Οι κινητοποιήσεις των εργαζομένων ολοκλήρωσαν έναν κύκλο με τη γενική απεργία στις 29/6. Νέες όμως κινητοποιήσεις προγραμματίζονται, όπως αυτή στις 8 Ιουλίου και φυσικά θα ακολουθήσουν και άλλες.
Όλα δείχνουν ότι μπροστά μας βρίσκεται ένα μακρύ θερμό καλοκαίρι – τόσο για τους εργαζομένους, που βλέπουν καθημερινά να λεηλατούνται βασικά τους δικαιώματα. Όσο βέβαια και για την κυβέρνηση, η οποία προωθεί τις σαρωτικές αλλαγές τόσο στο ασφαλιστικό, όσο και στις εργασιακές σχέσεις.
Η κυβέρνηση βρίσκεται μπροστά σε συμπληγάδες. Δέσμια της πολιτικής της προσπαθεί να επιβάλει τα πλέον σκληρά μέτρα κατά την περίοδο της Μεταπολίτευσης, κινείται στις κατευθύνσεις της τρόικας ενώ ολοένα και περισσότερο υιοθετεί έναν εντεινόμενο κα ιδιότυπο αυταρχισμό.
Ο κ. Παπανδρέου και η κυβέρνησή του γνωρίζουν ότι το επόμενο διάστημα τα μέτρα θα αρχίσουν πραγματικά να έχουν τραυματικές συνέπειες σε βάρος μεγάλων τμημάτων πολιτών και στην ολοκλήρωσή τους θα συσσωρεύουν κρίσιμη ύλη δυσαρέσκειας.
Το μεγάλο στοίχημα ωστόσο είναι να αρχίσουν να αποδίδουν δημοσιονομικά και έτσι να προσφέρουν κάποια υποτυπώδη επιχειρήματα ελπίδων και προσδοκιών. Είναι κρίσιμο τον προσεχή Σεπτέμβριο να μπορεί να βεβαιώσει η κυβέρνηση ότι το σχέδιο αποδίδει.
Τα άμεσα «αγκάθια» για την κυβέρνηση είναι η προώθηση των ρυθμίσεων για το Ασφαλιστικό και τις Εργασιακές σχέσεις. Σ’ αυτό συναντά τις αντιδράσεις των κοινωνικών και συνδικαλιστικών οργανώσεων αλλά αντιμετωπίζει και τη «γκρίνια» στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ. Νέες διαρροές δεν αποκλείονται σε επόμενες ψηφοφορίες, κάτι που προσπαθεί εκβιαστικά να αποκλείσει ο πρωθυπουργός.
Σε αυτές τις συνθήκες το Ασφαλιστικό μοιάζει με την πέτρα του Σίσυφου για την κυβέρνηση. Ακόμη και αν το ψηφίσει χωρίς προβλήματα, έπειτα θα χρειαστεί να το εφαρμόσει. Αλλά και τότε κανένας δεν μπορεί να εξασφαλίσει ότι οι διατάξεις του θα ισχύσουν, καθώς η κυβέρνηση επέλεξε να επιμείνει σε διατάξεις για τις οποίες έχουν διατυπωθεί ενστάσεις αντισυνταγματικότητας αναλαμβάνοντας και το ρίσκο μαζικών προσφυγών στα δικαστήρια. Η μάχη για το Ασφαλιστικό είναι μια μάχη που δεν τελειώνει ποτέ και αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά στο ΠαΣοΚ.
Πέρα από τις προσδοκίες και τους ευσεβείς πόθους, ωστόσο, της κυβέρνησης υπάρχουν και σαφείς «κίνδυνοι» εκτροχιασμού των στόχων της. Παρά τη μείωση των ελλειμμάτων που υποστηρίζει ότι πέτυχε η κυβέρνηση τους πρώτους μήνες του έτους, παρατηρείται ακόμη σοβαρή υστέρηση στα δημόσια έσοδα. Έτσι, τα καθαρά έσοδα έχουν αυξηθεί το πρώτο πεντάμηνο 8,3% σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο του 2009, ποσοστό μικρότερο του στόχου που κάνει λόγο για αύξηση 11,7%.
Πολύ λίγη εμπιστοσύνη δείχνουν, επίσης, οι «αγορές» καθώς και άλλοι διεθνείς φορείς για τη δυνατότητα της χώρας να βγει από την κρίση.
Σύμφωνα με τη γερμανική «Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift» - «Η εξάρτηση από την ΕΚΤ έχει ασφαλώς και συνέπειες: οι διαχειριστές μεγάλων ή μικρών κεφαλαίων δεν πιστεύουν πια πως η Ελλάδα στο άμεσο μέλλον θα σταθεί στα πόδια της. Διότι, σύμφωνα με τους αναλυτές, συρρικνώνεται γενικά η αξιοπιστία της Ελλάδας στις αγορές. Αιτία είναι η αύξηση του χρέους της Ελλάδας μετά το τέλος του πακέτου στήριξης το 2013, η οποία αναμένεται τότε να αγγίξει το 150% του ΑΕΠ.»
Σύμφωνα, επίσης, με σημερινό δημοσίευμα της γερμανικής Bild με τίτλο «Είναι πιθανή η έξοδος των Ελλήνων από το ευρώ» :
«Τώρα αντιμετωπίζει ως πιθανή την έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη και ένας από τους πέντε διακεκριμένους οικονομολόγους που συμβουλεύουν τη γερμανική κυβέρνηση, ο Πέτερ Μπόφιγκερ.
Ο κ. Μπόφιγκερ προειδοποίησε σε σύσκεψη του προεδρείου του SPD για τις συνέπειες και είπε στην εφημερίδα μας: Εάν οι επιβαρύνσεις για την Ελλάδα αυξηθούν και άλλο μαζί με την ανεργία, τότε θα υπάρξουν πολιτικές πιέσεις. Τότε θα πολλαπλασιαστούν και οι φωνές που θα λένε πως δεν αξίζει τον κόπο να μείνουμε στην ευρωζώνη’. Και η εφημερίδα καταλήγει: «Εάν συμβεί όντως κάτι τέτοιο ενδέχεται να χρειαστούν οι γερμανικές εγγυήσεις ύψους 22 δισεκατομμυρίων που θα καλυφθούν με τα λεφτά των φορολογούμενων.»
Ενώ «χρεοκοπία, έξοδο από την ευρωζώνη, αποσταθεροποίηση, ακόμη και απώλεια του Αιγαίου μέσα στην επόμενη τριετία, είναι μερικά από τα δυσοίωνα σενάρια που περιέχει η έκθεση του Ινστιτούτου Στράτφορ για την Ελλάδα, η οποία προβλέπει μόνο δεινά, τα οποία η χώρα δεν θα μπορέσει να αποφύγει αν δεν βρει σύντομα έναν εξωτερικό προστάτη...»
Σ' ένα άλλο δημοσίευμα οι συντάκτες του Στράτφορ στην έκθεση που τιτλοφορείται «Η γεωπολιτική της Ελλάδας- μια θάλασσα στην καρδιά της» εκτιμούν ότι εντός της επόμενης τριετίας και λόγω της δημοσιονομικής κρίσης, θα σημειωθεί εσωτερική κατάρρευση, κοινωνική έξαρση με βίαιες πρακτικές, αποσύνδεση από τις μεγάλες δυνάμεις- χωρίς τις οποίες η καταστροφή της Ελλάδας είναι προδιαγεγραμμένη. «Τα επόμενα τρία χρόνια θα είναι καθοριστικά για την ελληνική Ιστορία. Το πακέτο των 110 δισ. από το ΔΝΤ και την Ε.Ε. συνοδεύεται από αυστηρά δημοσιονομικά μέτρα που είναι πιθανόν να αποσταθεροποιήσουν τη χώρα σε σημαντικό βαθμό. Τα μέτρα που εφαρμόζονται στην Ελλάδα με την ιστορία της πολιτικής και κοινωνικής βίας, θα εξασθενήσουν κι άλλο την κεντρική κυβέρνηση και θα υποβαθμίσουν τον έλεγχό της. Η τελική χρεοκοπία είναι σχεδόν βέβαιη από το μέγεθος του χρέους, που σύντομα θα ξεπερνά το 150% του ΑΕΠ», σημειώνεται χαρακτηριστικά.
Εκτιμάται δε, ότι είναι ζήτημα χρόνου οι Ευρωπαίοι να γυρίσουν την πλάτη τους στην Ελλάδα: «Το μόνο ζήτημα είναι το πότε και όχι το αν οι Ευρωπαίοι θα τραβήξουν την πρίζα από την Ελλάδα- πολύ πιθανόν με την πρώτη ευκαιρία, όταν η Ελλάδα δεν θα αποτελεί κίνδυνο για την υπόλοιπη Ευρώπη. Σε αυτό το σημείο, χωρίς πρόσβαση στο διεθνές κεφάλαιο ή σε χρήματα στήριξης, η Ελλάδα θα μπορούσε να αντιμετωπίσει την πλήρη κατάρρευση του πολιτικού ελέγχου και κοινωνική βία, που παρόμοιά της δεν έχει συμβεί από την εποχή της χούντας».
Ζοφερές εκτιμήσεις από … άσπονδους φίλους στους οποίους η κυβέρνηση προσπαθεί να γίνει αρεστή. Με τα επίχειρα όμως από την πολιτική της να υποθηκεύουν το μέλλον του τόπου.
Ανεργία και ακρίβεια ένα εκρηκτικό μίγμα
Το εκρηκτικό μίγμα συμπληρώνεται από την έκρηξη της ανεργίας και της ακρίβειας.
Σε μηνιαία έκθεσή της για την απασχόληση και τις προοπτικές του κοινωνικό τομέα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αναφέρει ότι «στις χώρες που αντιμετωπίζουν υψηλή ανεργία θα συμπεριλαμβάνεται και το 2011 η Ελλάδα, την ώρα που θα είναι το μοναδικό κράτος – μέλος που θα έχει αρνητικούς ρυθμούς ανάπτυξης. Σχετικά με το ΑΕΠ, η Ε.Ε. εκτιμά πως το 2011 όλες οι χώρες-μέλη, εκτός της Ελλάδας θα επιστρέψουν σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης, Ο μέσος όρος για το 2010 θα διαμορφωθεί στο 1%, ενώ για το 2011 θα φτάσει το 1,7%.
Η Ανεργία αγγίζει το 11% ενώ η Ελλάδα καταλαμβάνει μια από τις πρώτες θέσεις στη μακροχρόνια ανεργία και στην ανεργία των νέων.
Παράλληλα θα υπάρξει έκρηξη του πληθωρισμού μετά και την αύξηση του ΦΠΑ σε 23% από την 1η Ιουλίου. Έτσι ενώ ο ετήσιος πληθωρισμός Μαΐου 2009 – 2010 κυμαινόταν στο 5,3% τη στιγμή που ο μέσος πληθωρισμός στις χώρες της Ευρωζώνης είναι μόλις στο 1,6%.
Από την αύξηση του ΦΠΑ η κυβέρνηση προσδοκά ότι θα έχει έσοδα 3 δις. ευρώ που προέλθουν όμως από συντριπτικά πλήγματα στους καταναλωτές με μικρά εισοδήματα.
Ας σημειωθεί ότι στην Ελλάδα οι φορολογικοί συντελεστές είναι από τους σχετικώς υψηλούς στην Ευρώπη, ενώ τα φορολογικά έσοδα του Ελληνικού Δημοσίου, ως ποσοστό επί του ΑΕΠ, είναι από τα σχετικώς χαμηλά. Αυτό προκύπτει από τα στοιχεία της Εurostat για τις φορολογικές τάσεις στην «ΕΕ των 27» που δόθηκαν πρόσφατα στη δημοσιότητα στις Βρυξέλλες. Ειδικότερα τα φορολογικά έσοδα στην Ελλάδα το 2008 αντιστοιχούσαν στο 32,6% του ΑΕΠ, δηλαδή σημαντικά κάτω από τον μέσον όρο της ΕΕ των «27» και της ευρωζώνης, όπου τα φορολογικά έσοδα αντιστοιχούσαν στο 39,3% του ΑΕΠ και στο 39,7% του ΑΕΠ αντιστοίχως.
Ταυτόχρονα παρατηρείται μηδενική ρευστότητα στην αγορά καθώς στο ιστορικό χαμηλό του 2,8% διαμορφώθηκε ο ρυθμός πιστωτικής επέκτασης τον Μάιο, υποχωρώντας από 3,2% έναν μήνα νωρίτερα και 4,2% στο τέλος του 2009. Τους τελευταίους τρεις μήνες η καθαρή ροή δανείων είναι αρνητική Η αυστηρή πολιτική διαχείρισης της ρευστότητας την οποία ακολουθούν οι τράπεζες σε συνδυασμό με την «παγωμένη» ζήτηση για δανεικά από νοικοκυριά και επιχειρήσεις, που αναβάλλουν λόγω της κρίσης επενδυτικά σχέδια, έχουν οδηγήσει σε αρνητικά επίπεδα την καθαρή ροή χρηματοδότησης προς το σύνολο της οικονομίας.
Η συσσώρευση αρνητικών στοιχείων και πίεση από τα σκληρά κυβερνητικά μέτρα θα οδηγήσει σε ογκούμενη δυσαρέσκεια, η οποία θα λάβει εκρηκτικές διαστάσεις κατά τους φθινοπωρινούς μήνες.
Οι πολιτικές ανακατατάξεις
Αυτή την περίοδο κυοφορούνται και καταγράφονται πολιτικές ανακατατάξεις. Η κρίση αμφισβήτησης του πολιτικού συστήματος οδηγεί δυνάμεις και πρόσωπα διαφορετικής προέλευσης να πάρουν θέση στο νέο πολιτικό σκηνικό προσδοκώντας πολιτικά οφέλη.
Στο χώρο της Κεντροδεξιάς προαναγγέλλεται η ίδρυση του κόμματος της κ. Μπακογιάννη.
Η μεγαλύτερη κινητικότητα, ωστόσο, καταγράφεται αυτή τη στιγμή στο χώρο της ευρύτερης Αριστεράς. Ήδη έχει προχωρήσει η δημιουργία της «Δημοκρατικής Αριστεράς» από τους αποχωρήσαντες από το Συνασπισμό βουλευτές και ανανεωτικούς, ενώ το «Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής» του Αλέκου Αλαβάνου και πέντε άλλων συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει τη δράση του, χωρίς ακόμη να έχει διαρρήξει πλήρως τις σχέσεις του με το χώρο.
Το μεγάλο ποσοστό αδιευκρίνιστης ψήφου
Στο πολιτικό τοπίο συσσωρεύεται μια ανοικτή ή και συγκαλυμένη οργή και απογοήτευση από τα υπάρχοντα πολιτικά σχήματα. Οι πολίτες αναγνωρίζουν ότι πρέπει να αλλάξουν πολλά στη χώρα, αλλά δεν διακρίνουν με ποιο τρόπο θα γίνει αυτό, ούτε βλέπουν πειστικό σχέδιο από την κυβέρνηση. Αντιθέτως, διαπιστώνουν την αδυναμία του κρατικού μηχανισμού να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις, γεγονός που ενισχύει τις αμφιβολίες για το αν οι μεγάλες θυσίες θα έχουν τελικά αποτέλεσμα και αυξάνει τη δυσαρέσκεια απέναντι στο πολιτικό σύστημα. Η δυσαρέσκεια αυτή σιγά σιγά μετατρέπεται σε οργή. «Υπάρχει συσσωρευμένο μίσος, το οποίο κάποια στιγμή είναι πολύ πιθανόν να εκφραστεί ακόμη και με ακραίο τρόπο», είχε δηλώσει πρόσφατα ο Χρ. Βερναρδάκης της εταιρείας δημοσκοπήσεων VPRC.
Επίσης, ο Δ. Μαύρος της MRB προχώρησε στη διαπίστωση ότι η λέξη «ανατροπή» συγκεντρώνει στην τελευταία μέτρηση 50% θετικών κρίσεων. «Αυτό σημαίνει ότι έχει αυξηθεί σημαντικά το τμήμα των πολιτών που θέλουν να διαλύσουν τους κανόνες», σημειώνει. Τα παραπάνω ευρήματα ενισχύουν την άποψη εκείνων που μιλούν για «εκρηκτικές καταστάσεις».
Ο Χρ. Βερναρδάκης πιστεύει ότι το κρίσιμο διάστημα θα είναι οι αρχές φθινοπώρου, οπότε αναμένονται κινητοποιήσεις σε σχολεία και πανεπιστήμια, πολλοί μικρομεσαίοι θα βρίσκονται σε απόγνωση και θα υπάρχει κύμα απολύσεων στον ιδιωτικό τομέα. Τι επίδραση θα έχουν όλα αυτά στο πολιτικό σύστημα; «Οσο συγκεντρώνεται δυσαρέσκεια, αρκεί ένα γεγονός να λειτουργήσει ως καταλύτης, όπως έγινε το Βατοπέδι το 2008 για τον Καραμανλή», λέει ο Γ. Μαυρής της Public Issue.
Είναι χαρακτηριστικό ότι στα αστάθμιστα δεδομένα της VPRC η αδιευκρίνιστη ψήφος φθάνει το ιλιγγιώδες 58,9%, ενώ αυτοί που δήλωσαν ευθέως ότι ψηφίζουν ΠΑΣΟΚ ήταν μόλις 17,1% και Ν.Δ. 6,1%.
Στο 41,1% καταγράφει την αδιευκρίνιστη ψήφο η MRB.
Η δημιουργία νέων κομμάτων από τους Ανανεωτικούς του ΣΥΡΙΖΑ και την Ντόρα Μπακογιάννη δεν φαίνεται να αλλάζουν αυτή την εικόνα, αφού, όπως λένε από τις εταιρείες δημοσκοπήσεων, «τα στελέχη που πρωταγωνιστούν σε αυτές τις κινήσεις είναι κι αυτά μέρος του σημερινού συστήματος, άρα δεν μπορούν να αποτελέσουν και τη λύση του». Είναι πιθανόν όμως να οδηγηθούμε σε πολυκερματισμό με απροσδιόριστες συνέπειες.
Οι πιέσεις στους δημοκρατικούς θεσμούς και η «Τρομοκρατία»
Το τελευταίο εξάμηνο έχουν σημειωθεί σημαντικές εκτροπές από τη δημοκρατική νομιμότητα και τη σωστή λειτουργία των δημοκρατικών θεσμών. Αυτές πρώτα απ’ όλα απορρέουν από την πολιτική και τις επιλογές της κυβέρνησης
- Η πρώτη εκτροπή έγινε αφότου με ιλιγγιώδη ταχύτητα απομακρύνθηκε και ξέχασε τις προεκλογικές διακηρύξεις.
