Για μια ακόμη φορά μας «σώζουν» από τη χρεοκοπία.
Για πολλοστή φορά από το Μάιο του 2010 που μπήκε στη ζωή μας το Μνημόνιο.
Για τέταρτη φορά μέσα σ’ ένα χρόνο περίπου.
Η Ελλάδα δεν κινδυνεύει να χρεοκοπήσει – όπως υποστηρίζουν.
Ούτε να βγει εκτός της ευρωζώνης.
Μόνο που, αυτούς τους εκβιασμούς, αυτά τα εκβιαστικά διλήμματα, τα είχαν επιβάλει οι ίδιοι σε βάρος του ελληνικού λαού.
Μας σώζουν αφαιρώντας – λένε – 107 δις. ευρώ από το χρέος.
Επιβάλλοντας, όμως, δάνεια ύψους 130 δις. ευρώ τα οποία ούτε καν θα τα δούμε. Θα χρησιμεύουν απλώς ως μέσο για την αποπληρωμή των τοκοχρεολυσίων.
Μας «σώζουν» εκποιώντας την εθνική μας κυριαρχία.
Αφού ενισχυμένος είναι ο ρόλος της τρόικα και της «Task force», της επιτροπείας του Ράιχενμπαχ.
Όταν απεμπολούν το δικαίωμα της δημοσιονομικής πολιτικής και προγραμματισμού σε εξωεθνικά κέντρα.
Όταν τα «δάνεια» και η «βοήθεια» θα τίθενται στον ειδικό λογαριασμό που τον διευθύνουν οι δανειστές μας.
Όταν εκχωρούν στοιχεία της δημοκρατικής νομιμότητας και του κράτους δικαίου. Αποδέχονται την εισαγωγή ρύθμισης στο Σύνταγμα από το 2013 που θα προβλέπει την προτεραιότητα εξυπηρέτησης του χρέους και των δανειστών έναντι οποιαδήποτε άλλης δημόσιας δαπάνης ή υποχρέωσης.
Αυτό πραγματικά σημαίνει ότι κάποια στιγμή – όχι πολύ μακρινή – στο όνομα εξυπηρέτησης των δανειστών θα μπορούσε να μην πληρωθούν οι μισθοί, οι συντάξεις, να μην καταβληθούν οι δαπάνες για τα σχολεία, τα νοσοκομεία και άλλα πολλά.
Στην ουσία πρόκειται για στάση πληρωμών απέναντι στους μισθωτούς, τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους, απέναντι στην κοινωνία. Πρόκειται για μια εσωτερική πτώχευση προκειμένου να «διασωθούν» οι τράπεζες και να εξυπηρετηθούν οι δανειστές.
Η νέα συμφωνία δίνει πρόσθετο χρόνο όχι στην Ελλάδα αλλά στους μεγάλους της Ευρώπης και ειδικότερα στη Γερμανία να απεμπλακούν από όσα τοξικά ελληνικά ομόλογα διαθέτουν ακόμη. Να μετακυλήσουν τα βάρη της κρίσης στον ελληνικό λαό και στους άλλους λαούς της Ευρώπης, ιδίως στον ευρωπαϊκό Νότο.
Μιλούν για σωτηρία όταν σύμφωνα και με τους προχθεσινούς Financial Times η Ελλάδα μετατρέπεται σε οικονομική αποικία της Γερμανίας και ότι πρέπει να επιλέξει τη διλασωση της δημοκρατίας της μέσω της πτώχευσης ή την παραμονή στην ευρωζώνη. Όταν ο εθνικός και ο δημόσιος πλούτος εκχωρείται σε εξευτελιστικές τιμές και η χώρα ολόκληρη ωθείται να γίνει μια ΕΟΖ – Ειδική Οικονομική Ζώνη – με μισθούς, αμοιβές και κοινωνικές παροχές που να τείνουν στο επίπεδο της Εσθονίας (οι πιο «φιλόδοξοι» ονειρεύονται και συνθήκες Πακιστάν).
Μήπως με όλα αυτά θα επιτευχθεί ο στόχος για τιθάσευση του δημόσιου χρέους και για περιορισμό του στο επίπεδο του 120% μέχρι το 2020;
Θα έχουν κάποιο νόημα οι ανείπωτες θυσίες του ελληνικού λαού;
Όλα δείχνουν ότι ούτε και η πιο τολμηρή επιστημονική φαντασία δεν μπορεί να δεχτεί κάτι τέτοιο.
Όπως άλλωστε έχει διαρρεύσει στο διεθνή τύπο, εμπειρογνώμονες του ΔΝΤ ύστερα και από μυστική έκθεση της τρόικα και του Τόμσεν, αμφιβάλλουν έντονα ότι κάτι τέτοιο είναι εφικτό.
Πληροφορίες αυτού του είδους καταγράφηκαν στο Bloomberg, στο Reuter, στη Wall street Journal και στο βρετανικό Guardian από το βράδυ της Κυριακής και τη Δευτέρα.
Αναδημοσιεύονται και από τους Financial Times σήμερα.
Σύμφωνα με αυτές τις πηγές, το ελληνικό χρέος ενδέχεται να κυμαίνεται το 2020 γύρω στο 129%, ενώ κάποιοι κάνουν λόγο και για 132 – 135%. Ενώ το απαισιόδοξο σενάριο κάνει λόγο και για πιθανότητα χρέους που θα φτάνει στο 160%!
Ενώ κάνουν λόγο και για την ανάγκη ενός νέου «Μνημονίου» μέχρι το 2015.
Η συμφωνία, που επιβάλλεται από τους δανειστές και προσυπογράφεται από την κυβέρνηση Παπαδήμου, και για την οποία θριαμβολογούν οι αρχηγοί των κομμάτων της συγκυβέρνησης, αποτελεί «θηλιά» στο λαιμό του ελληνικού λαού.
Ο οποίος δεν την αναγνωρίζει και έχει ως μοναδική επιλογή να την ανατρέψει.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου