Οι τελευταίες ώρες της πιο ανίκανης και επικίνδυνης κυβέρνησης της Μεταπολίτευσης – Πολίτες της Ελλάδας είναι καιρός να πάρετε την τύχη σας στα δικά σας χέρια

Ο Γιώργος Παπανδρέου προχώρησε και σ’ αυτό.

Στην απελπισμένη προσπάθεια να κρατηθεί αυτός και η ομάδα που τον περιστοιχίζει στην εξουσία, ο στενός πυρήνας του ΠΑΣΟΚ που έχει διαποτιστεί με βαθιά καθεστωτική νοοτροπία, επιχείρησε για μια έσχατη φορά να εκβιάσει και να τρομοκρατήσει τον ελληνικό λαό.

Μια κυβέρνηση που έχει επισωρεύσει πάνω στην Ελλάδα και στους Έλληνες απίστευτα  οικονομικά και κοινωνικά δεινά, η οποία έχει αλυσοδέσει με σειρά έκνομων και στην ουσία αντισυνταγματικών συμφωνιών τη χώρα και την κοινωνία, επιχειρεί και πάλι να υφαρπάξει μια δήθεν «έγκριση» της πολιτικής της, μέσω του εκπρόθεσμου και στην ουσία αντιδημοκρατικού δημοψηφίσματος.

Μόνο που ο Γιώργος Παπανδρέου θα αποτελέσει ο ίδιος «θύμα» του δικού του εκβιαστικού διλήμματος.

Καταρχάς, με βάση και τις αντιδράσεις των διεθνών κύκλων, της ΕΕ, της Μέρκελ, του Σαρκοζί, τη βουτιά των χρηματιστηρίων σε όλο τον κόσμο, εκείνο που αναδεικνύεται με έμφαση είναι ότι αν είχε νόημα το δημοψήφισμα, αυτό θα ήταν να είχε τεθεί πριν το Μάιο του 2010 και την ψήφιση του Μνημονίου.

Αν η «μικρή» Ελλάδα μπορεί – με βάση τα δημοσιεύματα του ξένου τύπου και τις αντιδράσεις διεθνών και ευρωπαϊκών παραγόντων – να προκαλέσει τέτοια αναταραχή στις διεθνείς χρηματαγορές, να προκαλέσει τριγμούς μέχρι και κατάρρευση της ευρωζώνης, τότε ο «εκβιασμός» έπρεπε να είχε τεθεί από την υπεύθυνη ελληνική κυβέρνηση προς αυτούς τους κύκλους  και την ώρα που έπρεπε.

Κι όχι, αφού έχει ακολουθηθεί η γνωστή καταστροφική πολιτική, να προσπαθεί ο Γιώργος Παπανδρέου να εκβιάσει τους Έλληνες πολίτες.

Οι αντιδράσεις και οι τριγμοί που υπάρχουν μέσα στην κοινοβουλευτική ομάδα και στην ηγετική ομάδα του ΠΑΣΟΚ δείχνουν ότι το κόμμα αυτό έχει χάσει στην ουσία και την κοινοβουλευτική πλειοψηφία, τη «δεδηλωμένη» υποστήριξη της Βουλής.

Αυτή θα επιχειρήσει να υποκλέψει ο Παπανδρέου και η ομάδα που τον περιβάλει με την ψηφοφορία στη Βουλή μεθαύριο.

Αμφίβολο.

Ήδη άλλοι βουλευτές του δήλωσαν ότι ανεξαρτητοποιούνται.

Άλλοι ζητούν   στην ουσία την αποπομπή του πρωθυπουργού και το σχηματισμό κυβέρνησης «εθνικής σωτηρίας».

Ενώ σύσσωμη η αντιπολίτευση ζητά εκλογές και απορρίπτει το δημοψήφισμα.

Πάνω απ’ όλα, όμως, η κυβέρνηση έχει αντιμέτωπη τη συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού.

Τη «δεδηλωμένη» άρνηση των Ελλήνων πολιτών να «αυτοκτονήσουν» κοινωνικά και οικονομικά και να  υποταχτούν στην ολέθρια πολιτική του Παπανδρέου και των ομοίων του.

Η κατάσταση αυτή στο βαθμό που παρατείνεται θα εντείνει την οικονομική και την κοινωνική κρίση.

Ήδη κάθε ώρα που περνά μεγεθύνει το πολιτικό πρόβλημα. Δημιουργεί μια οξύτατη πολιτική κρίση με απρόβλεπτες συνέπειες.

Είναι κρίση κυβερνητική, κρίση αντιπροσώπευσης στο κορυφαίο επίπεδο της κυβέρνησης, κρίση αμφισβήτησης του ίδιου του πρωθυπουργού και των πολιτικών του επιλογών.

Η ίδια η κυβέρνηση και η κυβερνητική πλειοψηφία αποτελεί  «σεσηπός» πτώμα.

Μέσα από την παράταση αυτής της σαθρής κατάστασης αναδεικνύεται βαθμιαία και θέμα για την πολιτειακή ηγεσία της χώρας. Από τη στιγμή που ο κ. Παπούλιας με τη στάση του καλύπτει πλήρως τις πολιτικές επιλογές του Παπανδρέου και της κυβέρνησής του, τίθεται μείζον ζήτημα για τη λειτουργία των δημοκρατικών θεσμών.

Ερωτηματικά σ’ όλο αυτό το πλαίσιο δημιουργεί η εσπευσμένη αλλαγή όλης της στρατιωτικής ηγεσίας. Το ερώτημα είναι γιατί και γιατί αυτή την ώρα;

Με λίγα λόγια:

Οι Έλληνες πολίτες πρέπει να είναι σε εγρήγορση.

Να πάρουν την τύχη στα δικά τους χέρια.

Να μην παγιδευτούν στους εκβιασμούς της κυβέρνησης. Το βροντερό ΟΧΙ που φώναξαν επιβάλλεται να δυναμώσει ακόμη περισσότερο.

Ούτε πάλι να παγιδευτούν σε λύσεις τύπου κυβερνήσεων «εθνικής σωτηρίας» που στην ουσία θα   επιδιώξουν τη  διατήρηση του ίδιου καθεστώτος.

Ούτε πάλι και σε λύσεις από τα κόμματα που υποστηρίζουν με διάφορους τρόπους επιλογές τύπου Μνημονίου, όπως είναι η ΝΔ, το ΛΑΟΣ, Η Δημοκρατική Συμμαχία και άλλα συναφή.

Οι δυνάμεις της Αριστεράς και άλλες εναλλακτικές δυνάμεις πρέπει να ενισχυθούν. Δεν παύουν να είναι, όμως, πίσω από τις ανάγκες των καιρών. Η ηγεσία του ΚΚΕ μόλις σήμερα μίλησε για την άμεση διεξαγωγή των εκλογών. Πολύ καθυστερημένα. Η προοπτική μιας αριστερής λύσης μέσα από την ενότητα της ευρύτερης Αριστεράς δεν έχει προωθηθεί. Και σ’ αυτό ευθύνες φέρουν οι κομματικές ηγεσίες παρά τις φωνές που ακούγονταν και παρά την απαίτηση μεγάλου μέρους της κοινωνικής βάσης της Αριστεράς.

Οπότε η αναγκαιότητα ενδυνάμωσης των αγώνων των πολιτών, της πολιτικής και αγωνιστικής τους ετοιμότητας είναι περισσότερο από ποτέ προφανής. Η ένταση των κινητοποιήσεων, της αυτοοργάνωσης, της πρωτοβουλίας, της ευρύτερης αυτοσυνείδησης και πολιτικής τους χειραφέτησης μπορεί να αποβεί ένας αποφασιστικός παράγοντας των πολιτικών εξελίξεων.

Η τύχη μας να περάσει στα δικά μας χέρια.

Όχι σ’ εκείνους που πρόδωσαν τη λαϊκή εντολή.

Ούτε σ’ εκείνους που αδιέξοδα δημαγωγούν για να εφαρμόσουν την ίδια πολιτική ή κάποια παραλλαγή της.

Ούτε στους «εξ επαγγέλματος» εκπροσώπους των εργαζομένων.

Να ενισχυθούν οι δυνάμεις που αγωνίζονται για να βγούμε από τα δεσμά του Μνημονίου, του Μεσοπρόθεσμου, του «κουρέματος» - όχι του χρέους – αλλά των οικονομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων των εργαζομένων.

Με τη δική  μας αγωνιστική ετοιμότητα, παρουσία και πρωτοβουλία σε πρώτη γραμμή.