Μετά τις απίστευτες και μοναδικές «επιτυχίες» του υπουργείου Παιδείας να αρχίσει η σχολική χρονιά χωρίς βιβλία, με μειωμένο προσωπικό, με συρρίκνωση των σχολείων και διόγκωση της σύνθεσης των τμημάτων, με κατάργηση του ασύλου και ένα νόμο πλαίσιο για την Ανώτατη Εκπαίδευση που τον απορρίπτουν όλοι οι φορείς της και άλλα πολλά τραγικά και ανεπανάληπτα, προχωρά στο μοναδικό δρόμο που ίσως γνωρίζει ή υιοθετεί: την επιβολή ενός ωμού αυταρχισμού και την απόπειρα εκβιασμού και εκφοβισμού των μαθητών, των φοιτητών, των γονέων, των εκπαιδευτικών.
Έτσι, δεν πρόλαβε ο πρωθυπουργός και επισήμως να ανάψει το πράσινο φως, χθες, στο υπουργικό συμβούλιο, καλώντας τη Δικαιοσύνη να κάνει το καθήκον της, και ήδη η εγκύκλιος του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ι. Τέντε βρισκόταν στα γραφεία των συναδέλφων του εισαγγελέων ώστε να δρομολογηθούν οι διαδικασίες παρέμβασης στις εκατοντάδες υπό κατάληψη σχολικές μονάδες.
Την ίδια στιγμή, η υπουργός Παιδείας, πιέζοντας για περαιτέρω επίσπευση της επιχείρησης-«εκκαθάριση στα σχολεία» ζήτησε από τους διευθυντές των σχολείων να «ειδοποιήσουν αμέσως τις αρχές», ενώ έστειλε, όπως αναμενόταν, σε όλες τις μονάδες την (παλαιότερη) εγκύκλιο σχετικά με τον τρόπο αναπλήρωσης των χαμένων ωρών. Προβλέπονται: μαθήματα Σαββατοκύριακα και Χριστούγεννα, διεύρυνση του διδακτικού έτους ακόμα και αναβολή των εισαγωγικών εξετάσεων, όπως επισήμανε η ίδια η κ. Διαμαντοπούλου.
Με άλλα λόγια, επαναλαμβάνεται το ίδιο έργο που εκτυλίχθηκε πέρυσι και πρόπερσι. Το 2010, μάλιστα, είχε οδηγήσει δεκάδες μαθητές στο εδώλιο του κατηγορουμένου για παρακώλυση της εύρυθμης λειτουργίας του σχολείου. «Κανείς δεν μπορεί αποφασίζει μόνος του για την κατάληψη του σχολείου και δεν μπορεί η κατάληψη να είναι μια πράξη που δεν έχει επιπτώσεις», δήλωσε η υπουργός (σε εκπομπή του ραδιοφωνικού σταθμού Φλας), για να επισημάνει ότι τα μόνα αρμόδια να λαμβάνουν αποφάσεις όργανα είναι τα σχολικά συμβούλια και οι σχολικές επιτροπές, ενώ οι διευθυντές «έχουν ευθύνη απέναντι στη δημόσια περιουσία και οφείλουν να λειτουργούν σύννομα. Οφείλουν αμέσως να ειδοποιούν τις αρχές γιατί οι καταλήψεις ενέχουν κινδύνους».
Οι βανδαλισμοί και οι επιθέσεις, «ακόμη και σε γονείς που πάνε ν' ανοίξουν τα σχολεία», είναι οι κίνδυνοι που υπογράμμισε η υπουργός, ενώ την ίδια στιγμή η ΟΛΜΕ κατάγγελνε βιαιοπραγίες εις βάρος μαθητών.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, μάλιστα, τα επεισόδια είναι σοβαρά γι' αυτό και η Ομοσπονδία αποφάσισε να προχωρήσει σε συγκεκριμένες καταγγελίες: 1) Υποδιευθυντής στο Γαλάτσι προκάλεσε σοβαρό τραυματισμό μαθήτριας. 2) Σε Γυμνάσιο της Αργυρούπολης «αγανακτισμένος» γονέας χτύπησε με τον κόπτη, που κρατούσε, μαθητή που συμμετείχε στην κατάληψη.
