Η απόφαση της κυβέρνησης για προσφυγή στο μηχανισμό στήριξης και στο ΔΝΤ έχει προκαλέσει πολλαπλές αντιδράσεις, πυροδοτεί την κοινωνική και πολιτική αντιπαράθεση στη χώρα μας και οπωσδήποτε θα επηρεάσει καθοριστικά τη ζωή των Ελλήνων όχι μόνο τα τρία επόμενα χρόνια αλλά και για τις επόμενες δεκαετίες.
Οι οικονομικές και κοινωνικές συγκρούσεις, η οδυνηρή πραγματικότητα που διαγράφεται εντείνουν τους προβληματισμούς και για πολιτικές ανακατατάξεις.
Καταγράφουμε τις αντιδράσεις των πολιτικών δυνάμεων στις τελευταίες εξελίξεις.
Σε ομιλία του ο Πρόεδρος της, Αντώνης Σαμαράς, στη συνδιάσκεψη Υγείας στην Καλαμάτα, μίλησε για “συνολική αποτυχία του πολιτικού συστήματος της χώρας”, επέρριψε όμως τις κύριες ευθύνες στο ΠΑΣΟΚ, “ το οποίο καταχρέωσε τη χώρα στη δεκαετία του ’80” και ότι “ παρέλαβε τη χώρα με χρέος 29% του ΑΕΠ και την παρέδωσε με χρέος 110% του ΑΕΠ μέσα σε οκτώ χρόνια…”, του καταλόγισε την έξαρση του λαϊκισμού,και ότι τελικά λέει “ ψέματα το ΠΑΣΟΚ όταν υποστηρίζει ότι «αναγκάστηκε» να προσφύγει στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.” Κατά τον κ. Σαμαρά, το ΠΑΣΟΚ επέλεξε και κατέστησε αναπόφευκτη την προσφυγή στο ΔΝΤ. Ο κ. Σαμαράς μίλησε και για ευθύνες της κυβέρνησης της ΝΔ ζητώντας “συγγνώμη” από τους οπαδούς της, από τους ψηφοφόρους της, από τον Ελληνικό λαό. Παρουσίασε τέλος ένα «τρίπτυχο» με Μέτρα τόνωσης της Οικονομίας, άμεσα, ώστε να μείνει ζωντανή η οικονομία μας σήμερα. Μέτρα διαρθρωτικά, ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητάς μας άμεσα, ώστε να μείνει ζωντανή η Οικονομία μας και αύριο. Κι άμεσα μέτρα αξιοποίησης της περιουσίας του Δημοσίου, για να βγούμε από την κρίση υπερδανεισμού μεσοπρόθεσμα και να απαλλαγούμε από την ασφυκτική εποπτεία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Ώστε να απαλλαγούμε από τις «υπηρεσίες» του μιαν ώρα αρχύτερα.”
Για να κλείσει την ομιλία του με ένα έντονα αρχηγικό τρόπο, μιλώντας σε πρώτο πρόσωπο, μάλλον προσπάθησε να προβάλλει το προφίλ ενός “αποφασισμένου ηγέτη”.
Τώρα, αν όλα αυτά μπορεί να ηχούν πειστικά στους Έλληνες πολίτες, όταν μόλις πριν λίγους μήνες η ΝΔ ασκούσε τη διακυβέρνηση της χώρας με τα γνωστά αποτελέσματα, είναι απορίας άξιον.
Ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ δήλωσε για το θέμα: “«Ας ελπίσουμε ότι δεν θα επιτρέψουμε ποτέ να μετατραπεί η σημερινή ημέρα εθνικής ντροπής σε ημέρα εθνικής τραγωδίας. Ας παραμερίσουμε τα ουρλιαχτά και τις ανόητες υπερβολές και ας καθίσουμε όλοι γύρω από ένα τραπέζι να δούμε πως θα αντιμετωπίσουμε τις συνέπειες με το μικρότερο δυνατό κόστος. Καλώ τα δύο κόμματα, τα οποία φέρουν την ευθύνη της καταστροφής της Οικονομίας, με λάθη, ολιγωρίες και αδυναμίες όπως και την Αριστερά -με την διαχρονικά αμετροεπή στάση- να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων».
Μια δήλωση αρκετά υποτονική που έρχεται και ως συνέχεια της ιδιότυπης σχέσης που έχει αναπτύξει το κόμμα του κ. Καρατζαφέρη με την κυβέρνηση.
Από τη δική του πλευρά το ΚΚΕ παρουσίασε την πρότασή του για τη διέξοδο από την κρίση, τονίζοντας “ Δική μας στρατηγική είναι να εμποδιστούν όσο γίνεται στις σημερινές συνθήκες τα βάρβαρα μέτρα, να μη νομιμοποιηθούν στη συνείδηση του λαού, να διαχωρίσουν οι εργαζόμενοι τις ευθύνες τους από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ και της πολιτικής τους, να γίνει ανασύνταξη του κινήματος και να ξεκινήσει η πορεία αντεπίθεσης για ανατροπή του σημερινού συσχετισμού δύναμης, για λαϊκή εξουσία. Δεν είμαστε αδιάφοροι και ουδέτεροι παρατηρητές, αλλά από την στιγμή που ο πολιτικός συσχετισμός δεν επιτρέπει να έχουμε αποτελεσματική παρέμβαση υπέρ του λαού, δίνουμε την βάση στο κίνημα, έξω από την βουλή.
Tώρα ήλθε η στιγμή να πάρει σάρκα και οστά, να διαμορφωθεί διακριτά ένα κοινωνικο-λαϊκό μέτωπο πολιτικής και μαζικής δράσης από τις ριζοσπαστικές δυνάμεις που είναι υπαρκτές και πρέπει να πολλαπλασιαστούν, δηλαδή τις ριζοσπαστικές δυνάμεις των εργατοϋπαλλήλων ιδιωτικού και δημοσίου τομέα, των φτωχών αυτοαπασχολούμενων μικρών επιχειρηματιών, της φτωχής αγροτιάς, με ενδυνάμωση της συμμετοχής νέων ηλικιών, παιδιών της εργατικής, λαϊκής οικογένειας, ιδιαίτερα αυτών που σπουδάζουν και δουλεύουν, που είναι στην κατάρτιση, γυναικών και μεταναστών, αγωνιστών στο χώρο της επιστήμης, της τέχνης και του πολιτισμού.
Γι’ αυτό χρειάζεται συσστράτευση με το ΚΚΕ ανεξάρτητα αν οι εργαζόμενοι συμφωνούν μαζί του σε όλα, αν έχουν ερωτήματα και διαφορετικές απόψεις για το σοσιαλισμό.
Υπάρχουν σήμερα φύτρα αυτού του μετώπου, όπως είναι το ΠΑΜΕ, Η ΠΑΣΥ, Η ΠΑΣΕΒΕ, ΤΟ ΜΑΣ, και άλλες μορφές συσπείρωσης που οι εργαζόμενοι διαμορφώνουν, άλλες που θα προκύψουν στην πορεία, αλλά και μορφές συσπείρωσης σε μαζικά κινήματα κατά του ιμπεριαλιστικού πολέμου, για τις ατομικές και συλλογικές δημοκρατικές, συνδικαλιστικές ελευθερίες, συσπείρωσης που δρουν στο χώρο της τοπικής αυτοδιοίκησης.”
Και λίγο παρακάτω αναφέρει “Αυτό το μέτωπο μια επιλογή έχει, δημιουργική και ρεαλιστική. Να δώσει δύναμη στην εναλλακτική πρόταση της λαϊκής εξουσίας, οικονομίας με κεντρικό σύνθημα την κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, την διαμόρφωση του λαϊκού συνεταιρισμού εκεί που δεν είναι δυνατόν να γίνει κοινωνικοποίηση, του πανεθνικού σχεδιασμού με εργατικό λαϊκό έλεγχο από τα κάτω προς τα επάνω. Να αποδείξει και να αναδείξει τις πραγματικές αναπτυξιακές δυνατότητες της χώρας καθώς τις διαθέτει ακόμα και δεν πρέπει να χαθεί χρόνος για την παραπέρα υπονόμευση και καταστροφή τους.”
Με άλλα λόγια το ΚΚΕ κάνοντας την εκτίμηση ότι εφόσον οι πολιτικοί συσχετισμοί δεν είναι ευνοϊκοί, ρίχνει το βάρος του στο κοινωνικό μέτωπο, επιδιώκοντας την “ανασύνταξη του λαϊκού κινήματος” στην προοπτική κατάκτησης της λαϊκής εξουσίας.
Από τη δική του πλαυρά ο Συνασπισμός με δηλώσεις του Προέδρου της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, Αλ. Τσίπρα τόνισε ότι “Ο κ. Παπανδρέου και η κυβέρνησή του δεν έχουν απολύτως καμία δημοκρατική νομιμοποίηση να προχωρήσουν σε τέτοιες επιλογές. Άλλα είπαν στον ελληνικό λαό για να εκλεγούν και άλλα κάνουν. Και τώρα ούτε καν τολμούν για μια τόσο κρίσιμη απόφαση να πάρουν την έγκριση του Κοινοβουλίου, την έγκριση της δικής τους κοινοβουλευτικής ομάδας.
Όσο μακριά όμως και να πάει ο Πρωθυπουργός δεν πρόκειται να αποφύγει τη λαϊκή δυσαρέσκεια. Η συντριπτική πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας είναι αντίθετη μ΄ αυτές τις επιλογές. Και με το λαό απέναντι κανείς δεν μπορεί να πάει μακριά.
Και ο λαός πρέπει να ερωτηθεί για το αν επικυρώνει αυτή τη βίαιη μεταπολίτευση, για το αν αποδέχεται τη διάλυση της κοινωνικής συνοχής και την εκχώρηση μέρους της κυριαρχίας του σε υπερεθνικούς οργανισμούς.
Και στην ομιλία του στην ΚΠΕ του Συνασπισμού ο κ. Τσίπρας εισηγήθηκε “Και αυτό δεν μπορεί να συμβαίνει ερήμην του ελληνικού λαού. Να προχωρά η κυβέρνηση σε τόσο σημαντικές επιλογές με μια πλαστή εντολή που υφάρπαξε σε άλλες συνθήκες και με άλλο πρόγραμμα τον περασμένο Οκτώβρη.
Και ο λαός πρέπει να ερωτηθεί για το αν επικυρώνει ή όχι αυτή τη βίαιη μεταπολίτευση. Πρέπει να ερωτηθεί για το αν αποδέχεται ή όχι τη διάλυση της κοινωνικής συνοχής και την εκχώρηση μέρους της εθνικής μας κυριαρχίας σε υπερεθνικούς οργανισμούς.
Δεν μπορεί να δοκιμάζεται η Δημοκρατία με τέτοιο τρόπο, ερήμην του ελληνικού λαού.
Είναι τεράστιο πρόβλημα δημοκρατίας, να απαλλοτριώνουν έτσι τα δικαιώματα, το μέλλον και την αξιοπρέπειά μας. ΝΑ υποθηκεύουν το μέλλον της χώρας και να καταδικάζουν κάθε προοπτική εξόδου από την κρίση.
Σήμερα, λοιπόν, η διεξαγωγή δημοψηφίσματος για την άμεση έξοδο από τον μηχανισμό του ΔΝΤ αποτελεί τη μοναδική δημοκρατική διέξοδο για τον τόπο.”
Ο ΣΥΡΙΖΑ προτείνει ως άμεση απάντηση τη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος για την απεμπλοκή από την προσφυγή στο ΔΝΤ.
Αναφέραμε αναλυτικά τις προτάσεις και αντιδράσεις των κομμάτων στην επιλογή της κυβέρνησης γιατί θεωρούμε ότι σήμερα αναπτύσσεται ένα “θερμό” πεδίο οικονομικών, κοινωνικών και πολιτικών ανακατατάξεων. Πέρα από τις καθαρά οικονομικές εξελίξεις, είναι προφανές ότι θα έχουμε ένταση των κοινωνικών συγκρούσεων. Ήδη κλιμακώνονται οι κινητοποιήσεις από το συνδικαλιστικό κίνημα τις επόμενες ημέρες.
Ταυτόχρονα οι πολιτικές δυνάμεις σπεύδουν να επανακαθορίσουν τις θέσεις και την τακτική τους προσδοκώντας πιθανά οφέλη και ανατροπή του πολιτικού σκηνικού.
Όμως, καμιά φορά η πραγματικότητα μπορεί να είναι πολύ πιο πλούσια από τους κομματικούς σχεδιασμούς. Ή η ένταση των προβλημάτων μπορεί να οδηγήσει σε ταχύτατες και πρωτόγνωρες αλλαγές.
Οι θέσεις, οι απόψεις, η στάση και η τακτική όλων κρίνονται καθημερινά από τους Έλληνες πολίτες, ενώ τα πολιτικά πράγματα δεν μπορούμε να τα αντιλαμβανόμαστε στατικά ή με βάση τις επιθυμίες.
Η αρθρογραφία ορισμένων εφημερίδων καταγράφει και κινήσεις ορισμένων κύκλων και δυνάμεων – χαρακτηριζόμενων ως “αστικών” – οι οποίες συζητούν την παρέμβασή τους στις πολιτικές εξελίξεις.
Από την άλλη οι δυνάμεις της Αριστεράς, επιλέγουν η καθεμιά τη δική της στρατηγική.
Ως Νέος Μέτοικος, σεβόμαστε κάθε άποψη ή στάση που αντιτάσσεται στη σημερινή κατάσταση πραγμάτων.
Ταυτόχρονα θέλουμε να συμβάλουμε κριτικά στην εύρεση των απαντήσεων που μπορούν να οδηγήσουν στην υπέρβαση των σημερινών αδιεξόδων. Με μια απλή παρατήρηση: αν από τη μια οι δυνάμεις που ωθούν τα πράγματα σε ένα χωρίς προηγούμενο αντικοινωνικό και αντιλαϊκό κατήφορο, δυνάμεις και εγχώριες αλλά και διεθνείς – ίσως, για την αντιμετώπιση και υπέρβασή τους απαιτούνταν η μέγιστη συστράτευση δυνάμεων κοινωνικών και πολιτικών γύρω από ένα νέο ριζοσπαστικό πρόγραμμα διεξόδου από την κρίση.
Ένα πρώτο δείγμα της καταγραφής της διαμορφωνόμενης κοινωνικής και πολιτικής δυναμικής είναι τα αποτελέσματα των πρώτων δημοσκοπήσεων που δημοσιεύτηκαν.
Ο Κώστας Καραμανλής επέλεξε τη φυγή επειδή γνώριζε την αλήθεια για την οικονομία, πιστεύει η συντριπτική πλειοψηφία (84,8%), όσων μετείχαν σε δημοσκόπηση της Alco για λογαριασμό του «Πρώτου Θέματος». Περισσότεροι όμως από το 65% των ερωτηθέντων πιστεύουν ότι και ο Γιώργος Παπανδρέου γνώριζε και επέλεξε να μην πει την αλήθεια, ενώ αντίστοιχο είναι το ποσοστό όσων ζητούν να αρνηθεί η κυβέρνηση τις προτάσεις για μείωση μισθών και συντάξεων, καθώς και για την απελευθέρωση των απολύσεων.
Η δυσφορία των ερωτηθέντων απέναντι στα δύο κόμματα εξουσίας έχει ως αποτέλεσμα, οι μισοί να αποδίδουν την ευθύνη για τη σημερινή κατάσταση τόσο στην κυβέρνηση Καραμανλή όσο και στην κυβέρνηση Παπανδρέου. Το 35,4% επιρρίπτει τις ευθύνες αποκλειστικά στον Κ. Καραμανλή και το 9,3% στον Γ. Παπανδρέου. Όσον αφορά στους κυβερνητικούς χειρισμούς, το 37,3% εκτιμά ότι υπήρξε αργοπορία και το 28,2% ότι έγιναν λάθη.
Το 35% θα μετακόμιζε στο εξωτερικό, αν είχε τη δυνατότητα και το 31,3% θα έστελνε τις καταθέσεις του εκτός Ελλάδος.
Ανάλογα είναι τα ευρήματα δημοσκόπησης της Rass για το "Παρόν της Κυριακής". Το 66,7% δηλώνει ότι δεν είναι διατεθειμένο για επιπλέον προσωπικές θυσίες, ενώ το 80,3% θεωρεί πιθανή την κοινωνική έκρηξη. Η έρευνα περιλαμβάνει και ερώτημα για την πρόθεση ψήφου. Το ΠΑΣΟΚ προηγείται με 8,7 μονάδες της Ν.Δ. και συγκεντρώνει το 31,4%. Η Ν.Δ. συγκεντρώνει το 22,7% και ακολουθούν ΚΚΕ με 7,9%, ΛΑΟΣ με 4,7%, ΣΥΡΙΖΑ με 4,5% και Οικολόγοι Πράσινοι με 3,3%. Στο 19,4% οι αδιευκρίνιστοι ψήφοι.
( αναδημοσίευση από την Ελευθεροτυπία – 25/4 )
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου