Η Βελγική Προεδρία και το πολιτικό πρόβλημα της ΕΕ

Σε μια κρίσιμη περίοδο όπου η Ευρώπη δοκιμάζεται από την οικονομική κρίση και οι πολίτες της αισθάνονται δυσφορία για τη λειτουργία και την αποξένωση των ευρωπαϊκών θεσμών, αναλαμβάνει την προεδρία της ΕΕ το πολιτικά διχασμένο Βέλγιο.

Είναι μια ακόμη «πινελιά» στο κρίσιμο ερώτημα ποια θα είναι η τύχη και η πορεία της ΕΕ στο βαθμό που οι πολιτικοί της θεσμοί βρίσκονται σε διαρκή αναντιστοιχία με τις ανάγκες της εποχής, με τις διαθέσεις των πολιτών, ενώ καταγράφεται ένα διαρκώς ογκούμενο δημοκρατικό έλλειμμα στη λειτουργία του ευρωπαϊκού οικοδομήματος.

Πολλά είναι τα ερωτήματα, λοιπόν, για την προοπτική της βελγικής προεδρίας στη συγκεκριμένη συγκυρία, όπως και πολλά σχόλια διατυπώνονται.

Το Βέλγιο ανέλαβε, λοιπόν, την Πέμπτη 1st Ιουλίου, την εκ περιτροπής προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης .

Υπό κανονικές συνθήκες το ερώτημα θα ήταν ποιές είναι οι προτεραιότητες της βελγικής προεδρίας. Στο πολιτικά και εθνικά διχασμένο Βέλγιο όμως τα πράγματα είναι αρκετά πιο πολύπλοκα

Μετά τις πρόσφατες εκλογές δεν έχει συσταθεί ακόμη κυβέρνηση και γι΄ αυτό είναι εύλογο το ερώτημα, εάν το Βέλγιο είναι όντως σε θέση να αναλάβει την προεδρία.

Το Βέλγιο έχει καθοδηγηθεί από την υπηρεσιακή κυβέρνηση του Υβ Λετέρμ μετά τις εκλογές τον περασμένο μήνα οι οποίες απέτυχαν να δώσουν ένα νικητή . Οι διαπραγματεύσεις για τον σχηματισμό νέας κυβέρνησης δεν αναμένεται να καταλήξουν σε κάποιο αποτέλεσμα μέχρι το Σεπτέμβριο ή αρχές Οκτωβρίου.

Αυτό σημαίνει ότι βελγική κυβέρνηση με τη νωπή λαϊκή εντολή θα σχηματιστεί – αν σχηματιστεί - στα μισά του δρόμου της βελγικής προεδρίας, αφήνοντας στο νέο σχήμα πολύ λίγο χρόνο για να παραλάβει τους φακέλους για τα επείγοντα θέματα και, ακόμη σημαντικότερο , πολύ λίγο χρόνο για να παραγάγει κάποιο ουσιαστικό έργο.

Οι Φλαμανδοί αυτονομιστές του Μπαρτ ντε Βέβερ είχαν κάνει τη μεγάλη έκπληξη στις πρόσφατες εκλογές στο Βέλγιο, αφού είχαν αναδειχθεί πρώτη δύναμη αφήνοντας δεύτερο το γαλλόφωνο Σοσιαλιστικό Κόμμα του Έλιο ντι Ρούπο. Αυτό δεν σημαίνει ότι ο ντε Βέβερ θα γίνει και πρωθυπουργός. Ο ίδιος κατέστησε σαφές ότι θα στηρίξει μια κυβέρνηση συνασπισμού, εάν η χώρα κάνει έστω και ένα μικρό βήμα στον δρόμο προς την απόσχιση. Το ερώτημα βέβαια είναι πώς μπορεί να σχηματιστεί μια ισχυρή κυβέρνηση. όταν οι Φλαμανδοί αυτονομιστές έχουν, βάσει του εκλογικού αποτελέσματος, τον πρώτο λόγο. Και ποιές θα είναι οι επιπτώσεις στην βελγική προεδρία;

Ενώ οι βελγικές αρχές διαβεβαιώνουν ότι όλα είναι καλά προετοιμασμένα και ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν θα υποφέρει από τη διαχείριση της βελγικής προεδρίας, ο σημερινός Υπουργός Οικονομικών Didier Reynders δήλωσε ότι θα προτιμούσε η υπηρεσιακή κυβέρνηση να παραμείνουν σε ισχύ έως το τέλος του έτους , για να ολοκληρώσει τη δουλειά.

« Για την Ευρώπη θα ήταν καλύτερα να συνεχίσουμε έτσι μέχρι το τέλος του έτους» , ανέφερε σε μια συνέντευξη που παρουσιάστηκε σε γαλλικά τηλεοπτικά μέσα την προηγούμενη Πέμπτη.

Καθησυχαστικός ο Μπαρόζο

Ο πρόεδρος της Κομισιόν Μπαρόζο πάντως εμφανίστηκε καθησυχαστικός έπειτα από συνάντηση που είχε με τον ντε Βέβερ: "Είμαι απόλυτα πεπεισμένος ότι το Βέλγιο, το οποίο βρισκόταν πάντοτε στο επίκεντρο του ευρωπαϊκού εγχειρήματος, θα παραμείνει εκεί. Η συνάντησή μου με τον κ. ντε Βέβερ επιβεβαίωσε την εκτίμησή μου αυτή".

Μπορεί η Κομισιόν να μην αναμιγνύεται στα εσωτερικά των χωρών - μελών, ωστόσο έχει και οφείλει να έχει προσδοκίες όσον αφορά την προεδρία της ΕΕ. Ο Μπαρτ ντε Βέβερ φάνηκε να έχει απόλυτη επίγνωση της ευθύνης αυτής: "Μετά τις επαφές που είχα με τον νυν πρωθυπουργό Ίβ Λετέρμ διαβεβαίωσα ότι η βελγική προεδρία δεν θα επηρεαστεί στο ελάχιστο από τις διεργασίες για το σχηματισμό κυβέρνησης. Ελπίζουμε να έχουμε νέα κυβέρνηση πριν την πρώτη συνεδρίαση της βουλής μετά τις καλοκαιρινές διακοπές, τον Οκτώβριο".

Λιγότερες ευθύνες… λόγω Λισσαβόνας

Αυτό σημαίνει ότι πιθανότατα ο Λετέρμ θα παραμείνει πρωθυπουργός τουλάχιστον κατά τους πρώτους μήνες της βελγικής προεδρίας.

Πόσο μεγάλες όμως μπορούν να είναι οι προσδοκίες από την προεδρία μιας χώρας, όπου η εσωτερική πολιτική κατάσταση είναι τόσο αβέβαιη;

"Ο ρόλος μιας χώρας - μέλους που αναλαμβάνει την κυλιόμενη προεδρία", είπε πρόσφατα ο Λετέρμ", είναι να διευκολύνει τη διαδικασία λήψης αποφάσεων σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Αυτός είναι ο βασικός μας ρόλος".

O Υβ Λετέρμ , ο απερχόμενος πρωθυπουργός , δεν περίμενε την πολιτική κρίση στη χώρα του, όταν υπόσχονταν μια προεδρία " συγκρατημένη " και «μετριοπαθή».

Ούτως ή άλλως, όπως είπε ο Βέλγος πρωθυπουργός, η Συνθήκη της Λισσαβόνας έχει αποδυναμώσει το ρόλο της κυλιόμενης προεδρίας προς όφελος του προέδρου, ο οποίος προεδρεύει των Συνόδων Κορυφής. Στην παρούσα φάση αυτός είναι ο Χέρμαν φαν Ρομπέι, επίσης Βέλγος, ο οποίος έχει διατελέσει μάλιστα πρωθυπουργός της χώρας.

Έτσι μια από τις προτεραιότητες που θέτει η κυβέρνησή του θα είναι η ενίσχυση του ρόλου του διδύμου που θεσπίστηκε με τη Συνθήκη της Λισαβόνας : οι βέλγοι ηγέτες σκοπεύουν να έχουν έναν πιο «διακριτικό» ρόλο έναντι του «Μονίμου» προέδρου του Συμβουλίου της Ευρώπης , του πρώην πρωθυπουργού του Βελγίου Herman Van Rompuy , και της εκπροσώπου για τις εξωτερικές υποθέσεις , Catherine Ashton

" Σε μεγάλο βαθμό , η βελγική Προεδρία της ΕΕ θα είναι προεδρία Herman Van Rompuy », δήλωσε ο Delwit , καθηγητής πολιτικών επιστημών στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο των Βρυξελλών (Universite Libre de Bruxelles) , προσθέτοντας ότι η έλλειψη πολιτικής ηγεσίας στο Βέλγιο σημαίνει ότι " κανείς δεν θα είναι εκεί για να τον επισκιάσει» .

Πράγματι , ο βέλγος Υφυπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων κ. Olivier Chastel δήλωσε σε μια συνέντευξη πρόσφατα στοEurActiv ότι η βελγική προεδρία , θα σηματοδοτήσει μια « ρήξη » - ή διάλειμμα έστω - από την τρέχουσα πρακτική , δίνοντας πλήρη ελευθερία και κύρρος στονVan Rompuy και στην επικεφαλής των εξωτερικών υποθέσεων κ.Catherine Ashton στη διάρκεια της θητείας του.

Βεβαίως, μετά την ανάληψη της προεδρίας της ΕΕ , οι πρωθυπουργοί συνήθως περιοδεύουν στις πρωτεύουσες των κρατών - μελών για να ζητήσει την υποστήριξη στις προτεραιότητες της χώρας τους και να ακούσουν τις ανησυχίες των συναδέλφων τους .

"Ο πρωθυπουργός του Βελγίου , ο οποίος θα αναδειχτεί κατά τη διάρκεια της Προεδρίας , δεν θα έχει πραγματοποιήσει όλο αυτό το έργο. Κάνοντας την παρακολούθηση των θεμάτων και προβλημάτων πιο περίπλοκη , " προβλέπει ο Delwit.

Όταν του ζητήθηκε να συγκρίνει τη βελγική προεδρία με την προκάτοχό της ισπανική, ο Delwit είπε «η προεδρία μιας μικρής χώρας δεν είναι γενικά , όπως εκείνες των μεγάλων κρατών μελών σαν τη Γαλλία ή τη Γερμανία » .

Η αποτίμηση της Ισπανικής Προεδρίας

Η βελγική προεδρία έρχεται ως συνέχεια της ισπανικής η οποία δεν παρουσίασε κανένα σημαντικό έργο, ενώ της ασκήθηκε και σημαντική κριτική.

Ο σοσιαλιστής Jose Luis Θαπατέρο προσπάθησε να επωφεληθεί από τη "Μεταβατική" φάση που είχε ανοίξει μετά την έναρξη ισχύος της νέας συνθήκης, της 1ηst Δεκεμβρίου 2009, για να επιβεβαιώσει την παρουσία της κυβέρνησης και της χώρας του στην ευρωπαϊκή σκηνή . κάτι που χαρακτηρίστηκε από τη γαλλική «Monde» μάταιο . Η οικονομική κατάσταση της Ισπανίας μπήκε στο στόχαστρο των αγορών μετά την κατάρρευση της Ελλάδας , υπονομεύοντας γρήγορα την αξιοπιστία της κυβέρνησης Θαπατέρο .

Τελικά απέτυχε η ισπανική προεδρία ή έκανε ό,τι καλύτερο μπορούσε; Η δεξιά αντιπολίτευση της Ισπανίας κατηγορεί τον Θαπατέρο επειδή δεν ανέλαβε πρωτοβουλίες, ούτε έπαιξε ηγετικό ρόλο στην ευρωκρίση.

Η αλήθεια είναι ότι οι Ισπανοί ανέλαβαν την προεδρία της ΕΕ ένα μήνα μετά την έγκριση της Συνθήκης της Λισαβόνας (01.01.2010), η οποία καθόρισε έναν άλλο καταμερισμό εξουσίας. Δηλαδή αποδυνάμωσε τον ρόλο της προεδρίας της ΕΕ προσθέτοντας το θεσμό του προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και εκείνον του υπουργού Εξωτερικών υποθέσεων.

Παρ’ όλα αυτά ο υπουργός Εξωτερικών της Ισπανίας Μιγκέλ Άνχελ Μορατίνος αμέσως μετά την ανάληψη της προεδρίας δήλωσε με μεγάλη αυτοπεποίθηση ότι η χώρα του διαθέτει μεγάλη εμπειρία σε ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, όπως π.χ. στην Εγγύς Ανατολή: «Το όραμά μου είναι, αλλά και στόχος της πολιτικής μου στράτευσης κατά τη διάρκεια της προεδρίας, να εργαστώ με όλες μου τις δυνάμεις για να έχουμε εντός του 2010 ένα παλαιστινιακό κράτος, που θα συμβιώνει ειρηνικά δίπλα στο κράτος του Ισραήλ. Γιατί πρέπει να περιμένουμε;»

Οι Ισπανοί έλαμψαν δια της απουσίας τους στην ευρωκρίση

Το χαρακτηριστικό της ισπανικής προεδρίας ήταν η απάθεια. Οι Ισπανοί δεν δραστηριοποιήθηκαν ούτε στη Εγγύς Ανατολή, αλλά ούτε στα άλλα επίπεδα, στα λιγότερο ουτοπικά. Παράλληλα έζησαν μια σημαντική αποτυχία, όταν ο Αμερικανός πρόεδρος Μπάρακ Ομπάμα ματαίωσε την συμμετοχή του στην κοινή σύνοδο ΕΕ-Λατινικής Αμερικής παρά τις ελπίδες του Ισπανού πρωθυπουργού και προεδρεύοντος της Ένωσης Θαπατέρο που υπογράμμιζε τη σημασία της συνόδου.

Το χειρότερο όμως ήταν η στάση της ισπανικής προεδρίας στην ευρωκρίση και ιδιαίτερα έναντι της ελληνικής κρίσης.Οι Ισπανοί έλαμψαν δια της απουσίας τους. Πραγματικοί πρωταγωνιστές αναδείχθηκαν οι ισχυρές χώρες, Γαλλία και Γερμανία που μαζί με την Κομισιόν και την ΕΚΤ ανέλαβαν τα ηνία και διαπραγματεύθηκαν τακτικές και λύσεις. Ασφαλώς υπήρχε αποχρών λόγος γι’ αυτή τη στάση της ισπανικής προεδρίας: μετά την έγκριση του πακέτου στήριξης προς την Ελλάδα, στο στόχαστρο των κερδοσκόπων μπήκε η Ισπανία και η Πορτογαλία. Οι φημολογίες για ισπανική χρεοκοπία και νέο ευρωπακέτο στήριξης εντάθηκαν τόσο πολύ που ο Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, πρόεδρος του Eurogroup, και ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο αναγκάστηκαν να τις διαψεύσουν κατηγορηματικά: «Για το Eurogroup το ζήτημα ενός ευρωπακέτου στήριξης για την Ισπανία δεν υπάρχει ούτε καν σαν υπόθεση εργασίας». «Και για την Κομισιόν το ίδιο», τόνισε ο κ. Μοπαρόζο. «Η Κομισιόν δεν προτίθεται να προετοιμάσει σχέδιο διάσωσης της Ισπανίας.»

Ωστόσο πολιτικοί παρατηρητές εκτιμούν ότι η ισπανική προεδρία θα μπορούσε να αναλάβει κάποιες πρωτοβουλίες κατά τη διάρκεια της ευρωκρίσης και δεν το έπραξε, άφησε τους ισχυρούς της Ένωσης να παίξουν τον πρώτο ρόλο.

Η «ατζέντα» της βελγικής προεδρίας

Σύμφωνα με δηλώσεις βέλγων πολιτικών που δηλώνουν υπέρμαχοι της «ευρωπαϊκής ιδέας» δει θα θέσουν τα εθνικά συμφέροντα πάνω από εκείνα της ΕΕ.

Η σύσταση ενός διπλωματικού σώματος της ΕΕ - της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Εξωτερικής Δράσης - φαίνεται να αποτελεί βασική προτεραιότητα για τους Βέλγους .

Σχετικά με τα ζωτικά οικονομικά θέματα , η επιδίωξη είναι η επιτάχυνση των συνομιλιών σχετικά με τον έλεγχο των δημοσιονομικών προϋπολογισμών και την προώθηση της συζήτησης σχετικά με την οικονομική διακυβέρνηση για την Ευρώπη .

Ο Reynders προτίθεται επίσης να συζητήσει τη φορολογική εναρμόνιση και την κοινή βιομηχανική πολιτική .

Ο πρέσβης Baudouin de la Kethuelle de Ryhove , ο οποίος ανακοίνωσε τη βελγική ημερήσια διάταξη στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου του τριών εκ περιτροπής προέδρων - Ισπανίας – Βελγίου - Ουγγαρίας , προσέθεσε ότι η βελγική πολιτική ασφάλειας περιλαμβάνει και θέματα προσφύγων , καθώς και μια κοινή ευρωπαϊκή πολιτική άμυνας και η ένταξη των Βαλκανικών χωρών .

Οι τρεις χώρες κατήρτισαν από κοινού ένα πρόγραμμα εργασίας για το διάστημα 18 μηνών που καλύπτονται από την προεδρία τους . το πρόγραμμα επικεντρώνεται στην προώθηση της ευρωπαϊκής ανταγωνιστικότητας , τη δημιουργία θέσεων εργασίας και στη διατήρηση του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου . Το Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων ενέκρινε προσχέδιο του κοινού προγράμματος το Δεκέμβριο του 2009.

Τα εκκρεμή ζητήματα είναι ακόμη πολλά : η ολοκλήρωση της μεταρρύθμισης της τραπεζικής εποπτείας , η ενίσχυση της ευρωπαϊκής οικονομικής διακυβέρνησης. Σύμφωνα με τη νέα Συνθήκη, η εκ περιτροπής προεδρία συνεχίζει να προεδρεύει στο διοικητικό συμβούλιο της εξειδικευμένης κατάρτισης : στη γεωργία , τη χρηματοδότηση , την απασχόληση και την έρευνα .

Αλλά η βελγική προεδρία πρέπει να ασχοληθεί, επίσης, και με τη ρύθμιση των αρμοδιοτήτων του Van Rompuy - Ashton. Η Ashton προεδρεύει των συνεδριάσεων των υπουργών των εξωτερικών υποθέσεων, που υποτίθεται ότι κατευθύνουν τη συλλογική διπλωματία.

Από την πλευρά του , ο Herman Van Rompuy προετοιμάζει και διευκολύνει τις συναντήσεις των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων . Στο πρώτο εξάμηνο του έτους, ήταν αυτός ο οποίος συγκάλεσε τις δύο Συνόδους Κορυφής της ζώνης του ευρώ , που συζήτησαν το «πακέτο στήριξης» για την Ελλάδα και χώρες όπως η Ισπανία και η Πορτογαλία.

Κατόπιν αιτήματος των είκοσι επτά , ο κ. Van Rompuy προήδρευσε των πρόσθετων εργασιών των υπουργών Οικονομικών σχετικά με την ενίσχυση της οικονομικής διακυβέρνησης και του προϋπολογισμού. Τα συμπεράσματα αυτής της ομάδας εργασίας θα παρουσιαστούν τον Οκτώβριο, στο μέσο της βελγικής προεδρίας .

" Ένα από τα μεγάλα διδάγματα από τους έξι πρώτους μήνες λειτουργίας της νέας συνθήκης είναι ότι η εκ περιτροπής προεδρία έχει χάσει πραγματικά τη σημασία της» αναφέρει ο αντιπρόεδρος της του Σοσιαλιστικής Ομάδας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Hannes Svoboda. Η εκ περιτροπής προεδρία είναι μόνο για να αναζητήσει συμβιβαστικές λύσεις σε θέματα στο πλαίσιο της συναπόφασης μεταξύ του Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου. "

Στην ατζέντα και η διεύρυνση της ΕΕ

Το Βέλγιο θα υποστηρίξει τη διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την Κροατία, την Ισλανδία και την Τουρκία.

«Το Βέλγιο θέλει να συνεχίσει με αυτούς τους τρεις φακέλους που ξεκίνησαν από την Ισπανία , και αφορούν την Κροατία, την Τουρκία και την Ισλανδία», δήλωσε ο βέλγος υφυπουργός Εξωτερικών για ευρωπαϊκές υποθέσεις κ.Olivier Chastel σε κοινή συνέντευξη Τύπου με τον Ισπανό ομόλογό του , Diego Lopez Garrido .

Έθεσε έτσι το ενδεχόμενο του ανοίγματος ενός νέου κεφαλαίου στις διαπραγματεύσεις με την Τουρκία κατά τους επόμενους μήνες μετά την ισπανική προεδρία , παρά αντίσταση από τη Γαλλία και τη Γερμανία .

Η ΕΕ ξεκίνησε τις ενταξιακές συνομιλίες με την Τουρκία το 2005 αλλά η διαδικασία έχει σημειώσει αργή πρόοδο . Μόνο 12 από τα 35 κεφάλαια πολιτικής , τα οποία όλες οι υποψήφιες χώρες της ΕΕ πρέπει να υλοποιήσουν με επιτυχία πριν από την ένταξη , είναι ανοικτά .

Οκτώ κεφάλαια έχουν πλήρως μπλοκαριστεί λόγω της αποτυχίας της Άγκυρας να ανοίξει τα σύνορά της στην Κύπρο .

Οι ηγέτες της ΕΕ συμφώνησαν στις 17 Ιουνίου να αρχίσουν οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την Ισλανδία , παρά τις διαφορές σχετικά με το κυνήγι φαλαινών και την κατάρρευση των τραπεζών που προκάλεσαν τις αντιδράσεις Βρετανών και Ολλανδών επενδυτών.

Η Κροατία ελπίζει, επίσης, να προωθήσει τις συνομιλίες για ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση μέχρι το τέλος του έτους και να γίνει μέλος έως το 2012.

Η Ουγγαρία , η οποία αναλαμβάνει την εξάμηνη εκ περιτροπής ΕΕ προεδρία την 1η Ιανουαρίου 2011, " ελπίζει να υπογράψει τη συνθήκη προσχώρησης με την Κροατία " κατά τη διάρκεια της θητείας της στο τέλος , ανέφερε ο Ούγγρος υφυπουργός Εξωτερικών για ευρωπαϊκές υποθέσεις, Eniko Györi σε συνέντευξη Τύπου.

Η Κροατία θα είναι το 28ο μέλος της ΕΕ και μόνο το δεύτερο , μετά τη Σλοβενία , μεταξύ των έξι πρώην γιουγκοσλαβικών δημοκρατιών .

Κρίσιμες αποφάσεις για το μέλλον της Ευρώπης, σε μια ιδιαίτερα δυσχερή συγκυρία και με αυξανόμενο το χάσμα μεταξύ των Ευρωπαίων πολιτών και των πολιτικών θεσμών της ΕΕ.

Αλλά και με πολιτικές ηγεσίες που ενώ επιλέγουν σκληρές νεοφιλελεύθερες πολιτικές λιτότητας, ταυτόχρονα παρουσιάζονται αδύναμες μπροστά στο συνασπισμένο μεγάλο κεφάλαιο, στα τραπεζικά και κερδοσκοπικά συμφέροντα. Παρουσιάζονται με εσωτερικά προβλήματα και με κλονισμένη την εμπιστοσύνη των πολιτών και αντιμετωπίζουν τη διογκούμενη λαϊκή δυσαρέσκεια.

Μια Ευρώπη που παλινωδεί χωρίς ουσιαστική πολιτική ηγεσία, με σαφές έλλειμμα στη δημοκρατική αντιπροσώπευση, χωρίς σαφή στρατηγική στο διεθνή ανταγωνισμό.

Πρόσφατα επεισόδια σ’ αυτό το σήριαλ είναι:

- Το στραπάτσο της κυβερνητικού συνασπισμού στη Γερμανία όπυ παρά την εκλογή ως προέδρου του Κρίστιαν Βουλφ, αυτό θεωρήθηκε ως «θανάσιμη νίκη’ της Μέρκελ.

- Ιταλία, Ισπανία, Γαλλία συγκλονίζονται από κινητοποιήσεις ενώ οι πολιτικές τους ηγεσίες αμφισβητούνται έντονα.

- Στις Κάτω Χώρες είχαμε ενίσχυση ακροδεξιών και εθνικιστικών σχημάτων – τη νίκη των Φλαμανδών Εθνικιστών και την ενίσχυση του Κόμματος της Ελευθερίας στην Ολλανδία.

- Κοινωνικός αναβρασμός παρατηρείται σ’ όλες τις χώρες της ΕΕ, για να μην αναφέρουμε όσα διαδραματίζονται και στη χώρα μας.

Έτσι, λοιπόν, παρά τις διακηρύξεις των βέλγων αξιωματούχων για ένα προεδρικό στιλ "μετριοπαθές" και «χαμηλών τόνων», άλλο είναι το κυρίως ζητούμενο.

Το επόμενο εξάμηνο η ΕΕ και η καθεμιά χώρα ξεχωριστά αντιμετωπίζει κρίσιμα προβλήματα και επιλογές. Όπως οι επιπτώσεις από την οικονομική κρίση, η διεθνής θέση της ΕΕ, η ανάγκη για ένα διεθνές consensus που θα φορά την κλιματική αλλαγή και άλλα πολλά.

Όλα αυτά απαιτούν έναν διαφορετικό τύπο πολιτικής ηγεσίας και φυσικά μια ριζική αναδιοργάνωση των ευρωπαϊκών πολιτικών θεσμών.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι το Δεκέμβριο, όταν οι πολίτες θα κάνουν τον απολογισμό της βελγικής προεδρίας, θα έχουν κάποιες θεμελιακά διαφορετικές απαιτήσεις από τις εξαγγελίες των σημερινών ευρωπαίων πολιτικών ηγετών.