Μέρα μνήμης
η σημερινή … για τον αδικοχαμένο Αλέξη …
Που το
οπλισμένο δολοφονικό χέρι ενός αστυνομικού οργάνου, ενός κάποιου Κορκονέα
εκτέλεσε εν ψυχρώ …
Η σημερινή ημέρα και οι διαδηλώσεις που θα ακολουθήσουν είναι
αφιερωμένη στη μνήμη του Αλέξη.
Όχι,
όμως, μόνο ή κυρίως «επετειακά» …
Ούτε
μόνο από κάποιους «μπαχαλάκηδες» που σκοπό έχουν να διαταράξουν την περίφημη «έννομη
τάξη».
Είναι
μέρες που η απάντηση του λαού και ειδικά της νεολαίας οφείλει να είναι άμεση
και δυναμική.
Όταν το κράτος αυτό
συνεχίζει τη σκληρή και ανάλγητη πορεία του, κατακρεουργώντας καθημερινά κάθε
έννοια κοινωνικών, πολιτικών αλλά και στοιχειωδών ανθρώπινων δικαιωμάτων.
Όταν επιχειρείται η
διαιώνιση του μνημονιακού καθεστώτος με κάθε τίμημα και κάθε μέσο …
Όταν «δολοφονούνται»
καθημερινά – μεταφορικά ή και κυριολεκτικά – τα όνειρα, οι προσδοκίες απλών
ανθρώπων
Πιο πολύ όμως των νέων - τους οποίους το Κράτος ως σύγχρονο Κρόνος
κατασπαράζει καθημερινά …
Και δε διστάζει –
επιδεικνύοντας τη δήθεν αυστηρότητα του στο όνομα της «δικαιοσύνης» - να εξωθεί
ένα νέο άνθρωπο, όπως το Νίκο Ρωμανό, στο θάνατο …
Τυχαία όλα αυτά;
Φυσικά και όχι …
Και το Κράτος στην Ελλάδα, το κράτος
που τα τελευταία χρόνια στην κορυφή του έχει την ακροδεξιά παρέα του Αντώνη Σαμαρά,
το κράτος που σε νευραλγικούς του θύλακες «φιλοξενεί» τα νεοναζιστικά και νεοφασιστικά
κατακάθια του χρυσαυγητισμού, που «αποθεώνει» τους κατασταλτικούς μηχανισμούς
και στοχοποιεί κάθε διαφορετική φωνή, κάθε μορφή αντίστασης και τη χαρακτηρίζει
ως απειλή για το «Νόμο» και την «Τάξη» εξυπηρετεί τα συμφέροντα της ολιγαρχίας,
των ξένων δανειστών, οδηγώντας καθημερινά στον εκφασισμό της ελληνικής
κοινωνίας.
Και
δεν είναι μοναδικό σ’ αυτή την πορεία …
Τα τελευταία
είκοσι χρόνια έχει αναδυθεί με ένταση το πιο αποκρουστικό, το πιο μαύρο πρόσωπο
του διεθνούς καπιταλισμού …
Χωρίς στην
ουσία «αντίπαλο δέος» μετά την κατάρρευση του «υπαρκτού σοσιαλισμού» ο «θριαμβευτής
καπιταλισμός» άφησε ασύδοτες τις πιο επιθετικές δυνάμεις των διεθνών αγορών, το
χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο, τα διεθνή κερδοσκοπικά funds, τους τοκογλύφους
και δανειστές.
Απαραίτητο
συμπλήρωμα αυτής της καπιταλιστικής βαρβαρότητας ήταν η κρατική βία, η
αστυνομοκρατία, η ιδεολογική και ψυχολογική τρομοκρατία, η δαιμονοποίηση κάθε
αντίθετης άποψης και φωνής – συλλογικής ή ατομικής.
Σε τέτοιες
συνθήκες βρήκαν εύφορο έδαφος – αξιοποιώντας και τις συνέπειες της βαθιάς οικονομικής
κρίσης – να αναπτυχθούν οι πιο μαύρες εκφάνσεις του συστήματος. Έτσι προέκυψε
τα τελευταία χρόνια η ραγδαία άνοδος της ακροδεξιάς στην Ευρώπη αλλά και στην
Αμερική, τα νεοναζιστικά και νεοφασιστικά πολιτικά μορφώματα, η ακροδεξιά
ρατσιστική ρητορεία και τρομοκρατία.
Την ίδια ώρα που τα
καπιταλιστικά κράτη της Δύσης χύνουν
κροκοδείλια δάκρυα για τα «ανθρώπινα δικαιώματα» στις χώρες που
παραβιάζονται ή κάνουν λόγο για την «τρομοκρατία», τον ισλαμικό φονταμενταλισμό
και εξτρεμισμό, στο εσωτερικό χρησιμοποιούν κάθε μορφή καταστολής και κατατρομοκράτησης
των πολιτών.
Σε τέτοιες συνθήκες
αυτονομούνται ή σπεύδουν να επιδείξουν περίσσια βία και επίδειξη ισχύος όργανα
του κράτους, ειδικότερα οι εντεταλμένοι για την εφαρμογή του «Νόμου» και της «Τάξης,
οι αστυνομικές δυνάμεις και ευρύτερα όλες οι κατασταλτικές και άλλες υπηρεσίες «ασφάλειας»
των σύγχρονων κρατών.
Χαρακτηριστικά είναι τα
παραδείγματα τους τελευταίους μήνες στις ίδιες τις ΗΠΑ, τη μητρόπολη του
σύγχρονου πολιτισμού, τη χώρα που ηγείται στη σταυροφορία για τα «ανθρώπινα δικαιώματα»
και την καταπολέμηση της τρομοκρατίας.
Η αστυνομική βία έχει
ξεφύγει από κάθε έλεγχο και δημοκρατική νομιμότητα, οξύνοντας τα ρατσιστικά,
φυλετικά γνωρίσματα της καταστολής.
Όπου η ανθρώπινη ζωή
του «άλλου», του διαφορετικού, του μαύρου, του μετανάστη, κάθε ανθρώπου που
αντιδρά, ακόμη και αθώων παιδιών, έχει
μικρή ως ασήμαντη αξία.
Μπορεί να δολοφονούνται
αθώοι άνθρωποι αλλά οι φυσικοί εκτελεστές να μην παραπέμπονται καν σε δίκη …
Για όλους αυτούς τους λόγους η σημερινή μέρα δεν είναι
επετειακή …
Έχει ιδιαίτερη αξία,
λοιπόν, η αντίστασή μας και σε επίπεδο κοινωνικού κινήματος, στο επίπεδο της πολιτικής,
των ιδεών αλλά και της ατομικής στάσης.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου