Σύγκλιση έστω και στο «και 5’» προαναγγέλλει ο υπουργός Οικονομικών, Γ.Βαρουφάκης λίγες ώρες πριν εισέλθει στην αίθουσα συνεδρίασης του Eurogroup. Αθήνα και Ευρωζώνη καλούνται να βρουν τον κοινό τόπο, με τον Έλληνα υπουργό να δηλώνει στην «Καθημερινή της Κυριακής» ότι έχει ήδη επέλθει συμφωνία σε ορισμένα θέματα, αλλά ταυτόχρονα να θέτει και τις «κόκκινες γραμμές» της κυβέρνησης σε εργασιακά, ιδιωτικοποιήσεις και δημοσιονομική πολιτική.
Αν δεν υπάρξει κάποιου είδους συμφωνία, αύριο, εκτιμάται ότι μπορεί να πραγματοποιηθεί κάποιο έκτακτο Eurogroup τις επόμενες ημέρες;
Θα σας απαντήσω στη βάση της πολύ πρόσφατης εμπειρίας μου. Η σθεναρή στάση μας πάνω σε απολύτως λογικές βάσεις οδηγεί, σε τελική ανάλυση, έστω και στο «και ‘5», σε μια κοινώς αμοιβαία σύγκλιση.
Ποιες θα ήταν οι συνέπειες μιας ρήξης για την Ελλάδα; Υπάρχει «plan B» γι’ αυτή την περίπτωση και ποιο είναι;
Στις συνομιλίες και τις διαβουλεύσεις με τους εταίρους μας ακολουθούμε μια πολύ απλή στρατηγική. Παρουσιάζουμε με απόλυτη ειλικρίνεια αυτό που πιστεύουμε, χωρίς ίχνος μπλόφας, χωρίς καμία διάθεση αντιπαράθεσης, ανοιχτοί στις καλές ιδέες των ομολόγων μας και πεπεισμένοι ότι η Ευρώπη ξέρει να παράγει έντιμες συμφωνίες μέσα από έντιμες διαφωνίες. «Plan B» σε μια αμοιβαίως επωφελή συμφωνία δεν υπάρχει. Να τελειώσω λέγοντας όμως το εξής: Όπως έχω πει και στη Βουλή, εάν δεν είναι διατεθειμένος να διανοηθείς τη ρήξη, δεν υπάρχει σοβαρή συζήτηση.
Μια ημέρα πριν από το Eurogroup, θεωρείτε ότι είμαστε κοντά σε μια συμφωνία;
Οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών μού έχουν δώσει ένα σημαντικό βαθμό αισιοδοξίας ότι, παρά τς διαφωνίες, υπάρχει διάθεση και από τις δύο μεριές για την εξεύρεση κοινού τόπου μεταξύ του προηγούμενου προγράμματος και μιας νέας συμφωνίας μεταξύ Ευρώπης και Ελλάδας, η οποία θα θέσει τέλος στην αυτοτροφοδοτούμενη κρίση και θα δημιουργήσει νέα σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ ημών και των εταίρων μας.
Στο πλαίσιο μιας διαπραγμάτευσης τι θα μπορούσε η κυβέρνηση να δεχθεί και ποια ζητήματα δεν τα συζητεί;
Η κυβέρνηση εισέρχεται τόσο στο Eurogroup όσο και στις συζητήσεις που προηγήθηκαν σε τεχνικό πλαίσιο με όλη την καλή διάθεση και την προετοιμασία που απαιτεί η επίτευξη συμφωνίας. Μάλιστα, έχουμε συμφωνήσει σε πολλά ζητήματα ήδη. Από την άλλη, έχουμε ήδη επισημάνει μια σειρά θεμάτων που θέλουμε να τα προχωρήσουμε πιο πέρα. Παράλληλα, υπάρχουν ζητήματα τριβής όπως τα εργασιακά και των ιδιωτικοποιήσεων, στις οποίες θέλουμε να περάσουμε από τη λογική εκποίησης σε εξευτελιστικές τιμές στη λογική της ανάπτυξής τους, σε συνεργασία με τον ιδιωτικό τομέα και ξένους επενδυτές, που θα έχει στόχο όχι μόνο την αύξηση της οικονομικής δραστηριότητας, αλλά και τη δημιουργία μόνιμων ροών που θα χρηματοδοτούν φορείς όπως τα ασφαλιστικά ταμεία, τα οποία επλήγησαν βάναυσα τόσο από την κρίση όσο και από το «κούρεμα» του δημόσιου χρέους το 2012.
Άλλη διαφορά μας είναι το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής και οι παράμετροί του. Θεωρούμε ότι για τα συμφωνηθέντα, όσον αφορά το πρωτογενές πλεόνασμα, τις ροές αποπληρωμών του χρέους και τον τρόπο με τον οποίο διασυνδέεται η δημοσιονομική πολιτική με τις επενδύσεις και τη βελτίωση του χρηματοπιστωτικού συστήματος στο σύνολο του, οι απόψεις της κυβέρνησης υπερβαίνουν το υπάρχον πρόγραμμα. Στο πλαίσιο αυτό καταθέτουμε πολύ εμπεριστατωμένες δράσεις, για διαφορετική προσέγγιση, πιο λελογισμένη και ρεαλιστική όσον αφορά αυτά τα αλληλένδετα ζητήματα και βεβαίως τις μείζονες προτεραιότητες που είναι οι μεταρρυθμίσεις και η καταπολέμηση της ανθρωπιστικής κρίσης. Τα αναφέρω όλα αυτά μαζί γιατί για εμάς αποτελούν ένα συνολικό πλαίσιο στην προσπάθεια υπέρβασης της κρίσης. Δεν βλέπουμε, για παράδειγμα, τη δημοσιονομική προσαρμογή ξεχωριστά από την ανθρωπιστική κρίση, η υπέρβαση της κρίσης απαιτεί ταυτόχρονη δράση σε όλα αυτά τα μέτωπα.
Στην ατζέντα μας έχουμε όλες αυτές τις προτάσεις, για νέες παρεμβάσεις και νέες μεταρρυθμίσεις, διαφορετικό πλαίσιο δημοσιονομικής προσαρμογής και όλο αυτό είναι ένα πακέτο που θέλουμε να συμφωνηθεί με τους εταίρους μας. Και εφόσον αυτό γίνει, η συνεργασία με τους εταίρους μας θα κινηθεί σε ένα πραγματικά αποτελεσματικό, μεταμνημονιακό πλαίσιο που στόχο έχει έναν: τον τερματισμό της τριπλής κρίσης, του δημόσιου τομέα, του τραπεζικού συστήματος και του ιδιωτικού τομέα.
Αν δεν υπάρξει κάποιου είδους συμφωνία, αύριο, εκτιμάται ότι μπορεί να πραγματοποιηθεί κάποιο έκτακτο Eurogroup τις επόμενες ημέρες;
Θα σας απαντήσω στη βάση της πολύ πρόσφατης εμπειρίας μου. Η σθεναρή στάση μας πάνω σε απολύτως λογικές βάσεις οδηγεί, σε τελική ανάλυση, έστω και στο «και ‘5», σε μια κοινώς αμοιβαία σύγκλιση.
Ποιες θα ήταν οι συνέπειες μιας ρήξης για την Ελλάδα; Υπάρχει «plan B» γι’ αυτή την περίπτωση και ποιο είναι;
Στις συνομιλίες και τις διαβουλεύσεις με τους εταίρους μας ακολουθούμε μια πολύ απλή στρατηγική. Παρουσιάζουμε με απόλυτη ειλικρίνεια αυτό που πιστεύουμε, χωρίς ίχνος μπλόφας, χωρίς καμία διάθεση αντιπαράθεσης, ανοιχτοί στις καλές ιδέες των ομολόγων μας και πεπεισμένοι ότι η Ευρώπη ξέρει να παράγει έντιμες συμφωνίες μέσα από έντιμες διαφωνίες. «Plan B» σε μια αμοιβαίως επωφελή συμφωνία δεν υπάρχει. Να τελειώσω λέγοντας όμως το εξής: Όπως έχω πει και στη Βουλή, εάν δεν είναι διατεθειμένος να διανοηθείς τη ρήξη, δεν υπάρχει σοβαρή συζήτηση.
Μια ημέρα πριν από το Eurogroup, θεωρείτε ότι είμαστε κοντά σε μια συμφωνία;
Οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών μού έχουν δώσει ένα σημαντικό βαθμό αισιοδοξίας ότι, παρά τς διαφωνίες, υπάρχει διάθεση και από τις δύο μεριές για την εξεύρεση κοινού τόπου μεταξύ του προηγούμενου προγράμματος και μιας νέας συμφωνίας μεταξύ Ευρώπης και Ελλάδας, η οποία θα θέσει τέλος στην αυτοτροφοδοτούμενη κρίση και θα δημιουργήσει νέα σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ ημών και των εταίρων μας.
Στο πλαίσιο μιας διαπραγμάτευσης τι θα μπορούσε η κυβέρνηση να δεχθεί και ποια ζητήματα δεν τα συζητεί;
Η κυβέρνηση εισέρχεται τόσο στο Eurogroup όσο και στις συζητήσεις που προηγήθηκαν σε τεχνικό πλαίσιο με όλη την καλή διάθεση και την προετοιμασία που απαιτεί η επίτευξη συμφωνίας. Μάλιστα, έχουμε συμφωνήσει σε πολλά ζητήματα ήδη. Από την άλλη, έχουμε ήδη επισημάνει μια σειρά θεμάτων που θέλουμε να τα προχωρήσουμε πιο πέρα. Παράλληλα, υπάρχουν ζητήματα τριβής όπως τα εργασιακά και των ιδιωτικοποιήσεων, στις οποίες θέλουμε να περάσουμε από τη λογική εκποίησης σε εξευτελιστικές τιμές στη λογική της ανάπτυξής τους, σε συνεργασία με τον ιδιωτικό τομέα και ξένους επενδυτές, που θα έχει στόχο όχι μόνο την αύξηση της οικονομικής δραστηριότητας, αλλά και τη δημιουργία μόνιμων ροών που θα χρηματοδοτούν φορείς όπως τα ασφαλιστικά ταμεία, τα οποία επλήγησαν βάναυσα τόσο από την κρίση όσο και από το «κούρεμα» του δημόσιου χρέους το 2012.
Άλλη διαφορά μας είναι το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής και οι παράμετροί του. Θεωρούμε ότι για τα συμφωνηθέντα, όσον αφορά το πρωτογενές πλεόνασμα, τις ροές αποπληρωμών του χρέους και τον τρόπο με τον οποίο διασυνδέεται η δημοσιονομική πολιτική με τις επενδύσεις και τη βελτίωση του χρηματοπιστωτικού συστήματος στο σύνολο του, οι απόψεις της κυβέρνησης υπερβαίνουν το υπάρχον πρόγραμμα. Στο πλαίσιο αυτό καταθέτουμε πολύ εμπεριστατωμένες δράσεις, για διαφορετική προσέγγιση, πιο λελογισμένη και ρεαλιστική όσον αφορά αυτά τα αλληλένδετα ζητήματα και βεβαίως τις μείζονες προτεραιότητες που είναι οι μεταρρυθμίσεις και η καταπολέμηση της ανθρωπιστικής κρίσης. Τα αναφέρω όλα αυτά μαζί γιατί για εμάς αποτελούν ένα συνολικό πλαίσιο στην προσπάθεια υπέρβασης της κρίσης. Δεν βλέπουμε, για παράδειγμα, τη δημοσιονομική προσαρμογή ξεχωριστά από την ανθρωπιστική κρίση, η υπέρβαση της κρίσης απαιτεί ταυτόχρονη δράση σε όλα αυτά τα μέτωπα.
Στην ατζέντα μας έχουμε όλες αυτές τις προτάσεις, για νέες παρεμβάσεις και νέες μεταρρυθμίσεις, διαφορετικό πλαίσιο δημοσιονομικής προσαρμογής και όλο αυτό είναι ένα πακέτο που θέλουμε να συμφωνηθεί με τους εταίρους μας. Και εφόσον αυτό γίνει, η συνεργασία με τους εταίρους μας θα κινηθεί σε ένα πραγματικά αποτελεσματικό, μεταμνημονιακό πλαίσιο που στόχο έχει έναν: τον τερματισμό της τριπλής κρίσης, του δημόσιου τομέα, του τραπεζικού συστήματος και του ιδιωτικού τομέα.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου