Νέο χαστούκι της τρόικα – με το απαντητικό της mail τα ξημερώματα αξιώνει νέα μέτρα και δεσμεύσεις και στην ουσία πετάει στα σκουπίδια την κυβέρνηση των υποτακτικών της

Με mail που έστειλε η τρόικα τα ξημερώματα στην ουσία απορρίπτει τους κυβερνητικούς ισχυρισμούς και προτάσεις – που κι αυτές εξοντωτικές ήταν για την ελληνική κοινωνία – και εκβιάζει για νέο «αίμα», νέες εξοντωτικά μέτρα και δεσμεύσεις.

Παραλήπτες  του e-mail ήταν το γραφείο του πρωθυπουργού και το υπουργείο Οικονομικών, ενώ συνοδευτικό ηλεκτρονικό μήνυμα εστάλη από τα τεχνικά κλιμάκια και στο υπουργείο Εργασίας.

Οι εκπρόσωποι των δανειστών ζήτησαν περισσότερες «διευκρινίσεις», σε ότι αφορά την ποσοτικοποίηση των μέτρων που προτείνει το υπουργείο Εργασίας, προκειμένου να βοηθήσει στην κάλυψη του «δημοσιονομικού κενού» του υπουργείου Οικονομικών.

Με απλά λόγια περικοπές αιματηρές σε  συντάξεις, μισθούς, κοινωνικές δαπάνες!

Το ΔΝΤ περισσότερο, αλλά και σιωπηρά συμφωνώντας οι ελεγκτές της ΕΕ, θεωρούν ότι για το δημοσιονομικό κενό πρέπει να υπάρχει σαφής οδικός χάρτης κάλυψής του και στην χειρότερη περίπτωση να θεωρηθεί πως δημιουργείται ένα δημοσιονομικό μαξιλάρι - που βεβαίως οι ίδιοι θεωρούν αναπόφευκτο ότι θα χρησιμοποιηθεί.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση το ΔΝΤ – θυμηθείτε: σύμφωνα με δηλώσεις των κυβερνητικών στελεχών θα έφευγε αφού βγαίνουμε πια από τα Μνημόνια – παίζει το ρόλο του «σκληρού» ενώ οι Ευρωπαίοι δήθεν είναι πιο «μετριοπαθείς». Στην ουσία της πολιτικής και των εκβιασμών είναι άρρηκτα ενωμένοι.

Οι «εταίροι» δεν συμφωνούν ούτε με τις ελληνικές εκτιμήσεις για την απόδοση πολλών από τους φόρους, ούτε στην εισπραξιμότητα ορισμένων μέτρων, αλλά ούτε και στην αύξηση του ΑΕΠ για το 2015. Το 2,9% σε περιβάλλον ύφεσης στην ευρωζώνη φαντάζει ανεδαφικό. Από εκεί προκύπτουν και οι περισσότερες διαφωνίες.

Παρόμοια είναι και η στάση των ελεγκτών στα διαρθρωτικά, θεωρώντας ότι πολλές από τις λύσεις που προτείνει η κυβέρνηση σε καυτά θέματα (ασφαλιστικό, εργασιακά, κόκκινα δάνεια) είναι “νερωμένες” και επιθυμεί «σαφέστερες δεσμεύσεις». Η πλευρά της ΕΕ μάλιστα συχνά-πυκνά προτάσσει και τις διαθέσεις των κυβερνήσεων των εταίρων “οι οποίες ξέρουν τις ελληνικές μεθοδεύσεις και θέλουν καθαρές λύσεις που να αποδεικνύουν την ύπαρξη πολιτικής βούλησης ενόψει νέου πακέτου χρηματοδότησης”.

Οι «σαφέστερες δεσμεύσεις» είναι φυσικά μέτρα που θα κατακρεουργούν περαιτέρω τα εισοδήματα, τα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα των Ελλήνων πολιτών.

Σε κάθε περίπτωση αν η κυβέρνηση συμφωνήσει σε ένα χρονοδιάγραμμα ψήφισης όλων των μέτρων του πακέτου και κλείσει “δύο - τρία κενά που μένουν”, η τρόικα θα μπορούσε να επιστρέψει στην Αθήνα ακόμα και το Σαββατοκύριακο, κάτι που θα διευκόλυνε πολύ το κλίμα στο Eurogroup της Δευτέρας.

Το Eurogroup από την πλευρά του είναι διατεθειμένο να σφυρίξει την παράταση του παρόντος προγράμματος για όσο καιρό χρειαστεί για να επιτευχθεί μια συμφωνία, ή ώσπου να εφαρμοστεί και να νομοθετηθεί η συμφωνία που ενδεχομένως να υπάρξει το Σαββατοκύριακο. Για την επόμενη μέρα υπάρχει ήδη απόφαση για υπαγωγή στο ECCL του μηχανισμού στήριξης.

Με απλά λόγια; Μνημόνιο και  επιτήρηση … σε απροσδιόριστο χρόνο.

Τώρα, αν αυτό πολιτικά σημαίνει το θάνατο της συγκεκριμένης κυβέρνησης ανδρεικέλων, η οποία μέχρις εδώ τους έκανε τη «δουλειά», λίγο νοιάζει τους δανειστές.

Άλλωστε το έχουν δηλώσει με πολλούς τρόπους και πρόσφατα (δηλώσεις Σόιμπλε κα).

Η εξέλιξη αυτή έχει δημιουργήσει εκνευρισμό στο κυβερνητικό επιτελείο.

Χαρακτηριστική ήταν και η χτεσινή  ομιλία Σαμαρά στο Ελληνοαμερικανικό Επιμελητήριο που έκανε λόγο ότι η τρόικα δεν επιθυμεί τη μετάβαση της Ελλάδας στην επόμενη ημέρα και, επί της ουσίας, την οδηγεί σε πολιτική περιπέτεια.

Υπό τη σκιά των σεναρίων και των πιέσεων για τρίμηνη ή ακόμα και για εξάμηνη παράταση του μνημονίου, ο κ. Σαμαράς απευθύνθηκε στους πιστωτές και με τη φράση «είμαστε έτοιμοι για την τελική συμφωνία, αυτή μπορεί να υπάρξει αν πράγματι όλοι θέλουμε την επόμενη ημέρα», τους κάλεσε να προχωρήσουν οι ίδιοι στο επόμενο βήμα.

Ο κ. Σαμαράς δεν είχε άλλη επιλογή από την υπεράσπιση της κυβερνητικής πολιτικής και ήταν σαφής ότι δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια υπαναχωρήσεων. «Παράλογες πιέσεις ουδείς μπορεί να δεχθεί, εγώ δεν μπορώ να τις δεχτώ» είπε και επικαλέστηκε την πρόοδο που έχει συντελεστεί μετά από τις προσπάθειες της κυβέρνησης, λέγοντας πως «είμαστε στο τέλος του 2014 και κανείς δεν έχει το δικαίωμα να μας φέρεται όπως φερόταν 2,5 ή 4 χρόνια πριν, όταν τα πάντα κατέρρεαν».

Ερώτημα: ποιος ή ποιοι έδωσαν το δικαίωμα στους τοκογλύφους πιστωτές να φέρονται έτσι στη χώρα μας;

Όσο για το ότι ο Σαμαράς κι η παρέα του δεν δέχονται εκβιασμούς, μόνο σαν πολιτικό ανέκδοτο μπορεί να θεωρηθεί.

Ενώ κυβερνητικός αξιωματούχος δήλωνε στο «Βήμα» «Βρισκόμαστε στην άκρη του γκρεμού», και ΌΤΙ δεν μπορεί να απαντήσει με ευκολία «εάν υπάρχει χαραμάδα αισιοδοξίας ή οδεύουμε προς νέα εμπλοκή».

Επειδή η γλώσσα και η σημειολογία που χρησιμοποιεί η κυβέρνηση σε σχέση με αυτά που καταλαβαίνει και υφίσταται ο μέσος Έλληνας πολίτης είναι τελείως διαφορετικά πράγματα, εμείς θα θέλαμε να τονίσουμε απλά ότι άμεσα ανάγκη είναι

 Η απεμπλοκή ΕΔΩ και ΤΩΡΑ από αυτή την κυβέρνηση και την πολιτική υποταγής στα Μνημόνια και στους δανειστές.