Ας αποφασίσει η κυβέρνηση: θα είναι με το «πρόγραμμα και τα «ομόλογα Μέρκελ» ή με τη διεκδίκηση των γερμανικών αποζημιώσεων;

Η λίμνη Κόμο είναι από τους πιο glamorous τουριστικούς προορισμούς της Ευρώπης.

 Για “τουρίστες”, όμως, κάποιας … περιωπής.

Υψηλού οικονομικού και κοινωνικού στάτους.

Εκεί συγκεντρώνονται συχνά και τα μέλη ή οι προσκεκλημένοι της λέσχης Αμπροζέτι (Abrosetti) – μιας λέσχης  που αποτελείται από μέλη της οικονομικής και πολιτικής “ελίτ” της Ευρώπης.

Κάτι αντίστοιχο με τη λέσχη Μπίλεφελντ.

Όπου σ’ ένα κλίμα άνετο, χαλαρό και στο κατάλληλο περιβάλλον συζητούν για τις τύχες της Ευρώπης και όχι μόνο.

Ο χώρος που φιλοξενεί αυτές τις «απέριττες» και «λιτές» συναντήσεις είναι η Villa d’ Este.

Η Villa d’ Este αποτελεί το πιο ακριβό και δημοφιλή προορισμό για αυτού του είδους τους “τουρίστες”.

Βρίσκεται στο Cernobbio της Λίμνης Κόμο στην Ιταλία.

 Βρίσκεται σε μια αξιοζήλευτη τοποθεσία ανάμεσα σε 25 στρέμματα ενός με μεγάλη πολυτέλεια διαμορφωμένου πάρκου.

Τα οικήματα αποτελούνται από δύο ιστορικά αρχοντικά, που χρονολογείται το ένα από τον 16ο αιώνα – κατά παραγγελία του καρδινάλιου Ippolito ΙΙ d'Este , γιου του Alfonso I d'Este και της Lucrezia Borgia και εγγονού του Πάπα Αλέξανδρου VI - και το άλλο που χτίστηκε για μια βασίλισσα της Αγγλίας, και κάθε δωμάτιο είναι μοναδικά διακοσμημένο.

Περιλαμβάνει έπιπλα εποχής, κουρτίνες από μετάξι-μπροκάρ, λινά σεντόνια και ελαιογραφίες.

Πραγματικά το πιο κατάλληλο περιβάλλον για ένα σεμνό, ταπεινό … «λιτό» βίο!

Σ’ αυτές τις «λέσχες» των ισχυρών συχνά καλούν και νεοπροσύλητους – νέους, ανερχόμενους συνήθως πολιτικούς για να τους «γνωρίσουν» - μιας και στη συνέχεια, συνήθως, αυτοί θα στελεχώσουν καίριες θέσεις της οικονομικής και πολιτικής εξουσίας.

Όπως  για παράδειγμα και στελέχη της (πάλαι ποτέ κακού δαίμονα) Αριστεράς.

Σ’ αυτή τη λέσχη πρόσφατα το φθινόπωρο είχε βρεθεί ο Αλέξης Τσίπρας.

Και αυτές τις μέρες  βρέθηκε και ο υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης, Γιάνης Βαρουφάκης.

Για ν’ αποφύγουμε την glam πλευρά των γεγονότων – τις φωτογραφήσεις ιδιωτικών στιγμών, τα χαμόγελα στις κάμερες και άλλα σχετικά – θα μείνουμε στην ουσία των γεγονότων.

Τι είπε, λοιπόν, ο υπουργός σ’ αυτή τη μάζωξη των «εκλεκτών»;

Πιο αναλυτικά, μιλώντας το Σάββατο στο ετήσιο φόρουμ του ιταλικού think tank «Αμπροζέτι» στη λίμνη Κόμο, ο υπουργός Οικονομικών δήλωσε: «Θα μού άρεσε να ζω στις Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης. Στην Ευρώπη έχουμε την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων. Ας φαντασθούμε λοιπόν μια μορφή εναλλακτικής ποσοτικής χαλάρωσης, στην οποία η ΕΤΕπ ζητά από τις κυβερνήσεις να ηγηθεί ενός προγράμματος για την ανάκαμψη των επενδύσεων, το οποίο θα μου άρεσε να μπορέσω να ονομάσω ʻπρόγραμμα Μέρκελʼ. Ας φαντασθούμε ότι το πρόγραμμα αυτό θα μπορούσε να χρηματοδοτηθεί σε ποσοστό 100% από μετοχές που θα εκδώσει η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η οποία δρα στις δευτερογενείς αγορές και θα είναι έτοιμη να αγοράσει ομόλογα της ΕΤΕπ».

Σύμφωνα με τον κ.Βαρουφάκη «με τον τρόπο αυτό θα λύνονταν τα λειτουργικά προβλήματα της ΕΚΤ διότι ξαφνικά θα αγόραζε μόνον ένα χαρτί με τριπλό Α, χωρίς να πρέπει να νοιάζεται για τα ομόλογα των διαφόρων χωρών και την ίδια στιγμή θα απέφευγε προβλήματα που η ποσοτική χαλάρωση αντιμετώπισε σε άλλες περιπτώσεις, και τα οποία θα αντιμετωπίσει όλο και περισσότερο στην Ευρώπη, με υπερτιμημένους στρατηγικούς τομείς επενδύσεων».

«Να συζητήσουμε ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης»

Με ευθεία αναφορά στην κατάσταση της Ελλάδας, ο υπουργός Οικονομικών τόνισε ότι «εφαρμόσθηκε ένα τοξικό πρόγραμμα» ενώ, όπως μετέδωσε η ιταλική δημόσια τηλεόραση RΑΙ, πρόσθεσε: «Τώρα μπορούν να μας πουν ότι θέλουν να μας πετάξουν έξω από την Ευρώπη, είναι όμως αυτό το ευρωπαϊκό ιδεώδες; Εμείς θέλουμε κάτι το πολύ απλό: να συζητήσουμε με τους εταίρους μας ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης για την Ελλάδα. Είμαστε πολύ μικροί και πολύ άπειροι ως κυβέρνηση, και με υπερβολικά μεγάλα χρέη ως κράτος, για να επιβάλουμε την βούλησή μας. Αυτό που ζητάμε, όμως, και θεωρούμε ότι ακόμη διαθέτουμε την αναγκαία κυριαρχία για να έχουμε δικαίωμα να το ζητήσουμε, είναι μια συζήτηση επί του όλου αυτού θέματος».

Ο υπουργός οικονομικών, ολοκλήρωσε τονίζοντας ότι «κάποιοι λένε ότι η ΕΚΤ δεν πρόκειται να δεχθεί ποτέ συζητήσεις σχετικά με το swap, διότι δεν είναι γραμμένο στο καταστατικό της». «Λυπάμαι, κυρίες και κύριοι, αλλά το καταστατικό αυτό έχει γραφτεί από την Bundesbank», είπε, τέλος, στο ακροατήριο του Φόρουμ ο Γιάνης Βαρουφάκης.

Σ’ άλλες δηλώσεις είπε επιπλέον ότι μπορούν να παγώσουν ορισμένους μήνες οι εξαγγελίες της κυβέρνησης για το κοινωνικό της πρόγραμμα προκειμένου να «οικοδομηθεί η εμπιστοσύνη με τους εταίρους».

Ερώτημα πρώτο – η εμπιστοσύνη και η αξιοπιστία με το λαό πώς θα οικοδομηθεί;

Το δεύτερο σχόλιό μας – σύντομα – ο κ. Βαρουφάκης ως οικονομολόγος της αμερικανικής και αγγλοσαξωνικής σχολής επιχειρεί ν’ απαντήσει στα δομικά προβλήματα της Ευρώπης και της Ελλάδας αντιμετωπίζοντας μόνο το χρηματοδοτικό κενό, την έλλειψη ρευστότητας – με άλλα λόγια το νομισματικό πρόβλημα.

Δηλαδή, με μια καθαρή μονεταριστική λογική.

Δημιουργούμε ομόλογα, τίτλους και πάλι ομόλογα και τίτλους που τα κεντρικά πιστωτικά ιδρύματα θα καλεστούν ν’ αγοράσουν προκειμένου ν’ αντιμετωπίσουν άμεσα την κρίση ρευστότητας και αποπληθωρισμού που διατρέχει όλη την Ευρωζώνη  - ελπίζοντας σε μια αναζωογόνηση του οικονομικού κύκλου και έτσι να προχωρήσουν στην αντιμετώπιση και του θηριώδους δημόσιου χρέους.

Πολύ γνωστά θέματα και πρακτικές την τελευταία εικοσαετία – την περίοδο “θριάμβου”  του χρηματοπιστωτικού καπιταλισμού, των νεοφιλελεύθερων οικονομικών μοντέλων, της ασυδοσίας των αγορών, των τραπεζών, των αρπακτικών των hedge funds.

Μόνο που συνήθως έτσι δημιουργείται μια νέα – και πιο επικίνδυνη – φούσκα (bubble) που κάποια στιγμή «σκάει» και τις συνέπειες καλούνται πάντα να πληρώσουν οι εργαζόμενοι και οι λαοί του κόσμου.

Είναι αυτή μια «αριστερή» οικονομική και πολιτική πρόταση;

Και το τρίτο που θα θέλαμε να επισημάνουμε είναι αυτή η νέου τύπου κολακεία προς τη Γερμανία – πρώτα στον “δρ. Σόιμπλε” και τώρα με τη Μέρκελ …

Δρ Τζέκυλ και μίστερ Χάυντ, όμως, και η κυβέρνηση – διχασμένη και με δύο πρόσωπα στην εκφορά του πολιτικού της λόγου.

Για να κλείσουμε δημοσιεύουμε τι έγραφε και το Protagon.gr – του γνωστού κυρίου Θεοδωράκη – για τη συμμετοχή του Αλέξη Τσίπρα στη Λέσχη Abrosetti).

“Εκεί που πάει ο Τσίπρας”

“Είπα να κλείσω ένα δωμάτιο στη Villa D' Este, εκεί που θα βρίσκεται ο Αλέξης Τσίπρας για το τριήμερο, γεγονός που δεν του επιτρέπει να συμπαρασταθεί στους διαδηλωτές της Θεσσαλονίκης. Το ποσό δεν είναι δα και εκείνο που διάβασα. Με 660 ευρώ κλείνεις ένα αξιοπρεπές δίκλινο με πρωινό. Αν πεις να το ρίξεις και λίγο έξω, δίνεις τα διπλά και παίρνεις μία μικρή σουίτα -εξαρτάται πόσο κοντά θέλεις να βρίσκεσαι με το πρόσωπο που θα σε συνοδεύει. Δεν ξέρω ποιος θα συνοδεύει τον Αλέξη. Μας είναι και αδιάφορο. Ούτως ή άλλως φιλοξενούμενοι θα είναι, δεν πληρώνει ο φορολογούμενος, ούτε ο Λαφαζάνης από τη συνδρομή του. Και, εντελώς, μεταξύ μας, πέρα από τα λαϊκίστικα που θα ακουστούν αυτές τις μέρες, ο Τσίπρας καλά κάνει και πάει. Την Ελλάδα ετοιμάζεται να κυβερνήσει, όχι τη Βόρεια Κορέα. Αλλά, μισό λεπτό, τι είναι τελικά αυτό το φόρουμ που παίρνει τον Αλέξη από τον αγώνα και τον αναγκάζει να βρέξει τα πόδια του στη λίμνη του Κόμο;

Διεθνώς λέγεται Forum Ambrosetti αν και επισήμως αποκαλείται Forum Villa d' Este, από το όνομα του πολυτελούς ξενοδοχείου που φιλοξενεί αυτή τη συγκέντρωση «ισχυρών» του κόσμου. Εντάξει, αν θες το λες και «κάτι σαν Λέσχη Μπίλντεμπεργκ». Διοργανωτής είναι ένας φορέας που ονομάζεται The European House-Ambrosetti. Ουσιαστικά πρόκειται για μία εταιρεία που κάνει «λόμπινγκ» σε μεγάλες επιχειρήσεις, παρέχοντας προνομιακή ανάλυση αγορών, εξειδικευμένη πληροφόρηση, συμβουλευτικές υπηρεσίες κ.λπ. To φόρουμ ασχολείται αρκετά με ιταλικά και ευρωπαϊκά θέματα και, όντως, προσκαλεί ανθρώπους με θεσμική επιρροή και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού. Όπως και το ΠΑΣΟΚ, έτσι και το φόρουμ, φέτος γιορτάζει τα σαράντα του χρόνια. Θέμα του συνεδρίου είναι «Intelligence on the world, Europe and Italy». Τι σημαίνει αυτό; Διαβάζω στη σχετική ανακοίνωση ότι, σκοπός του φόρουμ είναι να δώσει στους Ιταλούς και διεθνείς decision makers, τα αναλυτικά εργαλεία και τα γεωπολιτικά, οικονομικά και τεχνολογικά σενάρια της επόμενης ημέρας. Πέρα, λοιπόν, από τις γραφικές υστερίες, το να θεωρείται ο Τσίπρας decision maker σε διεθνές επίπεδο, είναι κάτι το θετικό -σίγουρα για τον ίδιο, για τη χώρα θα δούμε.

Οι συμμετοχές είναι εντυπωσιακές: Ο Μπαρόζο με επιτρόπους της Ε.Ε., πρώην πρωθυπουργοί, υπουργοί, κορυφαίοι καθηγητές και πρόεδροι πολύ σημαντικών επιχειρήσεων, όπως οι Times της Νέας Υόρκης και η FIAT. Είμαι βέβαιος ότι θα θέλατε να είστε και εσείς. Γιατί να μην είναι ο Αλέξης; Καλώς να πάει, λοιπόν. Εξαρτάται, βέβαια, τι θα πει.  Διότι αν πάρει το λόγο και πει μπροστά στον πρόεδρο του London School of Economics, αυτά που σκοπεύει να εξαγγείλει από το βήμα της ΔΕΘ, τότε μπορεί και να τον εντάξουν στο ψυχαγωγικό πρόγραμμα. Πιθανότατα δεν θα μάθουμε λέξη. Οι συμμετέχοντες μπορούν να έρθουν σε επαφή με τους διαπιστευμένους δημοσιογράφους, επιτρέπεται να τους πουν ένα περίγραμμα όσων συζητήθηκαν, αλλά όχι και να αποδώσουν δηλώσεις σε συγκεκριμένους ανθρώπους. Ούτως ή άλλως Έλληνας δημοσιογράφος δεν θα υπάρχει εκεί αφού, όπως θα έλεγε και ο Τσίπρας, «το μνημονιακό ολοκαύτωμα δεν επιτρέπει πολλά έξοδα στα μέσα ενημέρωσης». Εκτός και αν η Αυγή έχει απεσταλμένο”.