Το ανέκδοτο του σημερινού ανασχηματισμού: η Αννούλα Διαμαντοπούλου στο … υπουργείο Ανάπτυξης!

 Τα τραγελαφικά με την αχαρακτήριστη κυβέρνηση Παπαδήμου συνεχίζονται.

Ναι, πρόκειται για τη συγκυβέρνηση των τριών που κατέληξαν σε … ερωτική σχέση των δύο – ΠΑΣΟΚ και ΝΔ.

Όπου η ΝΔ πάσχει από … διχασμό προσωπικότητας αφού δηλώνει ταυτόχρονα  ότι συμμετέχει και στηρίζει την κυβέρνηση ενώ είναι και «αξιωματική αντιπολίτευση».

Όπου ο τέως υπουργός … κακοποίησης του πολίτη παραιτήθηκε όχι εξαιτίας της αλόγιστης χρήσης βίας και των τόνων χημικών αλλά για να διεκδικήσει την ηγεσία του … ΠΑΣΟΚ.

Αφού βέβαια δήλωσε ότι τα συγκεκριμένα ήταν τα πιο … ήπια μέτρα που μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν.

(Με άλλα λόγια τα αυστηρότερα θα ήταν η … κυκλοφορία των τανκς στο κέντρο της Αθήνας!)

Προέκυψε λοιπόν και κάποιο είδους ανασχηματισμός (για να χρησιμοποιήσουμε ορισμένους φθαρμένους όρους).

Έτσι, ο … μέγιστος Μιχάλης Χρυσοχοΐδης επέστρεψε στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη  (εκεί όπου είχε τσακίσει την … τρομοκρατία).

Αφού βεβαίως είχε οργανώσει την … ανάπτυξη της χώρας και καταπολέμησε την ακρίβεια και τόσα άλλα δεινά.

Και αφού βεβαίως φρόντισε να χάσει στην κούρσα διαδοχής του ΠΑΣΟΚ πριν αυτή ξεκινήσει.

Και φυσικά αποδεικνύοντας τις ικανότητες του στη … μελέτη κρίσιμων κειμένων (παρά το ότι δεν πρόλαβε να διαβάσει το … πρώτο Μνημόνιο).

 Ας μας συγχωρήσουν οι κατά τα  άλλα αχαρακτήριστοι υπουργοί και μνηστήρες του προεδρικού θώκου του ΠΑΣΟΚ, αλλά θεωρούμε ότι το must γεγονός του μικρού αυτού ανασχηματισμού είναι η αποχώρηση της Άννας Διαμαντοπούλου από το υπουργείο Παιδείας.

Της υπουργού που θα αφήσει με ανεξίτηλα γράμματα το όνομά της στην ιστορία αυτού του υπουργείου, στην ιστορία της … κακοποίησης της Παιδείας στη χώρα μας.

Της υπουργού που επί της θητείας της φτάσαμε στο σημείο να μην έχουν ακόμη δοθεί τα βιβλία στα σχολεία.

Που δυο μήνες πριν τις Πανελλήνιες δεν έχουν εξασφαλιστεί τα τετράδια των υποψηφίων (καινούργιο ρεκόρ και αυτό).

Της υπουργού που επί θητείας της καταργήθηκε το πανεπιστημιακό άσυλο και έγινε δυνατό το σύνολο σχεδόν της πανεπιστημιακής κοινότητας να στραφεί  εναντίον της.

Που συρρικνώθηκαν οι δαπάνες για την παιδεία και ο εκπαιδευτικός κόσμος μετατράπηκε σε … χαρτογιακάδες δημοσίους (ή με την καινούργια ορολογία κρατικούς) υπαλλήλους.

Της υπουργού που  είναι η πρώτη και η μόνη που δεν κατέθεσε στεφάνι στον εορτασμό του Πολυτεχνείου.

Της υπουργού που φιλοδόξησε να καταστήσει τους εκπαιδευτικούς σε καταδότες, χαφιέδες και ρουφιάνους των μαθητών τους.

Αλησμόνητη θα μείνει η … έκκλησή της στο σύλλογο καθηγητών να τιμωρήσει τους μαθητές στα Γιάννινα για τη γνωστή τους χειρονομία.

(Ας καταθέσουμε ένα προσωπικό μας βίωμα: στη δικτατορία, τις μέρες του Πολυτεχνείου οι καθηγητές μας – ακόμη και οι δεξιοί – δεν μας κατέδωσαν στην αστυνομία για την όποια συμμετοχή μας στα γεγονότα).

Η Άννα Διαμαντοπούλου, βεβαίως, έχει μια πιο … εκσυγχρονιστική αντίληψη γι’ αυτά τα θέματα.

Θα «λείψει» - είναι σίγουρο – από την εκπαιδευτική κοινότητα, εκπαιδευτικούς και μαθητές. Τόσο άθλια «ηγεσία» στο υπουργείο Παιδείας είναι δύσκολο να βρεθεί.

Ας πάει στο καλό.

Το δυστύχημα είναι ότι το τόσο πλούσιο και … εμπνευσμένο έργο της θα το … συνεχίσει στο υπουργείο Ανάπτυξης.

Οπότε καταλαβαίνετε τι περιμένει και την έρμη ανάπτυξη στη χώρα μας.

Α … ίσως, το μόνο που γνωρίζει να κάνει καλά η Αννούλα είναι να αυτοθαυμάζεται κάθε βράδυ στο μαγικό της καθρέφτη και να αναρωτιέται:

«Καθρέφτη, καθρεφτάκι μου … ποια θα είναι η πρώτη πρωθυπουργός της χώρας … και η πιο όμορφη … εεε;».

Άντε και σ’ ανώτερα.

Και μη χειρότερα!