Με πρόσχημα την αντιμετώπιση της κρίσης χρέους βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη μια ριζική ανατροπή βασικών στοιχείων των δημοκρατικών θεσμών – πολλών από αυτά που χαρακτήριζαν την «αστική δημοκρατία» - όπως είχαμε γνωρίσει στο μεταπολεμικό κόσμο.
Το έχουμε γνωρίσει στη χώρα μας με την ανάδειξη της τρικομματικής κυβέρνησης Παπαδήμου ερήμην των Ελλήνων πολιτών και χωρίς καμία λαϊκή εντολή παρά μόνο μέσα από τις παρασκηνιακές διαβουλεύσεις και κατόπιν της επιβολής από τους δανειστές και τον άξονα Μέρκελ – Σαρκοζί – γεγονός που χαρακτηρίσαμε ως συνταγματική εκτροπή.
Τις τελευταίες ημέρες φουντώνουν οι δηλώσεις διάφορων πολιτικών κύκλων που καλλιεργούν το κλίμα για παραμονή αυτής της κυβέρνησης μέχρι το τέλος της θητείας αυτής της Βουλής!
Έτσι υπήρξαν οι δηλώσεις του τ. προέδρου της Δημοκρατίας, κ. Στεφανόπουλου στην «Καθημερινή» της Κυριακής, δηλώσεις στελεχών του ΠΑΣΟΚ – Άννας Διαμαντοπούλου, Πέτρου Ευθυμίου κα – του ΛΑΟΣ και της ΝΔ.
Δηλώσεις που από τη μια απηχούν τον πανικό αυτών των κύκλων μπροστά στη διογκούμενη λαϊκή οργή και από την άλλη εκφράζουν τη βούληση των ισχυρών επικυρίαρχων – των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων ξένων και εγχώριων.
Η τάση αυτή που υπονομεύει και τα τελευταία ίχνη των δημοκρατικών θεσμών δεν είναι μόνο «ελληνικό» φαινόμενο. Καταγράφεται σ’ όλη την Ευρώπη και αποκτά πρωτοφανείς διαστάσεις μετά την τελευταία συμφωνία που στην ουσία δυναμιτίζει βασικά στοιχεία της εθνικής κυριαρχίας και επιβάλλει ένα απόλυτα αντιδημοκρατικό, υπερεθνικό και «γερμανοκεντρικό» έλεγχο στις χώρες της ευρωζώνης.
Παρόμοιες τάσεις αναπτύσσονται και σε άλλες περιοχές του κόσμου.
Η επιδίωξη που αναπτύσσεται στις ΗΠΑ για την ψήφιση ενός νέου «patriot act» που αναιρεί βασικές ατομικές ελευθερίες – εκεί στο όνομα αντιμετώπισης της τρομοκρατίας.
Στη Ρωσία δυναμώνουν οι φωνές και οι διαμαρτυρίες απέναντι στο καθεστώς Πούτιν καταγγέλλοντας μέχρι και εκλογική νοθεία.
Ο καπιταλισμός έχει μπει σε βαθιά κρίση και επιχειρεί τις βαθιά νεοφιλελεύθερες και αντιλαϊκές πολιτικές του να τις περάσει με «σιδερένια» πυγμή και αναιρώντας και τις υποκριτικές του δηλώσεις για δημοκρατικές ελευθερίες και ανθρώπινα δικαιώματα.
Το τι προεκτάσεις έχουν και τι σημαίνουν αυτές οι τάσεις θα το εξετάσουμε και στη συνέχεια.
Σήμερα απλώς παραθέτουμε ορισμένα μόνο δημοσιεύματα από το χθεσινό τύπο που καταγράφουν αυτές τις τάσεις.
Ο Serge Halimi, με άρθρο του στη Monde Diplomatique, που αναδημοσίευσε η «Ελευθεροτυπία» και τίτλο «Πολιτικές χούντες» επισημαίνει:
« Χάρη στα παιχνίδια με τους εκβιασμούς για χρεοκοπία και το φόβο του χάους, δύο πρώην τραπεζίτες, ο Λουκάς Παπαδήμος και ο Μάριο Μόντι, ανέλαβαν πρόσφατα την εξουσία σε Αθήνα και Ρώμη. Δεν πρόκειται για απολιτικούς τεχνοκράτες, αλλά για ανθρώπους της δεξιάς, μέλη της Τριμερούς Επιτροπής, γνωστής για τις καταγγελίες της περί υπερβολικής δημοκρατίας στις δυτικές κοινωνίες.
…
Ο Παπανδρέου, έχοντας κληθεί στις Κάνες εν μέσω δύο συνεδριάσεων μιας συνόδου κορυφής στην οποία δεν μετείχε η χώρα του -πολύ μικρή γαρ- καταδικασμένος σε αναμονή, δεχόμενος δημόσια τις επιπλήξεις της Αγκελα Μέρκελ και του Νικολά Σαρκοζί, οι οποίοι, ωστόσο, είναι συνυπεύθυνοι για την επιδείνωση της κρίσης, αναγκάστηκε να πάρει πίσω το δημοψήφισμα και να παραιτηθεί. Ο διάδοχός του, πρώην αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, επέλεξε να διευρύνει πάραυτα την κυβέρνηση των Αθηνών με ένα κόμμα της άκρας δεξιάς, η οποία είχε αποκλειστεί από την εξουσία μετά την πτώση της δικτατορίας των συνταγματαρχών, το 1974. Χωρίς αυτό να συγκινήσει ιδιαιτέρως την «τρόικα».
Υποτίθεται ότι το ευρωπαϊκό όραμα θα εξασφάλιζε την ευημερία, θα ενδυνάμωνε τη δημοκρατία στα κράτη που άλλοτε τα κυβερνούσαν στρατιωτικές χούντες (Ελλάδα, Ισπανία, Πορτογαλία) και θα κατεύναζε τους «εθνικισμούς, τις γενεσιουργούς αιτίες των πολέμων». Ωστόσο, υλοποιεί το ακριβώς αντίθετο: Ενισχύει την εξόντωση, μετατρέπει τις κυβερνήσεις σε μαριονέτες των αγορών και αναμοχλεύει τις έριδες μεταξύ των λαών της Γηραιάς Ηπείρου. «Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να είμαστε σκλάβοι της Γερμανίας», λέει αγανακτισμένος ένας νεαρός Ισπανός, ο οποίος δεν θέλει να ξενιτευτεί στο Βερολίνο ή στο Αμβούργο προκειμένου να βρει δουλειά.
Οι Ιταλοί σοκαρίστηκαν κυρίως με την αλαζονεία του γάλλου προέδρου και αναρωτήθηκαν, δικαίως, ποια ακριβώς ιδιότητα θα μπορούσε να τη δικαιολογήσει. Ορισμένοι Έλληνες, δε, καταγγέλλουν ότι η πατρίδα τους έχει πέσει στα χέρια «κατοχικών δυνάμεων». Κάποιες γελοιογραφίες, μάλιστα, απεικονίζουν τη γερμανίδα καγκελάριο ως ναζί...
…
Η Ευρωπαϊκή Ενωση και το ΔΝΤ, αφού συνέτριψαν την Ελλάδα και ποδοπάτησαν την Ιταλία, τώρα στρέφουν το βλέμμα τους στην Ουγγαρία και την Ισπανία».
Σε άλλο άρθρο καταγράφεται:
« Νέος «patriot act» στις ΗΠΑ - Ο Μπιλ Λάντεν μπορεί να εκτελέστηκε, όπως και πολλοί από τους υπαρχηγούς και τοποτηρητές του, αλλά ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας, δέκα χρόνια μετά την κήρυξή του από τον Μπους, δεν έπαψε να αποτελεί έναν από τους πυλώνες της αμερικανικής εξωτερικής και πλέον και εσωτερικής πολιτικής.
Το Κογκρέσο και η κυβέρνηση Ομπάμα δεν κάνουν παρά να παρατείνουν και επεκτείνουν τις έκτακτες εξουσίες που δόθηκαν επί Μπους σε στρατιωτικές και υπηρεσίες ασφαλείας για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας.
Η πιο πρόσφατη πρωτοβουλία ανήκει στον ρεπουμπλικανικό γερουσιαστή Τζον ΜακΚέιν και τον δημοκρατικό ομόλογό του και πρόεδρο της Επιτροπής Ενόπλων Δυνάμεων της Γερουσίας Καρλ Λέβιν,οι οποίοι την περασμένη εβδομάδα πέτυχαν την υιοθέτηση νέας σχετικής νομοθεσίας. Το σχέδιο νόμου νομιμοποιεί την επ' αόριστον κράτηση υπόπτων για τρομοκρατία χωρίς την απαγγελία κατηγοριών ή δυνατότητας δίκης, ανεξαρτήτως εθνικότητας ή τόπου όπου συνελήφθησαν. Και ορίζει ότι την ευθύνη σε αυτές τις περιπτώσεις αναλαμβάνει ο στρατός!
Το νέο σχέδιο νόμου έχει προκαλέσει την έντονη αντίθεση πολλών οργανώσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων που καταγγέλλουν ότι πρόκειται για απαράδεκτα μέτρα αυθαίρετης κράτησης τα οποία εφαρμόζονται μόνο σε δικτατορικά καθεστώτα ή στο Ισραήλ όπου καμουφλάρονται με τον ευφημισμό της "δοικητικής κράτησης".
Η Αμερικανική Ενωση Πολιτικών Ελευθεριών (AUCL) κατήγγειλε ότι οι διευρυμένες εξουσίες του στρατού να συλλαμβάνει και να κρατά επ' αόριστον υπόπτους για τρομοκρατία χωρίς απαγγελία κατηγοριών αυξάνει τον κίνδυνο σύλληψης αμερικανών πολιτών εντός και εκτός της χώρας και παραβιάζει τα πιο στοιχειώδη συνταγματικά τους δικαιώματα».
Καθημερινά στον παγκόσμιο τύπο μπορούμε να αναγνώσουμε παρόμοια φαινόμενα και αναλύσεις.
Οι αυταρχικές αντιδημοκρατικές μεθοδεύσεις βρίσκονται στην πρώτη γραμμή προκειμένου να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα των αγορών και των πιο βάρβαρων δυνάμεων της οικονομίας και της πολιτικής.
Χρέος των εργαζομένων και των πολιτών είναι να αντισταθούν σ’ αυτές τις εξελίξεις και να αναζητούν ριζοσπαστικές λύσεις σε διαφορετική τελείως κατεύθυνση.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου