New York Times: Η Ελλάδα πίνει το κώνειο ή μια βαθιά και εξαιρετικά περιττή τραγωδία για την Ελλάδα

 Μετά την απίστευτη σφαλιάρα που δόθηκε από το Σόιμπλε και την παρέα του στους εθελόδουλους μνημονιακούς υπηρέτες του, μόλις μια μέρα μετά την ψήφιση των κατάπτυστων μέτρων με την ισχνή πλειοψηφία στην ελληνική Βουλή, με τις δηλώσεις για καθυστέρηση στην καταβολή της δόσης των 31,5 δις., νέα δεδομένα προκύπτουν τόσο για την πολιτική ζωή της χώρας αλλά και σε διεθνές επίπεδο όπου διαφαίνεται μια εξελισσόμενη αντίθεση μεταξύ ΗΠΑ και ΔΝΤ από τη μια και της πολιτικής που εκφράζει η Μέρκελ και η Γερμανία από την άλλη.

Τον χαρακτήρα που έχει αυτή η αντίθεση και τι διεργασίες ευρύτερα δρομολογούνται θα τις σχολιάσουμε σε σειρά δημοσιευμάτων.

 Σήμερα δείχνουμε ένα άρθρο των New York Times που από τη σκοπιά της αμερικανικής λογικής προσεγγίζει το πρόβλημα της Ελλάδας.

«Η Ελλάδα πίνει το κώνειο» είναι, λοιπόν, ο τίτλος του κύριου άρθρου των New York Times όπου σχολιάζεται η ψήφιση του τρίτου μνημονίου από το κοινοβούλιο.

«Η ελληνική βουλή έκανε ότι έπρεπε να κάνει… Κανένας υπεύθυνος βουλευτής δεν μπορούσε να αγνοήσει τις τρομερές επιπτώσεις του «όχι». Κανένας όμως, δεν μπορεί να απορρίψει την απειλή για την κοινωνική σταθερότητα από αυτές τις περικοπές» αναφέρει στο άρθρο της η αμερικανική εφημερίδα.

(Το ότι ο «υπεύθυνος βουλευτής» δεν μπορούσε να αγνοήσει τις τρομερές επιπτώσεις του όχι, αποτελεί γνώμη της αμερικανικής εφημερίδας που ωστόσο αντιφάσκει με όσα παρουσιάζει στη συνέχεια.

  Αντιθέτως, η αίσθηση ευθύνης έπρεπε να οδηγήσει το σύνολο της Βουλής να δηλώσει ένα κατηγορηματικό όχι στα εξοντωτικά μέτρα.)

«Γεγονός είναι ότι σχεδόν όλα όσα έχουν περιληφθεί σε αυτό το πακέτο έχει δοκιμαστεί και έχει αποτύχει παταγωδώς. Αυτά τα δυσάρεστα μέτρα δεν θα κάνουν τίποτα για να εξυπηρετηθεί το ελληνικό χρέος, για να έρθει πιο κοντά σε ισορροπία ο προϋπολογισμός ή για να διευκολυνθούν οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται η Ελλάδα για να αναβιώσει την οικονομία της. Αντιθέτως, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα βυθίσουν ακόμη περισσότερο μία οικονομία που έχει ήδη συρρικνωθεί κατά 25% καθιστώντας ανέφικτη τη δημοσιονομική βελτίωση»

«Η Ελλάδα δεν θα μπορεί να πληρώσει τα χρέη της εάν κατεβάσει ρολά στην οικονομία της. Ο κόσμος πρέπει να επιστρέψει στη δουλειά του. Ο μόνος τρόπος είναι μέσω νέων διαγραφών χρέους και πιο χαμηλών επιτοκίων στα ευρωπαϊκά δάνεια, όπως επίσης και με το άνοιγμα κλειστών αγορών εργασίας» καταλήγει και εξηγεί: «Υποψιαζόμαστε ότι και πολλοί από τους πιστωτές επίσης γνωρίζουν ότι η λιτότητα δεν είναι η λύση. Προς το παρόν όμως, δεν θέλουν να αμφισβητήσουν την Angela Merkel που εξακολουθεί να πιστεύει ότι μόνο η οικονομική τιμωρία θα ωθήσει τους Έλληνες στη μεταρρύθμιση. Μπορεί αυτή η πολιτική φόρμουλα να είναι νικηφόρος για τη Γερμανία, όπου η κα Merkel έχει να αντιμετωπίσει τις εκλογές του επόμενου χρόνου, αλλά είναι μια βαθιά και εξαιρετικά περιττή τραγωδία για την Ελλάδα»

Ανοίγει, λοιπόν, ένας κύκλος συγκρούσεων και προβληματισμών για την τύχη του ελληνικού δημοσίου χρέους και τις εξοντωτικές πολιτικές λιτότητας που εφαρμόζονται στην ευρωζώνη με κύριο υποκινητή τη Γερμανία.

 Και που στην ουσία συνδέεται με τη μόνη ρεαλιστική λύση στο πρόβλημα: τη διαγραφή του χρέους με ό,τι κι αν σημαίνει αυτό.