Πολιτικοί σεισμοί θα μπορούσαν να προκληθούν στην την Ευρώπη το 2015, σύμφωνα με έρευνα του Economist Intelligence Unit για τη “Ημέρα Δημοκρατίας” του BBC.
Σύμφωνα με την έρευνα “η αυξανόμενη επιρροή των ‘λαϊκιστικών κομμάτων’ θα μπορούσε να οδηγήσει σε κάποια νίκη στις εκλογές, οπότε τα ‘παραδοσιακά’ κόμματα θα αναγκάζονταν σε προηγουμένως αδιανόητες συμμαχίες”.
(Σημείωση του ΝΜ - Για τους συντηρητικούς κύκλους της Ευρώπης και τους ιδεολογικούς τους εκπροσώπους “λαϊκιστικά” θεωρούνται όλα τα κόματα και τα κινήματα που ασκούν κριτική στο σημερινό ευρωπαϊκό οικοδόμημα ενώ ζητούν αλλαγή των καταστροφικών πολιτικών λιτότητας και κατοχύρωση των οικονομικών και κοινωικών δικαιωμάτων.
Σ’ αυτή την κατηγορία τοποθετούνται από τους ίδιους κύκλους κόμματα και κινήσεις της Αριστεράς, όπως βέβαια και εθνικιστικά, ακροδεξιά κόμματα και κινήματα - το UCIP στη Βρετανία, το Εθνικό Μέτωπο της Λεπέν στη Γαλλία κα).
Η «κρίση της δημοκρατίας» στην Ευρώπη περιλαμβάνει ένα χάσμα μεταξύ των ελίτ και των ψηφοφόρων, υποστηρίζει το EIU.
Υπάρχει «ένα αυξανόμενο χάσμα στην καρδιά της ευρωπαϊκής πολιτικής, όπου μεγάλες ιδέες θα πρέπει να τοποθετηθούν», προσθέτει.
Η χαμηλή προσέλευση στις κάλπες και η απότομη πτώση στη σύνθεση των παραδοσιακών κομμάτων είναι βασικοί παράγοντες του φαινομένου.
«Άκρως αποσταθεροποιητική»
Το Ηνωμένο Βασίλειο - προσέρχεται στις κάλπες τον Μάιο - είναι "στα πρόθυρα μιας δυνητικά παρατεταμένης περίοδος πολιτικής αστάθειας», σύμφωνα με τους ερευνητές του Economist.
Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι υπάρχει πολύ υψηλότερη από ό, τι συνήθως πιθανότητα η εκλογή να οδηγήσει σε μια ασταθή κυβέρνηση - ενώ προβλέπει ότι το Λαϊκό Κόμμα Ανεξαρτησίας του Ηνωμένου Βασιλείου (UKIP) θα πάρει ψήφους τόσο από τους Συντηρητικούς όσο και τους Εργατικούς.
Ο κατακερματισμός των προτιμήσεων των ψηφοφόρων σε συνδυασμό με το εκλογικό σύστημα της Βρετανίας αναφέρει το EIU, καθιστούν ολοένα και πιο δύσκολο να σχηματιστεί το είδος των μονοκομματικών κυβερνήσεων με ενιαία κοινοβουλευτική πλειοψηφία που ήταν ο κανόνας μέχρι σήμερα.
Αλλά η πιο άμεση πολιτική πρόκληση - και δοκιμή του κατά πόσο ο “αυξανόμενος λαϊκισμός” θα μεταφραστεί σε επιτυχία στις κάλπες - είναι στην Ελλάδα - σύμφωνα με τον Economist. όπου πρόωρες γενικές εκλογές διεξάγονται στις 25 Ιανουαρίου και οι οποίες προκλήθηκαν από την αποτυχία του κοινοβουλίου να επιλέξει νέο πρόεδρο, τον Δεκέμβριο.
Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι το “άκροαριστερό, λαϊκίστικο κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ” (έτσι αποκαλεί η έρευνα το ΣΥΡΙΖΑ - Θεός φυλάξοι !!!) θα μπορούσε να αναδειχθεί ως το ισχυρότερο κόμμα. Αν το πετύχει και βρεθεί σε θέση να σχηματίσει κυβέρνηση, αναφέρει το EIU ότι αυτό θα στείλει κύματα σοκ σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση και να ενεργήσει ως καταλύτης για την “πολιτική αναταραχή” αλλού.
“Η εκλογή μιας κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ θα είναι πολύ αποσταθεροποιητική, τόσο στο εσωτερικό όσο και σε περιφερειακό επίπεδο. Αυτό θα πυροδοτούσε σχεδόν βέβαια μια κρίση στις σχέσεις ανάμεσα στην Ελλάδα και τους διεθνείς πιστωτές της, αφού η διαγραφή του χρέους αποτελεί έναν από τους βασικούς άξονες της πολιτικής του πλατφόρμας,” συνεχίζει το EIU !
(Εδώ μάλλον ξεπερνάει και τον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ αφού σε κα΄θε περίπτωση η ηγεσία οτυ δηλώνει ότι δεν θα προχωρήσει σε μονομερείς ενέργειες και ότι θα σεβαστεί τις υποχρεώσεις της εντός της Ευρωπαίκής Ένωσης).
"Καθώς παρόμοια κόμματα “αντισυστημικά” - “αντικαθεστωτικά” θα κέρδιζανν έδαφος γρήγορα σε μια σειρά άλλων χωρών, όπου προγραμματίζεται να διεξαχθούν εκλογές το 2015, οι δευτερογενείς επιπτώσεις από μια περαιτέρω διεύρυνση της ελληνικής αναταραχήςθα μπορούσε να είναι σημαντικές."
«Μετανάστευση και λιτότητα»
Άλλα παραδείγματα ευρωπαϊκών εκλογών με δυνατότητες για απρόβλεπτα αποτελέσματα τέτοια που επικαλείται το EIU ,περιλαμβάνουν δημοσκοπήσεις στη Δανία, τη Φινλανδία, την Ισπανία, τη Γαλλία, τη Σουηδία, τη Γερμανία και την Ιρλανδία.
"Υπάρχει ένας κοινός παρονομαστής στις χώρες αυτές: η άνοδος των λαϊκιστικών κομμάτων”, υποστηρίζει το EIU.
"Τα αντισυστημικά συναισθήματα και διαθέσεις έχουν σημειώσει άνοδο σε όλη την ευρωζώνη (και στο σύνολο της ΕΕ) και ο κίνδυνος πολιτικής αναστάτωσης και πιθανών κρίσεων είναι υψηλός."
Η ανάλυσή του EIU συνεχίζει αναφέροντας ότι “τα λαϊκιστικά κόμματα και κινήματα - από την Αριστερά, τη Δεξιά όπως και αυτά που δεν έχουν συγκεκριμένο προσδιορισμό - κινούνται στο χώρο που έχει ανοίξει μεταξύ των παλαιών πολιτικών κομμάτων και της παραδοσιακής κοινωνικής τους βάσης.
Η αντιπολίτευση στη διακυβέρνηση από τις Βρυξέλλες, η μετανάστευση και η λιτότητα είναι τα βασικά θέματα και συνθήματα συσπείρωσης για πολλά από αυτά τα κόμματα.
«Κύμα των διαδηλώσεων»
Εν τω μεταξύ, παράλληλα με την άνοδο των “λαϊκιστικών” κινημάτων, υπήρξε μια έκρηξη της λαϊκής διαμαρτυρίας σε πολλά μέρη του κόσμου τα τελευταία χρόνια.
Το EIU εκτιμά ότι σημαντικές κινήσεις διαμαρτυρίας εμφανίστηκαν σε περισσότερες από 90 χώρες κατά τη διάρκεια των τελευταίων πέντε ετών - κατά κύριο λόγο έχοντας επικεφαλής τους νέους, μορφωμένους, άτομα από τη μεσαία τάξη που δυσανασχετούν για τους πολιτικούς ηγέτες τους και οι οποίοι προτιμούν το Twitter και άλλα κοινωνικά δίκτυα παρά τους παραδοσιακούς τρόπους πολιτικής δράσης.
"Μια άνοδος της λαϊκής διαμαρτυρίας σάρωσε την Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή, τη Βόρεια Αφρική και τη Λατινική Αμερική τα τελευταία χρόνια. Άλλες περιοχές όπως η Ασία και η Βόρεια Αμερική, ήταν λιγότερο ευάλωτες αν και δεν έχουν διαφύγει εντελώς," αναφέρει το EIU.
«Τα κύρια ελατήρια των διαμαρτυριών ήταν διαφορετικά - μερικές ήρθαν ως απαντήσεις στην οικονομική δυσπραγία, άλλες είναι εξεγέρσεις ενάντια σε δικτατορίες. Μερικές αποτελούν εκφράσεις της λαϊκής επιθυμίας να ακουστεί η φωνή των λαϊκών στρωμάτων από τις πολιτικές ελίτ, άλλες εκφράζουν τις φιλοδοξίες των νέων μεσαίων τάξεων στις ταχέως αναδυόμενες αγορές."
Το EIU θέτει το ερώτημα αν όλες αυτές οι εξελίξεις για το αν πραγματικά αποτελούν απειλή για τη δημοκρατία ή αν είναι απόδειξη ότι είναι ζωντανή και υγιής.
….
Προς το παρόν, η απρόβλεπτη τύχη των "παλαιών" δημοκρατιών αναμφίβολα θα παρακολουθείται στενά από τις κυβερνήσεις και τους ακτιβιστές όλων των πολιτικών αποχρώσεων σε όλο τον κόσμο.
Εντάξει, πρόκειται για τις “ανησυχίες” και τους “φόβους” ιδιαίτερα συντηρητικών κύκλων.
Δεν παύουν, όμως, ορισμένες διαπιστώσεις να έχουν τη σημασία τους.
Ιδιαίτερα για το “σοκ” που μπορεί να προκληθεί στην Ευρωπαίκή Ένωση και από τις ελληνικές εκλογές και από εκείνες που θα κολουθήσουν σε σειρά χωρών.
Οπωσδήποτε όλα αυτά τα φαινόμενα και οι εξελίξεις που αναπτύσσονται στην ευρωζώνη και ευρύτερα στην ΕΕ δεν μπορούν να περιοριστούν στο φαινόμενο του “λαϊκισμού”.
Είνια εξαιρετικά πιο σύνθετα και αντιφατικά.
Σίγουρα, μέσα σ’ αυτές τις διεργασίες έχουμε την άνοδο ακροδεξιών, εθνικιστικών και ξενοφοβικών κινήσεων και κομμάτων.
Ορισμένα από αυτά προσπαθούν να παίξουν και “ηγετικό’ ρόλο - όπως αυτό της Λεπέν με πρόσφατο το εφεύρημα της να ευχηθεί “επιτυχία” στο ΣΥΡΙΖΑ !!!
Από την άλλη, όμως, υπάρχουν δυνάμεις - λαίκές, κινήσεις και κινήματα που αμφισβητούν τη λογική του μονόδρομου και της ασφυκτικής λιτότητας.
Μένει να δούμε τις εξελίξεις …
Όχι, όμως, ως απλοί θεατές.
Αλλά ως συμμέτοχοι και δημιουργοί της Ιστορίας ….
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου