Σε πολλές ελληνικές εφημερίδες προβλήθηκε το θέμα από τη γαλλική LeMonde για την εκχώρηση της ελληνικής εθνικής κυριαρχίας μέσω της προώθησης ενός νέου γερμανογαλλικού σχεδίου για τη δημιουργία ενός ταμείου, ενός «κλειστού λογαριασμού» στο οποίο θα κατατίθενται απευθείας τα ποσά των δανειστών. Απ’ όπου βεβαίως θα τραβούν χωρίς κανένα πρόβλημα τους τόκους που αυτοί έχουν επιβάλει στην υποταγμένη ελληνική κυβέρνηση.
Γεγονός που και αυτό χαρακτηρίζεται πρωτοφανές τόσο στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όσο και γενικότερα.
Βέβαια, και η γαλλική εφημερίδα προέβαλε την είδηση ύστερα από δημοσίευμα των Financial Times.
Γενική εκτίμηση ακόμη και των συγκεκριμένων μέσων είναι ότι το ειδικό ταμείο συνιστά απώλεια κυριαρχίας για την Ελλάδα αλλά και ότι το γαλλογερμανικό σχέδιο δεν έχει ούτε νόημα ούτε νομιμοποίηση.
Η γαλλική εφημερίδα φιλοξενεί συνέντευξη του καθηγητή στο πανεπιστήμιο ESCP του Παρισιού Ζαν Μαρκ Ντανιέλ ο οποίος εκτιμά ότι η γαλλογερμανική πρόταση για το ειδικό ταμείο «βασίζεται σε μια νοσηρή λογική» και αποτελεί ένα «εργαλείο τιμωρίας» της Ελλάδας.
«Σε πολιτικό επίπεδο η αξιοπιστία αυτού του μέτρου είναι εύθραυστη καθώς συνιστά ξεκάθαρη απώλεια κυριαρχίας για την Ελλάδα. Ένας παρατηρητής των αγορών θα σημείωνε ότι αυτή η λύση θα αποδειχθεί πολύ σύντομα ανυπόφορη και επομένως θα απορριφθεί» δηλώνει στην εφημερίδα ο γάλλος οικονομολόγος.
«Σε οικονομικό επίπεδο η ιδέα συνίσταται στην αφαίρεση της εξουσίας επί των δημοσιονομικών από τη χώρα καθώς μέρος των δημοσίων δαπανών -που θα διοχετεύονται στην αποπληρωμή των τόκων- θα περιέλθει στη δικαιοδοσία ενός ευρωπαϊκού οργάνου» σημειώνει ο ίδιος.
«Όπως και τα προηγούμενα μέτρα που επιβλήθηκαν στην Ελλάδα και οδήγησαν στην οικονομική κατάρρευση έτσι κι αυτό το μέτρο δεν έχει ούτε νόημα ούτε νομιμοποίηση» αναφέρει χαρακτηριστικά. Ο Ντανιέλ εκτιμά ότι αντί για ιδέες «τύπου οικονομικής κηδεμονίας» οι ευρωπαίοι ηγέτες θα έπρεπε να προωθήσουν ένα συνολικό σχέδιο αντιμετώπισης των προβλημάτων Ελλάδας, Ισπανίας και Ιταλίας που θα περιελάμβανε την έκδοση ευρωομολόγου.
Εκείνο που δεν αναφέρεται με σαφήνεια στα ελληνικά μέσα είναι ότι το σχέδιο των Μέρκελ- Σαρκοζί έχει την υποστήριξη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και των περισσοτέρων χωρών της ευρωζώνης.
Ο Πρόεδρος του Eurogroup, Jean-Claude Juncker την Τρίτη σε εκπομπή στο ραδιόφωνο του Βερολίνου, RBB Inforadio, δήλωσε ότι η γαλλο-γερμανική ιδέα της δημιουργίας ενός δεσμευμένου λογαριασμού για τις πληρωμές τόκων επί του ελληνικού χρέους "δεν είναι παράλογη" . Ο Juncker πιστεύει, ωστόσο, ότι χρειάζεται ακόμη να ρυθμιστούν οι «τεχνικές λεπτομέρειες» της πρότασης αυτής που παρουσιάστηκε τη Δευτέρα στο Παρίσι.
Στη συνάντηση τους στο Παρίσι, ο Γάλλος Πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί και η Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ, αύξησαν την πίεση τους. «Οι Έλληνες έχουν αναλάβει δεσμεύσεις, θα πρέπει να τις τηρήσουν σχολαστικά, δεν υπάρχει επιλογή, ο χρόνος πιέζει, είναι θέμα ημερών, τώρα πρέπει να καταλήξουμε σε συμφωνία», δήλωσε τη Δευτέρα, ο Σαρκοζί.
Και ο κατάλογος των ταπεινώσεων, των δηλώσεων ως επικυρίαρχων από τους επικεφαλής τύπου Μέρκελ και Σαρκοζί μέχρι και τον τελευταίο υπαλληλίσκο των Βρυξελλών δεν έχει τέλος.
Το σίγουρο είναι ότι οι «ηγέτες» αυτοί έχουν ξεπεράσει προ πολλού τα εσκαμμένα. Έχουν διαγράψει τις έννοιες της κοινοτικής αλληλεγγύης, επιβάλλουν το δικό τους «νόμο» στην Ευρωπαϊκή Ένωση, μετατρέπουν την Ένωση ισότιμων κρατών και λαών σε οικονομική και πολιτική ζώνη όπου θα επιβάλλονται αποκλειστικά τα συμφέροντα των ισχυρών και των αγορών. Για το σκοπό αυτό χρειάζονταν ένα κράτος-παρία, ένα βολικό στόχο, εύκολα εκμεταλλεύσιμο που η στοχοποίηση του θα εξωράιζε τη δική τους πολιτική και θα κολάκευε τις λαϊκιστικές προσδοκίες και τα αταβιστικά σύνδρομα της κοινής γνώμης των δικών τους κρατών. Ας μην ξεχνάμε ότι πλησιάζουν ταχύτατα εκλογές και στις δύο αυτές χώρες.
Από την άλλη, όλα αυτά δεν θα μπορούσαν να γίνουν χωρίς την απίστευτη ενδοτικότητα, την ουσιαστική συνενοχή των ελληνικών κυβερνήσεων τα εποχής του Μνημονίου (χωρίς να απαλλάσσονται οι προηγούμενες).
Τόσο της ανεκδιήγητης κυβέρνησης Παπανδρέου, όσο και της τρικομματικής αντισυνταγματικής και δοτής κυβέρνησης Παπαδήμου.
Δεν υπάρχει, ίσως, ιστορικό προηγούμενο όπου σε καιρό ειρήνης και χωρίς άμεση πολεμική απειλή, κυβέρνηση και πολιτικό προσωπικό της χώρας (η συντριπτική πλειοψηφία της βουλής) να εκχωρούν καθοριστικά στοιχεία της εθνικής κυριαρχίας και να υφίστανται χωρίς καμία αντίδραση το διεθνή διασυρμό.
Πέρα από την οικονομική και κοινωνική διάσταση, τη μεταβολή της Ελλάδας σε χώρα φτωχών, ανέργων, αστέγων και περιθωριοποιημένων ανθρώπων (ήδη με σημερινά στοιχεία της Eurostat το ένα τρίτο των Ελλήνων βρίσκεται στα όρια της φτώχειας, που σημαίνει ότι στα 3.031.000 άτομα εκτιμάται ο αριθμός των πτωχών συμπολιτών μας!), ανυπολόγιστη είναι η ζημιά στη διεθνή εικόνα της χώρας όπως και η υποθήκευση μακροπρόθεσμα των εθνικών μας συμφερόντων.
Η υπογραφή του νέου Μνημονίου με μέτρα πρωτόγνωρα στη νεότερη πολιτική και οικονομική μας ιστορία, όσο και σε διεθνές επίπεδο (τουλάχιστον για τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης), η εκούσια υποταγή των ανθρώπων που εκβιαστικά και με νόθο τρόπο κατέχουν την πολιτική εξουσία σήμερα και η υιοθέτηση των νέων εξοντωτικών μέτρων δεν αποτελεί απλά μια «μαύρη σελίδα» στα πολιτικά μας πράγματα. Οριοθετεί μια νέα ιστορική και πολιτική περίοδο για τη χώρα και την κοινωνία με αβέβαιη ακόμη έκβαση.
Κλείνοντας θα θέλαμε να κάνουμε ένα τελευταίο σχόλιο. Από τμήμα της αριστεράς είχε εξορκιστεί η αναφορά στις έννοιες της εθνικής κυριαρχίας ή του πατριωτισμού. Ως έννοιες και σύμβολα αναχρονιστικά, που ρέπουν προς τον εθνικισμό.
Αντιθέτως, θα θέλαμε να επισημάνουμε ότι η απεμπόληση αυτών των εννοιών από την πολιτική και ιδεολογική δυναμική της Αριστεράς, η εκχώρησή τους μόνο σε εθνικιστικούς και ακροδεξιούς κύκλους, αυτό εγκυμονεί τον κίνδυνο ενίσχυσης των εθνικιστικών και πλέον αντιδραστικών τάσεων. Ειδικά σε μια τέτοια περίοδο. Καθόλου τυχαία δεν μπορεί να θεωρηθεί η (δημοσκοπική) άνοδος της «Χρυσής Αυγής» που σε ορισμένα γκάλοπ παρουσιάζεται στα επίπεδα εισόδου στη Βουλή. Ή οι πρωτοβουλίες για συγκρότηση του χώρου της «πατριωτικής Δεξιάς» η οποία θέλει να καλύψει το κενό που αφήνει η στάση της ηγεσίας της ΝΔ αλλά και του ΛΑΟΣ.
Από την άλλη, η υπεράσπιση της εθνικής κυριαρχίας συνδέεται στην παρούσα φάση και με την υπεράσπιση των οικονομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων των Ελλήνων πολιτών, αλλά μπορεί να συνδεθεί με τον αγώνα και των άλλων λαών της Ευρώπης εναντίον της νεοφιλελεύθερης και αγοραίας πολιτικής των κυρίαρχων δυνάμεων στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Το σίγουρο είναι ότι ζούμε ιστορικές στιγμές που πέρα από την οικονομική και κοινωνική «βαρυχειμωνιά» θα δημιουργήσουν και νέες δυνατότητες πολιτικής έκφρασης και κινητοποίησης.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου