Την ώρα που οι πολιτικές διεργασίες για το σχηματισμό κυβέρνησης «εθνικής σωτηρίας» βρίσκονται στο αποκορύφωμά τους, ποια είναι τα συναισθήματα που βιώνουν οι Έλληνες πολίτες;
Υπάρχουν ελάχιστα ίχνη ελπίδας;
Όλα δείχνουν – παρά τις κατευθυνόμενες δημοσκοπήσεις – ότι ελάχιστοι πιστεύουν ότι θα προκύψει κάτι θετικό.
Πόσο μάλλον όταν οι άνεργοι πλησιάζουν το ένα εκατομμύριο.
Η αγορά έχει περάσει από πολλού το όριο ασφυξίας.
Όταν οι νέοι πνίγονται από τη ζοφερή πραγματικότητα.
Και στην καλύτερη περίπτωση επενδύουν τα όνειρά τους στη μετανάστευση.
Ιδιαίτερα μάλιστα αυτοί που διαθέτουν τις περισσότερες ικανότητες και γνώσεις.
Και φυσικά δεν μπορεί να εκφραστούν πλήρως ακόμη τα αισθήματα από την εθνική ταπείνωση και από τις εκπτώσεις στη δημοκρατική λειτουργία των θεσμών.
Αυτό αντανακλούν και δημοσιεύματα και ανταποκρίσεις στο ξένο τύπο και τα κανάλια.
Αντίστοιχα συναισθήματα έχουν, όμως, και άνθρωποι, ειδικά νέοι, και σε άλλες χώρες. Όπως για παράδειγμα οι Ισπανοί, που βιώνουν μια παρατεταμένη κρίση με δυσθεώρατα ποσοστά ανεργίας και σκληρή λιτότητα.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου