Το νέο κοινοβουλευτικό πραξικόπημα – ο εφιάλτης του τρίτου Μνημονίου και η ανάγκη για Νέα Αντίσταση

 Η τρικομματική κυβέρνηση των εντολοδόχων της τρόικα εισήγαγε με  πρωτοφανείς διαδικασίες εξπρές το πακέτο των μέτρων που έρχονται να υλοποιήσουν τις απαιτήσεις των δανειστών και των εγχώριων συνεργατών τους.

Και να βυθίσουν την ελληνική κοινωνία σε πρωτοφανή επίπεδα φτώχειας και αποψίλωσης των εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων.

Μέσα σ’ ένα διαρκές πλαίσιο εκβιασμών που ούτε και με την ψήφιση τους δεν εξασφαλίζουν άμεσα την καταβολή της δόσης που έτσι κι αλλιώς δεν θα αποδοθεί στις ανάγκες της οικονομίας.

Με εισηγητικά υλικά που ξεπερνούν τις 1500 σελίδες καλείται το ελληνικό κοινοβούλιο να τα ψηφίσει στην ουσία σε μια μέρα και με τη μορφή ενός άρθρου!

Η Δημοκρατία ξανά στο απόσπασμα και το πολιτικό σύστημα έκθετο και σε σαφή ρήξη με αυτά που επιζητούν οι Έλληνες πολίτες.

 Αυτό το διήμερο οξύνονται και οι κινητοποιήσεις των Ελλήνων εργαζομένων.

Διήμερη απεργία και διαδηλώσεις στην Αθήνα και σ’ όλες τις πόλεις.

 Με την κυβερνητική πλειοψηφία να τρίζει αλλά να φαίνεται ότι αγκομαχώντας θα ψηφίσει τα νέα μέτρα με περίπου 155 ψήφους.

Με απίστευτα τραγελαφικά ειδικά από την πλευρά  της ΔΗΜΑΡ.

Που θα δηλώσει «παρών» αλλά συνεχίζει να συμμετέχει στην κυβέρνηση και να  πιέζει τους υπουργούς της να προσυπογράψουν την εισηγητική πρόταση!

Και φυσικά θα ψηφίσει και το νέο προϋπολογισμό που θα υλοποιεί τα νέα μέτρα!  

Είναι προφανές ότι ακόμη και αν ψηφιστούν τα μέτρα η τρικομματική κυβερνητική πλειοψηφία θα δοκιμαστεί σκληρά.

Η συνοχή του ΠΑΣΟΚ φαίνεται να γίνεται κομμάτια και θρύψαλα.

Με αποχωρήσεις και διαγραφές από τη ΝΔ αλλά και την προσπάθεια διεύρυνσής της με στελέχη του ΠΑΣΟΚ και διαμόρφωσης ενός νέου «κεντροδεξιού» πόλου που θα συσπειρώσει τις βασικές δυνάμεις του «αστικού» κόσμου.

Αλλά και με το ΣΥΡΙΖΑ να καλεί σε ανατροπή αυτών των μέτρων και της κυβέρνησης.

Με το ΚΚΕ να συνεχίζει στην ίδια κατεύθυνση.

Εξασφαλίζονται άραγε έτσι οι κοινωνικές και πολιτικές προϋποθέσεις για την ανατροπή της εφαρμοζόμενης πολιτικής;

Ωριμάζει η ανάγκη για μια πιο αποφασιστική παρέμβαση από τα «κάτω», από δυνάμεις και πολίτες που θα ωθήσουν τις εξελίξεις σε μια διαφορετική προοπτική.