Ονόματα σε λίστα προγραφών απαιτεί η τρόικα – νέοι εκβιασμοί και η δόση … που θα ερχόταν ως μάνα εξ ουρανού παραπέμπεται στο αόριστο μέλλον !!!

Λίστα με ονοματεπώνυμα προς απόλυση υπαλλήλων στο ελληνικό δημόσιο, φέρεται να θέτει ως όρο η Τρόικα για τη συνέχιση της βοήθειας προς την Ελλάδα, σύμφωνα με το γερμανικό περιοδικό Der Spiegel.

«Η Τρόικα αναμένει μέχρι τα τέλη του χρόνου την απόλυση 2.000 εργαζομένων του Δημοσίου και δεν ικανοποιείται πλέον μόνον με αριθμούς - θέλουν ονόματα και επώνυμα». Αυτό αναφέρει κυβερνητικός υπάλληλος που γνωρίζει καλά τα των διαπραγματεύσεων, σύμφωνα με δημοσίευμα της ηλεκτρονικής έκδοσης του Spiegel. Συνδικαλιστικός εκπρόσωπος που επίσης δεν κατονομάζεται, φέρεται μάλιστα να επιβεβαιώνει το αίτημα περί λίστας με τα ονόματα των προς απόλυση δημοσίων υπαλλήλων.

 Εντάξει θα το δούμε και αυτό – λίστα προγραφών με ονόματα Ελλήνων πολιτών στα χέρια των τοκογλύφων δανειστών και των υπερ-κυβερνητών της κατά τα άλλα «ανεξάρτητης» Ελλάδας.

Πόσο πικρά ηχούν όλα αυτά, μια τέτοια περίοδο.

Αλήθεια, οι δοσίλογοι και συνεργάτες των δυνάμεων Κατοχής κάποιες λίστες με ονόματα Ελλήνων δεν παρέδιδαν;

Κατά τα άλλα, σύμφωνα με ανώτερο αξιωματούχο της ευρωζώνης, στο Eurogroup της Δευτέρας δεν θα υπάρξει συνολική απόφαση για την Ελλάδα. Ωστόσο, όπως ο ίδιος διευκρίνισε, αναμένεται θα διεξοδική συζήτηση με βάση την έκθεση της τρόικας, η οποία αναμένεται να κατατεθεί μέχρι την Κυριακή και θα δρομολογηθεί το χρονοδιάγραμμα για τη λήψη των αποφάσεων.

 Θα πρέπει να επισημανθεί ότι ο αξιωματούχος της ευρωζώνης διαβεβαίωσε κατηγορηματικά ότι η καθυστέρηση στην εκταμίευση της επόμενης δόσης του δανείου για την Ελλάδα δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να θέσει σε κίνδυνο τη ρευστότητα της Ελλάδας, δηλαδή να την οδηγήσει σε στάση πληρωμών «ούτε εξ’ ατυχήματος, ούτε εκ προμελέτης», είπε χαρακτηριστικά. Ο αξιωματούχος της ευρωζώνης εξέφρασε τη βεβαιότητα ότι οι υπουργοί Οικονομικών της ζώνης του κοινού νομίσματος θα βρουν λύση σε σχέση με τις βραχυπρόθεσμες ανάγκες της Ελλάδας.

Τώρα, βέβαια, ησυχάσαμε!

Τόσες διαβεβαιώσεις και δηλώσεις έχουν γίνει μέχρι σήμερα …

Μόνο που το δημόσιο χρέος μέχρι το 2014 θα κτυπήσει «κόκκινο» φτάνοντας στο 190% του ΑΕΠ και βλέπουμε!

  Έτσι, λοιπόν, στο Eurogroup της Δευτέρας θα γίνει «διεξοδική» συζήτηση για τα ανοιχτά ζητήματα, δηλαδή τη χρηματοδότηση της επιμήκυνσης της δημοσιονομικής προσαρμογής –η οποία εκτιμάται μεταξύ 18-30 δισ. ευρώ- καθώς επίσης και το θέμα της «βιωσιμότητας» του χρέους. Αφού η τρόικα διαβεβαιώσει τους υπουργούς με την έκθεσή της ότι η Ελλάδα τήρησε τις δεσμεύσεις της, τότε το «μπαλάκι» περνά στην πλευρά των εταίρων, οι οποίοι θα συζητήσουν διεξοδικά, τα ζητήματα της βιωσιμότητας και της επιμήκυνσης.

Όπως δήλωσε ο αξιωματούχος της ευρωζώνης, οι διαβουλεύσεις γίνονται σε «καλό κλίμα», αλλά θα χρειαστεί έναν νέος γύρος συζητήσεων. Κι αυτό διότι οι αποφάσεις που θα προετοιμαστούν θα πρέπει να κοινοποιηθούν και να εγκριθούν από 7 κοινοβούλια χωρών-μελών της ευρωζώνης, τα οποία πρέπει να δώσουν «πράσινο φως» προκειμένου να εκταμιευθεί η επόμενη δόση για την Ελλάδα.

Με άλλα λόγια θα υπάρξει μία ακόμη συνεδρίαση του Eurogroup, πιθανότατα μέσα στο Νοέμβριο για να γίνει η εκταμίευση του ποσού.

Βεβαίως, οι πιο ακριβείς ειδήσεις βγαίνουν αυτή την περίοδο στο Βερολίνο, αφού το «παιχνίδι» στην ευρωζώνη το κάνει η Γερμανία που φυσικά «νοιάζεται» πάρα πολύ για τα δεινά των Ελλήνων και τους συμπονά. 

  

Η Ελλάδα, λοιπόν,  δεν μπορεί να αναμένει ότι το Eurogroup θα δώσει τη Δευτέρα πράσινο φως για την επόμενη δόση. Αυτό το συμπέρασμα προκύπτει από το σημερινό κυβερνητικό μπρίφινγκ στη γερμανική πρωτεύουσα.

Το θέμα «Ελλάδα» θα αποτελέσει σίγουρα το «εξέχον» θέμα της συνάντησης και οι προετοιμασίες γίνονται με «μεγάλη εντατικότητα», δήλωσε η εκπρόσωπος του υπουργείου Οικονομικών Μαριάνε Κοτέ. Όπως υποστήριξε στη συνέχεια η κ. Κοτέ, ως τη Δευτέρα το Eurogroup θα έχει μόνον τμήματα της έκθεσης της τρόικας, η οποία θα αποτελέσει τη βάση για την απόφαση αν θα δοθεί στην Ελλάδα η επόμενη δόση. Εκτός αυτού, για την δόση θα πρέπει να αποφασίσει άλλωστε και το γερμανικό κοινοβούλιο, κάτι που δεν πρόκειται να συμβεί ως την Δευτέρα.

Έτσι, λοιπόν, πρέπει να περιμένουμε την απόφαση του γερμανικού κοινοβουλίου και φυσικά τις θεατρικές εμφανίσεις της Μέρκελ η οποία πρώτα απ’ όλα ενδιαφέρεται για τα συμφέροντα των γερμανικών τραπεζών και φυσικά για τα πολιτικά κέρδη στο εσωτερικό της χώρας της εν όψει και των εκλογών.

Εκτεταμένα σχόλια φιλοξενεί και ο γερμανικός τύπος για την κατάσταση στην Ελλάδα:

 «Στα όρια του εμφράγματος»

 «Στα όρια του εμφράγματος» είναι ο τίτλος του σχολίου που επιγράφει η Süddeutsche Zeitung. H εφημερίδα περιγράφει με σαφήνεια τη δεινή θέση στην οποία έχει περιέλθει η ελληνική κοινωνία με τους μισθούς και τις συντάξεις να κόβονται, τους άνεργους, τους ανασφάλιστους και τους νέους, οι οποίοι σκέφτονται μόνο να μεταναστεύσουν. Όσο για τα νέα μέτρα που ψηφίστηκαν η εφημερίδα επισημαίνει: «Η Ελλάδα με τα νέα μέτρα που ψήφισε έχει ικανοποιήσει τις περισσότερες απαιτήσεις των δανειστών. Άμεσα θα ισχύσουν αυξημένα φορολογικά μέτρα και μειώσεις μισθών. Εάν θα εφαρμοστούν όλες οι μεταρρυθμίσεις που αποφασίστηκαν αυτό είναι αμφίβολο. Διότι κάτι τέτοιο απαιτεί ελπίδα. Αλλά αυτή την ελπίδα δεν μπορούν οι Έλληνες να την δημιουργήσουν μόνοι τους».

Ψήφισαν τα μέτρα αλλά....

 Η συντηρητική Frankfurter Allgemeine Zeitung, με αφορμή τα επεισόδια που έγιναν με τους υπαλλήλους της βουλής σημειώνει για τη σχέση των Ελλήνων με το σύστημα: «Ας πάρουμε έναν Έλληνα και ας τον πάμε στο Σικάγο, στη Μελβούρνη, στη Φρανκφούρτη. Σαν δικηγόροι, γιατροί ή επιχειρηματίες, οι Έλληνες στο εξωτερικό είναι ιδιαίτερα επιτυχημένοι και ούτε περισσότερο ή λιγότερο διεφθαρμένοι από τους υπόλοιπους. Δεν είναι «οι Έλληνες» το πρόβλημα αλλά το σύστημα. Θα διαρκέσει χρόνια μέχρι αυτό να αλλάξει. Έχουν η Ευρώπη και η Ελλάδα την υπομονή για αυτό;»

Η Ελλάδα χρειάζεται αναπτυξιακά προγράμματα

Στα όριά του ο κόσμος

Η Kölner Stadt Anzeiger γράφει για την οικονομική πολιτική της Ελλάδας: «Η χώρα δεν χρειάζεται διαρκώς νέα πακέτα λιτότητας, τα οποία θέτουν σε κίνδυνο την κοινωνική ειρήνη και την πολιτική συναίνεση. Δεν χρειάζεται επίσης διαρκώς νέες πιστώσεις το οποίο αυξάνει το χρέος χωρίς αποτέλεσμα. Η Ελλάδα χρειάζεται ένα πρόγραμμα ανάπτυξης, ένα νέο σχέδιο Μάρσαλ. Διαφορετικά θα παρασυρθεί στο χάος και θα παρασύρει και άλλες χώρες μαζί της».

Η οικονομική Handelsblatt σημειώνει:

«H νέα οικονομική βοήθεια, στην οποία ελπίζει η Αθήνα, θα αλλάξει ελάχιστα αυτή την πολιτικά εκρηκτική κατάσταση. Εδώ και καιρό είναι προφανές ότι τα μέχρι σήμερα σχέδια σωτηρίας δεν λειτουργούν και οι λογαριασμοί δεν ξεπληρώνονται».

Την ίδια στιγμή έκθεση του ΔΝΤ στην ουσία αναγνωρίζει την αποτυχία του προγράμματος (χωρίς φυσικά να το αλλάζει).

Ενώ η ευρωζώνη ετοιμάζεται να εξετάσει την πορεία του προγράμματος αυστηρής δημοσιονομικής προσαρμογής που εφαρμόζει η Ελλάδα, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο σε έκθεσή του -που συντάχθηκε με αφορμή την πρόσφατη σύνοδο των υπουργών οικονομικών και των κεντρικών τραπεζιτών του G20 στο Μεξικό- εκφράζει ανησυχία ότι η λιτότητα που έχει επιβληθεί σε ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες της περιφέρειας θα γίνει «πολιτικά και κοινωνικά δυσβάσταχτη».

   Το Ταμείο προειδοποιεί ότι «θα χρειαστούν ακόμη πολλά χρόνια για να εφαρμοστούν οι δημοσιονομικές και διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις» στις χώρες αυτές. Υπενθυμίζεται ότι στην πρόσφατη ετήσια σύνοδο του Ταμείου στο Τόκιο, ο επικεφαλής οικονομικών αναλύσεων του ΔΝΤ, Ολιβιέ Μπλανσάρ, είχε αναγνωρίσει σε σχετική έκθεσή του ότι υποτιμήθηκαν οι επιπτώσεις που θα είχαν τα μέτρα λιτότητας στην ανάπτυξη των ευρωπαϊκών χωρών που έχουν δεχτεί διεθνή οικονομική βοήθεια.

Παράλληλα, στην τελευταία έκθεσή του το Ταμείο εκτιμά ότι ορισμένες χώρες ενδέχεται να καθυστερήσουν την προσφυγή τους στους μηχανισμούς στήριξης «για πολιτικούς λόγους». Για παράδειγμα, η Ισπανία μέχρι στιγμής δεν το έχει πράξει φοβούμενη ότι θα χρειαστεί να πάρει νέα, υπερβολικά σκληρά μέτρα λιτότητας.

  Τέλος, στην έκθεση για τη Σύνοδο του G 20, το ΔΝΤ σημειώνει ότι «μια νέα επιδείνωση των εντάσεων στην ευρωζώνη θα υποχρέωνε τις κυβερνήσεις να επιταχύνουν τη δημοσιονομική προσαρμογή» κίνηση που πιθανώς να έπληττε ακόμη περισσότερο την προοπτική ανάπτυξης.

 Αν αυτό δεν είναι μια ξεκάθαρη ομολογία αποτυχίας της πολιτικής και του προγράμματος της πιο εξτρεμιστικής λιτότητας που έχει επιβληθεί σε δυτικοευρωπαϊκή χώρα τη μεταπολεμική περίοδο, τότε τι είναι;

 Και αν το πρόγραμμα είναι ξεκάθαρα αποτυχημένο, πρέπει να συνεχίζουμε να το υλοποιούμε ξεθεμελιώνοντας ό,τι υπάρχει σ’ αυτή τη χώρα;

 Ή μήπως ήρθε η ώρα να σπάσουμε το φαύλο κύκλο της υποτέλειας, της εθελοδουλίας και της οικονομικής και κοινωνικής αποσύνθεσης, ανατρέποντας το πολιτικό σύστημα και τους εκπροσώπους του που πρωταγωνιστούν σ’ αυτή την πορεία καταστροφής;