25 χρόνια από την πτώση του τείχους του Βερολίνου - σε τι κόσμο ζούμε σήμερα;

Συμπληρώθηκαν 25 χρόνια από την πτώση του Τείχους στο Βερολίνο.

Ενός συμβόλου της περιόδου του Ψυχρού Πολέμου.

Χρονολογία στροφή στην παγκόσμια ιστορία, το 1989, με κολοσσιαίες συνέπειες στην εξέλιξη των σύγχρονων κοινωνιών.

Σήμαινε το τέλος του συστήματος  του Υπαρκτού Σοσιαλισμού αφού σε λιγότερο από δύο χρόνια θα κατέρρεε και η άλλοτε κραταιά Σοβιετική Ένωση.

Ένας κυρίαρχος καπιταλισμός αναδύθηκε μέσα από αυτά τα γεγονότα  με το πιο επιθετικό νεοφιλελεύθερο πρόσωπό του.

Κάποιοι έσπευσαν να μιλήσουν για το «Τέλος της Ιστορίας».

Μόνο που σε πείσμα των καιρών και των ιδεολογικών εκπροσώπων του νεοφιλελεύθερου δόγματος, η Ιστορία δεν σταμάτησε εκεί …

Τα χρόνια που ακολούθησαν σημαδεύτηκαν από πολέμους στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν και αλλού.

Στο όνομα της παγκοσμιοποίησης και των προσταγμάτων της αγοράς εφαρμόζονται στο σύγχρονο κόσμο οι πιο άγριες μορφές εκμετάλλευσης, η καταβαράθρωση των εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων.

Επέστρεψε η ανθρωπότητα στο σύγχρονο Μεσαίωνα της «Νέας Τάξης Πραγμάτων».

Νέες απειλητικές δυνάμεις πρόβαλαν  - φανατικοί ισλαμιστές και τζιχαντιστές, φονταμενταλιστές κάθε λογής, νεοναζιστές – κάθε λογής φαινόμενα μισαλλοδοξίας, ρατσισμού, ακραίου δογματισμού.

Στις ίδιες τις χώρες της Δύσης – με πρώτη τις ίδιες τις ΗΠΑ, τη μητρόπολη του σύγχρονου καπιταλισμού – που τόσους πολέμους και εκστρατείες εξαπέλυσαν για την «υπεράσπιση» των ανθρώπινων δικαιωμάτων, συστηματικά παραβιάζονται και καταπατιούνται στοιχειώδη δικαιώματα.

Ενώ ένας νέος Ψυχρός Πόλεμος φαίνεται να ανατέλλει στη σύγχρονη διεθνή πραγματικότητα, μεταξύ Δύσης και Ρωσίας ή και ευρύτερα της Ανατολής.

Ο μονοπολικός κόσμος που ανέτειλε μετά το 1989 τείνει να θρυμματιστεί  σε μια πολυ - πολικότητα με ανεξέλεγκτο και επικίνδυνο τρόπο, ενώ νέες αναδυόμενες δυνάμεις διεκδικούν παγκόσμιο ή και περιφερειακό ρόλο και κυριαρχία.

25 χρόνια δεν φαίνεται να «τέλειωσαν» την Ιστορία.

Η μεταμοντέρνα αυτή διακήρυξη κατέρρευσε, όπως και το Τείχος του Βερολίνου, ο συμβολικός της αντίποδας.

 Η παγκόσμια Αριστερά, από την άλλη, οι εναλλακτικές, ριζοσπαστικές και επαναστατικές δυνάμεις και κινήσεις έχουν πολύ δρόμο ακόμη να διανύσουν μέχρι να αποκτήσουν μια ισχυρή παρουσία στην παγκόσμια σκηνή, ικανή ν’ αποτρέψουν – ή καλύτερα ν’ ανατρέψουν – τη σύγχρονη βαρβαρότητα και να ανοίξουν το δρόμο για μια νέα κοινωνία.

 Ωστόσο, δεν υπάρχει και άλλη επιλογή …