Η αποκωδικοποίηση του γονιδιώματος του γορίλλα μπορεί να είναι το κλειδί για την ανθρώπινη εξέλιξη (ερώτημα: πότε θα επιτευχθεί η αποκωδικοποίηση του γονιδιώματος της … ελληνικής πολιτικής ηγεσίας;)

Κυριακή σήμερα είπαμε να ασχοληθούμε με ένα επιστημονικό θέμα … με τους απαραίτητους πολιτικούς παραλληλισμούς …

Ερευνητές του πανεπιστημίου  Cambridge αποκρυπτογράφησαν το γενετικό κώδικα του γορίλλα – του τελευταίου  από του Μεγάλους Πιθήκους.

Παρουσιάζοντας την έρευνά τους στο περιοδικό Nature , οι επιστήμονες  ανέφεραν  ότι οι ερευνητές μπορούν τώρα να αρχίσουν να εξετάζουν τις ομοιότητες και τις διαφορές μεταξύ των πιθήκων.

Οι αλληλουχίες του γονιδιώματος του χιμπατζή, των  ανθρώπων και των ουραγκοτάγκων έχουν ήδη δημοσιευθεί.

Η  επιστημονική ομάδα ελπίζει ότι το έργο της θα συμβάλλει στην αποκάλυψη των γενετικών μεταλλάξεων που οδήγησαν στη γλώσσα, τον πολιτισμό και την επιστήμη.

«Θα ήθελα να πιστεύω ότι μέσα στα επόμενα 20 ή 30 χρόνια θα έχουμε μια βαθύτερη κατανόηση του τι συνέβη γενετικά στην εξελικτική ιστορία μας, και το πώς αυτά τα γονίδια επηρεάζουν τον εγκέφαλο και άλλες ιδιότητες που μας κάνουν τους σύγχρονους ανθρώπους,» δήλωσε ο Richard Durbin του Wellcome Trust Sanger Institute, επικεφαλής της μελέτης.

Οι αρχικές συγκρίσεις επιβεβαιώνουν ότι οι χιμπατζήδες είναι στενότεροι συγγενείς μας, μοιράζονται το 99% του DNA μας. Οι γορίλες έρχονται  πολύ κοντά δεύτεροι με 98%, και οι ουραγκοτάγκοι τρίτοι με ποσοστό  97%.

Αυτό αντικατοπτρίζει την εξελικτική ιστορία των πιθήκων.  Η σύγκριση του  γονιδιώματος δείχνει ότι το ανθρώπινο γένος χωρίστηκε από  τους ουραγκοτάγκους  14 εκατομμύρια χρόνια πριν, από τους γορίλες πριν 10 εκατομμύρια χρόνια, και  τους  χιμπατζήδες 6 εκατομμύρια χρόνια πριν.

 Αυτή η σειρά των γεγονότων, δεν αποτελεί έκπληξη, αλλά οι ημερομηνίες είναι πολύ  νωρίτερα από ό, τι πολλοί επιστήμονες πίστευαν.

Παρά το γεγονός ότι κατά το μέσο όρο είμαστε πιο κοντά με τους χιμπατζήδες, πολλά από τα επιμέρους γονίδια μας μοιάζουν περισσότερο με αυτά του γορίλα.

Ανάμεσά τους είναι ένα γονίδιο που μας δίνει τη δυνατότητα και στους γορίλες να ακούσουν καλύτερα από άλλους πιθήκους.

Μέχρι τώρα, μερικοί επιστήμονες πίστευαν ότι η ανάπτυξη της ακοής ήταν αυτό που μας επέτρεψε να αναπτύξουμε  τη γλώσσα - αλλά ως αποτέλεσμα αυτής της έρευνας, γνωρίζουμε πλέον  ότι αυτή η θεωρία είναι λάθος.

 15% του ανθρώπινου γονιδιώματος είναι πιο κοντά στον γορίλα από το χιμπατζή, και το 15% του γονιδιώματος του χιμπατζή είναι πιο κοντά στο γορίλα από τον άνθρωπο.

Μια γενετική διαφορά που  είναι ενδιαφέρουσα  για τους  ιατρικούς  ερευνητές είναι μια μετάλλαξη που οδηγεί σε άνοια τους ανθρώπους, αλλά φαίνεται να αφήνει τους γορίλες τελείως ανεπηρέαστους.

Το γονιδίωμα  που αποκωδικοποιήθηκε  στην έρευνα αυτή προήλθε από ένα θηλυκό  γορίλλα από τις δυτικές πεδιάδες  που ονομάζεται Kamilah.

Η μελέτη δείχνει ότι οι άνθρωποι μοιάζουν περισσότερο με τους γορίλες από όσο προηγουμένως νομίζαμε.

Οι επιστήμονες ερεύνησαν  περισσότερα από 11.000 γονίδια στο γονιδίωμα της,  όπως  και στους δημοσιευμένους τύπους  του γενετικού κώδικα του ανθρώπου, του χιμπατζή και του ουραγκοτάγκου, για  τις αλλαγές που είναι σημαντικές για την εξέλιξη.

"Τα πιο σημαντικά ευρήματα μας αποκαλύπτουν όχι μόνο τις διαφορές μεταξύ των ειδών, αντανακλώντας εκατομμύρια χρόνια εξελικτικής απόκλισης, αλλά και τις παράλληλες  ομοιότητες που  άλλαζαν  με την πάροδο του χρόνου από το κοινό πρόγονο τους," δήλωσε ο Chris Tyler-Smith, ο οποίος συνεργάζεται με τον Δρ Durbin.

Οι συγκριτικές μελέτες θα ρίξουν περισσότερο φως, επίσης, για την εξέλιξη όλων των μεγάλων πιθήκων.  Αλλά το βασικό ερώτημα είναι εάν η γενναιοδωρία των γενετικών πληροφοριών περιλαμβάνει ενδείξεις για τη στιγμή που φάνηκαν τα πρώτα γονίδια  τα οποία έδειξαν ότι οι άνθρωποι έχουν τη δυνατότητα  της αφηρημένης σκέψης.

"Αυτό είναι το ερώτημα  το οποίο συναρπάζει όλους,"  δήλωσε ο Δρ Durbin  στο BBC.

Είναι απίθανο ότι μια ενιαία ανάπτυξη οδήγησε εκ των προτέρων το είδος μας προς τον νεωτερισμό, ή ότι όλες οι εξελίξεις σε αυτή την πορεία ήταν γενετικά καθορισμένες.

Ανατομικά οι σύγχρονοι άνθρωποι ( Homo sapiens ) εμφανίστηκαν περίπου 200.000 χρόνια πριν, αλλά μόνο περίπου 50.000 χρόνια πριν ο  μεγαλύτερος εγκέφαλος τους  άρχισε να δημιουργεί  τη διαφορά.

Μέχρι τότε, η ανθρωπότητα ήταν μια ομάδα ανάμεσα σ’  ένα μικρό αριθμό των πιθήκων στην Αφρική ,και  κατά πάσα πιθανότητα δεν ζούσε πολύ διαφορετικά από τους γορίλες.

Έτσι, κάτι  συνέβη πολύ γρήγορα περίπου εκείνη την εποχή που οδήγησε στην εμφάνιση της αφηρημένης σκέψης, επιτρέποντας στους ανθρώπους να εφεύρουν προηγμένα εργαλεία και να τα χρησιμοποιούν για να διαμορφώσουν το περιβάλλον.

"Θα  πρέπει να υπήρξαν γενετικοί παράγοντες," είπε ο Δρ Durbin, "αλλά και πολιτιστικοί και ιστορικοί  παράγοντες."

Ένας από τους  μεγάλους  πιθήκους  που δεν βρίσκεται πολύ μακριά μας μέχρι στιγμής είναι ο μπονόμπο, στενός συγγενής του χιμπατζή. Το σχέδιο αυτό  έρευνας βρίσκεται σε εξέλιξη, και οι επιστήμονες αναμένουν ότι το  γονιδίωμα του και του χιμπατζή παρουσιάζουν πολλές  ομοιότητες.

Η διαθεσιμότητα των γονιδιωμάτων όλων των ανθρωποειδών πιθήκων θα βοηθήσει τους επιστήμονες να απαντήσουν  τι συνέβη κατά τα τελευταία 200.000 χρόνια για να μπορέσει το είδος μας να γίνει ό, τι είμαστε τώρα.

Δεν μπορούμε να αποφύγουμε τον πειρασμό να αναρωτηθούμε αν μπορέσει ποτέ η επιστήμη να «αποκωδικοποιήσει» το γονιδίωμα της ελληνικής πολιτικής ηγεσίας.

Αν μπορέσει να εξηγήσει το είδος των μεταλλάξεων που συνέβησαν ώστε να οδηγηθούμε σ’ αυτό το εκτρωματικό είδος – τον  homo hellenicus politicus.

Ώστε να ερμηνεύσει και την απίστευτη πολιτική του συμπεριφορά, τον κυνισμό και την αναλγησία του.