Τα «ζόμπι» των αγορών φωνάζουν: αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό!

«Χάος», «κραχ» και άλλα παρόμοια ηχηρά εμφανίστηκαν στα πρωτοσέλιδα του παγκόσμιου τύπου με αφορμή τα γεγονότα στην Ελλάδα.

Μάλιστα στις γαλλικές «Liberation» και «Tribune» τοποθέτησαν αυτούς τους τίτλους με ελληνικούς χαρακτήρες!

Βουτιά, επίσης, στα διεθνή χρηματιστήρια με πτώση σε όλες τις βασικές χρηματιστηριακές αγορές.

Πανικός!

Και οργή απέναντι στους Έλληνες και στον ανεκδιήγητο Παπανδρέου.

Αυτό, λοιπόν, δεν είναι απαραίτητα κακό.

Δείχνει ότι το χρέος  αυτής της μικρής και ανυπόληπτης Ελλάδας αποτελεί ένα πρόβλημα που δεν είναι στενά «ελληνικό». Ότι αυτή η παλιά αλλά και τόσο γνωστή θεωρία του ντόμινο δεν απέχει πολύ από τα γνωρίσει την εφαρμογή της και στις άμεσες εξελίξεις.

Πανικός, λοιπόν, στις χρηματαγορές από τη Γουόλ Στριτ μέχρι το Τόκυο.

Πανικός και στο Ευρωπαϊκό Διευθυντήριο.

Τρίζει το ευρωπαϊκό οικοδόμημα και η συνοχή της ευρωζώνης.

Το σημείωσε και ο εκλεκτός οίκος Fitch: «ένα όχι των Ελλήνων στο δημοψήφισμα θα έχει σοβαρές συνέπειες για την οικονομική σταθερότητα και τη βιωσιμότητα της ζώνης του ευρώ».

Απειλείται η Γαλλία που μπορεί να χάσει το χαρακτηρισμό της σε ΑΑΑ+, αφού οι τράπεζές της είναι πιο εκτεθειμένες σε ελληνικά ομόλογα.

Μεγαλύτερος κίνδυνος για την Ιταλία που αποτελεί την 7^η οικονομία στον κόσμο …

Και έπονται και άλλα …

Αν, λοιπόν, το «ελληνικό πρόβλημα» μπορεί να δημιουργήσει αυτές ή και χειρότερες παρενέργειες, τότε γιατί οι ευρωπαίοι «ηγέτες» δεν έδειξαν μια διαφορετική αντιμετώπιση απέναντι στον ελληνικό λαό;

Οι λεονταρισμοί και «αγανακτισμένες» φωνές τους θα έπρεπε να στραφούν πρώτα απ’ όλα προς τους τραπεζίτες, τα αρπακτικά των αγορών, τους ποικιλώνυμους οίκους αξιολόγησης, που «παίζουν» στα δάκτυλά τους τις τύχες της ευρωπαϊκής και παγκόσμιας οικονομίας.

Γιατί αυτή η μυωπική και  καθυστερημένη πολιτική ηγεσία της ΕΕ δεν κατανοεί ότι εκείνο που κρίνεται δεν είναι η τύχη της ταλαιπωρημένης Ελλάδας μόνο, αλλά και η τύχη του σαθρού οικοδομήματος που έχουν στήσει. Δεν έχουν κατανοήσει ότι γίνονται και αυτοί παίγνια στις διαθέσεις αυτών των αρπακτικών και επίδοξοι looser στον σκληρό οικονομικό πόλεμο που διεξάγεται.

Οπότε η απάντηση στο δίλημμα που – δήθεν οργισμένος – έθεσε ο Σαρκοζί προς τον ελληνικό λαό (και το οποίο, μάλλον, θα επιχειρήσει να αναπαράγει και η κυβέρνηση), ότι το ερώτημα που πρέπει να τεθεί στους Έλληνες είναι αν θα θέλουν να μείνουν στη ζώνη του ευρώ ή όχι, μπορεί να είναι:

Με την πολιτική σας σε λίγο μπορεί να μην υφίσταται η ζώνη του ευρώ. Οπότε δεν θα υπάρξει ανάγκη να απαντήσουν σ’ αυτό το θέμα μόνο οι Έλληνες.

Ο πανικός και η πτώση των χρηματιστηρίων δεν μπορεί να κρύψει το γεγονός ότι ορισμένοι κερδοσκοπούν αισχρά και σ’ αυτή τη συγκυρία.

Από την άλλη, δείχνει ότι η μικρή Ελλάδα μπορεί να έχει κάποια διαπραγματευτική δύναμη.

Παρά τις επιπλήξεις και τις απολυταρχικές διακηρύξεις της Μέρκελ και του Σαρκοζί ότι το «σχέδιο διάσωσης» της Ελλάδας που συμφωνήθηκε στις 27 Οκτωβρίου  «δεν είναι διαπραγματεύσιμο».

Ότι η πραγματική της ισχύς βρίσκεται στην αγωνιστική ανάταση του λαού της.

Που ορθώνοντας το ανάστημά του θα στείλει το βροντερό του ΟΧΙ

Στα εκβιαστικά διλήμματα

Στους ξένους δανειστές και τοκογλύφους

Στους τοπικούς εκπροσώπους και μικροπράκτορές τους: στον Παπανδρέου και την παρέα του

Στην αλαζονική και αυταρχική ευρωπαϊκή πολιτική ηγεσία

Στα «ζόμπι» των παγκόσμιων αγορών που αλαλάζουν  προκειμένου να εκφοβίσουν το ελληνικό λαό – και όχι μόνο – προκειμένου να διασφαλίσουν τα ασύδοτα υπερκέρδη τους.

ΥΓ1 – Το σκίτσο με τα «Ζόμπι» των χρηματιστηρίων είναι του Caesar Perez, από το αμερικανικό αριστερό και εναλλακτικό περιοδικό  IN THESE TIMES. Δημοσιεύτηκε στις 12 Οκτωβρίου 2011, σε ένα άρθρο με τον τίτλο “Zombie Lobbyists Occupy Washington” και με υπότιτλο «σμήνη πεινασμένων για χρήμα εταιρικών ζόμπι πετούν πάνω από τους εγκεφάλους των  εκλεγμένων ηγετών στην πρωτεύουσα του έθνους» (μιλά για τις ΗΠΑ- τι να πούμε κι εμείς;).

ΥΓ2 – Κάποιοι αποκάλεσαν το Γιώργο Παπανδρέου ως «άρχοντα του χάους».

Λέτε ο Γιωργάκης να αποδειχτεί και ο πρώτος … μπαχαλάκιας;