Έχουμε, λοιπόν, κυβέρνηση!
Μετά από ένα πρωτοφανές σίριαλ που ευτέλισε τους πολιτικούς θεσμούς της χώρας.
Ο σχηματισμός της κυβέρνησης υπό το Λουκά Παπαδήμο αποτελεί βάναυση προσβολή στη δημοκρατική ομαλότητα. Αποτελεί στην ουσία μιαν αντιδημοκρατική εκτροπή.
Κανείς δεν διαθέτει τη λαϊκή εντολή για το σχηματισμό μιας τέτοιας κυβέρνησης.
Η κυβερνητική πλειοψηφία προέκυψε από τη λαϊκή ετυμηγορία με βάση τις υποσχέσεις και δεσμεύσεις των … αξέχαστων «λεφτά υπάρχουν» και για αυξήσεις του λαϊκού εισοδήματος.
Ο Γιώργος Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ αφού επανειλημμένα βίασε και ασέλγησε πάνω σ’ αυτή τη λαϊκή βούληση, προχώρησε σε συμπαιγνία με τη ΝΔ – και όχι μόνο – στη δημιουργία αυτού του εκτρωματικού κυβερνητικού μορφώματος.
Η ΝΔ, ηττημένη και χρεοκοπημένη πολιτικά, με βαριές ευθύνες για την πορεία της οικονομίας και ευρύτερα όλης της χώρας, βρίσκεται συμμέτοχη τώρα - μόλις δύο χρόνια μετά την πανωλεθρία της στις εκλογές – στο κυβερνητικό σχήμα.
Με απλά λόγια: οι δύο κύριοι υπεύθυνοι της χρεοκοπίας και της κατάντιας της χώρας μας εμφανίζονται ως οι συντελεστές της … λύσης του προβλήματος.
Μαζί τους εκσφενδονίζεται στο κυβερνητικό σχήμα το ΛΑΟΣ, ένα ακροδεξιό, λαϊκιστικό και ακραία ρατσιστικό κόμμα, το οποίο έχει αναγάγει τη δημαγωγία και τις πολιτικές κωλοτούμπες σε σημαία του.
Με ευθύνη του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ καταγράφεται η ενσωμάτωση της ακροδεξιάς στην κυβερνητική εξουσία.
Εν έτει 2011…
Με την προσυπογραφή του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας, του Κάρολου Παπούλια.
Η κυβέρνηση αυτή προέκυψε με απαράδεκτες εκπτώσεις και υποχωρήσεις στα θέματα εθνικής κυριαρχίας και αξιοπρέπειας.
Επιγραμματικά θυμίζουμε:
- τη στάση των Μέρκελ – Σαρκοζί απέναντι στο δημοψήφισμα και το πώς εκπαραθύρωσαν τον Έλληνα πρωθυπουργό
- τα τελεσίγραφα για το σχηματισμό κυβέρνησης «εθνικής συνεννόησης» από τη Μέρκελ, τον Όλι Ρεν και τον κάθε … πικραμένο αξιωματούχο της ΕΕ.
- τους πολλαπλούς εκβιασμούς για την αποπομπή της χώρας από την ευρωζώνη και την ίδια την ΕΕ.
- την απαίτηση των ισχυρών της ΕΕ για δηλώσεις υποταγής και νομιμοφροσύνης.
Η νέα κυβέρνηση είναι ένα σχήμα υποταγής στις αξιώσεις και τις εντολές των ισχυρών της ΕΕ, του ΔΝΤ, των τραπεζών και των αγορών, οι οποίες επιχαίρουν για τη δημιουργία της.
Η νέα κυβέρνηση σχηματίστηκε μετά από σοβαρές παραβιάσεις στη συνταγματική και δημοκρατική ομαλότητα ή έστω από οριακά διασταλτικές ερμηνείες της.
Θέτει έτσι και τα όρια του υπάρχοντος πολιτικού συστήματος της χώρας.
Αφού όλη η διαδικασία είναι έκθετη …
Επισημαίνουμε καταρχάς ορισμένες συνταγματικές διατάξεις.
Στο Αρθρο 33 του Συντάγματος καταγράφεται ο όρκος του προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας όπου μεταξύ άλλων δηλώνεται:
«Oρκίζομαι … να υπερασπίζω την εθνική ανεξαρτησία και την ακεραιότητα της Xώρας, να προστατεύω τα δικαιώματα και τις ελευθερίες των Ελλήνων και να υπηρετώ το γενικό συμφέρον και την πρόοδο του Ελληνικού Λαού».
Φυσικά τα τελευταία γεγονότα και οι πράξεις της πολιτειακής και πολιτικής ηγεσίας παραδίδονται στην κρίση της Ιστορίας, ειδικότερα στο σκέλος της υπεράσπισης των δικαιωμάτων και ελευθεριών του Ελληνικού Λαού!
Άλλωστε αυτός ο λαός εδώ και ενάμιση χρόνο τουλάχιστον υφίσταται ένα συστηματικό βιασμό των οικονομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων του χωρίς να έχει την οποιαδήποτε υπεράσπιση από τον επικεφαλής του Κράτους.
Ο οποίος διέθετε και τη δυνατότητα και την εξουσία – σύμφωνα με το άρθρο 35, παρ.2 που παραπέμπει και στο άρθρο 42 του συντάγματος για αναπομπή νομοσχεδίου ή πρότασης νόμου που έχει ψηφιστεί στη Βουλή.
Το άρθρο 36 παρ 2, επίσης, προβλέπει ότι «οι συνθήκες για εμπόριο, φορολογία, οικονομική συνεργασία και συμμετοχή σε διεθνείς οργανισμούς ή ενώσεις, και όσες άλλες περιέχουν παραχωρήσεις για τις οποίες, σύμφωνα με άλλες διατάξεις του Συντάγματος, τίποτε δεν μπορεί να οριστεί χωρίς νόμο, ή οι οποίες επιβαρύνουν ατομικά τους Έλληνες, δεν ισχύουν χωρίς τυπικό νόμο που τις κυρώνει.
3. Mυστικά άρθρα συνθήκης δεν μπορούν ποτέ να ανατρέψουν τα φανερά».
3. Mυστικά άρθρα συνθήκης δεν μπορούν ποτέ να ανατρέψουν τα φανερά».
Τα παραπάνω ανήκουν στις εξουσίες και την ευθύνη που απορρέει από τις πράξεις του Προέδρου.
Πότε αυτές ασκήθηκαν παρά τη συστηματική παραβίασή τους από την κυβέρνηση Παπανδρέου;
Και ποιος εγγυάται ότι τα ίδια ή και χειρότερα δεν θα συμβούν τώρα;
Άλλωστε μέχρι στιγμής είχαμε σωρεία παραβιάσεων της συνταγματικής τάξης στον τρόπο που πέρασαν από τη Βουλή – ή δεν πέρασαν καθόλου – και εφαρμόστηκαν μέτρα, διατάξεις, νομοθετήματα που πλήττουν οικονομικά και κοινωνικά και κοινωνικά δικαιώματα των Ελλήνων, τις φορολογικές τους επιβαρύνσεις, την ψήφιση συμφωνιών με υπερεθνικές ενώσεις και τόσα ακόμη.
Σχετικά με τις διαδικασίες που ακολουθήθηκαν για το σχηματισμό της συγκεκριμένης κυβέρνησης μπορεί να καταλογιστεί ότι ή δεν ακολουθήθηκαν τα συνταγματικώς προβλεπόμενα ή υπάρχει σαφής παραβίασή τους.
Το επιχείρημα ορισμένων συνταγματολόγων ότι οι διαδικασίες αυτές δεν προβλέπονται αλλά και δεν «απαγορεύονται» κιόλας από το Σύνταγμα είναι εξαιρετικά προβληματικό. Αφού έτσι δικαιολογεί και εγκαινιάζει τη συστηματική de facto υπέρβαση συνταγματικών και κοινοβουλευτικών κανόνων με τη συμμετοχή των κορυφαίων πολιτικών και πολιτειακών παραγόντων.
Στο άρθρο 37 προσδιορίζεται συγκεκριμένα η διαδικασία για το διορισμό Πρωθυπουργού και κυβέρνησης και το πώς ανατίθενται οι διερευνητικές εντολές.
Στην παρ. 3 του συγκεκριμένου άρθρου επισημαίνεται: «Aν οι διερευνητικές εντολές δεν τελεσφορήσουν, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας καλεί τους αρχηγούς των κομμάτων και, αν επιβεβαιωθεί η αδυναμία σχηματισμού Kυβέρνησης που να έχει την εμπιστοσύνη της Bουλής, επιδιώκει το σχηματισμό Kυβέρνησης από όλα τα κόμματα της Bουλής για τη διενέργεια εκλογών και σε περίπτωση αποτυχίας αναθέτει στον Πρόεδρο του Συμβουλίου της Eπικρατείας ή του Aρείου Πάγου ή του Eλεγκτικού Συνεδρίου το σχηματισμό Kυβέρνησης, όσο το δυνατόν ευρύτερης αποδοχής, για να διενεργήσει εκλογές, και διαλύει τη Bουλή».
Στη συγκεκριμένη περίπτωση ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας προχώρησε σε χωριστή διαβούλευση με τον τέως πρωθυπουργό, τον αρχηγό της ΝΔ, καταλήγοντας σε χωριστή συμφωνία, αγνοώντας τα άλλα κόμματα και φυσικά μη λαμβάνοντας καθόλου την αναγκαιότητα αυθεντικής έκφρασης του ελληνικού λαού μέσω εκλογών. Παρόλο που τουλάχιστον τρία κόμματα της ελληνικής βουλής – τυχαία κόμματα της Αριστεράς – ζητούσαν άμεση διενέργεια εκλογών.
Σύμφωνα πάλι με το άρθρο 38, παρ. 1, αν παραιτηθεί η κυβέρνηση ορίζεται με σαφήνεια ότι ισχύουν οι παράγραφοι 2, 3 και 4 του άρθρου 37. Και επίσης ορίζεται «αν ο Πρωθυπουργός της παραιτούμενης Kυβέρνησης είναι αρχηγός ή εκπρόσωπος κόμματος που διαθέτει την απόλυτη πλειοψηφία του συνόλου των βουλευτών, εφαρμόζεται αναλόγως η διάταξη του άρθρου 37 παράγραφος 3 εδάφιο γ΄».
Δηλαδή, αυτό που επισημάναμε μόλις πριν!
Έχουμε, λοιπόν, κραυγαλέα παραβίαση συνταγματικών αρχών και κανόνων, η οποία όμως αντιμετωπίζεται πολύ «ελαστικά» από τις πολιτικές ηγεσίες!
Τελευταίο ζήτημα είναι οι οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες από την ανάδειξη της νέας κυβέρνησης.
Οι πρώτες δηλώσεις του νέου πρωθυπουργού είναι σαφείς. Ξεκαρίζει ότι σκοπός της νέας κυβέρνησης είναι:
«Η υλοποίηση των συμφωνιών της συνόδου κορυφής της 26ης Οκτωβρίου και η εφαρμογή της οικονομικής πολιτικής που συνδέεται μ' αυτές τις αποφάσεις».
Με άλλα λόγια θα ακολουθηθεί η ίδια πολιτική με πιο σκληρό και άτεγκτο τρόπο.
Οι «επευφημίες» παραγόντων της ΕΕ, των διεθνών αγορών, επίσης της Ουάσιγκτον – ραγδαία άνοδο σημειώθηκε στο χρηματιστήριο του Λονδίνου – και της τοπικής οικονομικής ολιγαρχίας και των εντεταλμένων μιντιακών εκπροσώπων τους δεν μπορούν να καλύψουν αυτή την αμείλικτη πραγματικότητα.
Αυτή η κυβέρνηση είναι κυβέρνηση με συγκεκριμένη «εντολή». Όχι, βέβαια, από τον ελληνικό λαό. Αλλά από τους υπερεθνικούς επικυρίαρχους, τα αρπακτικά των αγορών, τους δανειστές και την εγχώρια ασύδοτη ολιγαρχία.
Αποτελεί μια κυβέρνηση «περιορισμένης εθνικής και κοινωνικής ευθύνης».
Την απάντηση μπορεί να δώσει μόνο ο κυρίαρχος ελληνικός λαός.
Άλλωστε, σύμφωνα και με το άρθρο 120, την ακροτελεύτια διάταξη του Συντάγματος, προβλέπεται «η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Eλλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία».
Η βία είναι κατά την άποψή μας πολλών μορφών και οι Έλληνες πολίτες γίνονται αντικείμενο πολλαπλού καθημερινού βιασμού.
Συνεπώς, απαιτείται ο αποφασιστικός αγώνας όλων των πραγματικά δημοκρατικών, πατριωτικών, αριστερών, εναλλακτικών και αντιμνημονιακών δυνάμεων για την υπεράσπιση των βασικών δικαιωμάτων.
Για την ανατροπή αυτής της έκθετης κυβέρνησης.
Άμεση προσφυγή στις εκλογές για να δοθεί δημοκρατική διέξοδος στην οικονομική και πολιτική κρίση.
Δημιουργία των προϋποθέσεων για ριζική αλλαγή του συσχετισμού των δυνάμεων και τη δημιουργία μιας κυβέρνησης που θα κινείται σε ριζοσπαστικά διαφορετικό προσανατολισμό.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου