“Πυροσβεστική απόπειρα μετά το χάσμα” – μια ανταπόκριση στο real.gr που παρουσιάζει κάποιο ενδιαφέρον για τη διαπραγματευτική “τακτική” της κυβέρνησης

 Σε ρεπορτάζ από τις Βρυξέλλες για λογαριασμό του real.gr o Θάνος Αθανασίου παρουσιάζει ορισμένες χρήσιμες πληροφορίες οι οποίες μέχρι στιγμής δεν έχουν διαψευστεί από την ελληνική κυβέρνηση.

Σύμφωνα, λοιπόν, με τον δημοσιογράφο:

« Πυροσβεστική απόπειρα μετά το διαφαινόμενο ρήγμα στις σχέσεις Αθήνας και εταίρων επιχειρήθηκε λίγες ώρες μετά την ολοκλήρωση των συναντήσεων Ντάισελμπλουμ -Βίζερ στην Αθήνα.

Σύμφωνα με πηγή κοντά στην παρακολούθηση του ελληνικού προγράμματος που μίλησε στο Real.gr υπό την προϋπόθεση της ανωνυμίας, έτερο στέλεχος της ελληνικής κυβέρνησης τηλεφώνησε στον επικεφαλής του Euro Working Group Τόμας Βίζερ και του εξήγησε ότι «όλα όσα ακούστηκαν τις τελευταίες ώρες στην Αθήνα δεν αποτελούν την μοναδική ή την ολοκληρωμένη γραμμή της ελληνικής κυβέρνησης».

Το στέλεχος εξήγησε ότι θα γίνει εσωτερική διαβούλευση στην Αθήνα, αλλά ο πρωθυπουργός έχει αναθέσει την καθοδήγηση της διαπραγμάτευσης στον αντιπρόεδρο Γιάννη Δραγασάκη με τον οποίον θα γίνουν οι ουσιαστικότερες συνομιλίες εταίρων - Αθήνας και τον οποίον ο πρόεδρος Ντάισελμπλουμ και ο επικεφαλής της ομάδας εργασίας δεν συνάντησαν για συζητήσεις ακόμα.

Το πυροσβεστικό τηλεφώνημα προς τους κοινοτικούς αποδέκτες δεν αποκάλυψε τη στρατηγική της ελληνικής πλευράς, αλλά διευκρίνισε ότι οι εταίροι θα έχουν απέναντί τους έναν σοβαρό διαπραγματευτή με πλήρη επίγνωση της κατάστασης.

Ανάμεσα στα όσα μεταφέρθηκαν στις Βρυξέλλες ήταν η διαβεβαίωση πως και αποκρατικοποιήσεις θα υπάρξουν και διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις θα γίνουν και σε μέσο-μακροπρόθεσμο επίπεδο οι δημοσιονομικοί στόχοι θα επιτευχθούν. Η δε κυβέρνηση παραμένει προσηλωμένη στην ευρωπαϊκή πορεία της χώρας και δεν θα πρέπει να δίνεται διαφορετική εντύπωση.

Από την πλευρά τους οι δύο επισκέπτες, μετά και το τηλεφώνημα, έχουν σχηματίσει την εικόνα ότι η Αθήνα επιθυμεί “να τρέξει με τους δικούς της ρυθμούς ως το καλοκαίρι, αποκαθιστώντας ό,τι θεωρεί αδικία, εκτός προγράμματος και προετοιμάζοντας φορολογικό νομοσχέδιο και μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα”.

Η πλευρά της ΕΕ κατανοεί τους λόγους της ελληνικής πλευράς, αλλά δεν θεωρεί ότι κάτι τέτοιο είναι ρεαλιστικό ή εφικτό.

Καταρχήν θα πρέπει να βρεθεί μια λύση για την συνέχιση της χρηματοδότησης του ελληνικού χρηματοπιστωτικού συστήματος από την ΕΚΤ, η οποία εκ του καταστατικού της δεν μπορεί να συναλλάσσεται σε ομόλογα κατηγορίας junk όπως τα εκτός προγράμματος ελληνικά. Λύση για αυτό δεν έχει βρεθεί, παρά τις πιέσεις της Αθήνας και δεν είναι καθόλου ξεκάθαρη και η πολιτική βούληση για να βρεθεί (είναι ένα από τα μέσα πίεσης).

Από την άλλη ουδείς στις Βρυξέλλες σκοπεύει να προκαλέσει αυτός τη ρήξη με την Αθήνα, δεν μπορεί να πει κανείς όμως το ίδιο και για τα κράτη μέλη. Η επίθεση από Πορτογαλία, Ισπανία, Ιρλανδία και Κύπρο απηχεί την πολιτική αγωνία κυβερνήσεων του ΕΛΚ που πιέζονται από την δική τους αντιπολίτευση (οι δύο πρώτοι είναι σε εκλογική χρονιά).

Το βασικότερο πρόβλημα παραμένει όμως η κοινή γνώμη:

- η κοινή γνώμη στην Ελλάδα που δεν θα χωνέψει το αναπόδραστο νέο δάνειο συνοδεία όρων,

- και η κοινή γνώμη σε Γερμανία, Ολλανδία, Βέλγιο, Λουξεμβούργο, Φιλανδία, Αυστρία, Σλοβενία και χώρες της Βαλτικής που δεν μπορεί να δεχθεί νέα ενίσχυση της Ελλάδας χωρίς τήρηση των συμφωνηθέντων και τη σιγουριά της αποπληρωμής.

Ο πρώτος γύρος σε αυτόν τον αγώνα μποξ δεν έδειξε νικητή, ούτε στα σημεία. Θα ακολουθήσουν άλλοι 11 γύροι. Προς το παρόν, όπως έλεγε και ο Μπούργκες Μέρεντιθ, ενσαρκώνοντας τον Μίκυ Γκόλντμιλ στον κινηματογραφικό Ρόκυ: “I didn’t hear no bell” δεν άκουσα κάνα κουδούνι).»

Δεν προσυπογράφουμε όλα όσα αναφέρει το δημοσίευμα.

Ωστόσο γεννιούνται ορισμένα ερωτηματικά:

- Τι  σημαίνει το «όλα όσα ακούστηκαν τις τελευταίες ώρες στην Αθήνα δεν αποτελούν την μοναδική ή την ολοκληρωμένη γραμμή της ελληνικής κυβέρνησης».

Υπάρχει δηλαδή και άλλη γραμμή της κυβέρνησης – όχι και τόσο ορατή;

- Τι σημαίνει, επίσης, το «οι εταίροι θα έχουν απέναντί τους έναν σοβαρό διαπραγματευτή με πλήρη επίγνωση της κατάστασης».

 Ειδικά, τονίζουμε το «σοβαρό» … Υπάρχουν δηλαδή και  «μη σοβαροί» διαπραγματευτές;

- Τι σημαίνει, τέλος,  η «διαβεβαίωση πως και αποκρατικοποιήσεις θα υπάρξουν και διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις θα γίνουν και σε μέσο-μακροπρόθεσμο επίπεδο οι δημοσιονομικοί στόχοι θα επιτευχθούν. Η δε κυβέρνηση παραμένει προσηλωμένη στην ευρωπαϊκή πορεία της χώρας και δεν θα πρέπει να δίνεται διαφορετική εντύπωση.

Αν – λέμε, αν … - όλα αυτά είναι αληθή, τότε πραγματικά γεννιούνται ορισμένα πολύ σοβαρά ερωτήματα.

Και κυρίως ποια μπορεί να είναι η διαπραγματευτική ισχύς της κυβέρνησης στο βαθμό που από τα πρώτα βήματα εμφανίζεται κάποια διγλωσσία ή αμφισημία ή όταν αποδυναμώνονται  στελέχη της κυβέρνησης.

Εν πάση περιπτώσει,  ο δρόμος είναι μακρύς και δύσκολος.

Η διαπραγμάτευση μόλις τώρα αρχίζει.

Είναι γεγονός ότι αυτή τη στιγμή συντελούνται διεργασίες και αναζητούνται λύσεις μέσα από ορατές ή και μη ορατές αντιθέσεις.

Το ζήτημα, επίσης, είναι ποια μπορεί να είναι η πιο  αποτελεσματική στρατηγική για τη διασφάλιση των συμφερόντων της χώρας και του λαού μας.

Αλλά σε όλα αυτά θα επανέλθουμε …

Αυτή τη στιγμή η νέα ελληνική κυβέρνηση έχει νωπή την εντολή  και πρέπει να κινηθεί ανάλογα με τις προεκλογικές δεσμεύσεις της.