- Το δεύτερο σημαντικό στοιχείο είναι η σωρεία αντισυνταγματικών μεθοδεύσεων και διατάξεων, μέσω του παραγκωνισμού της Βουλής, της εκχώρησης κυριαρχικών δικαιωμάτων σε υπερεθνικούς φορείς, των «κρυφών» ρυθμίσεων και διατάξεων στο περίφημο Μνημόνιο κ.α.
Τις παραβιάσεις και τη καταστρατήγηση συνταγματικών διατάξεων σε βάρος εργασιακών δικαιωμάτων καταγράφει και το υπόμνημα που κατέθεσε στο Συμβούλιο της Επικρατείας η ΓΣΕΕ.
Σε μια περίοδο με αυτά τα χαρακτηριστικά δεν μπορεί να αποκλειστεί και η περίπτωση έντασης των λαϊκιστικών και ακροδεξιών φαινομένων όπως έχει συμβεί και σε άλλες χώρες της Ευρώπης.
Ενώ η πρόσφατη τρομοκρατική επίθεση στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη ήρθε να επιδεινώσει από τη μια την ήδη επιβαρυμένη εικόνα της χώρας, ενώ εξυπηρετεί πολύ καλά και τα σχέδια εκείνων που θέλουν να δημιουργήσουν συνθήκες αποσταθεροποίησης και αποπροσανατολισμού.
Οπότε απέναντι σ’ όλο αυτό το σκηνικό σύντομα η κυβέρνηση θα αντιμετωπίσει :
- Περίπτωση ανασχηματισμού: ένα μικρής εμβέλειας και αποτελεσματικότητας μέτρο
Δύο είναι τα σενάρια: στο τέλος Ιουλίου και αφού ξεκαθαριστεί ποιοι υπουργοί και υφυπουργοί θα επιστρατευθούν για να δώσουν τη μάχη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, και στις αρχές φθινοπώρου. Με τα σημερινά δεδομένα πιθανότερο θεωρείται το πρώτο σενάριο, με το σκεπτικό ότι πρέπει να αντιμετωπιστούν οι δυσλειτουργίες.
Δεδομένη επίσης πρέπει να θεωρείται και η ένταση των τριβών στο κυβερνητικό σχήμα σε διάφορα επίπεδα – κόντρες μεταξύ υπουργών, κυβέρνησης με τον επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, δυσαρέσκεια βουλευτών.
Και ο κατάλογος θα έχει συνέχεια …
- Εκλογικός αιφνιδιασμός – δεν αποκλείεται και η περίπτωση ενός εκλογικού αιφνιδιασμού στο βαθμό που δει κάποια γι’ αυτήν ευνοϊκή συγκυρία. Είτε γιατί κάποιοι από τους οικονομικούς στόχους παρουσιάσουν θετική προοπτική – πράγμα εξαιρετικά αμφίβολο – είτε γιατί η κατάσταση στο χώρο της αντιπολίτευσης με πιθανή πολυδιάσπαση και εσωτερικές τριβές δημιουργεί κάποιες ευνοϊκές πιθανότητες για την κυβέρνηση.
- Υπάρχει και η περίπτωση για αναγκαστική προσφυγή σε εκλογές είτε γιατί η κυβερνητική πλειοψηφία κλονιστεί είτε γιατί θα έχουμε δραματικές εξελίξεις κυρίως στα οικονομικά προβλήματα.
Άλλωστε και ο πρωθυπουργός κραδαίνει την εξαγγελία των πρόωρων εκλογών ως δαμόκλεια σπάθη απέναντι στους απείθαρχους βουλευτές.
Συνεπώς, οι πρόωρες εκλογές δεν είναι καθόλου μακρινό ενδεχόμενο.
Έστω και αν ορισμένοι υποστηρίζουν ότι κάτι τέτοιο, εν μέσω οικονομικής κρίσης και με βάση τις δεσμεύσεις της κυβέρνησης απέναντι σε ΔΝΤ και ΕΕ, θα ήταν αδύνατο ή θα συνιστούσε πολιτική αυτοκτονία.
Δύο ακόμη στοιχεία πρέπει να ληφθούν υπόψη:
- Το φθινόπωρο θα έχουμε οπωσδήποτε όξυνση της κοινωνικής έντασης και των συγκρούσεων, τόσο στο μέτωπο της οικονομίας , των εργασιακών δικαιωμάτων, όσο και στο χώρο της παιδείας και σε άλλα κοινωνική προβλήματα.
- και τη βαρύνουσα σημασία που θα έχουν οι περιφερειακές και δημοτικές εκλογές Νοεμβρίου, οι οποίες θα κρίνουν πολλά για το υπό διαμόρφωση νέο πολιτικό σκηνικό.
Ήδη από διάφορες μεριές ακούγεται ότι οι περιφερειακές εκλογές ειδικά στην Αττική θα αποτελέσουν το πεδίο δοκιμής και νέων πολιτικών σχημάτων σ’ όλο το πολιτικό φάσμα.
Προβάλλεται αυτή η άποψη και από κύκλους της Αριστεράς – από τον κ. Αλαβάνο και το Μέτωπο, το νέο σχήμα της Δημοκρατικής Αριστεράς, αλλά είναι πιθανό να υπάρξει κινητικότητα και στους χώρους της Κεντροδεξιάς. Κινήσεις και τακτικές επιλογές που όλες θα αποσκοπούν στην κατάληψη θέσεων σε νευραλγικούς τομείς αλλά κυρίως θα αντιμετωπιστούν ως πρόκριμα για τις πολιτικές εξελίξεις και τις βουλευτικές εκλογές.
Από αυτή την άποψη θα δούμε με σιγουριά μεγάλο μέρος του πολιτικού προσωπικού από την κεντρική πολιτική σκηνή να αναζητά καταφύγιο και νέα στέγη στο χώρο της περιφερειακής αυτοδιοίκησης και στους νέους δήμους.
Όλα αυτά δημιουργούν τις συνθήκες για σοβαρές πολιτικές αλλαγές και εξελίξεις.
Στην έσχατη περίπτωση η κυβέρνηση θα επιχειρήσει μέσα από ένα ιδιόμορφο «κατενάτσιο» να περάσει τους σκοπέλους του καλοκαιρού και του φθινοπώρου, να καταγράψει κάποια έστω και λίγα ενθαρρυντικά γι’ αυτήν οικονομικά αποτελέσματα, ώστε να αντεπιτεθεί αργότερα.
Στην κυβέρνηση ευελπιστούν ότι με την ψήφιση του εργασιακού και του ασφαλιστικού κλείνει ο μεγάλος κύκλος των δυσάρεστων μέτρων. Προσδοκούν,, ότι αν η ύφεση το 2010 είναι τελικά μικρότερη και αρχίσει η ανάκαμψη από το τέλος του 2011, τότε, έως το 2013 που είναι ο χρόνος των εκλογών, υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης της κατάστασης για το ΠΑΣΟΚ. Γι' αυτό συνεργάτες του πρωθυπουργού χαρακτηρίζουν «αστεία» τη συζήτηση περί εκλογών το φθινόπωρο (εκτός αν υπάρχει αδυναμία διακυβέρνησης). Όλα αυτά υπό την αίρεση των οικονομικών εξελίξεων. «Αν φανεί ότι οι θυσίες του κόσμου, δεν έχουν αποτέλεσμα, τότε ουδείς μπορεί να προβλέψει τι θα επακολουθήσει», τονίζει κυβερνητικό στέλεχος.
Με άλλα λόγια,
Καλό καλοκαίρι δεν μπορούμε να πούμε …
Θερμές θα είναι οι εξελίξεις με ορίζοντα το φθινόπωρο όπου έτσι κι αλλιώς περιμένουν οι κοινωνικές κινητοποιήσεις και οι αυτοδιοικητικές εκλογές.
Και βλέπουμε …
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου