικονομικών και πολιτικών σχέσεων εκμετάλλευσης και κυριαρχίας.

 Ίσως, σήμερα συντελείται η «πρωταρχική συσσώρευση» για την ανάπτυξη και τη δημιουργία των κινημάτων και ρευμάτων που θα οδηγήσουν σε μια αναδιάταξη των κοινωνιών του 21^ου αιώνα.

Μια  «πρωταρχική συσσώρευση» σε ένα νέο «κεφάλαιο» αγώνων, συγκρούσεων, διεκδικήσεων, αναζητήσεων στο πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο, αλλά και στο πολιτισμικό και ιδεολογικό επίπεδο, η οποία υπό προϋποθέσεις μπορεί να οδηγήσει σε ένα διαφορετικό κόσμο.

Δεν γνωρίζουμε αν αυτή θα είναι η πορεία των πραγμάτων.

Αν αναπτυχθεί και επικρατήσει αυτή η δυναμική.

Σίγουρα, όμως, ζούμε μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορική περίοδο, όπου οι πολίτες του κόσμου αρχίζουν να παίρνουν την ιστορία στα δικά τους χέρια και όχι να την αφήνουν έρμαιο στα αρπαχτικά των αγορών.

Και αυτή τη διαδρομή αξίζει να την ερευνήσει κανείς …