Τα άσχημα νέα … για την Ευρωζώνη είναι ότι μόλις μια εβδομάδα μετά τις αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής και την αρχική απομόνωση της Βρετανίας, μια σειρά χώρες εκφράζουν τώρα σοβαρές επιφυλάξεις για τη νέα διακυβερνητική σύμβαση. Μετά την απόσταση που πήραν η Σουηδία και η Τσεχία, τώρα και η Ουγγαρία συντάσσεται μαζί τους ενώ αντιρρήσεις εκφράζουν η Δανία, η Ιρλανδία και η Φινλανδία.
Ενώ, ο άξονας Βερολίνου – Παρισιού φαίνεται να κρατάει ακόμα, οι σχέσεις Λονδίνου – Παρισιού μόνο σαν … ειδύλλιο δεν μπορούν να χαρακτηριστούν.
Αφορμή για την επιδείνωση των σχέσεων Λονδίνου-Παρισιού έδωσαν τα αντιβρετανικά σχόλια του Γάλλου υπουργού οικονομικών Φρανσουά Μπαρουάν και του διοικητού της Τράπεζας της Γαλλίας Κριστιάν Νοιγέ. Ο Μπαρουάν επέκρινε για άλλη μια φορά και σε πολύ έντονο ύφος το βέτο του Ντέιβιντ Κάμερον στο γαλλογερμανικό σχέδιο σταθεροποίησης του ευρώ ενώ ο Κεντρικός Τραπεζίτης, σχολιάζοντας την φημολογία για υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της χώρας του από την Standard & Poors, είπε πως θα έπρεπε να προηγηθεί η υποβάθμιση της Βρετανίας λόγω του ελλείμματος της.
Άμεση ήταν η απάντηση της Downing Street δια στόματος του εκπροσώπου της ο οποίος υπογράμμισε πως η κυβέρνηση Κάμερον έχει σχέδιο μείωσης του ελλείμματος και το εφαρμόζει, σε αντίθεση με την Γαλλία. Όσον αφορά τα επίπεδα χρέους και την πιστοληπτική ικανότητα, η Βρετανία είναι σε πολύ καλύτερη κατάσταση από τη Γαλλία, με μικρότερο χρέος και επιτόκια δανεισμού στο ήμισυ των γαλλικών. Ανώτατη κυβερνητική πηγή σημειώνει πως το ενδεχόμενο υποβάθμισης έχει πανικοβάλλει την γαλλική κυβέρνηση γι αυτό και επιχειρεί να υποσκάψει την οικονομική αξιοπιστία άλλων χωρών.
Την ίδια στιγμή μια παρ’ ολίγον κρίση – στο βαθμό διάλυσης – γνώρισε ο κυβερνητικός συνασπισμός Χριστιανοδημοκρατών - Φιλελευθέρων στη Γερμανία.
Το εσωκομματικό δημοψήφισμα για τη στάση που θα πρέπει να τηρήσει το κόμμα των Ελευθέρων Δημοκρατών στους μηχανισμούς στήριξης των υπερχρεωμένων χωρών είχε πυροδοτήσει νέες συγκρούσεις που απειλούσαν να οδηγήσουν το κόμμα σε νέα κρίση ηγεσίας και το Βερολίνο σε κυβερνητική κρίση. Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος που δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα έδωσε μια πρώτη ανάσα στον πρόεδρο του κόμματος Ρέσλερ καθώς η πλειοψηφία των μελών του FDP είπε «όχι» στα σχέδια των ανταρτών. Όπως ανακοίνωσε ο ίδιος σήμερα το μεσημέρι, το 54,4 % των ψηφισάντων εκφράστηκε υπέρ των μηχανισμών ενώ το 44 ,2% υποστήριξαν τις θέσεις των αντιπάλων του ESM.
Μόλις και μετά βίας, όμως, διαμορφώθηκε μια πλειοψηφία στήριξης της εφαρμοζόμενης πολιτικής – παρόλο που το συνολικό αποτέλεσμα χαρακτηρίστηκε άκυρο καθώς δεν συμπληρώθηκε το όριο του 1/3 των εγγεγραμμένων μελών του κόμματος, δηλαδή το 33,3 % ή 21.500 ψήφοι.
Το ζήτημα είναι ότι και η κυβερνητική πλειοψηφία στη Γερμανία αντιμετωπίζει ισχυρότατους τριγμούς.
Και όλα αυτά σ’ ένα πλαίσιο που η διεθνής κρίση βαθαίνει.
Η υποβάθμιση κορυφαίων τραπεζών – μεταξύ αυτών και της Deutsche Bank - είναι γεγονός.
Ενώ υπό επιτήρηση και πολύ πιθανή άμεση υποβάθμιση είναι οι οικονομίες της Γαλλίας και άλλων «ισχυρών» χωρών.
Ενώ και η επικεφαλής του ΔΝΤ, Κριστίν Λαγκάρντ, μίλησε για την πιθανότητα η ανθρωπότητα «να διολισθήσει σε μια βαθιά οικονομική ύφεση που θα έχει τα χαρακτηριστικά της δεκαετίας του '30», υπογραμμίζοντας πως «καμία οικονομία στον κόσμο - ούτε οι χώρες χαμηλού εισοδήματος, ούτε οι αναδυόμενες οικονομίες, ούτε οι χώρες μεσαίου εισοδήματος, ούτε οι μεγάλες οικονομίες, δεν θα μείνουν αλώβητες από την κρίση”.
Μιλώντας σε εκδήλωση στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ, παρουσία της Χίλαρι Κλίντον, η επικεφαλής του Ταμείου διεμήνυσε τον έντονο σκεπτικισμό που προκαλεί η κόντρα μεταξύ Ουάσιγκτον και Πεκίνου, αλλά και ο ενδοευρωπαϊκός διχασμός που σηματοδοτεί η αποστασιοποίηση της Βρετανίας, λέγοντας ότι η απειλή του αυξανόμενου προστατευτισμού και της απομόνωσης αρχίζει να εμφανίζεται απειλητικά στον ορίζοντα.
Το οικοδόμημα που στήνουν πεισματικά οι ισχυροί αυτού του κόσμου, όπως και οι ισχυροί της Ευρώπης, κλυδωνίζεται επικίνδυνα.
Βεβαίως, επιμένουν λυσσαλέα στη συνέχιση της ίδιας πολιτικής.
Επιχειρούν να φορτώσουν όλη την κρίση στους εργαζόμενους και στους λαούς της Ευρώπης και του κόσμου, οδηγώντας τους στα έσχατα όρια εξαθλίωσης.
Η απάντηση στην κρίση του καπιταλισμού έρχεται μέσα από την αυξανόμενη διεθνή αντίσταση των κινημάτων κάθε μορφής σε όλον τον κόσμο.
Ωστόσο, όσο κι αν θέλουν να το επιβάλλουν, η λύση στην κρίση δεν είναι μονόδρομος.
Καιρός είναι να πληρώσουν και αυτοί που δημιούργησαν αυτή την κρίση …
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου