Η Γερμανία αποτελεί σήμερα την «ηγετική» δύναμη στην Ευρώπη.
Για κάποιους αποπειράται να εγκαθιδρύσει το «Τέταρτο Ράιχ» με οικονομικούς όρους αυτή τη φορά.
Το σίγουρο είναι ότι οι δυνάμεις που έχουν την εξουσία αυτή τη στιγμή στη Γερμανία και που εκπροσωπούνται από την καγκελάριο Μέρκελ και το συνασπισμό Χριστιανοδημοκρατών – Φιλελευθέρων , εφαρμόζουν μια πολιτική με ακραίο νεοφιλελεύθερο προσανατολισμό και ταυτόχρονα αξιοποιούν την πιο τυφλή λαϊκιστική προπαγάνδα, «παίζοντας» με τα συντηρητικά αντανακλαστικά μεγάλου τμήματος της κοινής γνώμης.
Το μοντέλο αυστηρής δημοσιονομικής πειθαρχίας, περιορισμού ως στραγγαλισμού των δημοσίων και ιδιαίτερα των κοινωνικών δαπανών που επέβαλαν σε όλη την ΕΕ, εκείνο που κυρίως μέχρι στιγμής έχει εξασφαλίσει είναι η ενίσχυση της πλεονεκτικής θέσης της ίδιας της Γερμανίας. Και ακριβέστερα των οικονομικών συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου, των τραπεζών αυτής της χώρας.
Αυτά όλα θα τα αναλύσουμε και σε επόμενες δημοσιεύσεις.
Δύο μόνο αναφορές θα επισημάνουμε σήμερα οι οποίες – χωρίς να είναι οι κύριες ή οι μοναδικές - δείχνουν σε τι είδους ζητήματα έχει «εθιστεί» και η ηγετική οικονομική και πολιτική ομάδα της συγκεκριμένης χώρας όσο και το σημαντικό – ως και πλειοψηφικό -τμήμα της κοινωνίας που επηρεάζεται από το λαϊκισμό και τις ακραίες οικονομικές, κοινωνικές, πολιτικές και πολιτιστικές πρακτικές. Το κοινό με άλλα λόγια των φυλλάδων τύπου Bild και Die Welt, που αποτελούν και τα έντυπα με τη μεγαλύτερη κυκλοφορία στην Ευρώπη.
Το πρώτο γεγονός που το ανασύραμε από τη γαλλική εφημερίδα Monde στις 22/2 και το οποίο αναπαρήγαγε και το «Έθνος» την επόμενη μέρα, αφορά ένα αμοιβαίο κεφάλαιο που είχε αναπτύξει η Deutsche Bank, το επονομαζόμενο Life Kompass 3.
Περίπου 10.000, κυρίως μικροεπενδυτές, είχαν επενδύσει κεφάλαια 200 εκατομμυρίων ευρώ σ’ αυτό το χρηματοπιστωτικό προϊόν που αποτελούσε στην ουσία ένα «στοίχημα θανάτου».
Οι αποδόσεις του Life Kompass 3 εξαρτώνται από το προσδόκιμο ζωής μιας ομάδας 500 ανθρώπων και ανώνυμων εθελοντών που ζουν στις Ηνωμένες Πολιτείες. Όσο πιο γρήγορα αυτοί πεθάνουν (!), τόσο περισσότερα κέρδη θα αποδοθούν στους «επενδυτές». Αν, αντίθετα, οι θάνατοι συμβούν αργότερα, η τράπεζα θα μείωνε σημαντικά τα κεφάλαια που θα απέδιδε.
Η ουσία, λοιπόν, αυτού του ειδικού προϊόντος ήταν ο μαζικός στοιχηματισμός κάποιων που θα κερδοσκοπούσαν ποντάροντας στο θάνατο ορισμένων ανθρώπων.
Ύστερα από την αποκάλυψη του γεγονότος από το Der Spiegel και το θόρυβο που προκλήθηκε, η Deutsche Bank ανακοίνωσε ότι θα αποσύρει το συγκεκριμένο προϊόν.
Το αξιοπερίεργο δεν είναι μόνο ο απίστευτος αμοραλισμός της γερμανικής τράπεζας, αλλά το εξής:
Μερικοί μικροί επενδυτές κατέληξαν να διαμαρτύρονται ... όχι για ηθικούς λόγους, αλλά γιατί το ταμείο δεν τους απέδιδε ικανοποιητικά κέρδη, προσφέροντας μια απόδοση 3% ετησίως μεταξύ 2009 και 2011!!!
Κατά τα άλλα ο συνήγορος του πολίτη ο αρμόδιος για τις ιδιωτικές τράπεζες δήλωσε στις αρχές Φεβρουαρίου ότι «το χρηματοοικονομικό προϊόν ήταν δύσκολο να συμφιλιωθεί με τις αξίες μας, ιδιαίτερα στον τομέα του απαραβίαστου της ανθρώπινης αξιοπρέπειας».
Κάπως καθυστερημένα, βέβαια. Και μετά τη δημοσιοποίηση του θέματος.
Το άλλο γεγονός που καταγράψαμε ως «Νέος Μέτοικος» αφορά την καταδίκη της Γερμανίας από το Συμβούλιο της Ευρώπης, βασικό ευρωπαϊκό θεσμό για την υπεράσπιση των ανθρώπινων δικαιωμάτων, που κάλεσε τη Γερμανία να τερματίσει την πρακτική του χειρουργικού ευνουχισμού (!) δραστών σεξουαλικών αδικημάτων.
Το γεγονός ανασύραμε από το BBC σε προχτεσινή του δημοσίευση.
Μάλιστα εν έτει 2012 και σε ένα κράτος, που επαίρεται για τον … πολιτισμό του και δεν ανήκει στο φονταμενταλιστικό ισλαμικό μπλοκ, ισχύει η ποινή του … ευνουχισμού.
Επειδή μας ήταν δύσκολο να το πιστέψουμε καταφύγαμε και τελικά το διασταυρώσαμε στο ίδιο το Συμβούλιο της Ευρώπης και ειδικότερα σε δημοσίευμα της Επιτροπής εναντίον των Βασανιστηρίων, που μπορείτε να προσεγγίσετε στην ηλεκτρονική διεύθυνση: http://www.cpt.coe.int/documents/deu/2012-06-inf-eng.htm#_Toc299972305.
Η Επιτροπή, λοιπόν, αναφέρει ότι τέτοιου είδους «εθελοντική» θεραπεία, αν και σπάνια στη Γερμανία, είναι "εξευτελιστική" για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Πράγματι, στη Γερμανία έχουν αναφερθεί ότι πέντε δράστες σεξουαλικών εγκλημάτων σ’ ένα χρόνο είχαν την επιλογή για ευνουχισμό, ελπίζοντας ότι θα περιορίσουν τις σεξουαλικές τους ορμές και να μειώσουν την ποινή φυλάκισης τους.
Οι συστάσεις της επιτροπής δεν είναι δεσμευτικές, αλλά ασκούν μεγάλη επιρροή και έχουν ηθική βαρύτητα.
Ο επίσημος τίτλος της επιτροπής είναι Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την Πρόληψη των Βασανιστηρίων και της Απάνθρωπης ή Ταπεινωτικής Μεταχείρισης ή Τιμωρίας (CPT).
«Ο χειρουργικός ευνουχισμός είναι ένας ακρωτηριασμός, αποτελεί μη αναστρέψιμη επέμβαση και δεν μπορεί να θεωρηθεί ως ιατρική ανάγκη, στο πλαίσιο της αντιμετώπισης των σεξουαλικών δραστών", αναφέρει η έκθεση της CPT. Βασίστηκε σε μια έρευνα στη Γερμανία που πραγματοποιήθηκε τον Νοέμβριο-Δεκέμβριο του 2010.
O ανταποκριτής του BBC, Stephan Evans, στο Βερολίνο μετέδωσε ότι οι γερμανικές αρχές υποστηρίζουν πως ο ευνουχισμός δεν είναι «τιμωρία», αλλά μια θεραπεία που επιτρέπει, όπως δήλωσε εκπρόσωπος της κυβέρνησης, "σε κάποιον που υποφέρει εγκλωβισμένος σε σε μια μη φυσιολογική σεξουαλική ορμή ... να θεραπευτεί, ή τουλάχιστον να τη μετριάσει».
Όμως, η CPT προβάλλει αντιρρήσεις για την πρακτική, λέγοντας:
Οι φυσικές συνέπειες είναι μη αναστρέψιμες και μπορεί να έχουν σοβαρές σωματικές και ψυχικές συνέπειες.
Ο χειρουργικός ευνουχισμός δεν συμμορφώνεται προς τα αναγνωρισμένα διεθνή πρότυπα και δεν αναφέρεται στις κατευθυντήριες γραμμές που καταρτίζονται από την Διεθνή Ένωση για τη θεραπεία των σεξουαλικών δραστών (IATSO)
Δεν υπάρχει καμία εγγύηση για μια διαρκή μείωση του επιπέδου της τεστοστερόνης στο δράστη ενός σεξουαλικού εγκλήματος.
Είναι «αμφισβητούμενο», επίσης, εάν και κατά πόσο η συναίνεση για το χειρουργικό ευνουχισμό "θα είναι πάντα αληθινά ελεύθερη και εν πλήρη συνειδήσει».
Τον Φεβρουάριο του 2009, το Συμβούλιο της Ευρώπης προέβη σε ανάλογη καταγγελία σχετικά με τη χρήση χειρουργικού ευνουχισμού στην Τσεχία.
Παρά τις επικρίσεις, η Τσεχική Δημοκρατία εξακολουθεί να διατηρεί την επιλογή του χειρουργικού ευνουχισμού σε κρατούμενους.
Το CPT αναφέρει ότι πολύ λίγες ευρωπαϊκές χώρες εξακολουθούν να διατηρούν αυτή τη διαδικασία σχετικά με δράστες σεξουαλικών εγκλημάτων.
Το ζήτημα είναι ότι και τα δύο αυτά περιστατικά αναδεικνύουν πολύ παραστατικά και ανάγλυφα ορισμένες βασικές πλευρές για το «δημόσιο ήθος» που κυριαρχεί σε αυτή τη χώρα και δυστυχώς αντανακλά και τα αταβιστικά σύνδρομα που υπάρχουν σε μεγάλη μερίδα της κοινής γνώμης. Σύνδρομα που σπεύδουν να αξιοποιήσουν για τους δικούς τους λόγους οι πολιτικοί εκπρόσωποι των πιο συντηρητικών και αντιδραστικών τάσεων, τα λαϊκιστικά έντυπα και μέσα και πίσω από την επιφάνεια τα μεγάλα συμφέροντα της γερμανικής κεφαλαιοκρατίας.
Δεν μπορούμε να μην κάνουμε ορισμένους πικρούς συνειρμούς για το πώς αυτή η συγκεκριμένη μερίδα του γερμανικού τύπου, η πολιτική ηγεσία υπό τη Μέρκελ αντιμετωπίζει τη … μικρή Ελλάδα.
Άραγε πόσοι «στοιχηματίζουν» στο … θάνατό της – οικονομικό και κοινωνικό;
Πόσοι θέλουν να της επιβάλλουν την ποινή του «εκούσιου» ευνουχισμού για τα «οικονομικά της εγκλήματα», για το δημόσιο χρέος – που οι ίδιοι οικονομικοί και πολιτικοί κύκλοι είχαν ενεργό και πρωταγωνιστικό ρόλο στη δημιουργία του;
Και πόσοι «Έλληνες» πολιτικοί έχουν αποδεχτεί αυτό τον φυσικό, οικονομικό και κοινωνικό ευνουχισμό;
Κατά τα άλλα η Γερμανίδα Καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ , ζήτησε "συγγνώμη" την Πέμπτη από τις οικογένειες των θυμάτων από μια σειρά νέο-ναζιστικά εγκλήματα που συνέβησαν στη Γερμανία μεταξύ του 2000 και 2007, κατά τη διάρκεια μιας ημέρας «εθνικής μνήμης».
Για το δημόσιο, βαθιά ρατσιστικό και προσβλητικό τρόπο που αντιμετωπίζεται καθημερινά η Ελλάδα και οι Έλληνες πολίτες από κορυφαία γερμανικά μέσα ενημέρωσης και εκπροσώπους της πολιτικής και οικονομικής ηγεσίας, πότε άραγε θα ζητήσει συγγνώμη;
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου