Πρόσφυγες στην απανθρωπιά

             του Μ ...

Σ' ένα καράβι προς τον Πειραιά βρίσκονται στοιβαγμένοι μετανάστες, τοποθετημένοι σαν στρείδια στο κατάστρωμα, ο ένας  πάνω στον άλλο... Μοναδικό τους δικαίωμα να βγάλουν τον σκασμό και να κάνουν ησυχία προκειμένου να μην ξυπνήσουν τον Έλληνα, ο οποίος κοιμάται στο εσωτερικό του καραβιού, στο πολυτελές σαλόνι και αναπαύεται από τις διακοπές του μετά τα μέσα Αυγούστου.

 Παρακολουθεί "ειδήσεις" του Αντ-1, μετά σαπουνόπερες των 22:00, πιο αργά τον εκατομμυριούχο Θέμο, και στο τέλος ευχαριστημένος πέφτει για ύπνο μετά από κουβέντες και γέλια... Και έξω, στο κατάστρωμα των μεταναστών τι γίνεται;; Έξω λοιπόν παρακολουθεί κανείς εικόνες Ανθρώπων οι οποίοι κοιμούνται πραγματικά οπουδήποτε, (μωρά πάνω στα πλαστικά τραπέζια, γονείς κάτω από τις σκάλες), Άνθρωποι που μπορεί να έχασαν το σπίτι και την πατρίδα τους, δεν ξέχασαν όμως να είναι περήφανοι ακόμα κι όταν γίνονται αντικείμενα χλεύης, ειρωνείας και σαρκασμού..

Ακόμη κι αν τους κακομεταχειρίζονται, αφού πρώτα έδωσαν ολόκληρη την περιουσία τους, προκειμένου να περάσουν σε μια χώρα ξένη, λαθραία μέσα σ' ένα φουσκωτό και επειδή τους λυπήθηκε το κύμα βρεθήκανε στην Μυτιλήνη... Ακόμη και όταν είναι έτοιμοι να ξεκινήσουν την νόμιμη οδύσσεια τους (με εισιτήριο καταστρώματος) παραμένουν περήφανοι και ενωμένοι...

Έγιναν πρόσφυγες και ικέτες σε μια χώρα που ξέχασε ότι είναι ιερό το βλέμμα και το χέρι του ικέτη, σε μια χώρα που δημιούργησε τον όρο φιλοξενία και τώρα πλέον σέρνεται από μισάνθρωπους και οικονομικούς δολοφόνους... Σε μια μικρή ευρωπαϊκή αποικία  εν έτι 2015 μ.Χ, την Ελλάδα, η οποία μαστίζεται από πνευματική, ηθική και οικονομική κρίση...

Το σλόγκαν του χθες "απελάστε τους τουρκόσπουρους" μεταμορφώθηκε στο διώξτε τους Σύριους, τους Πακιστανούς και τους Αφγανούς, πόσους να αντέξουμε ακόμα;  Το tweet  του βουλευτή  Λοβέρδου: Πόλεμος στη Συρία υπάρχει εδώ κ χρόνια. Τώρα όμως η ψευδοαριστερά κάλεσε τους λαθρέμπορους να μεταφέρουν μετανάστες από παντού. Άπατο βαρέλι>>

Σε μια ιστορική αναφορά σημειώνουμε: «Εφθάσαμεν ούτω να γίνομεν πόλις του Αφγανιστάν, ενώ δεν υπήρχε κανείς λόγος και ενώ μια τοιαύτη κατάστασις δεν είναι αρεστή».Αν εξαιρέσουμε την καθαρευουσιάνικη γλώσσα, η παραπάνω πρόταση θα μπορούσε να προέρχεται από οποιαδήποτε ρατσιστική κιτρινοφυλλάδα του σήμερα. Όμως, οι γραμμές αυτές γράφτηκαν ενενήντα χρόνια πριν και ο στόχος ήταν οι Μικρασιάτες πρόσφυγες

 Οι πολιτικοί πρόγονοι του Σαμαρά, του Δένδια και των φασιστών, έδειχναν μίσος για τους Μικρασιάτες και Πόντιους πρόσφυγες αντίστοιχο με αυτό που επιφυλάσσουν οι απόγονοί τους για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες στην Ελλάδα των αρχών του 21ου αιώνα. Το «ομόαιμον» και το «ομόεθνον» των τότε προσφύγων καθόλου δεν τους εμπόδιζε να χύνουν το πιο χυδαίο ρατσιστικό δηλητήριο.

 Πόσο δύσκολο είναι να συμπεριφερθεί κανείς με συμπόνια και ανθρωπιά και να προσφέρει μια κοινωνική βοήθεια προς τους πρόσφυγες; Μάλλον πολύ όταν Άνθρωποι κοιμούνται στο λιμάνι της Μυτιλήνης, στα πεζοδρόμια και τους δρόμους, έχοντας μόνο ένα sleeping bag, όταν πλένονται με μπουκάλια νερού ή στην καλύτερη με πλαστικό λάστιχο στο δρόμο και με ανύπαρκτες συνθήκες υγιεινής. Μάλλον είναι μεγάλο το κόστος όταν σερβίρονται πράσινα λουκάνικα και πωλούνται σάντουιτς 5e από 2,5 ή όταν στις καθιστικές διαμαρτυρίες στους δρόμους, οι οδηγοί βρίζουν και διαμαρτύρονται αντί να ενώσουν τις φωνές τους μαζί με πρόσφυγες και μετανάστες οι οποίοι ζητάνε απλά δικαίωμα στη ζωή. Το κόστος είναι ακόμα μεγαλύτερο όταν επιτρέπεις συνθήκες διαβίωσης στις παραγκουπόλεις του Καρά Τεπέ με σκηνές και παραπήγματα.  

Αξίζει να θυμόμαστε, όλοι, ότι οι μετανάστες δεν είναι ανθρώπινα σκουπίδια. Και ότι τον ίδιο αυτό ρόλο, του απελπισμένου πρόσφυγα, τον έπαιξαν κάποτε οι παππούδες μας. Αύριο θα τον παίξουμε και εμείς... Ρόδα είναι και γυρίζει και καλό είναι να το θυμάται αυτό κανείς, ειδικά όταν βρίσκεται πάνω