Μετά το πρώτο σουτ …

Άρχισε, λοιπόν, σήμερα το πιο μαζικό, το πιο «παγκοσμιοποιημένο» θέαμα.

Δισεκατομμύρια άνθρωποι το παρακολουθούν.


Ονειρεύονται, παθιάζονται, ταυτίζονται.


Το Παγκόσμιο Κύπελλο – μια «γιορτή του ποδοσφαίρου» και του αθλητισμού.


Πολλοί θα εκφράσουν αντιρρήσεις.

Πολλοί θα διατυπώσουν την κριτική και τον σκεπτικισμό τους.

Πολλοί πάλι θα προσπαθήσουν να το ερμηνεύσουν.


Το ποδόσφαιρο – εκφράζει την «ανθρώπινη φύση» - τον άνθρωπο, ειδικά τον άντρα, θηρευτή, κυνηγό.


Το ποδόσφαιρο αναπαριστά την ανθρώπινη κοινωνία – ένα «γήπεδο» με τις αντιθέσεις, την πολεμική, τους φίλους και αντιπάλους.


Το ποδόσφαιρο, ένα παιχνίδι ταύτισης – «συμπάθειας» και «αντιπάθειας».

Το ποδόσφαιρο μέσο πολιτικής χειραγώγησης και αποπροσανατολισμού.


Το ποδόσφαιρο «πεδίο» της βίας αλλά και μέσο ή «παραγωγός» της βίας.


Το ποδόσφαιρο της εμπορικοποίησης, των μεγάλων business, της κερδοσκοπικής «φούσκας»


Και πόσα ακόμη.

Κριτική, σχολιασμός, ερμηνεία.

Και δικαίως.


Όλα αυτά μέχρι το … πρώτο σουτ.


Τότε αφήνουμε τη θεωρία και υιοθετούμε το πάθος και το συναίσθημα.


Κρατώντας τις κατάλληλες αποστάσεις μπορούμε και να το απολαύσουμε…