Η κ.κατά όλων όσοι προβαίνουν σε καταλήψεις, αφού «η κατάληψη δημόσιων χώρων δεν αποτελεί δικαίωμα κανενός, είναι μια ακραία μορφή συνδικαλιστικής έκφρασης», η υπουργός Παιδείας προειδοποίησε: «Θα υπάρχει πλέον αστική ευθύνη όταν υπάρχουν φθορές στα σχολεία. Δεν μπορεί κανείς να θεωρεί ότι έτσι απλά μπορεί να μπαίνει λουκέτο στο σχολείο ή να το καταστρέφει και να μην κινείται καμία διαδικασία». Ανέφερε μάλιστα πως οι ζημιές στο σχολείο της Κομοτηνής ανέρχονται σε 100.000 ευρώ.
Τέλος, για τη συνέχιση των κινητοποιήσεων για τρίτη χρονιά επανέλαβε την άποψη περί υποκινητών: «Κάθε χρόνο από αρχές Οκτωβρίου έχουμε ένα κύμα καταλήψεων: παιδιά 13, 14, 16 ετών αποφασίζουν να κλείσει η πόρτα του σχολείου και σταματάει η εκπαιδευτική διαδικασία. Υπάρχουν συγκεκριμένες κινήσεις και συγκεκριμένα σχολεία που κάνουν καταλήψεις. Πέρυσι στέλνονταν ακόμα και sms που παρακινούσαν για καταλήψεις».
Νωρίτερα, ο πρωθυπουργός τα είχε πει πιο στρογγυλεμένα: «Να συμβάλουν όλοι στην ομαλή οικονομική και κοινωνική ζωή. Αυτό πρέπει να κάνουμε ως καθήκον όλοι, και κυβέρνηση και κόμματα και κοινωνικοί εταίροι και Δικαιοσύνη και πολίτες».
Η κυβέρνηση και ιδιαίτερα η υπουργός Παιδείας αυτό μόνο προσλαμβάνει από τις μαθητικές και φοιτητικές κινητοποιήσεις.
Επαναφέρει τη θεωρία της «υποκίνησης» η οποία μας γυρίζει σε μακρινές σκοτεινές εποχές.
Δεν μπορεί να αφουγκραστεί τις ανησυχίες, τον αναβρασμό, τη δίκαιη οργή που νιώθουν οι νέοι άνθρωποι για όσα συμβαίνουν γύρω τους.
Αντί γι’ αυτό επιλέγει να κραδαίνει τη ρομφαία των απειλών, του εντεινόμενου αυταρχισμού, της καταστολής.
Ως κακόγουστο αστείο μπορεί να θεωρηθεί και η πρωθυπουργική «έκκληση» για «ομαλή οικονομική και κοινωνική ζωή». Αυτό ισχυρίζεται ο πρωθυπουργός του Μνημονίου, που ωθεί μαζικά εκατομμύρια Έλληνες στη δυστυχία, που εξουθενώνει τα όνειρα και τις προσδοκίες των νέων. Αυτό, λοιπόν, θεωρεί ως «ομαλότητα» και ζητά τη συναίνεση των κοινωνικών εταίρων.
Για μια ακόμη φορά οι λέξεις – κι αυτό συμβαίνει ειδικότερα στην πασοκική ιδιόλεκτο – έχουν χάσει τη σημασία τους.
Το πιθανότερο, όμως, είναι ότι οι κύριοι αυτοί έχουν χάσει την … μπάλα.
Και πανικόβλητοι πιστεύουν αφελώς ότι με την τρομοκρατία, τις απειλές και τη ράβδο θα επιβάλλουν μια «κατεψυγμένη», εξαναγκαστική «ομαλότητα».
Φαίνεται, όμως, ότι αγνοούν την πραγματικότητα, τη δυναμική που έχουν αυτή τη φορά οι κινητοποιήσεις.
Έτσι, ιδιαίτερα σημαντικές είναι οι μέρες από τις 3 ως και τις 5 Οκτώβρη. Με διάφορες πρωτοβουλίες στις 3 και 4 Οκτωβρίου και συμμετοχή στο πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο της 5ης Οκτωβρίου απάντησαν στις κυβερνητικές και δικαστικές πρωτοβουλίες τα συντονιστικά όργανα των μαθητών.
Γενικότερα ωριμάζει η ανάγκη συντονισμού της δράσης όλων των εκπαιδευτικών φορέων, μαθητών, γονέων, εκπαιδευτικών σε συνδυασμό με τις φοιτητικές κινητοποιήσεις αλλά και τους ευρύτερους κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες.
Το μακρύ θερμό φθινόπωρο μόλις τώρα αρχίζει κ. Παπανδρέου, κ. Διαμαντοπούλου.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου