Απίστευτες δηλώσεις του αντιπρύτανη του ΑΠΘ για ανάγκη «φασιστοποίησης» των φορέων της εξουσίας και παραίτησή του ύστερα από την κατακραυγή

Την παραίτηση του υπέβαλε πριν από λίγο και έγινε αποδεκτή από τον πρύτανη του ΑΠΘ, Περικλή Μήτκα, ο αντιπρύτανης του Ιδρύματος κ. Γιάννης Τζιφόπουλος.

Ο  Τζιφόπουλος υπέβαλε την παραίτησή του μετά την αποκάλυψη ότι σε παλαιότερη τηλεοπτική του συνέντευξη σε σταθμό της Κατερίνης φέρεται να είχε πει μεταξύ άλλων, σχολιάζοντας την κατάσταση στα πανεπιστήμια:

 «Φοβάμαι ότι πρέπει να φασιστοποιηθούμε όσοι είμαστε σε θέση εξουσίας γιατί αλλιώς δεν αλλάζει ο Έλληνας» προσθέτοντας ότι «πρέπει αν παραφέρεσαι να τρως καμία σφαλιάρα για να συμμαζεύεσαι, όπως γίνεται στη Γερμανία, στην Αυστραλία, στον Καναδά και σε όλες τις σοβαρές χώρες του κόσμου».

Το βίντεο αναρτήθηκε από τον σύλλογο φοιτητών της Φιλοσοφικής Σχολής στο διαδίκτυο προκαλώντας αντιδράσεις στους πανεπιστημιακούς κύκλους. Ο κ. Τζιφόπουλος σε δηλώσεις του υποστήριξε ότι η συγκεκριμένη φράση αποκόπηκε επιλεκτικά από την όλη συζήτηση στην τηλεόραση και το όλο πνεύμα της συνέντευξης δεν συνάδει με τις φράσεις που τού αποδόθηκαν και οι οποίες, όπως υποστήριξε, ειπώθηκαν εν τη ρύμη του λόγου.

Καθώς η ατμόσφαιρα στο ΑΠΘ είναι τεταμένη μετά την κατάληψη στην οποία έχουν προχωρήσει οι φοιτητές, με αίτημα να είναι ανοιχτές οι συνεδριάσεις της Συγκλήτου, ο πρύτανης κ. Μήτκας έκανε αποδεκτή την παραίτησή του.

Φυσικά ο Τζιφόπουλος δεν είναι η μοναδική περίπτωση. Είναι, βέβαια, πολύ κραυγαλέα.

Η περίπτωση Φορτσάκη και οι πρακτικές τις οποίες υιοθετεί πώς αλλιώς θα μπορούσε να χαρακτηριστεί;

Πριν λίγες μέρες η καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού, κ. Τσουκαλά, είχε κάνει στο ραδιοσταθμό Real ορισμένες ηχηρές καταγγελίες για τη στάση πολλών εκπαιδευόμενων στη σχολή αξιωματικών της Αστυνομίας που ούτε λίγο ούτε πολύ κόμπαζαν γιατί είναι φασίστες.

Και ο αριθμός των γεγονότων θα μπορούσε να είναι τεράστιος.

Δεν μας παραξενεύουν αυτά τα φαινόμενα.

Είναι η «λογική» συνεπαγωγή   των πολιτικών και πρακτικών που εφαρμόζονται στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια.

Ορισμένοι αναλαμβάνουν να τις ωθήσουν μέχρι τη  «φυσική» τους κατάληξη: στον πλήρη εκφασισμό της ελληνικής κοινωνίας και του κράτους.

Σε μια χώρα όπου – επανειλημμένα το έχουμε τονίσει ως Νέος Μέτοικος – οι επιλογές και οι πολιτικές των Μνημονίων  συνιστούν ανοικτή εκτροπή από τη συνταγματική και δημοκρατική τάξη

Όπου διοικεί η ακροδεξιά κλίκα του Σαμαρά η οποία ανοικτά ερωτοτρόπησε με τη Χρυσή αυγή και τις πιο ακραίες εθνικιστικές, αντιδημοκρατικές και ρατσιστικές αντιλήψεις.

Όπου ο χρυσαυγητισμός  - παρά την δημοσκοπική του κάμψη – έχει δηλητηριάσει την ελληνική κοινωνία, ειδικότερα τη νεολαία, αλλά και στεγανοποιημένους τομείς του κράτους.

Όπου ο δεξιός, ακραίος, επιθετικός και υπερσυντηρητικός «αναθεωρητισμός» -βιάζοντας τις μνήμες και τις ιστορικές μας παραδόσεις - εμφανίζει ως μονίμους εχθρούς τους «κομμουνιστές» και οποιονδήποτε αγωνίζεται για τη δημοκρατία, την αξιοπρέπεια και την κοινωνική δικαιοσύνη.

Όπου οι επεμβάσεις, οι εκβιασμοί και οι ντροπιαστικές απαιτήσεις των ξένων δανειστών αλλά και κάθε λογής εξωθεσμικού παράγοντα βαπτίζονται ως «νομιμότητα», εθνική επιταγή και άλλα σχετικά.

Όταν η κρατική καταστολή με τα φυσικά της συμπληρώματα – την ιδεολογική και ψυχολογική τρομοκρατία, τη χειραγώγηση από τα συστημικά ΜΜΕ ανθεί και αποτελεί το καθημερινό, σύνηθες, επαναλαμβανόμενο φαινόμενο που βιώνουν ολοκληρωτικά οι Έλληνες πολίτες,

Πώς τότε δεν θα «ανθίσουν» και τέτοια όντα, τύπου Τζιφόπουλου και τα ομοειδή τους;

Οι οποίοι μεταξύ άλλων φέρουν και τον τίτλο του πανεπιστημιακού δασκάλου, του εκπαιδευτικού που θα «φωτίσει» και τις νεότερες γενιές;

Πώς το «αυγό του φιδιού» δεν παραμένει μόνο αυγό, αλλά έχει κιόλας επωάσει τον ανοικτό φασισμό;